Riordanopedia

Wydarzenia na Riordanopedii:

CZYTAJ WIĘCEJ

Riordanopedia
Riordanopedia

Luna Moonbow - półboska córka greckiej bogini Artemidy i półboga Willhelma Moonbow, syna Neftydy, egipskiej bogini wód. Ma 15 lat i chwilowo była jedną z Łowczyń swojej matki. Bardzo potężna. Urodziła się 13 października 1922 roku.

Wygląd[]

Luna jest wysoka, szczupła i wysportowana. Ma długie rude włosy, które farbuje na czarno. Jej oczy są srebrne, a jej źrenice czasami mają kształt sierpów księżyca. Ma delikatne rysy twarzy.

Pseudonimy[]

Jej pseudonimy to:

  • Promyczek (Leo Valdez)
  • Sarenka (Clarisse La Rue, Will Solace) [P.S. Ci, którzy ją tak nazwali mieli potem kłopoty.]
  • Pierwszy oficer (Łowczyne Artemidy)
  • Gwiazdka (Artemida)

Misje[]

  • Zniszczenie serca Uranosa
  • Ożywienie Styksu
  • Odzyskanie Księżycowego Kamenia

Historia: rodzice Luny[]

Willhelm Moonbow był dobrym półbogiem, ale przez przypadek dostał się pod wpływy Uranosa, który kazał mu rozkochać w sobie Artemidę, ponieważ pan nieba chciał zgromadzić armię o kryptonimie "Ostre gwiazdy". Do tego oddziału werbował pod karą śmierci półbogów od Apollina, Oriona, Zeusa i innych potomków  bogów mających wpływy na niebie. Oprócz tego śmiertelników i potwory. Willem próbował wszystkich sposobów, ale nic nie działało. Parę razy omal nie zginął. Moonbow nie bał się niczego poza śmiercią. Poza tym on sam zakochał się bezpowrotnie w bogini. Pewnego razu gdy Artemida już spała, syn Neftydy położył się obok niej. W śnie dręczyły go koszmary o Eryniach torturujących jego osobę. Obudził się w środku nocy, zalany potem. Przestraszył się, bo w śnie zobaczył coś jeszcze. Dzięki swojej matce miał zdolności lecznicze. Zamknął oczy i płytko, żeby jej nie zbudzić, zanurzył się w istocie Artemidy. Gdy przeglądał jej formę, zauważył coś nieboskiego. Szybko zakończył połączenie, spakował swoje rzeczy i zaczął uciekać. To czego się dowiedział jednocześnie go przerażało i radowało. Będzie ojcem.

                                              ( time skip: 9 miesięcy później )

Narodziny Luny wyglądały mniej więcej tak:

Artemida wbiegła na plażę zacienioną plażę. Chwilę później wydała na świat piękną dziewczynkę. Już miała ją zabić sztyletem, ale dziecko otworzyło oczy. Jej oczy były srebrne za źrenicami, które przez jedno mrugnięcie powieką miały kształt sierpów księżyca. Na głowie miała już sięgające karku delikatne, puszyste i rude włosy. Była bardzo piękna, a kiedy bogini spojrzała na swoje dziecko zobaczyła samą siebie w dniu swoich narodzin. Wstrzymała rękę z bronią. Poczuła jak pokochuje córeczkę całym sercem. W jednym momencie była gotowa poświęcić się dla niej. Nagle dziecko zaczęło się dusić. Artemida wiedziała, że jest bezradna i pojedyncza łza skapnęła do wody. Zamarła. Woda przed nią uformowała się w jej wujka. Boga mórz.

- Posejdonie to nie moja wina, ale ja nie chcę żeby ona umarła...

- Wiem, Artemido, wiem. Dobrze. - powiedział uspokajająco Posejdon.

"Ona ją naprawdę kocha"- pomyślał. - "Trudno, zaryzykuję."

Zacisnął pięść, a kiedy ją otworzył były na niej dwie kryształowe łezki. 

- Mogę? - zapytał Artemidę.

- Co? Och tak. - I podała mu srebrny łańcuszek, który miała przed chwilą na szyi.

Bóg zawiesił na nim kryształowe łezki. Naszyjnik umieścił dziewczynce na szyi, a ta przestała się dusić. Gdy bogini miała właśnie mu podziękować na plażę wbiegła srebrna błyszcząca łania ze świetlistym porożem. Na jej grzbiecie leżał mały jelonek bardzo podobny do swojej matki. Łania wbiegła na plażę i złożyła malca u stóp swojej pani.

- Jest piękny! – zawołała Artemida. Wzięła na ręce obydwoje dzieci. Gdy je odłożyła, dziewczynka przysunęła się bliżej do małego rogacza i pogłaskała go po pyszczku, a on polizał ją po czole, na którym rozbłysnął srebrny tatuaż głowy świętego zwierzęcia Artemidy z porożem sięgającym aż do skroni.

- Nadaję Ci imię, które będzie brzmiało: Luna Moonbow.

Potem powiedziała zwracając się do jelonka:

- A ty będziesz się zwał Runo i będziesz towarzyszem mojej córki.

Posejdona już dawno nie było na plaży, został zwołany na naradę dotyczącą wyschnięcia Styksu.

Historia: Dzieciństwo i wiek nastolatki[]

Luna wychowywała się wśród Łowczyń, które przysięgły zachować w tajemnicy istnienie córki Artemidy. W wieku 7 lat została najlepszą łuczniczką na całym świecie.  Gdy miała 13 lat razem z innymi półbogami poszła na misję ożywienia Styksu i byli to: Bill di Angelo, Felix Brokenshall, Astrid Purelight, Chris Soler ( syn Apollina, potomek Orfeusza ) i Melissa Rebelle  ( córka Rei ). Z tymi samymi osobami Udała się na jeszcze jedną wyprawę mającą na celu zniszczenie Serca Uranosa. Po misji, coś zaczęło polować na półbogów. Zniknęło po jednym dziecku od każdego bóstwa. Pewnego wieczoru matka zaproponowała jej dołączenie do Łowów, a ona się zgodziła. Polowała z Łowczyniami około 40 lat. W 2020r. otrzymała od Artemidy pozwolenie na opuszczenie szeregów jej wyznawczyń.

Historia: Obóz Herosów[]

Po opuszczeniu Łowów Luna udała się do Obozu Herosów, gdzie została uznana i zamieszkała w domku numer 8. Od kiedy poznała dzieci od Apollina, znienawidziła domek 7.

Historia: misja[]

Tydzień po zamieszkaniu w ósemce Luna otrzymała misję odzyskania Księżycowego Kamienia. Podróżowała ze swoim jeleniem o imieniu Runo.  Na swojej misji spotkała Chonsu, egipskiego boga księżyca, który poddał ją  próbie. Próba polegała na rozwiązaniu zagadki księżycowych promieni. Za zwycięstwo otrzymała jego błogosławieństwo i sztylet ze srebra. Strażnikiem okazał się Lykaon. Luna pokonała go dzięki srebrnej broni od Chonsu. W drodze powrotnej spotkała swoją matkę, która odmówiła zwrotu kamienia. Zdradziła córce, że kamień jest tak naprawdę jej pierwszym łukiem, i może się zmienić w pierścień. Łuk ten strzelał niewidzialnymi strzałami, które materializowały się po trafieniu do celu. Po powrocie do obozu rozgromiła przeciwną drużynę w Bitwie o Sztandar.

Ciekawostki[]

  • Luna nie lubi jaskrawych kolorów
  • Jej ulubiony deser to lody o smaku owoców leśnych polanych czekoladą
  • Kiedy była mała, Zoe Nightshade nazywała ciocią.