Belet Amari − adoptowana córka Isztar, mezopotamskiej bogini miłości i wojny, a także sojuszniczka Sikandra Aziza.
Historia[]
Wczesne życie[]
Belet pochodziła z Iraku. Jej przybraną matką była Isztar, mezopotamska bogini miłości oraz wojny. Przeszłość dziewczyny nie jest dokładnie znana, ponieważ wiadomo, że Isztar zmyśliła niektóre (bądź większość) faktów z dzieciństwa bohaterki – m.in. zdjęcie, na którym rzekomo znajdowali się biologiczni rodzice wojowniczki, w rzeczywistości było fotografią ze starego magazynu, przedstawiającą dwoje aktorów z opery mydlanej[1]. Belet udawała, że wierzy, iż to są jej prawdziwi rodzice, aby uszczęśliwić kobietę.
City of the Plague God[]
Belet przybyła na pomoc głównemu bohaterowi książki, gdy temu groziło niebezpieczeństwo ze strony Nergala, Idiptu i Sidany. Po tym, jak dziewczyna rozprawiła się z Idiptu, bóg zarazy spytał się jej, czy Amari naprawdę uważa, że ma jakąś szansę, walcząc przeciwko niemu. Bohaterka zaproponowała mu, żeby spróbowali się tego dowiedzieć, jednak przeciwnik odszedł. Sikander chciał, żeby córka Isztar wytłumaczyła mu, co się właściwie stało, ale ona również opuściła tamto miejsce. Jakiś czas później Aziz spotkał Belet w szkole. Nastolatka kłóciła się wówczas z ich nauczycielem, a cała sytuacja skończyła się tym, że zarówno ona, jak i główny bohater zostali wysłani do gabinetu dyrektora. Amari wdała się w konfrontację z Zackiem, Hobbsem i Clydem – ostatecznie dziewczyna kopnęła Zacka w skroń. Potem bohaterowie spotkali się z Isztar, która zabrała nastolatkę i Sikandra do swojego domu. Tam wojowniczka przedstawiła chłopakowi Kasusu – broń umiejącą mówić, a później wytłumaczyła mu, że jej matka jest boginią miłości i wojny. Sojusznicy spotkali się ponownie po tym, jak rodzice Aziza trafili do szpitala. Dziewczyna chciała towarzyszyć Isztar w poszukiwaniu Nergala, jednak ta nie wyraziła na to zgody. Wtedy Sik zaproponował koleżance, żeby spróbowali sami odnaleźć boga zarazy. Po rozmowie z Adą przyjaciele odkryli pismo klinowe na ścianach kontenera transportowego, a znaczenie wiadomości brzmiało "Gilgamesz kłamał". Później doszło do walki bohaterów z trzema dokerami, z której obojgu sojusznikom udało się wyjść cało. Jakiś czas po powrocie do domu Amari pokłóciła się ze swoją matką, a potem opowiedziała Azizowi nieco o swoim życiu oraz o relacjach pomiędzy nią a Isztar. W nocy Belet została niespodziewanie obudzona przez Sikandra, który poinformował ją, że bogini wojny jej potrzebuje, i żeby dziewczyna wzięła ze sobą Kasusu.
Dwoje przyjaciół odbyło rozmowę z Nergalem, który chciał dostać w swoje ręce głównego bohatera. Na szczęście w porę pojawiła się Isztar – bogini wojny przejęła broń od swojej córki i stanęła do walki z przeciwnikiem. W trakcie tego starcia Sargon, jeden z lamassu, uratował Amari i Aziza przed atakiem demona. Gdy niedługo potem na Sikandra szarżował inny z potworów i chłopak znalazł się w naprawdę rozpaczliwej sytuacji, bogini miłości rzuciła w stronę bohaterów Kasusu. Belet skoczyła, chwyciła broń i zabiła demona, tym samym ratując sojusznika. Podczas bitwy Isztar została jednak przebita włócznią przez Nergala, a później zmieniła się w gwiezdny blask. Jej córka za namową towarzysza rzuciła się do ucieczki, natomiast on się poddał. Po tym, jak chłopak został potrącony przez pociąg i wszyscy myśleli, że nie żyje, wojowniczka niespodziewanie dostała od niego telefon – bardzo zaskoczyła ją wiadomość, że z Azizem wszystko jest w porządku, i początkowo nie mogła w to uwierzyć. Wkrótce potem oboje się spotkali, a następnie wspólnie udali się do Central Parku. Natrafili na Idiptu i Sidanę, a później odnaleźli szklany ziggurat, w którym się ukryli – jak się okazało, ich przeciwnicy nie byli w stanie dostrzec budowli. Poznali tam Gilgamesza, wielkiego mitycznego bohatera. Mężczyzna poczęstował ich słodyczami, a także opowiedział swoją historię. Według wersji mitu, którą znał Sikander, wojownik ten odnalazł niegdyś kwiat nieśmiertelności, który został jednak pożarty przez węża. Gilgamesz ujawnił, że w rzeczywistości zjadł on część niezwykłej rośliny, natomiast resztą nakarmił gada. Po powrocie do Uruk powiedział swoim skrybom, że wąż wykradł mu ten artefakt, a kilka lat potem upozorował swoją śmierć i zajął się ogrodnictwem. Wyszło również na jaw, że mężczyzna zrezygnował z walki i nie chce pomóc dwojgu sojuszników w pokonaniu Nergala. W trakcie rozmowy okazało się, że brat Aziza natknął się kiedyś na kwiat nieśmiertelności i wysłał rodzinie sadzonkę, a fragment rośliny w jakiś sposób trafił do organizmu głównego bohatera.
Przyjaciele wyruszyli do ogrodu społecznego, aby odszukać ów artefakt. Wsiedli do taksówki, ale, niestety, kierowca rozpoznał Sikandra jako chłopaka z wiadomości telewizyjnych. Nakazał mu wtedy opuścić swój pojazd, a dookoła zebrali się ludzie. Ostatecznie, kiedy bohaterowie dotarli do celu, wyszło na jaw, że ogród społeczny został wybrukowany w celu zrobienia miejsca na parking. Belet zaczęła wówczas obwiniać Aziza i uznała, że nie znaleźliby się w takiej sytuacji, gdyby chłopak opiekował się ogrodem. Z kolei Sik przyznał, że złożył Isztar obietnicę, iż będzie trzymał się z jej córką. Chłopak usiłował wytłumaczyć koleżance, że kobieta próbowała ją chronić, jednak rozzłoszczona dziewczyna stwierdziła, że jej matka zawsze miała jakieś tajemnice, i podarła zdjęcie, na którym rzekomo znajdowali się jej biologiczni rodzice (w rzeczywistości pochodziło ono ze starego magazynu). Następnie wsiadła do taksówki i odjechała. Zamierzała zabić Nergala, jednak jej plan się nie powiódł. Udało jej się natomiast zaprzyjaźnić z panterą śnieżną, która uciekła z zoo[2]. W końcu doszło do ponownego spotkania między nią a Sikandrem. Dwoje bohaterów udało się do Gilgamesza, a później chłopak ujawnił, że zdobył kwiat nieśmiertelności. Niedługo potem miała miejsce walka, w trakcie której dziewczyna zabiła Sidanę, jednak pod wpływem jadu tego potwora znalazła się w naprawdę ciężkim stanie. Sik wyciągnął niezwykłą roślinę, chcąc uleczyć przyjaciółkę, jednak artefakt został mu wyrwany przez Idiptu. Na szczęście towarzyszom udało się uciec z parku. Chłopak zamierzał zabrać córkę Isztar do szpitala, a po drodze oboje odwiedzili dom Aziza. Spotkali tam Daouda, który wspólnie z głównym bohaterem zajął się ranną dziewczyną. Później wyszło na jaw, że Daoud posiada pefumy wykonane z kwiatu nieśmiertelności, odnalezionego niegdyś przez brata Sikandra. Dzięki tej substancji sojusznikom udało się przywrócić Belet do zdrowia. Amari i Sik wsiedli do samochodu Isztar, który po naciśnięciu przycisku zamienił się w rydwan zaprzężony do czterech lamassu. Wkrótce potem dołączył do nich także Daoud. Niestety, doszło do konfrontacji między członkami misji a Idiptu, który był wściekły z powodu śmierci Sidany. Podczas lotu rydwanem demon zaatakował drużynę, wpadając na pojazd, i w ten sposób wpychając zespół przez oszklone okna do jednego z budynków. Na szczęście starcie zakończyło się śmiercią potwora, natomiast Sik kontynuował swoją przygodę samotnie. Po tym, jak chłopak spotkał Nergala, wyskoczył z rydwanu, umieścił perfumy w burzowej chmurze i spadł z olbrzymiej wysokości, Belet kazała mu się podnieść z chodnika i przygotować do walki. Przyjaciele ponownie zetknęli się z bogiem zarazy, jednak ich przeciwnik był już bardzo osłabiony – konfrontacja zakończyła się jego zniknięciem.
Pod koniec książki córka Isztar spotkała się ze swoim przyjacielem. Przekazała mu prezent od Gilgamesza i odbyła z nim krótką rozmowę. Przyznała też, że zamierza uratować swoją matkę z zaświatów.
Charakter[]
Belet była doskonałą wojowniczką i lojalną sojuszniczką. Zachowywała się z dużą pewnością siebie i często stawiała na swoim, co można było zobaczyć w trakcie jej kłótni z panem Grantem. Zdawała sobie sprawę ze swojego talentu, jakim była umiejętność walki, i chętnie wykorzystywała go w praktyce – jej małą wadą było jednak to, że czasami bywała zbyt porywcza i zdarzało jej się nie widzieć innych rozwiązań konkretnego problemu, niż użycie przemocy.
Wygląd[]
Belet jest nastoletnią dziewczyną pochodzącą z Iraku, o włosach obciętych na boba i ciemnych oczach. Na początku książki, kiedy Sikander spotkał bohaterkę w szkole, była ona ubrana w workowate, szare spodnie, które, jak stwierdził Aziz, nie wyglądały tanio, a także obcisłą górę zakrywającą ją od nadgarstków po szyję. Z kolei jakiś czas później, gdy Sik natrafił na swoją przyjaciółkę po powrocie z przygody na Morzu Tiamat, córka Isztar miała na sobie oliwkowo-zielone spodnie moro i czarną kamizelkę kuloodporną. Nosiła także szkarłatną szarfę z pochwą na swoją broń, Kasusu.
Umiejętności[]
Ogólne umiejętności[]
- Walka − Belet była uzdolnioną wojowniczką. Udowodniła to już na początku książki, pokonując Idiptu. Później wykorzystała ten talent w trakcie konfrontacji z Zackiem w szkole.
- Pismo klinowe − w trakcie próby odszukania Nergala dziewczyna była w stanie odczytać znaczenie wiadomości zapisanej pismem klinowym.
Własności[]
- Kasusu − w trakcie walki Belet wielokrotnie posługiwała się potężną, umiejącą mówić bronią, Kasusu.
- Karta kredytowa − córka Isztar była posiadaczką karty kredytowej[3].
Relacje[]
Rodzina[]
Isztar[]
Relacje Belet z jej przybraną matką były nieco skomplikowane. Z jednej strony dziewczynie bardzo zależało na bogini miłości. Amari uważała, że powinna okazywać Isztar większą wdzięczność za to, że została przez nią uratowana, jako że zawdzięczała kobiecie życie. Starała się też uszczęśliwić ją poprzez udawanie, że wierzy w to, czego dowiedziała się od niej na temat swoich prawdziwych rodziców. Z drugiej strony jednak, obie bohaterki nie zawsze dobrze się dogadywały i zdarzały się między nimi kłótnie. Sytuacji nie ułatwiał fakt, że matka dziewczyny często bywała roztargniona – nastolatka stwierdziła nawet, że przez połowę czasu bogini nie pamięta jej imienia[4], chociaż możliwe, że mówiąc to, nieco przesadziła.
Przyjaciele[]
Sikander Aziz[]
Belet i Sikander byli dobrymi przyjaciółmi, chociaż początkowo nie dogadywali się najlepiej i traktowali się nawzajem z dystansem. W trzecim rozdziale książki dziewczyna pomogła Azizowi, gdy ten znajdował się w niebezpieczeństwie, jednak chłopak jej wówczas nie rozpoznał. Jakiś czas później, po tym, jak Isztar pokazała głównemu bohaterowi różne wizje, Amari była zaniepokojona jego stanem i dopytywała się go, czy wszystko z nim porządku. Potem sojusznicy zyskali do siebie więcej zaufania i zaczęli lepiej współpracować, co można było zobaczyć m.in. w trakcie ich próby odnalezienia Nergala. Po śmierci Isztar we dwoje spotkali się z Gilgameszem, a następnie wyruszyli do ogrodu społecznego. Gdy jednak wyszło na jaw, że miejsce to zostało wybrukowane, aby mógł się tam znaleźć parking, dziewczyna była zła na Aziza, że ten nie opiekował się ogrodem oraz złamał obietnicę daną bratu, przez co oni mają teraz kłopoty. Kilkanaście dni po rozstaniu doszło do ponownego spotkania sojuszników – chłopak uściskał wówczas Belet, stwierdzając, że o dziwo Amari nie kopnęła go przy tym w głowę. Chwilę potem córka Isztar, przedstawiając Sikandra panterze śnieżnej Quareen, określiła go mianem "przyjaciela".
Ciekawostki[]
- Belet uważa jednorożce za najbardziej śmiercionośne, zaciekłe i krwiożercze ze wszystkich stworzeń[4].
- Dziewczyna sądzi, że koty ją lubią. Potwierdza to fakt, że bohaterce udało się zaprzyjaźnić z panterą śnieżną.