Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Olimpijscy Herosi, Przygody na koniec szkoły, Apollo i Boskie Próby, Charakter, Wygląd, Relacje.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Ach… jaki oddany swojej mamusi! To miłe. Ale, widzisz, ja też mam dzieci... i wiem, że kiedyś będziesz od nich silniejszy. Kiedy będą próbowali mnie obudzić, powstrzymasz ich. Nie mogę do tego dopuścić.
— Gaja do Leona Valdeza; Zagubiony heros
Gaja (ang. Gaea, Gaia) – protogenos ziemi, która wyłoniła się z Chaos jako druga istota na świecie. Jej pierwszym mężem był Uranos, zaś drugim Tartaros. Jej rzymską odpowiedniczką jest Terra.
Historia[]
Narodziny i samotność[]
Gaja, Uranos i Tartar
Gaja narodziła się z Chaosu. Najpierw byłą zwykłą ziemią, lecz później rozwinęła świadomość. Jej ulubionym zajęciem było przechadzanie się po ziemi. W końcu uznała, że jest bardzo samotna i fajnie by było, by nad ziemią pojawiła się jakaś niebieska kopuła, która nazywałaby się niebo i był przy okazji przystojnym mężczyzną. Chaos usłyszał jej prośby i tak uczynił: stworzył Uranosa, boga nieba. Gaja była zachwycona. Oboje się pobrali. Mieli razem dwanaścioro dzieci; sześć dziewczynek: Reę, Temidę, Tethys, Theję, Mnemosyne i Fojbe oraz sześciu chłopów: Okeanosa, Kriosa, Kojosa, Japeta, Hyperiona i Kronosa. To właśnie byli tytani.
Kłótnie z Uranosem[]
Gaja ponownie zaszła w ciążę. Tym razem urodziła trzech chłopców. Byli to cyklopi, których bogini ziemi nazwała Brontes, Steropes, Arges. Matka od razu ich pokochała, lecz ojciec nie. Uranosowi nie spodobali się cyklopi, uważał ich za wstrętnych, brzydkich i niepodobnych do siebie, więc postanowił strącić ich do Tartaru (najniżej położonej części Podziemia). Gaja była urażona tym postępkiem, ale postanowiła dać Uranosowi drugą szansę. Ponownie zaszła w ciążę. Tym razem urodziła sturękich: potwory o stu rękach i pięćdziesięciu głowach: nazwała ich Briareus, Gyges i Kottos. Gai to nie przeszkadzało, kochała swoje trzy maleństwa. Niestety Uranos ponownie zakuł dzieci w kajdany i wrzucił do Tartaru. Gaja miała tego dość. Poleciła tytanom, by zabili swego ojca. Nie bardzo wiedzieli, jak się do tego zabrać.
Gaja parsknęła ze zniecierpliwieniem.
− Nie bądźcie tchórzami! To bardzo proste. Trzeba wziąć ten zaostrzony sierp i posiekać tatę na małe kawałki, żeby przestał nam przeszkadzać. To z was, które tego dokona, będzie królem wszechświata! A poza tym zrobię wam te ciasteczka, które tak lubiliście, te z kolorową posypką.
W naszych czasach mamy właściwe określenie na takie zachowanie. Nazywamy je psychopatycznym.
— Gaja o zabójstwie swojego męża.; Greccy Bogowie według Percy'ego Jacksona
Na ochotnika zgłosił się Kronos. Ten wraz ze swoimi braćmi (Kriosem, Japetem, Hyperionem i Kojosem) zaatakował ojca, gdy Uranos chciał położyć się koło Gai. Tytani poćwiartowali ciało ojca i wrzucili do Tartaru. Uwolnili stamtąd również cyklopów oraz sturękich. Matka Ziemia była zachwycona.
Złoty Wiek[]
Tytani, tak jak sobie obiecali, podzielili świat pomiędzy siebie. Najważniejszym z tytanów został właśnie Kronos, który poślubił jedną z tytanid, Reę (aczkolwiek wbrew jej woli). Miał z nią sześcioro dzieci (pierwszych Bogów Olimpijskich): Demeter, Hestię, Herę, Posejdona, Hadesa i Zeusa. Panu tytanów przepowiedział jednak ojciec przed swoją śmiercią, że pewnego dnia jedno z jego dzieci obali go tak jak on kiedyś poćwiartował jego. Kronos postanowił więc zjadać wszystkie swoje dzieci, co nie udało mu się jednak z Zeusem, ponieważ jego żona Rea ukryła go przed mężem i zamiast dziecka dała Kronosowi do zjedzenia kamień. Zeus został ukryty w grocie na Krecie. Kiedy dorósł kazał Rei podać Kronosowi środek wymiotny, dzięki któremu pan tytanów zwrócił połknięte wcześniej dzieci. Olimpijczycy stanęli do wojny z tytanami i po wielu latach walki bogom udało się wygrać.
Narodzenie gigantów[]
Gdy Olimpijczycy pokonali tytanów, Gaja wraz z Tartarem zrodziła gigantów. Każdy z nich był stworzony, aby pokonać konkretnego Olimpijczyka, np. najpotężniejszy gigant Porfyrion miał zniszczyć Zeusa. Jednak i te dzieci Gai zostały pokonane przez Bogów oraz Herosów Heraklesa i Dionizosa, który po bitwie stał się jednym z Olimpijczyków.
Tyfon[]
Gaja rozzłoszczona klęską Gigantów ze swoim drugim mężem zrodziła olbrzymiego burzowego Potwora – Tyfona. Dostał on od matki zadanie zniszczenia Bogów. Na początku, wszyscy bogowie ruszyli do walki, lecz gdy zobaczyli wielkość potwora, uciekli do Egiptu pod postaciami zwierząt: Apollo w kanię, Ares w rybę, Dionizos w kozła, a Hefajstos w byka. Na placu boju został jedynie Zeus. Król bogów został schwytany przez Tyfona, który mu odciął mięśnie i ukrył w jaskini, a na straży postawił wężycę Delfynę. Jedynymi bogami, którzy powrócili z Egiptu byli Hermes, który zamienił się w ibisa oraz Pan, który zamienił się w hybrydę ryby z kozłem. Oszukali oni Delfynę i odnaleźli Zeusa. Pan zaczął grać na piszczałkach, czym zwabił Tyfona. Satyrzy bóg obiecał olbrzymowi pieśń na jego cześć, ale potrzebował mocnych strun na lirę. Tyfon dał mu mięśnie Zeusa i odszedł. Pan i Hermes przyszyli Zeusowi ścięgna, po czym król bogów ruszył w bój. W końcu Bóg pokonał Tyfona przygniatając go Etną. Zeus przestraszony kolejnymi potworami od strony Gai, uśpił Matkę–Ziemię.
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]
Bitwa w Labiryncie[]
Matka-Ziemia została wspomniana przez nimfę, gdy Percy Jackson próbował oczyścić stajnie Augiasza. Powiedziała ona, że cały ten teren włącznie ze stajniami kiedyś były pokryte morzem, jeszcze przed Złotym Wiekiem.
Gaja została również wspomniana przez Annabeth Chase, kiedy Percy walczył z jej synem, (a za razem synem Posejdona) Antajosem. Na początku półbóg nie mógł pokonać olbrzyma, ponieważ za każdym razem, gdy dotykał ziemi, piasek leczył jego rany. Herosowi udało się pokonać przyrodniego brata dopiero, gdy go owinął w łańcuchy, które podniósł i go zabił, a potwór nie mógł być leczony mocą Gai.
Olimpijscy Herosi[]
Gaja próbowała się przebudzić już w latach 30. ubiegłego wieku. Przeszkodziła jej w tym Hazel Levesque, dzięki której gigant Alkyoneus nie odrodził się szybciej. Potem, ponad 80 lat po tym wydarzeniu, chciała zabić Leona Valdeza, ponieważ wiedziała, że może on być jednym z herosów z Przepowiedni Siedmiorga (Pastwą ognia lub burz świat się stanie). Usiłowała więc go zabić, ale Hera, czyli Tia Callida, przeszkadzała jej w tym, więc Matka Ziemia postanowiła zamordować Esperanzę Valdez, mamę Leona. Udało jej się to i poważnie zraniła w ten sposób chłopaka.
Wiele postaci z mitologii greckiej współpracowało z Gają i nazywało ją Patronką. Byli to m.in.:
- Medea – zła czarodziejka, która zabiła swoje dzieci żeby zemścić się na Jazonie;
- Fineasz – półbóg, syn Posejdona, który miał talent widzenia w przyszłości;
- Chione – grecka bogini śniegu, córka Boreasza/Akwilona;
- Boreadzi (Kal i Zetes) – synowie Boreasza, którzy brali udział w wyprawie Jazona po Złote Runo;
- Boreasz/Akwilon – bóg północnego wiatru;
- Arachne – tkaczka zamieniona przez Atenę w pierwszego pająka;
- Pazyfae – czarodziejka, córka Heliosa, matka Minotaura i żona Minosa, która pomogła Dedalowi zbudować Labirynt przy użyciu magii;
- Skiron – rabuś attycki.
- Midas
To krew Percy'ego Jacksona i Annabeth Chase pozwoliła się jej przebudzić (Annabeth została zraniona w nogę, a Percy miał krwotok z nosa).
Przygody na koniec szkoły[]
Puchar bogów[]
Percy był zły, że pomimo pokonania największych wrogów Olimpu, między innymi Gai, nie może się bezproblemowo dostać na Uniwersytet Nowego Rzymu.
Gniew potrójnej bogini[]
Chcąc pocieszyć Grovera Underwooda, mówiąc mu, że wszyscy popełniają błędy, przypomniała, jak krwotok z nosa Percy'ego obudził Gaję.
Charakter[]
Na wiele sposobów, Gaja jest idealną matką, kochającą swoje dzieci przede wszystkim. Zrobi wszystko, by je chronić, nawet jeśli oznacza to użycie najbardziej ekstremalnych środków. To właśnie z powodu tej opiekuńczości, ona jest znana każdemu, kto grozi jej dzieciom. Co dziwne, dotyczy to bogów, którzy są jej wnukami. Gaja bardzo manipuluje Siódemką Półbogów.
Wygląd[]
Obraz przestawiający Gaję, namalowany przez Anselma Feuerbacha w 1875 roku
- Ponieważ Gaja jest ziemią nie ma fizycznej postaci, może tworzyć tylko manifestację swojego ciała.
- Gdy odwiedzała Leona miała na sobie czarny płaszcz z kapturem.
- Leo często mylił ją z Herą, a Gaja powiedziała, że to rodzinne podobieństwo.
- W Znaku Ateny przyszła do Percy'ego w swoim prawdziwym ubraniu. Zamiast ciemnego płaszcza nosiła zielone szaty, które miały w sobie niewielkie ilości złota i bieli, jak światło słoneczne. Miała czarne włosy, których kolor był taki sam jak uprawianej ziemi i piękną twarz, nawet jeśli jej oczy były zamknięte. Gdy otworzyła oczy były one w kolorze brązu.
- Na początku stworzenia, Gaja przybrała postać niezwykle pięknej kobiety. Miała czarne loki, zawsze chodziła uśmiechnięta i radosna, i nosiła zieloną suknię.
Umiejętności[]
- Geokineza – Gaja jako matka Ziemia, potrafi kontrolować skorupę, powłokę ziemską i gleby[1].
- Atmokineza – protogenoi potrafi wpłynąć na pogodę [1].
- Chlorokineza – matka tytanów posiada moc kontrolowania roślinności.
Cytaty[]
Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona[]
Gaja była prawdziwą ziemią: skałami, wzgórzami, dolinami, całym tym bigosem. Ale mogła też przybierać formę ludzką. Lubiła chodzić po ziemi – co oznacza w sumie deptanie po sobie – w postaci statecznej matrony w powłóczystej zielonej sukni, z czarnymi kręconymi włosami i pogodnym uśmiechem na twarzy. Ten uśmiech krył jednak dość wredne usposobienie.
— Opis Gai; Początek i tak dalej
Gaja była prawdziwą ziemią: skałami, wzgórzami, dolinami, całym tym bigosem. Ale mogła też przybierać ludzką formę. Lubiła chodzić po ziemi-co oznacza w sumie deptanie po samej sobie – w postaci statecznej matrony w powłóczystej zielonej sukni, z czarnymi kręconymi włosami i pogodnym uśmiechem na twarzy. Ten uśmiech kryl jednak dość wredne usposobienie.
— Opis Gai; Początek i tak dalej
Nie okazywałeś naszym dzieciom żadnej litości, mój mężu, a zatem ty też nie zasługujesz na litość. A poza tym, kto ubiera się w przepaskę biodrową na elegancką kolację? Jestem zdegustowana!
— Gaja do Uranosa; Początek i tak dalej
Ciekawostki[]
- Rzymianie także nazywają ją Gają, chociaż jej rzymska forma to Terra Mater (Matka Ziemia).
- Nienawidzi bogów, dlatego jej pierwszymi krokami ku ich zniszczeniu była wojna pomiędzy Rzymianami a Grekami.
- W mitologii jest opisywana jako dobra bogini, kochająca matka, czym bardzo różni się od tego, jak przedstawił ją Rick Riordan w swoich książkach.
- Uważa się ją za matkę Erichtoniosa.
- Gaja uwielbia długie drzemki[1].
Występowanie[]
- Klątwa tytana (wspomniana),
- Bitwa w Labiryncie (wspomniana),
- Zagubiony heros (wizja; wizja w powieści graficznej),
- Syn Neptuna (wizja; wizja w powieści graficznej),
- Znak Ateny (wizja),
- Dom Hadesa (wizja),
- Krew Olimpu,
- Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona,
- Greccy herosi według Percy'ego Jacksona (wspomniana),
- Puchar bogów (wspomniana),
- Gniew potrójnej bogini (wspomniana),
- Ukryta wyrocznia (wspomniana),
- Mroczna przepowiednia (wspomniana),
- Labirynt ognia (wspomniana),
- Wieża Nerona (wspomniana).
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Informacja pochodzi z artykułu ze strony Wpis na stronie Readriordan: „Women’s History Month Spotlight on Gaea”