Riordanopedia

Wydarzenia na Riordanopedii:

CZYTAJ WIĘCEJ

Riordanopedia
Advertisement
Riordanopedia

Przebaczam ci. Nie dlatego że na to zasługujesz. Nie ze względu na ciebie. Ale dlatego że nie chcę odejść w zapomnienie, niosąc ze sobą nienawiść, skoro mogę nieść miłość.

— Ostatnie słowa Harpokratesa; Grobowiec tyrana

Harpokrates – ptolemejski bóg ciszy, dotrzymywania tajemnic, płodności, pomyślności i urodzaju. Był inkarnacją Horusa, a więc synem Izydy i Ozyrysa.

Historia[]

Mitologia[]

Harpokrates powstał podczas wpływów Grecji w Egipcie. Pierwotnie był on wcieleniem Horusa, Harpy-Chrutiego, czyli „Horusa Dziecka”. Zazwyczaj przedstawiano go palcem na ustach, który symbolizował hieroglif dziecka. Kiedy Aleksander Wielki najechał Egipt, Grecy zobaczyli posągi Harpokratesa i nie wiedzieli, co on oznacza. Myśleli, że jego gest oznacza ciszę, więc zdecydowali, że musi być bogiem ciszy i tajemnic. W ramach hellenizacji zmienili jego imię na Harpokrates, zbudowali kilka świątyń, zaczęli go czcić. W ten oto sposób stał się on bardzo pomniejszym grecko-egipskim bogiem.

Harpokrates był odpowiedzialny za tajemnice, a jego symbolem była róża. Według jednego z mitów Afrodyta dała swojemu synowi, Erosowi, różę, którą on z kolei przekazał Harpokratesowi, aby upewnić się, że niedyskrecje Afrodyty i innych Olimpijczyków zostaną ukryte. W dawnych czasach przywódcy podczas różnych spotkań zawieszali pod sufitem różę. Oznaczało to, że wszyscy w tym pomieszczaniu przysięgli dotrzymać tajemnicy tego, o czym rozmawiają. Nazwali to „sub rosa” czyli „pod różą”. Zwyczaj ten przetrwał starożytność, a róży używano w ten sposób aż do nowożytności.

Harpokrates był dręczony przez boga słońca, Apollina. Syn Zeusa wyśmiewał się z niego z powodu jego dziecięcego wyglądu – ośmieszał go, wpychał jego głowę do toalety na Olimpie, napisał na plecach jego togi „Przywal mi”, a raz nawet wrzucił go ze związanymi kończynami do stajni z ziejącymi ogniem końmi.

W serii[]

W nieznanym bliżej czasie Harpokrates został porwany z aleksandryjskiej świątyni przez dwóch cesarzy, Kommodusa i Kaligulę. Został uwięziony w lochu na wieży radiowo-telewizyjnej w San Francisco. Cesarze uczynili to, wiążąc je swoimi fasces, toporami będącymi najważniejszymi symbolami władzy. Po pewnym czasie Tarkwiniusz, który współpracował z Holdingiem Triumwirat, przyniósł mu słoik po marmoladzie, w którym zostały umieszczone prochy Sybilli Kumańskiej. Harpokrates długo rozmawiał z Wyrocznią i w końcu oboje się w sobie zakochali.

Kommodus Viria

Kommodus, jeden z cesarzy, którzy uwięzili Harpokratesa

Między seriami Olimpijscy Herosi i Apollo i Boskie Próby cesarze przypięli do jego kostek i nadgarstków kajdany z cesarskiego złota, które były połączone z siecią łańcuchów, kabli i sznurów, który wysysały moc Harpokratesa i powodowały, że herosi na całym świecie nie mogli się ze sobą komunikować – iryfony nie działały, a urządzenia elektroniczne wybuchały w ich rękach.

Apollo i Boskie Próby[]

Labirynt ognia[]

Mimo iż tożsamość Harpokratesa nie była znana aż do Grobowca Tyrana, bóg ciszy został wspomniany w przepowiedni przez Herofile jako „bezgłośny bóg”.

Grobowiec tyrana[]

Lester Papadopoulous RR

Lester Papadopoulos, były bóg, który uwolnił Harpokratesa

Aby przywrócić komunikację herosów, Lester Papadopoulos (Apollo w ciele śmiertelnika), Meg McCaffrey i Reyna Ramírez-Arellano postanowili uwolnić Harpokratesa. Po tym jak domyślili się, że bóg ciszy był przetrzymywany w Wieży Sutro, udali się tam, by wypełnić swoją misję. Po drodze zostali zaatakowani przez kruki Koronis, które Apollo pogonał śpiewając piosenkę Volare. Na miejscu herosi weszli do więzienia Harpokratesa. Syn Ozyrysa nasyłał na nich swoje wspomnienia – to jak traktował go Apollo w dawnych czasach, został porwany przez Holding Triumwirat oraz zakochał się wraz z wzajemnością w Sybilli Kumańskiej. Ostatecznie oddał herosom słoik z resztkami swojej ukochanej, po czym wygasł, by w końcu zaznać spokoju.

Charakter[]

Harpokrates bardzo długo trzymał urazę, jaką darzył Apollina. Później postanowi wygasnąć, ponieważ nie chciał nieść ze sobą nienawiści, tylko miłość.

Wygląd[]

Harpokrates przybierał postać dziesięcioletniego chłopca z oliwkową cerą ubranego w togę. Na głowie nosił korony zjednoczonego Egiptu. Miał ogoloną głowę z czarnym kucykiem z boku.

Po tym jak został uwięziony przez Holding Triumwirat, jego skóra stała się pomarszczona i blada.

Umiejętności[]

  • Tworzenie ciszy – Harpokrates jako bezgłośny bóg był w stanie stworzyć wokół siebie ciszę, a ci, którzy się do niego zbliżają, nie mogą mówić ani słyszeć. Kiedy został uwięziony, jego moce zostały wykorzystane do wzmocnienia aktu wyciszenia komunikacji dla półbogów.
  • Projekcja pamięci – mógł wyświetlać swoje wspomnienia. Zastępowało to mówienie.

Ciekawostki[]

  • W 1018 roku archeolodzy odkryli na Krymie (dokładniej: mieście Tiritaka) statuetkę przedstawiającą Harpokratesa wraz z dwoma satyrami oraz gęsią.
  • Wielu dyskordian (wyznawców dyskordianizmu) uważa Harpo Marksa za awatara Harpokratesa.

Występowanie[]

Advertisement