| Dionizos |
Dionizos – grecki bóg wina, winorośli, dobrej zabawy, płodności, dzikiej natury oraz teatru. Były dyrektor greckiego Obozu Herosów znany tam pod pseudonimem Pan D. Syn Zeusa i Semele oraz mąż Ariadny. Kiedyś był półbogiem i walczył z dwoma bliźniaczymi gigantami u boku Heraklesa (rzymskiego Herkulesa). Jego rzymskim odpowiednikiem jest Bachus. Był dość wredny dla herosów. Nie wymawiał poprawnie ich imion i nazwisk (chyba że tego chciał np. na Olimpie nazwał Percy'ego jego prawdziwym imieniem). Do obozu został zesłany na sto lat kary (w "Ostatnim Olimpijczyku" kara zmniejszyła się o połowę), za to, że podrywał jakąś niedostępną nimfę poświęconą Zeusowi.
Historia
Edytuj
Dionizos był synem Zeusa i Semele (córka króla Kadmosa i Harmonii). Zazdrosna Hera podstępem namówiła królewnę tebańską, aby przekonała Zeusa, że skoro ją kocha i jeżeli naprawdę jest bogiem, to powinien ukazać się jej w swojej prawdziwej postaci. Semele posłuchała się żony kochanka, bardzo długo kłóciła się z Zeusem. Wymogła na nim wcześniej obietnicę, że zgodzi się na wszystko, czego ona sobie życzy. W końcu bóg zgodził się i gdy ukazał się śmiertelniczce w swojej prawdziwej postaci, matka Dionizosa spłonęła (jej śmiertelne oczy nie mogły wytrzymać tego widoku). Jedne wersje mitu mówią, że bóg wina już się urodził, a inne, że Zeus uratował sześciomiesięczny płód i zaszył go w swoim udzie, by potem wydać na świat Dionizosa.
Młody bóg dorastał wśród nimf deszczu, na wyspie Nysa. To tam odkrył niezwykłe właściwości soku z winorośli. Jednak Hera nie zapomniała o nim – wkrótce zesłała na niego obłęd.
Dionizos wyruszył w wyprawę dookoła świata wraz ze swoim orszakiem: satyrami i menadami. Kiedy wrócił do Europy, z obłędu wyleczyła go Rea.
Tam gdzie przybywał, rozpoczynała się zabawa i szaleństwo. Menady z jego orszaku (zwane też bachantkami) były szalone, w jednym z mitów tebańskich menada wraz z towarzyszkami rozerwała na strzępy własnego syna. Chociaż Dionizos wydawał się być wesołym, nieszkodliwym i uwielbiającym zabawę bożkiem, potrafił być naprawdę okrutny.
Syn Zeusa dołączył do grona olimpijczyków, gdy bogini Hestia ustąpiła mu miejsca (gdyby tego nie zrobiła, byłoby 13 bogów, a trzynastka to pechowa liczba).
Giganci, którzy byli "anty Dionizosem" nazywali się Efialtes i Otis.
Percy Jackson i Bogowie OlimpijscyEdytuj
Złodziej PiorunaEdytuj
Już w pierwszej części serii o "Percym Jacksonie" poznajemy Dionizosa – znanego pod pseudonimem Pan D. Był on dyrektorem Obozu Herosów, gdzie zesłał go za karę Zeus. Przewijał się on w większości książek albo był przynajmniej w nich wspominany.
Na pierwszy rzut oka bóg wina twierdził, że nie znosił półbogów, stale i umyślnie mylił ich imiona (np. na Percy'ego mówił "Peter Johnson", a na Annabeth "Annie Bell") i nie przejmował się ich losem. Można było odnieść wrażenie, że szczególnie nie lubił Percy'ego (i ze wzajemnością). Synowi Posejdona zdarzało się często kłócić z Dionizosem, przez co bóg czasami pragnął go zabić.
Dionizos tak naprawdę nie był zły, a po prostu nie lubił swojej przymusowej "pracy" na Obozie, którą dostał za karę od Zeusa i jednocześnie, przez którą nie mógł widywać się ze swoją żoną Ariadną, za którą tęsknił. Dowodem dobroci Dionizosa może być fakt, że wyleczył z szaleństwa Chrisa Rodrigueza, który podczas próby przejścia przez Labirynt całkowicie oszalał za sprawą ducha Minosa oraz to, że był przygnębiony po śmierci swojego syna Kastora i w Ostatnim Olimpijczyku poprosił Percy'ego, aby ten ocalił przed tym samym losem jego drugiego syna Polluksa.
Jego rzymski aspekt – Bachus – różnił się od niego tylko pod pewnymi względami: był groźniejszy, bardziej wojowniczy i nie tak spragniony zabawy, jak jego grecki odpowiednik.
WyglądEdytuj
UmiejętnościEdytuj
- Chlorokineza – ponieważ Dionizos jest bogiem winnej latorośli, ma nad nią pełną kontrolę. W Klątwie Tytana był w stanie dosłownie zmiażdżyć za jej pomocą mantikorę będąc o wiele kilometrów od niej. Czyni to z niego jednego z najpotężniejszych bóstw kontrolujących tą zdolność - potężniejsze są jedynie jego ciotka Demeter i babka Gaja.
- Panowanie nad szaleństwem – jako bóg szaleństwa, pan D. jest w stanie nasyłać oraz leczyć inne osoby z obłędu - wyleczył z niego m.in. Chrisa Rodrigueza.
- Winnictwo i winiarstwo – od dzieciństwa Dionizos był świetny w tworzeniu różnych napojów. W młodzieńczym wieku wynalazł wino, co stanowi kolejny przykład jego zdolności.
- Lewitowanie - bóg teatru może wznieść się na przynajmniej kilka centymetrów w powietrze, co zostało pokazane w Klątwie Tytana i Bitwie w Labiryncie. Nie wiadomo jednak, czy to podchodzi pod kontrolowanie wiatru.
- Teleportacja – podobnie jak inne bóstwa, Dionizos jest w stanie przenieść się w dowolne miejsce, czy to na ziemi, Olimpie czy Podziemiu. Zostawia po sobie jedynie zapach winogron.
- Walka – jako heros Dionizos był świetnym wojownikiem, co było wynikiem przebywania z satyrami. W młodości walczył w I Gigantomachii i udało mu się zabić przynajmniej dwóch przeciwników. W Ostatnim Olimpijczyku dzielnie walczył z Tyfonem, jednak jego aktualne pełne umiejętności bojowe są nieznane.
- Transmutacja – tak jak inni bogowie i boginie, syn Zeusa może zamieniać śmiertelników, potwory i herosów w zwierzęta. Zwykle preferuje gatunki delfinów (np. butlonosy).
- Zamiana cieczy – w Złodzieju Pioruna Dionizos pokazał, że może przywołać z niczego jakikolwiek napój do naczynia oraz zamienić go w inną substancję.
- Wyciąganie i odsyłanie dusz do Podziemia – ponieważ jest bogiem, może przywołać i odesłać dusze z Podziemia, kiedy chce. Przykładowo w Morzu Potworów na okres nieprzekraczający jednego tygodnia przywołał z Równiny Kar Tantala, jednak później odesłał go. Poza tym w mitologii, po staniu się nieśmiertelnym wyciągnął swoją matkę, Semele z Zaświatów.
- Zamiana w bóstwo – bóg teatru może unieśmiertelnić zamieniając w bóstwo każdą osobę, którą chcę. Uczynił tak że swoją matką, którą po wyciągnięciu z Podziemia uczynił boginią o imieniu Tyone.
PrzezwiskaEdytuj
- Percy Jackson – Perry Johnson
- Annabeth Chase – Annie Bell
- Jason Grace – John Green (również nazwisko pisarza)
- Herakles – Harry Clees
CiekawostkiEdytuj
- Dionizos uwielbia dietetyczną colę, podczas gdy Bachus woli dietetyczną pepsi.
- W "Znaku Ateny", Bachus nie pomagał herosom w walce z gigantami, tylko wyczarował arenę i obserwował walkę z widowni.
- Pan D. bardzo lubił grać w remika i Pac-Mana.
- Prawie zawsze mylił imiona obozowiczów.
- Wbrew pozorom, Dionizos martwił się o swoje dzieci.
- Był wredny i złośliwy, gdyż w ten sposób wyrażał swą odrazę, którą czuł w stosunku do nowej "pracy", którą otrzymał za karę od Zeusa.
- Zarówno w rzymskiej jak i greckiej formie ma tylko synów.
- Nie przepada za Tezeuszem, za to jak ten potraktował jego żonę Ariadnę.
- Dionizos rozważał zamienienie Percy'ego w delfina ilekroć wybuchała między nimi kłótnia.
- W grze Magia i Mit postać Dionizosa ma pięćset punków ataku (co jest stosunkowo niewielkim wynikiem).
- Spędził okres niemowlęcy zaszyty w udzie swego ojca Zeusa.
- Kiedy Nico grał w "Magię i Mit", Dionizos był jego ulubionym bogiem.
- Jego najczęstszym przezwiskiem jest "kolo od wina", chociaż Dionizos osobiście nie znosi tego przezwiska.
- W serii o Percym Jacksonie pojawiło się tylko dwoje jego synów, ale ze zdania z serii "Olimpijscy Herosi", mówiącego o tym, że Dakota (syn rzymskiego aspektu Dionizosa), podzielił się swoimi Kolaidami z "dzieciakami od Dionizosa" można wywnioskować, że posiada on więcej dzieci.
- Uważał, że nie lubił herosów, pomimo że sam kiedyś był jednym z nich.
- Był panem Satyrów przez co Grover Underwood bardzo mocno bał się go.
- W książce Greccy Bogowie według Percy'ego Jacksona dowiadujemy się, że jego pierwotnym imieniem było Bachus co znaczy hałaśliwy, jednak z czasem zmieniono je na Dionizos, po jego ojcu Zeusie (Dios) oraz miejscu wychowania Nysach (Nysos).
- Uważa, że każdy dzień jest dobry na świętowanie.[5]
