Ten blog zajął pierwsze miejsce w konkursie na Wymyśloną Postać.
Jestem Artamir Taurin, syn Ateny, bogini mądrości i wojny. Ja ZAWSZE wygrywam, an Craite i teraz się o tym przekonasz na własnej skórze.—Artamir do Doriana w czasie Bitwy o Sztandar
Drzewo genealogiczne Artamira Taurina
Artamir „Arti” Achilles Taurin - grecki półbóg, syn Ateny i Darona Taurina, wnuk Hekate oraz grupowy Domku nr 6. Chłopak Siren an Craite, córki Posejdona z którą został parą po Bitwie o Manhattan.
Historia[]
Narodziny[]
Artamir Taurin urodził się 10 czerwca 1992 roku jako syn Ateny, greckiej bogini mądrości oraz herosa, Darona Taurina. Jego rodzice poznali się gdy ojciec studiował na Harvardzie. Tam poznał Atenę, która pomogła mu przejść studia, a w konsekwencji zakochali się w sobie. Półbóg narodził się na Olimpie z umysłu bogini (tak jak jego matka, która w mitologii wyskoczyła z głowy Zeusa), a następnie został przeniesiony w złotej kołysce pod drzwi jego ojca przez Zefira, boga wiatru zachodniego. Daron, zaskoczony tym zważywszy że zakochał się w Atenie i chciał się z nią spotykać lecz ona odmówiła, wtedy przypomniał sobie że wcześnie gdy chodził do Obozu Herosa iż wykonał misje by odzyskać rzecz skradzioną bogini mądrości przez co potem zyskał jej łaskę i błogosławieństwo. Atena zjawiła się niedługo potem i wytłumaczyła Daronowi że herosów wychowują ich śmiertelni rodzice zaś boscy mają z nimi minimalny a wręcz znikomy kontakt. Daron który już pokochał syna obiecał że zaopiekuje nim najlepiej jak potrafi. Przed odejściem Atena przekazała mu replikę swej włóczni (ukrytej w postaci scyzoryka szwajcarskiego) by przekazał go Artamirowi gdy skończy dwanaście lat. Daron obiecał to Atenie po czym bogini mądrości pocałował syna w czoło na pożegnanie i opuściła dom Taurinów. Daron Taurin zachował w sercu miłość do bogini i nigdy się nie ożenił, poświęcając swój wolny czas na opiekowanie i wychowywanie swym synem którego bardzo kochał.
Dzieciństwo[]
Kiedy Artamir miał cztery lata, Daron zabrał syna w odwiedziny do swojego ojca, Beora Taurina i jego żony, Elizabeth, którzy mieszkali w Waszyngtonie w swej rodowej posiadłości, Silianie. Beor był bardzo zdziwiony widokiem syna z dzieckiem, gdyż wiedział że Daron nigdy nie miał żony ani nawet dziewczyny ale ciepło przyjął wnuka z żoną która bardzo się cieszyła że pasierb obdarował jej męża wnukiem (Elizabeth ma dobre relacje z synem Beora, mimo iż nie jest jej rodzonym synem). Nie mogli jednak wyciągnąć od Darona kto jest matką Artamira. W odwiedziny przyjechali także stryjowie Artamira z żonami i dziećmi, jego kuzynami. Arti polubił Nimrodel, Morifina, Brandona jak i Finna. Młodszy brat ojca, Harry również polubił swego bratanka lecz starszy brat Darona, Grimfold drwił z niego, nazywając bękartem a na swego brata że nie umie zatrzymać kobiety która najwyraźniej nie chciała wychować ich dziecka a zamiast tego zostawiło to w rękach Darona . Artamir nie lubił stryja i nie raz robił mu złośliwe żarty jak położenie poduszki-pierdziuszki pod krzesło stryja czy wylania wiadra wody. Często wtedy wydawało mu się że słyszy kobiecy głos w głowie. Często też bawił się z swymi kuzynami a w zabawach przodowała jego kuzynka Nimrodel. Raz przeglądali ilustrowaną książką na temat mitologii greckiej i kiedy oglądali ilustracje bogów olimpijskich, coś poruszyło się w środku Artamira gdy widział ilustracje Ateny, bogini mądrości ale nie umiał tego wyjaśnić. Później pytał ojca o swą matkę lecz Daron odparł synowi że dowie się o niej gdy skończy dwanaście lat. Zdradził jedynie że bardzo go kocha i czuwa nad nim.
Kiedy skończył sześć lat raz do domu przyszła ładna pani o kręconych ciemnych włosach i niezwykle szarych oczach. Była to opiekunka która zatrudnił Daron gdyż ostatnio awansował w państwowym archiwum na jego dyrektora co znaczyło że miał jeszcze więcej pracy niż poprzednio ale i większą płacę za którą mógł utrzymać siebie i syna. Opiekunka która przedstawiła się jako Aneta Wise była w rzeczywistości Ateną, matką Artamira. Bogini przyjęła pracę by móc widzieć się z synem i spędzać z nim czas. Artamir bardzo ją polubił gdyż chętnie się z nim bawiła i opowiadała mity i historie starożytnej Grecji. Podarowała mu nawet maskotkę w kształcie sowy którą malec uwielbiał się bawić i przytulać. Potem mówił ojcu że chciałby mieć matkę taką jak Aneta. Daron nie wiedział co na to powiedzieć ale miał swoje podejrzenia w stosunku do Anety. Opiekunka pracowała tak z rok u rodziny Taurin gdy pewnego razu przysłała wiadomość że nie może już pracować dla Darona. Daron zatrudnił renomowaną opiekunkę Belle Wright ale dla Artamira to nie było już to samo. Brakowało mu matki i chciał ją poznać i dowiedzieć się czemu go nie chce skoro zostawiła go w opiece ojca a sama się nim nie interesowała. Kiedy odwiedzili go kuzyni, Arti bardzo się ucieszył z ich widoku czego nie dało się powiedzieć kiedy widział stryja Grimfolda choć ciotka Ariana hamowała zapędy swego męża. Daron zaproponował bratu i jego rodzinie wyjazd do pobliskiego lasu na piknik przy czym zastrzegł że nie da mu obrażać syna. Jego może nazywać jak mu się żywnie podoba ale od jego syna ma się trzymać z daleka. Kiedy pakowali do bagażnika wszystkie rzeczy potrzebne na piknik, Artamir zauważył jak przygląda mu się wysoki pan w kapeluszu. Powiedział to ojcu który spojrzał na mężczyznę który zaraz sobie poszedł. Artiemu zdawało się że ma jedno oko pośrodku czoło ale nie powiedział o tym ojcu. Kiedy zatrzymali się przed lasem na miejsce gdzie rozbili piknik. Artamir bawił się z kuzynami i nie wchodzili do lasu kierując się przestrogą rodziców. Nie mniej przez cały czas młody Taurin czuł się jakby ktoś go obserwował.
Mając siedem lat w nocy zaczęły nachodzić go pająki, gryząc i obrzucając siecią. Chłopiec krzyczał i płakał, wołając ojca. Kiedy Daron przybył, pająków nie było. Artamir opowiedział ojcu o tym a Dar pomyślał że może to być związane z jego matką. Tej nocy Arti spał w pokoju ojca. Kiedy następnej nocy powtórzyło się i chłopiec schował się pod łóżkiem, Daron wyskoczył z szafy i widząc pająki, rzucił się na nie przeganiając je z niemałym trudem. Został potem z synem na resztę nocy. Po tym następnego dnia starannie zabezpieczyć pokój syna. Zauważył też że ugryzienia rano znikają co zastanowiło jak i utwierdziło że w tym musi być coś związane z matką Artamira. Pająki nachodziły małego Taurina jeszcze kilkanaście razy mimo zabezpieczeń jego ojca. W końcu pewnej nocy przestały go nachodzić. Artamir w końcu odetchnął z ulgą.
Artamir poszedł do szkoły podstawowej gdzie stwierdzono u niego ADHD i dysleksje utrudniające naukę czytania i pisania. Daron często siadał z synem i pomagał mu się nauczyć czytać i pisać a zasadniczo codziennie przy nim przesiadywał. Arti uczęszczał do szkoły przez cztery lata a nauczyciele chwalili go jako pilnego i starannego ucznia choć sam Artamir miał niewielu czy wręcz w ogóle przyjaciół.
Przez ten czas zdawało mu się iż bywa obserwowany czy to przez niektórych pracowników szkoły czy to niektórych ludzi którzy przechodzili koło jego szkoły. A raz wydawało mu się że pan woźny ma jedno oko pośrodku czoła a to pies z sąsiedztwa warczy tylko na niego (w rzeczywistości był to piekielny ogar) a to że starszej pani wyrosły na plecach skrzydła. Chłopiec nie wiedział że były to potwory które węszyły za herosami ale nie były jeszcze pewne czy Artamir jest jednym z nich. Arti parę razy wspomniał o tym ojcu a Daron wiedząc kim jest jego syn skontaktował się z Chejronem. Centaur wysłał jednego z satyrów by strzegli młodego herosa póki nie nadejdzie czas by dołączył do Obozu Herosów. Artamir oczywiście nie był tego świadomy i zaprzyjaźnił się nawet z owym satyrem.
Przybycie do Obozu Herosów[]
Kiedy Artamir skończył dwanaście lat, Daron na urodziny podarował mu scyzoryk szwajcarski (w rzeczywiści zmieniona za sprawą magii włócznia Ateny). Powiedział że był to prezent od jego matki. Arti który nigdy nie spotkał matki i nie wiedział nawet jak ma na imię bardzo ucieszył prezent od niej. Pytał ojca o nią i co się z nią stało. Daron wtedy zdradził całą prawdę iż jego matką jest Atena, bogini mądrości a bogowie, herosi i potwory istnieją naprawdę a nie są jedynie ludzkim wymysłem. Artamir z początku w to nie wierzył lecz gdy ojciec wziął jego scyzoryk i na jego oczach zmienił się w włócznię zmienił pogląd na to. Daron ostrzegł go iż teraz potwory będą go ścigać by go zabić i wkrótce wyruszy do Obozu Herosa, jedynego miejsca na ziemi gdzie będzie bezpieczny. Artamir nie chciał zostawiać ojca ale ten go uspokoił mówiąc że to tylko na lato a potem będzie wracał do domu. Ostatecznie zgodził się i gdy przybył zaprzyjaźniony satyr co zaskoczyło Artiego że jego dobry kumpel jest satyrem, wsiedli do samochodu ojca który zawiózł do Long Island gdzie mieścił się Obóz Herosów. Po drodze zaczęli ich jednak ścigać para cyklopów. Ojciec zatrzymał się w pobliżu Wzgórza Herosów po czym pożegnał syna, mówiąc że wszystko będzie dobrze. Po tym Artamir pobiegł za satyrem ku obozu z depczącymi po piętach cyklopami. O mało go nie dopadli gdy z obozu wyszło kilku herosów z Chejronem którzy ostrzelali cyklopy, spowalniając je i dając czas Taurinowi do dotarcia do obozu z satyrem. Tam został powitany przez centaura i kilku z herosów wśród których była Annabeth Chase która od razu zainteresowała syna Ateny (choć wtedy jeszcze nie wiedział). Choć sam Artamir wiedział kim jest jego matka nie został przydzielony do domku nr 6 dla jej dzieci ale do domku nr 11 dla dzieci Hermesa, pomniejszych bogów oraz nieuznanych przez swych boskich rodziców. Zrozumiał że bez tego uznania równie dobrze może całe lata spędzić w przepełnionym domku z małym kątem dla siebie. Wierzył jednak że skoro matka zostawiła dla niego włócznię to go uzna. Centaur pokazał mu resztę obozu oraz przedstawił Panu D. dyrektorowi Obozu Herosa który przywitał w typowy dla siebie sarkastyczny sposób przy okazji myląc jego imię (celowo jak zawsze). Kiedy popytał Chejrona kim jest boski rodzic Annabeth ten odparł że Atena. Chłopak poczuł się rozczarowany bo spodobała mu się jasnowłosa dziewczyna ale była jego przyrodnią siostra a to wyklucza taki związek.
Kiedy obejrzał cały obóz Chejron zostawił go gdyż miał popołudniowe zajęcia. Kiedy wracał do jedenastki wpadł na Clarisse La Rue z dwójką koleżanek. Córka Aresa miała zwyczaj wpychania nowo przybyłym do sedesu. Zaraz złapała Artamira i mimo jego protestów zawlekła go do publicznej toalety. Artamir zdołał się jednak uwolnić, kopiąc córkę Aresa w nogę po czym bezwolnie użył magii, wzywając ogień i ciskając go pod nogi Clarisse, co skutecznie ją zniechęciło (Artamir nie chciał ranić córki Aresa a jedynie odstraszyć ją i jej koleżanki) Odgrażała mu się lecz Artamir nie przejął się tym zbytnio. Spotykał bowiem podobnych ludzi
Wrócił do domku Hermesa gdzie usiadł na swym kącie z rzeczami które przyniósł do siebie to czasu gdy wezwano do obiadu. Jako najmłodszy który przybył do obozu szedł na samym końcu mieszkańców domku do pawilonu jadalnego gdzie zwykle spożywano posiłki. Ledwie udało mu się upchnąć na kamieniej ławce przeznaczonym dla domku Hermesa.
Kiedy złożono ofiarę dla bogów i miano przystąpić do jedzenia, Atena dała o sobie znak i uznała swego syna. Nad głową Artamira pojawiła się srebrzysta sowa z gałązką oliwną. Chejron zaraz polecił Taurinowi by przesiadł się do ławki domku nr 6 dla dzieci Ateny. Wieczorem po śpiewach Annabeth jako grupowa wyznaczyła mu łóżko i miejsce na prywatne rzeczy.
Pierwsze lato w Obozie Herosów[]
Artamir bardzo aktywnie brał udział w zajęciach w obozie. Biegał z driadami, wspinał po plującej lawą ściance wspinaczkowej, strzelał z łuku na strzelnicy na zajęciach prowadzonych przez Chejrona, mierzył w zapasach prowadzonych przez Clarrise, córkę Aresa czy sparował z innymi obozowiczami mieczem i włócznią na arenie i wiele innych zajęć jakie mógł zaoferować obóz. Spędzał też czas z swoim przyrodnim rodzeństwem, chcąc je lepiej poznać. Zaprzyjaźnił się również z Luke Castellane, syna Hermesa i grupowego domku jedenaście, którego jego przyrodnia siostra wręcz uwielbiała.
Wygląd[]
Artamir ma jasną karnacje, smukłą sylwetkę oraz długie, kruczoczarne włosy (co wyróżnia go na tle jego przyrodniego rodzeństwa). Jego oczy są szare jak burzowe chmury, przy tym jednocześnie piękne i straszne jakby chłopak cały czas zastanawiał się jak mnie pokonać w walce jak określi przyjaciel Artamira, Dorian. Według jego bliźniaczej siostry Siren jego oczy wygląda na wyrachowane jakby analizował każdy ruch swego przeciwnika oraz planował jak go pokonać przy czym starannie planuje co zrobi w następnej kolejności. Wiadomo że ma pępek mimo, że narodził się z myśli.
Artamir nosi na Obozie Herosów pomarańczową koszulkę z napisem obozu oraz niebieskie spodnie a także szarą czapkę z daszkiem. W czasie walki nosi elegancką i dobrze dopasowaną do ciała grecką zbroje w której wygląda pięknie i strasznie jak myśli Siren. Poza obozem w domu czy szkole nosi się jak każdy nastolatek; w jego przypadku czerwoną koszulkę, brązowe albo szare spodnie, wysokie buty oraz swój ulubiony zielony płaszcz który również niekiedy nosi na obozie. Nosi przy sobie rzemyk z paciorkami za każde spędzone lato w obozie przy którym nosi pierścień od ojca i replikę Jedynego Pierścienia.
Arti ma 1,80 m co czyni go równego wzrostem z Percy'm Jacksonem a wyższym od swej przyrodniej siostry Annabeth.
Charakter[]
Artamir jak przystało na syna Ateny, był wyjątkowo inteligenty i mądry. Potrafił w trudnych sytuacjach grać na czas, wykorzystując zdobytą wiedzę i własne doświadczenie – omamiając przeciwnika, czasem sypiąc pod jego kierunkiem komplementy, a czasem obrażając go wyśmiewając jego wady, spostrzeżenia lub niektóre ujawnione przez niego własne plany. Taka wymiana zdań dawała mu czas na opracowanie strategii, na walkę lub ewentualną ucieczkę. Zanim podjął jakąkolwiek decyzję, chłopak wielokrotnie analizował i rozpatrywał wszelkie opcje, nim uznał, które z możliwych rozwiązań jest najlepsze. Artamir nie przepadał za impulsywnymi działaniami,uznając wyższość nad nim działań planowanych. Starał się również podejmować logiczne i racjonalne decyzje, w jak najmniejszym stopniu polegając przy tym na emocjach, uważając że poleganie na emocjach niszczy każdy plan. Na pierwszy rzut oka wygląda na osobę wyrachowaną i spoglądającą na innych z wyższością ale w gruncie rzeczy był uczciwy i honorowy, coś co wyniósł z domu. Niejednokrotnie okazywał współczucie i przyjacielsko do innych. W przeciwieństwie do swej siostry Annabeth nie wierzył w drugą szanse. Bywał czasami złośliwy dla swych przyjaciół lecz w gruncie rzeczy nie zamierzał nikogo urazić ani obrażać. W pewnym momencie pokonał swój największy lęk (arachnofobię) gdy wraz z siostrą stawili czoło nieśmiertelnej pajęczycy Arachne.
Artamir był pewny siebie i stanowczy przy tym dumny jednak z czasem nauczył się przyznawać do popełnionych błędów oraz liczyć na pomoc sojuszników, będąc mniej dumny i stanowczy. Arti umiał zdobywać sojuszników, dowodzić nimi i współpracować, dzięki czemu bardzo dobrze radził sobie podczas bitwy o sztandar czy misji. Mimo iż był bardzo bystry i inteligenty potrafił być niezwykle uparty i nie cofać się przed trudami i niebezpieczeństwami. Nie zmierzał pozwolić, by ktoś obrażał, a tym bardziej podważał jego inteligencję, a jeszcze bardziej inteligencję i zdolności jego matki, Ateny, nawet jeśli sprzeciw mógł ściągnąć na niego zgubę. W czasie wojny z Kronosem i Tytanami zrozumiał jednak na czym polegają jego wady i wstydził się ich.
Szczególnie uwielbiał planować i konstruować zbroje przy tym poznawać ich historie do czasów gdy wyszło z użytku po wynalezieniu broni palnej. Sam od najmłodszych lat marzył że stworzy zbroje której będą mu zazdrościć sami bogowie. Podziwiał słynnych płatnerzy. Innym wyjątkowym talentem chłopaka była walka włócznią którą nauczył i rozwinął w Obozie Herosów.
Umiejętności[]
Umiejętności ogólne[]
- ADHD- Jak wielu półbogów, Artamir posiada odruchy bitewne, co często pomaga mu w bitwach. Pozwala mu to analizować styl walki przeciwników, a także dostrzegać drobne szczegóły dotyczące wroga, np. napięte mięśnie, dzięki czemu może domyślić się, w którą stronę skoczy oponent.
- Dysleksja - Podobnie jak wielu herosów, mózg Artamira jest nastawiony na czytanie i pisanie w starożytnej greki, zamiast współczesnych języków. To było powodem dla którego miał problemy z nauczeniem się pisania i czytania w języku angielskim.
- Starożytna greka – posługiwanie się starożytną greką jest wrodzoną umiejętnością herosów, co wcale nie znaczy, że do jej opanowania niepotrzebna jest im nauka. Artamir bardzo dobrze zna ten język co wskazuje że mity czy dzieła Homera czytał w oryginalnym języku a wynikało również z tego że ojciec załatwił mu naukę greki.
- Łucznictwo - Jeszcze nim Artamir dowiedział o swym pochodzeniu i dołączeniu do Obozu Herosów umiał w pewnym stopniu władać łukiem a to za sprawą swego ojca który w ramach swego hobby ćwiczył strzelanie z łuku często chodząc do lasu i trenując. To zainteresowało Artamira który w wieku ośmiu lat uczył się od ojca jak poprawnie używać łuku. Przez pobyt w Obozie Herosów opanował niemal mistrzowsko strzelanie z łuku choć w konkurencji z dziećmi Apolla czy Łowczyniami Artemidy mógłby przegrać.
- Szermierka - Artamir świetnie włada mieczem, choć nauki szermierki zaczął pobierać dopiero w wieku dwunastu lat gdy przybył do Obozu Herosów. Co prawda nie jest lepszy od Percy'ego Jacksona czy Luke, nie mniej przez kolejne lata stał się wyśmienitym szermierzem co w pewnym stopniu wynikało z bycia synem Ateny która była również boginią wojny sprawiedliwej przez co miał ogólnie łatwość w uczeniu się władania wszelakim orężem.
- Walka - Artamir ogólnie jest biegłym wojownikiem który szczególnie biegle włada swą włócznią którą otrzymał od ojca na dwunaste urodziny a który był darem od matki. Włada nią lepiej nawet niż mieczem czy łukiem czym wykazał w czasie walki z armią Kronosa kiedy zabił jednego z gigantów jak również niektóre z potworów w tejże armii. Połączenie zasięgu włóczni z jego niezwykłą zwinnością była zabójcą kombinacją o czym przekonali się Tytani w czasie wojny. Szczególnie przekonały się o tym piekielne ogary.
- Znajomość mitologii greckiej - Artamir dobrze zna wiele mitów i opowieści, dzięki czemu dobrze rozpoznaje wielu swoich wrogów i ich słabości, co często pomaga mu w walce.
- Nadludzka siła – będąc półbogiem, Artamir jest silniejszy od przeciętnego śmiertelnika a przy tym jest jednym z silniejszych półbogów gdy zabił arai jednym silnym i celnym ciosem.
- Nadludzka zwinność – Artamir wielokrotnie pokazał swoją niesamowitą zwinność, choćby odskakując w ostatniej chwili gdy był atakowany, niezwykle zwinnie zajść kogoś zza pleców, wspinać się po drzewach czy innych wysokich obiektach czy wykonać inne niezwykłe wyczyny
- Nadludzka wytrzymałość - Artamir jako półbóg jest bardziej wytrzymały niż zwykły człowiek co oznacza że urazy śmiertelne dla zwykłych ludzi były mniej poważne w jego przypadku.
- Przywództwo - Będąc synem Ateny, Artamir jest urodzonym przywódcą. Jest charyzmatyczny i dobrze zorganizowany. Talent ten wykorzystał później jako grupowy.
- Dedukcja - Artamir ma bardzo racjonalne i logiczne podejście do problemów i nie raz rozwiązywał je za pomocą dedukcji i zrozumienia przy czym lubił żartować do swego przyjaciela Doriana że jest ciężko myślący.
Półboskie umiejętności[]
- Umiejętności strategiczne – Artamir jako syn bogini wojny i mądrości ma wysoko rozwiniętą umiejętność planowania ruchów wojsk podczas bitwy. Wielokrotnie jego chłodnie rozumowanie i kalkulacja pozwalały sprawnie wymyślać plany i wydawać rozkazy tym, którym dowodził. W Ostatnim Olimpijczyku Annabeth pokazała Percy'emu plany stworzone przez nią i jej przyrodnie rodzeństwo w tym Artamira, a syn Posejdona był pod wielkim wrażeniem.
- Improwizacja - W walce Artamir potrafi posługiwać się dość zaskakującym czy nie typowymi rzeczami by odnieść zwycięstwo i osiągnąć swój cel.
- Rzemiosło - Ma pewne umiejętności rzemieślnicze takie jak tkactwo choć raczej w ograniczonym zakresie umie szyć oraz na ogół się tym na chwali, zważywszy że tkactwo jest dobre dla kobiet i dziewczyn.
- Telumkineza – Ponieważ jest synem Ateny, Artamir ma wielką kontrolę nad każdym rodzajem broni
- Wiedza o broni – Artamir posiada wiedzę na temat posługiwania się różnymi rodzajami broni w tym wystarczy że jedynie obejrzy broń i wie praktycznie wszystko na jej temat.
- Rozbrajanie – może z łatwością rozbroić przeciwników.
- Włócznia Ateny – Taurin wyśmienicie włada swą włócznią
- Szermierka – Artamir jest bardzo utalentowana w walce mieczem.
- Łucznictwo – wnuk Zeusa jest także świetnym łucznikiem.
- Wiedza o broni – Artamir posiada wiedzę na temat posługiwania się różnymi rodzajami broni w tym wystarczy że jedynie obejrzy broń i wie praktycznie wszystko na jej temat.
- Audiokineza – będąc synem Ateny, Artamir ma upodobanie do sztuki i muzyki, posiadając następujące umiejętności:
- Zapamiętywanie – Arti przeważnie nie zapomina tego, co usłyszał, nawet tylko raz.
- Perswazja – syn Ateny jest zdolny wywierać silny wpływ na bogów, śmiertelników i potwory przez uderzanie w ich największe słabości. Jest to w dużej mierze zasługa jego charyzmy.
- Panowanie nad Mgłą - będąc wnukiem Hekate jest w stanie panować nad Mgłą, w dodatku był w tym nauczany przez ojca.
- Znajomość łaciny – jako wnuk bogini magii używa łaciny do rzucania zaklęć.
- Pirokineza - Syn Ateny nauczył się za pomocą magii używać ognia, wskrzeszając go z palców i rozpalając ogniska czy tworzenia ściany ognia (to ostatnie najbardziej go wymęcza, toteż rzadko tego używa)
Własność Artamira[]
Uzbrojenie[]
- Aeglos - Otrzymał go na dwunaste urodziny od ojca który powiedział mu że jest prezentem od matki i Artamir posługiwał się nim odkąd pierwszy raz przybył do Obozu Herosa. Była dokładną repliką włóczni Ateny, której Arti nie mógł zgubić gdyż magicznie wracała do jego kieszeni w postaci scyzoryka szwajcarskiego. Stracił go na jakiś czas w czasie obrony Olimpu ale potem odzyskał. Jest praktycznie niezniszczalna. Została nazwana po włóczni który używał Gil-galad z uniwersum Śródziemia.
- Miecz- Prosta broń wykuta z niebiańskiego spiżu którą Artamir otrzymał po raz pierwszy gdy przybył do Obozu Herosów. Używał go na misjach do zabijania potworów na równi z Włócznią Ateny.
- Łuk- Pierwszy łuk jakiego używał był ten należący do jego ojca Darona kiedy to trenował z nim w weekendy w pobliskim lesie strzelanie do małych celów. Potem gdy przybył po raz pierwszy do Obozu Herosów używał ładnego, kompozycyjnego łuku który trenował na strzelnicy jak i używał podczas misji do zabijania potworów na odległość.
- Spiżowa tarcza- Używał ją od czasu pierwszego przybycia do Obozu Herosów czy to w czasie treningów, Bitwy o sztandar czy na misjach. Dzięki nałożonej na niej magii mogła przekształcać się w naręczny zegarek dzięki czemu nie rzucała się na oczy. Po wykuciu repliki Egidy zastąpił nią spiżową tarczę.
- Zbroja Artamira - W czasie rozmyśle nad stworzeniem wspaniałej zbroi, Artamir stworzył plan uzbrojenia które będzie jednocześnie wytrzymała niczym stal a jednocześnie lekkie jak piórko. Poprosił dom Hefajstosa o jej wykonanie. Zbroja rzeczywiście okazała się bardzo wytrzymała na ciosy a przy tym niezbyt ciężka. Stracił ją jednak w walce z jednym z Tytanów. W późniejszym czasie ulepszył plany które podarował domkowi Hefajstosa. Zbroje potem te nosili herosi podczas obrony Obozu Herosa przed Rzymianami.
- Replika Egidy - W okresie między Krwią Olimpu a Ukrytą Wyrocznią Artamir pracował z ojcem nad własną repliką Egidy na której wzorował się na replice posiadanej przez Thalie Grace. Tarcza wykuto z niebiańskiego spiżu z spiżową repliką głowy Meduzy i namalowanymi białym niedźwiedziem i szarą sową. Dzięki użytej przez jego ojca magii emanowała aurą strachu która potrafiła wystraszyć zarówno herosów jak i potwory. Nosił ją w postaci bransoletki na ręce.
Fauna i Flora[]
- Misiek - Pies Artamira który dostał od ojca gdy miał siedem lat i był wiernym i lojalnym przyjacielem syna Ateny. Potrafił wyczuć potwory i głośnio na nie szczekał gdy były w pobliżu, ostrzegając przy tym herosa. Troskliwie się nim zajmował.
- Erys - Pegaz Artamira który nawiązał z nim wieź w czasie pobytu w Obozie Herosów. Nie raz pomagał Artamirowi czy wręcz wybawiał z kłopotów. Z charakteru był dość podobny do syna Ateny. Poleciał z Artim do Manhattanu by stanąć do obrony Olimpu.
- Sokrates - Sowa Artamira którą dostał od matki po wojnie z Tytanami do której się przywiązał. Nocami ją puszczał by mogła zapolować na jedzenie. Nazwał ją po słynnym greckim myślicielu i filozofowi.
Pozostałe rzeczy[]
- Książki Hobbit i Władca Pierścieni - Obie książki dostał od ojca który przeczytał mu Hobbita gdy miał sześć lat. Później sam (z niemałym trudem patrząc iż miał dysleksje) przeczytał Władce Pierścieni oraz był z ojcem, stryjem Grimfoldem, ciotką Arianą i kuzynami na ekranizacjach Władcy Pierścieni. Sam mówił że były ciekawe ale nie tak dobre jak książka.
- Znak Ateny – Syn Ateny dostał od rzymskiego aspektu swojej matki srebrną drachmę, która miał mu służyć do odnalezienia Ateny Partenos. Ostatecznie wraz siostrą znaleźli posąg i zmierzyli się z Arachne. Zatrzymał sobie monetę na pamiątkę.
- Pluszowa Sowa - Artamir będąc dzieckiem lubił bawić się pluszową sową choć od czasu przybycia do Obozu Herosów nie bawił się zabawką, zostawiając ją w domu. Sam wygląd pluszaka był nawiązaniem do sowy, świętego zwierzęcia Ateny, jego matki.
- Płaszcz - Zwykły, zielony płaszcz będący prezentem od dziadka Beora który Artamir nosił również w Obozie Herosów czy nawet na misjach. Ma dla niego wartość sentymentalną.
- Jedyny Pierścień - Kopia jedynego pierścienia z filmów Władca Pierścieni który dostał od ojca na czternaste urodziny. Półbóg nosił go wraz z paciorkami na rzemyku oraz pierścieniem który jego ojciec dostał od jego matki.
- Pierścień harvardzki – W wieku dwunastu lat, ojciec Artamira dał mu ten pierścień wraz z Włócznią Ateny który dostał na Harvardzie będący największą pamiątką po Atenie. Po wydarzeniach z Olimpijskich Herosów zwrócił go ojcu.
Relacje[]
Zainteresowanie Miłosne[]
Rachel Elizabeth Dare[]
Rachel Elizabeth Dare, pierwsza miłość Artamira
Artamir po raz pierwszy spotkał Rachel nim dowiedział się że jest herosem. Było to tak że szedł do szkoły i przypadkiem wpadł na dziewczynę. Przeprosił ją za to po czym chwilę z nią rozmawiał. Zainteresowała go swoją osobą. Później utrzymywali kontakt telefonicznie i to jej zdradził że jest półbogiem co jak wiadomo było trudno uwierzyć ale o dziwo Rachel mu uwierzyła. Podczas jednej z misji spotkał ją przypadkiem i zdziwił się że widzi przez Mgłę (co prawda jego ojciec potrafił widzieć przez Mgłę, widząc potwory takie jakie były ale on był herosem). Zaprzyjaźnił się z nią a nawet poczuł coś do niej ale Rachel zainteresowała się Percy'm co zasmuciło Artamira choć wzbudziło też zazdrość o syna Posejdona. Nie mniej pozostali przyjaciółmi gdy Rachel została Wyrocznią.
Siren an Craite[]
Artamir spotkał ją i jej brata bliźniaka na Obozie Herosa. Z początku miał do nich mieszane uczucia lecz z czasem się przekonał. Bardzo polubił Siren która była odważną wręcz pyskatą dziewczyną o ognistych włosach. Jako córka Posejdona który naturalnie nie dogadywał się z matką Artamira nie mniej bardzo ją polubił i wraz z jej bratem byli jego bliskimi przyjaciółki. Z czasem rozwinęło się między nimi uczucie co widać w ich późniejszych przygodach.
Artamir wspomniał że gdyby Siren by umarła ten zszedłby do Podziemi by przywrócić ją do życia.
Rodzina[]
Daron Taurin[]
Atena, matka Artamira
Artamir od dziecka był bardzo związany z swym ojcem. Daron bardzo kochał swego syna i troszczył się o niego. Kiedy był małym dzieckiem i nachodziły go pająki, Daron zaczaił się w pokoju syna by pomóc mu bronić przed nimi i gdy pojawiły się pająki odpędzał je od syna. Czytał Artamirowi mity i opowiadanie dotyczące bogów greckich a także Hobbita Johna R.R. Tolkiena co rozpaliło w młodym herosie zainteresowanie twórczością angielskiego pisarza i profesora (sam Artamir później żartował że Tolkien mógł być synem Ateny, patrząc jak genialny stworzył świat fantasy), uczył syna strzelenia z łuku gdy zainteresowała go łucznictwo i podarował na dwunaste urodziny włócznię będący prezentem od jego matki. W Znaku Ateny Artamir myślał wiele o ojcu i tęsknił za nim.
Atena[]
Artamir ma niewiele wspomnień o swej matce. Jak sam mówił pamięta jej łagodny uśmiech jak powiem zefiru. Dostał od niej na dwunaste urodziny dokładną replikę swej włóczni którą przekazał mu ojciec. Parokrotnie pokazuje się w snach syna, dając mu rady bądź przestrogi. Kieruje się jej słowami iż Inteligentny człowiek zawsze znajdzie wyjście. Jego pierwszym spotkaniem z matką jest podczas narady bogów. Wtedy Pallas Atena głosuje za zabiciem Percy'ego i Thalii, co nie zachwyca ani Artamira ani Annabeth.
W czasie Olimpijskich Herosów kiedy bogowie dostali grecko-rzymskiej schizofrenii, Artamir spotkał swą matką w jej rzymskiej postaci Minerwy która nie poznawała go oraz żądała by ją pomścił, zemścił na Rzymianach oraz podążył za Znakiem Ateny. Arti był zszokowany tym i początkowo nie bardzo wiedział co robić. Zabolało go również gdy powiedziała że nie jest jej dzieckiem. W końcu jednak wraz z Annabeth odnaleźli jej posąg i walczyli z Arachne.
Annabeth Chase[]
Annabeth Chase, przyrodnia siostra Artamira
Artamir spotkał swą przyrodnią siostrę dopiero w Obozie Herosów która była jednym z pierwszym osób które przywitała go. Z początku nie wiedział że jest jego przyrodnią siostrą kiedy oprowadziła go po obozie i uważał ją za interesującą i bystrą dziewczynę. Kiedy powiedziała mu że jej boskim rodzicem jest Atena, Artamir uzmysłowił sobie że jest jego przyrodnią siostrą. Szybko się z nią zaprzyjaźnił i stała się jednym z jego najlepszych przyjaciół a także ulubionym rodzeństwem. Poparł jej związek z Percy'm Jacksonem mimo niezadowolenia Ateny i wraz z nią i resztą rodzeństwa stworzyli plany obrony Olimpu.
Grimfold Taurin[]
Stryj Artamira należał do najmniej lubianych członków rodziny zważywszy jak lubił drwić z jego ojca i niego, zwąc go bękartem czy wręcz bachorem. Arti odwdzięczał się, robiąc złośliwe żarty swemu stryjowi tak że ten nie mógł udowodnić że to Artamir je robi. Pozostali w napiętych relacjach przez długie lata. Dopiero gdy uratował swego stryja przez atakiem mantikory, Grimfold przeprosił bratanka i wyznał mu że jego córka Nimrodel nie jest jego córką z Arianą ale z nordycką boginią Freją co zaskoczyło Artamira. Sam Grimfold był dumny i śmiały a przy tym okazywał się hipokrytą zważywszy że jego córka była z związku z nordycką boginią tak jak syn brata z grecką boginią.
Nimrodel Taurin[]
Nimrodel i Morifin byli ulubionymi kuzynami Artamira z którymi był szczególnie blisko kiedy był dzieckiem choć z czasem kiedy Artamir latem był na Obozie Herosów oddali się od siebie. Arti zawsze mógł się im zwierzyć ze swych problemów i gdy powiedział im że jego matką jest Atena, bogini mądrości to choć Morifin uznał to za żarty, Nimrodel od razu mu uwierzyła. Sama zawsze miała nieco napięte relacje z własną matką i mogła zrozumieć kuzyna. Kiedy Arti usłyszał od stryja że matką Nimrodel nie jest ciotka Ariana ale nordycka bogini Freja, powiedział to kuzynce która była zła na ojca na skrywanie przed nią prawdy o swym pochodzeniu. To też zbliżyło do siebie kuzynów, zważywszy że ich matki były boginiami (choć różnych panteonów a Nimrodel dopiero po śmierci odkryła swój potencjał)
Hekate[]
Hekate, babcia Artamira
Artamir niewiele wie o swej babci ze strony ojca. Ukazała mu się parę razy w snach, wspierała go też w jego trudach w Tartarze ale poza tym generalnie trzymała się z dala od wnuka którego nie mniej kochała i troszczyła się. Rozmawiała z nim raz w gdy to synowi Ateny udało się wyjść z Tartaru przez Wrota Śmierci. Była z niego dumna oraz udzieliła kilka pożytecznych wskazówek. Po tym nigdy więcej nie spotkał osobiście bogini magii (nie licząc oczywiście snów). Sam Arti ma nieco mieszane uczucia co to swej babki który ma lepsze relacje z przybraną babcią Elizabeth (o której myślał że jest jego prawdziwą babcią i wy sumie ciągle tak o niej myśli na zasadzie że zarówno Hekate i Elizabeth są dla niego babciami).
Zeus[]
Arti ma raczej neutralne relacje z swym dziadkiem od strony matki. Król bogów i nieba budzi zdrowy respekt i szacunek u młodego herosa, choć osobiście uważa że to iż Zeus jest kobieciarzem było głównym problemem między nim a jego trzecią żoną i siostrą, Herą. Gromowładny niewiele zwracał uwagi na wnuka, patrząc iż ma ich dużo i to nie tylko od ulubionej córki jaką była Atena. Nie mniej potrafił docenić błyskotliwość i szacunek jakim darzył go jego wnuk. On także pod koniec Ostatniego Olimpijczyka ogłosił przyznanie mu nagrody za obronę Olimpu jak jego przyrodniej siostrze, Percy'emu Jacksonowi i innym herosom. Artamir dobrze wie też co mówić a nie gdyż Zeus jest dosyć gwałtownym bogiem i nie chce go wkurzyć.
Zeus, dziadek Artamira.
Przyjaciele[]
Percy Jackson[]
Percy Jackson, dobry przyjaciel Artamira
Artamir spotkał Percy'ego Jacksona podczas swego drugiego pobytu w Obozie Herosa. Z początku nie wiedział co o nim myśleć a gdy dowiedział że jego matką jest Atena czy się z nim zaprzyjaźnić zważywszy że jego ojcem był Posejdon który nie cierpiał się z Ateną. Nie mniej wkrótce przekonał się i zaprzyjaźnił się z nim. Stanął u jego boku w czasie Bitwy o Manhattan by bronić Olimpu przed zastępami Kronosa oraz wspierał go w wielu jego planach. On również przezwał go Panem Sową ze względu na jego niekiedy przemądrzania się. Kiedy Percy martwił się o Annabeth, Arti pocieszał go mówiąc że na pewno wszystko będzie dobrze (nawet jeśli sam nie wiedział jak się to wszystko skończy). Kiedy syn Posejdona zaginął, Artamir dołączył do Thalii i reszty Łowczyń by go odnaleźć co było kolejnym powodem że zależy mu na przyjacielowi. Gdy na początku serii Olimpijscy Herosi Percy zaginął, Artamir bardzo się martwił o niego.
Dorian an Craite[]
Artamir spotkał Doriana w tej samej szkole do której razem chodzili i z początku nie miał z nim przyjemnych relacji, zważywszy że syn Posejdona uważał go za kujona i tym podobne. Kiedy jednak uratował go i jego siostrę przed drakainą po czym wraz z satyrem zaprowadził ich bezpiecznie do Obozu Herosów zmienił o nim zdanie. Z czasem zaprzyjaźnili ze sobą, choć Arti nie raz nazywał przyjaciela Glonomóżdżkiem przez wzgląd że nie raz miał ciężkie myślenie jak nazywał niekiedy jego tępotę, choć wiedział również że syn Posejdona potrafi być niekiedy błyskotliwy.
Thalia Grace[]
Artamir zaprzyjaźnił się z córką Zeusa i szanował ją, choć śmieszyły ją jej niekiedy kłótnie z Percym Jacksonem. Kiedy przez moc Złotego Runa została ożywiona z powrotem, zastanawiał się czy aby nie jest dzieckiem z przepowiedni. Bywała niekiedy irytująca, nie mniej syn Ateny ją lubił.
Lęki Artamira[]
Jak każde dziecko Ateny, panicznie boi się pająków (ma arachnofobię), nabytą przez dawny spór jego Matki z tkaczką Arachne, która to uważała się za najlepszą w swym fachu, lepszą nawet od Ateny. Po zremisowaniu z boginią i ataku na nią, Arachne popełniła Samobójstwo, wieszając się na szalu a Atena zamieniła ją w pająka, od tamtej chwili tkaczka mści się na dzieciach bogini.
Etymologia[]
Artamir jest (co raczej nie jest niespodzianką) z języka elfów z Władcy Pierścieni, Quenyi. Składa się z dwóch członów, Ar znaczący wysoki, szlachetny, królewski oraz mir znaczący klejnot. Artamir znaczy Szlachetny bądź Królewski Klejnot co podkreśla jak bardzo drogi był dla Darona, ojca Artamira jego syn który był dzieckiem z jego ukochaną osobą jaką była Atena oraz jego pochodzenia jako herosa.
Achilles (gr. Ἀχιλλεύς, Achilleús; łac. Achilles) jest pochodzenie greckiego i oznacza Kwiat Pustyni. Nawiązuje oczywiście do greckiego herosa i bohatera wojny trojańskiej, Achillesa.
Taurin jest moim przekształceniem swoistego słowa Taurona co znaczyła Pana Lasu który był jednym z przydomków Oromego, jednego z Valarów z Silmarillionu. Taurin tutaj jest określenie znaczący jako Strażnik Lasu.
Ciekawostki[]
- Dzień i miesiąc urodzin Artamira jest taki sam jak u jego autora, jedynie rok jest inny
- Jego drugie imię Achilles nawiązuje do mitycznego Achillesa z wojny trojańskiej
- Artamir dostał replikę włóczni Ateny gdyż autor chciał by miał coś co dostał od swej matki tak jak Annabeth
- Niezbyt przepadał za dziećmi Aresa zważywszy że jego córka Clarrise próbowała wepchnąć głowę do sedesu gdy zdołał się uwolnić
- Lubi używać kombinacji włócznia i miecz
- Na jego pierwszym paciorku namalowało łuk i strzały, gdyż wtedy zorganizowano wielki zawody łucznicze gdzie zajął drugie miejsce
- Na większość misji (które prowadził lub odbywał) wyruszył z Dorianem i Siren
- Potwory zaczęły się nim interesować dopiero gdy miał dwanaście lat. Wcześniej prześladowały go pająki. Wtedy przybył satyr który zabrał młodego herosa do obozu
- Został oficjalnie uznany przez matką na pierwszym obiedzie w obozie. Wtedy został skierowany do domku Ateny.
- Czuł żal do swej matki że przez lata nie interesowała się nim, nie mniej gdy poprosiła go by z Annabeth znalazł jej posąg, podjął się tego bez wahania. Można wywnioskować że chciał zdobyć uznanie w jej oczach
- Pod wieloma względami jest taką męską wersją Annabeth
- Nie cierpiał cyklopów gdyż podczas podróży do obozu ścigały go i omal go nie dopadły
- Nie wiadomo w sumie jaki satyr prowadził Artamira do obozu ale autor przychyla się że był to Grover lub jego OC, Herys Whitewood.
- Ambrozja smakuje dla niego jak ptasie mleczko o smaku karmelowym
- Jest fanem twórczości Tolkiena
- Mimo żartów niektórych czy ma pępek, Artamir go ma mimo nietypowych narodzin
- Jego największymi marzeniami jest skonstruowanie zbroi godnej bogów i to, aby jej rodzice (Daron Taurin i Atena) byli razem.
- Uważa że Percy pasuje do jego siostry i że uzupełniają siebie nawzajem
- Jego najlepszymi przyjaciółmi są Dorian i Siren an Craiten, dzieci Posejdona co jest interesujące zważywszy na relacje ich boskich rodziców
- Nazywa Doriana Glonomóżdżkiem gdyż uważa że ciężko myśli
- Rzymianie nieco nieufnie odnosili się do Artamira – było tak też dlatego, że rzymska Minerwa (odpowiednik Ateny) była dziewicą, a Rzymianie bardzo poważnie traktują dziewictwo – według ich poglądów, Artamir w ogóle nie powinien był istnieć.
- W swoim domu ma owczarka kaukaskiego, dzięki czemu zna się na tresurze psów
- Podobnie jak Annabeth ma kuzyna (a zasadniczo kuzynkę), która jest dzieckiem nordyckiego bóstwa
- To powoduje że ich kuzyni są swymi kuzynami jako że matka Nimrodel jest Freja a ojcem Magnusa jest jej brat bliźniak Frejr
- W rzymskiej wersji byłby synem Minerwy (choć zasadniczo ta nie ma półboskich dzieci)
- Jest wnukiem Hekate co daje mu możliwości w manipulowaniu Mgłą oraz władaniu magią
- Artamir jest potomkiem zarówno Hekate jak i Zeusa, zważywszy że założyciel rodziny Taurin, Morifin był jego synem
- W alternatywnej rzeczywistości udało mu się zostać jednym z Łowców Artemidy (choć był mężczyzną zdołał zaimponować na tyle Artemidzie by zostać przyjęty w poczet Łowców)