Herakles

Herakles
Herakles na grafice na ReadRiordan
Tytuły
Informacje biograficzne
Status	Nieśmiertelny
Pseudonimy	Harry Cleese (Bachus)
Wygląd
Gatunek	Grecki bóg, półbóg (dawniej)
Płeć	Mężczyzna
Włosy	Każdy kolor
Oczy	Każdy kolor
Wzrost	Każda wielkość
Rodzina
Zeus (ojciec), Alkmena (matka), Hebe (żona), Megara i Dejanira (byłe żony), Amfitrion (ojczym), Ifikles (brat bliźniak), Jolaos (bratanek).
Pozostałe informacje
Przynależność	Olimp
Miłości	Hebe (żona), Dejanira (była żona), Megara (była żona), Hippolita (prawdopodobnie dawne zauroczenie) Iiole (prawdopodobnie dawne zauroczenie).
Dom	Skała Gibraltarska, Trachis (dawniej), Kalidon (dawniej), Lidia (dawniej), Teby (dawniej).
Zdolności	Nadludzka siła, szermierka, łucznictwo.
Broń	Maczuga, miecz, łuk i strzały.
Debiut	Greccy herosi według Percy'ego Jacksona (rozdział 11)

“

Zbuduj mi, proszę, stos pogrzebowy. Pozwól mi umrzeć z odrobiną godności. […] Żegnajcie. I przekażcie mojej żonie, że ją kocham.

— Ostatnie słowa Heraklesa jako śmiertelnika; Greccy herosi według Percy'ego Jacksona

Herakles – grecki półbóg starożytności, syn Zeusa i Alkmeny, uważany za największego herosa swoich czasów, znany z wykonania dwunastu prac. Po swojej śmierci został ustanowiony na Olimpie bogiem i ożenił się z boginią młodości Hebe. W starożytnym Rzymie był znany jako Herkules.

Historia

Rodowód

Perseusz, przodek Heraklesa

Najważniejszym przodkiem Heraklesa, jak i jego dziadkiem był Perseusz, zabójca Meduzy. Był on założycielem Myken, którymi rządził jego syn, Elektryon. Jego córką była Alkmena, która została wydana za mąż za Amfitriona, bratanka Elektryona. Niestety na wskutek wypadku Amfitrion zabił Elektryona i musiał uciekać z Myken wraz ze swoją nową partnerką. Wykorzystał to Stenelos, jeden z następców tronu, który chciał spłodzić syna, który by odziedziczył tron Myken.

Narodziny

Zeus i Alkmena, rodzice Heaklesa

Alkmena i Amfitrion, którzy uciekli z Myken, osiedlili się w Tebach. Kiedy Amfitrion wyruszył na wyprawę wojenną na wyspę Tafos, by pomścić braci swojej małżonki, Alkmenę odwiedził król bogów, Zeus, który przybrał wygląd Amfitriona. Alkmena, która była przekonana, iż spędza czas z mężem, spędziła z nim noc, która za sprawą Zeusa trwała trzy doby. Po tym czasie Zeus zniknął, a pojawił się prawdziwy mąż kobiety.

Po dziewięciu miesiącach na świat miał przyjść Herakles i jego brat bliźniak. Za sprawą dekretu wydanego przez Zeusa, pierwszy potomek Perseusza, który się urodzi, zostanie królem Myken. Wykorzystała to Hera, zazdrosna żona Zeusa, która nie chciała dopuścić do narodzenia bliźniąt. Zmusiła ona swoją córkę, Ejlejtyję, boginię narodzin, by dopilnowała, by syn Stenelosa urodził się jako pierwszy. W ten sposób na świat przyszedł kuzyn Heraklesa, Eurysteusz. Jakiś czas później córka Hery się ulitowała i pozwoliła Alkmenie urodzić. Wtedy to urodził się Alkajos (znany później jako Herakles), który był synem Zeusa i jego brat bliźniak Ifikles, który był synem Amfitriona.

Pierwsze dni Heraklesa

Hera, macocha Heraklesa

“

W chwili strachu i słabości Alkmena zrobiła to, co mnóstwo ludzi robiło wówczas z niechcianymi dziećmi. Wymknęła się z domu, zaniosła dziecko na odpowiednio położone pustkowie i zostawiła je nagie na kamieniu, żeby umarło.

— Percy Jackson; Greccy herosi według Percy'ego Jacksona

Dzień po narodzinach bliźniąt, Alkmena domyśliła się, że to Hera przyczyniła się do tak długiego porodu jej dzieci. Zlękniona gniewu Królowej Olimpu, opuściła swój dom z dzieckiem i zostawiła małego Alkajosa na pustkowiu. Zeus jednak czuwał nad swoim dzieckiem i wysłał Atenę, by ta się zaopiekowała niemowlęciem. Bogini mądrości, która nie znała się na macierzyństwie, zaniosła swojego brata na Olimp, gdzie oddała go pod opiekę Herze, nieświadomej tożsamości dziecka. Bogini pozwoliła Alkajosowi napić się jej mleka. W pewnym momencie jednak dziecko ugryzło ją, a rozlane mleko utworzyło lilie na ziemi oraz Drogę Mleczną na niebie. Następnie Atena oddała dziecko Alkmenie, która zgodziła się je wychować.

Atak węży

Mały Alkides/Alkajos dusi żmije

Przez kilka miesięcy po incydencie na Olimpie, Alkides/Alkajos dorastał szczęśliwie ze swoją rodziną. Hera jednak uznała, że należy go zabić tu i teraz, ponieważ gdy ten podrośnie, nie będzie to takie proste. Pewnej nocy Alkajos spał w kołysce wraz ze swoim bliźniaczym bratem, Ifiklesem. Królowa Bogów nasłała na bliźnięta dwie żmije, które wpełzły do komnaty dzieci przez szparę w ścianie. Gady skierowały się ku niemowlętom, jednak mały Herakles bezproblemowo udusił zwierzęta. Wtedy Alkmena i Amfitrion, którzy przybyli do komnaty chłopców, gdy usłyszeli ich krzyki, dopełnili się w przekonaniu, że Herakles jest synem Króla Bogów. Od tego też czasu wszyscy nazywali Alkajosa Heraklesem, czyli Chwała od Hery.

Późniejsze dzieciństwo i lata młodzieńcze

Herakles z lirą

Matka i ojczym Heraklesa on najmłodszych lat dbali o jego edukację i sprawność fizyczną. Herakles miał wielu wybitnych nauczycieli, którzy uczyli go zapasów, walki mieczem i strzelania z łuków. Jednym z nauczycieli Heraklesa był syn Ojagrosa, Linos, któremu przypisywano wynalezienie melodii i rytmu. Nauczał on Heraklesa muzyki, jednak uczeń nie robił żadnych postępów, co było spowodowane jego dużymi i niezgrabnymi palcami. Gdy heros miał dwanaście lat, Linos się zdenerwował i uderzył go lirą w twarz. Zdenerwowany chłopiec odpowiedział mu tym samym i zabił nauczyciela. Za karę został wysłany przez Amfitriona na sześcioletnie prace przy stadzie bydła niedaleko Teb.

Pierwsza wojna i małżeństwo

Po sześciu latach, gdy Herakles miał osiemnaście lat, wrócił do rodzinnego miasta. Kiedy do niego przybył, dowiedział się, że tebańczycy przegrali wojnę z ludem Minyów, przez co muszą co roku oddawać im daninę składającą się ze stu krów. Herakles sprzeciwił się temu i zaatakował posłańców, którym poodcinał uszy, nosy i ręce, następnie powiesił je na sznurkach, które zawiesił pokaleczonym Minyom na szyjach, po czym odesłał do ich władcy, króla Erginosa. Następnie udało mu się namówić rodaków do walki i tebańczycy pokonali Minyów dzięki broni ze świątyni Ateny, chociaż zginął ojczym półboga − Amfitrion. Władca Teb, król Kreon w podzięce oddał Heraklesowi swoją córkę, Megarę, za żonę. Odbyło się również huczne przyjęcie, na które przybyli wszyscy Olimpijczycy poza Herą, którzy obdarowali herosa wieloma darami − Atena podarowała mu królewską szatę, Hermes dał mu miecz, Apollo dał herosowi jeden z jego łuków i kołczanów, a Hefajstos wykuł dla niego pancerz.

Lata mijały spokojnie. Megara doczekała się dwóch synów, a Herakles zajął miejsce swojego ojczyma jako głównodowodzącego armii tebańskiej i poprowadził rodaków na wiele bitew. W jednej z nich zginął jego brat bliźniak Ifikles, osierocając syna Jolaosa. Syn Zeusa przygarnął bratanka pod swój dach i traktował jak swojego syna.

Jakiś czas później do Heraklesa przyszedł list od jego kuzyna, króla Myken Erysteusza. Władca zażądał, by syn Zeusa mu służył, jednak Herakles wyśmiał to żądanie. Od tego momentu za sprawą Hery Herakles kilka razy dziennie otrzymywał od przypadkowych przechodniów wiadomość, że musi się udać do stolicy Myken, Tirynsu, i służyć królowi. Heros początkowo ignorował wezwania, jednak po pewnym czasie zaczęły go męczyć. Za radą żony udał się do Wyroczni w Delfach, gdzie Pytia powtórzyła mu to, co wiele innych ludzi − że musi udać się na służbę do Eurysteusza i wykonać dziesięć zadań, które jego kuzyn mu wyznaczy. Heros się zdenerwował i zaatakował Pytię, zabierając jej trójnóg, na którym siedziała, jednak został powstrzymany przez Apollina, patrona Wyroczni.

Gdy Herakles wrócił do domu, wpadł w niekontrolowany szał, według niektórych wersji zesłany na niego przez Herę. W złości zabił swoją żonę i synów, a także służbę, która próbowała go powstrzymać. Jedynym ocalałym mieszkańcem jego domu był jego bratanek, Joalos. Gdy Herakles zrozumiał co zrobił, udał się ponownie do Pytii w Delfach, a ta ponownie mu powiedziała, że musi udać się na służbę do swojego kuzyna, który zleci mu dziesięć zadań. Herakles, przebrany w strój żebraka, udał się do Tirynsu, gdzie Eurysteusz miał dla niego przygotowane zadania.

Służba u Eurysteusza, dwanaście prac i inne przygody

Walka Heraklesa z lwem nemejskim

Gdy Herakles przybył do stolicy Myken, Eurysteusz przydzielił mu jego pierwsze zadanie − heros musiał zabić lwa, który zamieszkiwał obszary Nemei na północ od Tirynsu, pustosząc tę krainę i zabijając bydło, owce i ludzi. Herakles udał się do jego legowiska, gdzie go zastał, gdy ten pożywiał się upolowanym mięsem. Zaatakował go strzałami oraz mieczem, jednak niezniszczalna skóra zwierzęcia odbiła wszystkie ciosy, a sam potwór zniszczył pancerz herosa. Syn Zeusa zagonił go do jego jamy, gdzie go udusił. Następnie przy pomocy pazurów zwierza zdjął z niego jego skórę i zrobił z niej płaszcz, który od tego czasu służył mu za zbroję.

Walka Heraklesa z hydrą

Drugim zadaniem Heraklesa było zabicie hydry mieszkającej na bagnach niedaleko miejscowości Lerna. Początkowo heros miał problemy ze zlokalizowaniem jej, jednak pomógł mu jego bratanek, Jolaos. Razem udali się na bagna, gdzie zastali hydrę. Podczas walki Herakles uświadomił sobie, że na miejsce każdej odciętej głowy stwora wyrastają dwie nowe. Potworowi w walce pomagał również krab zesłany na półboga przez Herę. Syn Zeusa zabił kraba, a następnie odcinał po kolei wszystkie głowy hydry, podczas gdy Jolaos podpalał kikuty rosnących głów, dzięki czemu po dłuższym czasie została tylko jedna, nieśmiertelna głowa potwora. Heros ją odciął i schował pod kamieniem, a w jadzie stwora umoczył swoje strzały, dzięki czemu były one trujące. Gdy wrócił do Tirynsu, Eurysteusz nie zaliczył mu zadania, gdyż nie wykonał go sam.

Herakles niosący dzika erymantejskiego

Po powrocie Heraklesa, Eurysteusz rozkazał mu złapać dzika szalejącego na granicy jego królestwa w Erymantei. Podczas podróży syn Zeusa spotkał centaura Folosa, który uraczył go winem, które czekało na przybycie wielkiego herosa. Niestety zapach trunku zwabił inne centaury, które ich zaatakowały. Herakles zabił ich wszystkich, ale Folia przypadkowo dotknął jednej ze strzał nasiąkniętych jadem hydry i padł martwy. Dał jednak mu przed śmiercią radę, aby użył śniegu. Dzięki tej poradzie Heraklesowi udało się zastawić pułapkę w śniegu i schwytać stwora.

Herakles z łanią kerynejską spotykający Artemidę i Apollina

Kiedy syn Zeusa wykonał już trzy zadania, Eurysteusz postanowił wybrać taką misję, by to bogowie go zabili. Kazał mu więc schwytać łanię kerynejską poświęconą bogini Artemidzie. Herakles gonił zwierzynę przez rok, w końcu łapiąc ją, gdy przestrzelił jej nogę strzałą. Wówczas pojawiła się sama Artemida ze swoim bratem. Kiedy jednak bogini dowiedziała się o całej sytuacji, pozwoliła mi zabrać zwierzę, o ile je wypuści. Heros zrobił tak, jak poprosiła dziewica.

Herakles zabijający ptaki stymfalijskie

By wykonać swoje piąte zadanie, Herakes musiał udać się nad jezioro Stymfalos. Mieszkały tam mięsożerne ptaki, które atakowały wszystko w pobliżu. Herakes przepędził je z okolic jeziora dzięki pomocy Ateny, która dała mu grzechotkę wykonaną przez Hefajstosa. Instrument wystraszył zwierzęta, a mężczyzna mógł je powystrzelać przy pomocy swojego łuku.

Herakles doprowadzająćy rzeczną wodę do stajni Augiasza

Szóstym zadaniem Heraklesa było posprzątanie stajni króla Augiasza znajdującej się w Elidzie. Gdy heros dotarł do miasta, było ono w wielkim nieładzie. Herakles zaoferował władcy, że posprząta stajnie za cenę jednej dziesiątej stada, na co Augiasz przystał po namowie swojego syna, Fyleusa. Synowi Zeusa udało się wyczyścić stodoły, doprowadzając do nich wodę z rzeki Aflejos zamieszkałą przez nimfę, która na to pozwoliła. Po tym, jak tego dokonał, Augiusz odmówił zapłaty za wykananą pracę, więc Herakles go zabił i tym samym Fyleus stał się nowym królem miasta. Kiedy powrócił do Myken, Eurysteusz nie uznał, tak jak w przypadku zabicia hydry, misji, ponieważ jego kuzyn otrzymał za nią zapłatę.

Byk kreteński

By wykonać swoją siódmą pracę, Herakles musiał udać się na Kretę, dokładniej do znajdującego się w Knossoss pałacu króla Minosa i poprosić go o oddanie mu jego byka. Ponieważ był to okres, w którym wskutek romansu z tymże zwierzęciem żona Minosa, Pazyfae, zrodziła Minotaura, król pozwolił swojego przyrodniemu bratu go zabrać. Kiedy Herakles powrócił do Myken, Eurysteusz kazał wypuścić byka, co ten też uczynił.

Herakles z końmi Diomedesa

Jako ósme zadanie Eurysteusz nakazał swojemu kuzynowi sprowadzić cztery najlepsze mięsożerne klacze należące do króla Tracji, Diomedesa. Heros popłynął triremą razem ze śmiałkami i Jolaosem do lądu władanego przez syna Aresa. Nie chcąc, by Eurysteusz unieważnił i tą pracę, Herakles ruszył w głąb lądu sam. W trakcie podróży fundował igrzyska, pomógł zniszczyć kilka państw i wziął udział w drugiej Gigantomachii. Gdy dotarł do pałacu Diomedesa, król próbował nakarmić herosem swoje konie, jednak heros pokonał strażników władcy, których wrzucił wraz z samym synem Aresa klaczom na pożarcie. Gdy to zrobił, jego ludzie musieli walczyć z mieszkańcami Tracji, a potem wrócili z czterema najlepszymi klaczami do Tirynsu, gdzie król wypuścił zwierzęta w okolicach Olimpu.

Obraz autorstwa Nikolausa Knüpfera, przedstawiający Hippolytę chroniącą własnym ciałem Heraklesa

Dziewiątą pracą Heraklesa było zdobycie pasa należącego do królowej Amazonek, Hippolity dla córki Eurysteusza, Admete. Heros musiał więc popłynął łodzią do Amazonii, gdzie spotkał się z wojowniczym plemieniem kobiet. Właścicielka pasa postanowiła go wysłuchać, by uniknąć niepotrzebnego rozlewu krwi. Po rozmowie z synem Zeusa, córka Otrery postanowiła pożyczyć mu swoją własność pod warunkiem, że ten jej go odda zaraz po zakończeniu pracy. W tym jednak momencie do Amazonii zeszła przebrana za Amazonkę Hera, która zaczęła podburzać wojowniczki przeciwko Grekom. Wskutek tego kobiety zaatakowały namiot, w którym znajdowali się Herakles i Hippolita i w trakcie zamętu kobieta zasłoniła herosa własnym ciałem, tym samym ginąc. Nie mając innego wyboru, Herakles zerwał z jej bezwładnego ciała pas i razem z towarzyszami wrócił do Grecji, przeżywając po drodze wiele innych przygód, takich jak uratowanie Troi, czy pokonanie potwora morskiego.

Walka Heraklesa z Gerionem

Jako dziesiątą pracę Eurysteusz zlecił swojemu kuzynowi sprowadzenie stada należącego do żyjącego w Iberii Geriona. Tak jak w trakcie ostatnich dwóch prac, syn Zeusa wyruszył w podróż łodzią. Gdy przepływał przez okolice Tunezji, trafił na Antajosa, który wyzywał na zawody zapaśnicze i zabijał wszystkich spotkanych ludzi. Ponieważ uzdrawiał on się przy każdej styczności z ziemią, Herakles uniósł go nad swoją głowę i tam też dosłownie zmiażdżył. Gdy dotarł do miejsca zamieszkania Geriona, został zaatakowany przez jego pastucha i psa, Eurytiona i Ortrosa, których zabił. Wówczas pojawił się właściciel stada posiadający trzy torsy, który wszczął walkę z synem Zeusa, któremu udało się zabić potwora, przebijając jego tułowia strzałą. W trakcie drogi potwornej pokonał Kakusa, który próbował zabrać jego krowy.

Herakles podtrzymujący nieboskłon na obrazie autorstwa Lucasa Cranacha starszego

Przedostatnim zadaniem Heraklesem było zdobycie jabłek rosnących na jabłoni jego macochy, Hery. Problemem był jednak fakt, że nikt nie wiedział, gdzie owo drzewo się znajduje. Udał się do kapłanów w świątyni jego ojca, Zeusa, którzy zalecili mu, by porozmawiał z ostatnim tytanem na ziemi (poza uwięzionym koło ogrodu Atlasem), Prometeuszem. Za radą śmiertelników przybył na górę Kaukaz, gdzie został uwięziony tytan sprytnej rady i gdzie też orzeł Zeusa wyżerał każdej doby jego wnętrzności. Herakles spytał się ojca, czy może uwolnić swojego prawuja, a gdy Gromowładny udzielił na to zgody, zestrzelił orła. Wtedy tytan udzielił mu odpowiedzi. Na najdalszym krańcu znanego świata, na ziemi hiperborejczyków, dotarł do Ogrodu Hesperyd, gdzie poszedł do dźwigającego nieboskłon ojca nimf, Atlasa. Zaoferował mu, że jeżeli ten pójdzie dla niego po owoce to w tym czasie heros podtrzyma za niego ciężar. Tytan faktycznie udał się po jabłka, jednak gdy powrócił, nie zamierzał ponownie brać nieboskłonu na własne ramiona. Herakles poprosił go więc, by na chwilę przejął ciężar, by mógł się poprawić, a gdy nieśmiertelny ponownie był przygnieciony niebem, uciekł. W trakcie tego zadania otrzymał od Hesperydy Zoe Nightshade miecz Orkan, jednak ten nie zabrał jej ze sobą, jak obiecał i nie wspomniał, że ta mu pomogła.

Przed swoją dwunastą pracą Herakles wypłynął wraz ze swoim uczniem Hylasem i gronem herosów z Jazonem na czele na poszukiwania znajdującego się w Kolchidzie Złotego Runa na statku Argo. Pierwszym przystankiem Greków spowodowanym potrzebą uzupełnienia zapasów była wyspa Lemnos zamieszkałą wyłącznie przez kobiety. Wszyscy Argonauci z wyjątkiem Heraklesa i Atalanty pozakochiwali się w pannach, chcąc z nimi zostać, jednak syn Zeusa i wojowniczka przemówili im do rozsądku i ruszyli dalej. Następną wyspą, na której Argo się zatrzymało, była Niedźwiedzia Góra zamieszkiwana przez Dolionów, z którymi spędzili całą noc. Następnego dnia zdali sobie sprawę, że zapomnieli pożywienia, więc zawrócili, kierując się w stronę wschodniego krańca wyspy, mimo że król mieszkańców, Kyzikos, im to odradzał. Podczas gdy wszyscy Argonauci wyruszyli wgłąb lądu w poszukiwaniu wody i jedzenia, Herakles został na straży łodzi i został zaatakowany przez gegenów, których z łatwością pokonał. Kiedy kompani powrócili, wypłynęli na morze, jednak natknęli się na łodzie Dolionów, którzy myśleli, że Grecy są piratami, natomiast ci, że Diolanowie są gegenami, wskutek czego wielu z mieszkańców wyspy zginęło. Po tym, jak wybudowali bogom świątynię i złożyli ofiarę za rozlew krwi, Argonauci wypłynęli dalej, docierając do wybrzeża anatolijskiego, na który wyszli Herakles, Hylas i Polifem, poszukując świeżej wody. Wskutek spotkania z najadami Hylas został utopiony, przez co z żalu za zmarłym przyjecielem syn Zeusa zapomniał o Argonautach.

Herakles niosący Cerbera

Jako ostatnią pracę, Herakles musiał udać się do Podziemia i sprowadzić stamtąd Cerbera, strażnika umarłych. Syn Zeusa udał się więc do Zaświatów. Idąc przez Łąki Asfodelowe natknął się na zastygłego Tezeusza, który próbował niegdyś porwać królową tegoż królestwa, Persefonę i taka była jego kara. Heros obiecał, że poprosi władczynię i jej męża, Hadesa o zwrócenie mu wolności, a następnie udał się do pałacu władców Podziemia. Hades pozwolił mu zanieść Cerbera Eurysteuszowi, o ile pies powróci do Podziemia. Herakles powrócił na Łąki Asfodelowe, gdzie był już uwolniony Tezeusz, z którym się pożegnał, a następnie chwycił Cerbera i zaniósł go do Myken. Gdy Eurysteusz oficjalnie zakończył jego pokutę, Herakles wypuścił psa.

Próba ponownego małżeństwa

Herakles z kerkopami

Herakles usłyszał, że w mieście Ojchalia król tegoż miejsca, Eurytos, organizuje konkurs łuczniczy, którego nagrodą za zwycięstwo jest małżeństwo z jego córką, Iole. Syn Zeusa bez problemu wygrał, jednak Eurytos odmówił oddania mu Iole do ożenku, gdyż wiedział, co się stało z jego poprzednią wybranką. Heros przysiągł władcy, że ten tego pożałuje, a kilka tygodni później zginęło należące do Ojchalii stado krów. Król od razu oskarżył o to syna Zeusa, jednak przed atakiem na Teby powstrzymał go jego syn, Ifitos, który sam udał się do Heraklesa. Zdenerwowany półbóg zepchnął go jednak z muru, tym samym go zabijając. Wskutek tego bardzo się rozchorował i udał się do Wyroczni Delfickiej, która poleciła mu sprzedać się w niewolę na trzy lata, a zysk z tego przekazać rodzinie niewinnie zamordowanego. Herakles się zdenerwował i zaatakował pytię, niszcząc wyrocznię, jednak poddał się po interwencji Apollina i Zeusa. Osobą, która wykupiła Heraklesa, była Omfale, królowa Lidii. Wykonywał dla niej wiele poleceń, między innymi schwytanie kerkopów Akmona i Passalosa, którzy siali spustoszenie w królestwie. Małpi bracia jednak go urzekli i wypuścił ich na wolność.

Po tym, jak skończyła się służba Heraklesa u Omfale, postanowił znaleźć sobie nową żonę. Padło na księżniczkę Kalidonu, Dejanirę. Mimo że oboje się zakochali w sobie, problemem był fakt, że Greczynka została obiecana Acheloosowi, potamosowi znajdującej się w pobliżu rzeki. Syn Zeusa wyzwał boga na pojedynek i udało mu się pokonać syna Okeanosa, łamiąc jeden z rogów znajdujących się na jego czole. Po tym wydarzeniu Herakles ożenił się z Dejanirą i zamieszkał w królewskim pałacu, jednak po tym, jak krewny króla Ojneusa przypadkiem wylał na jego ręce zimną wodę i heros go zabił, małżeństwo opuściło ojczyznę księżniczki. Kierując się do rzeki Trachis para natrafiła na rzekę, przy której stacjonował centaur Nessos, który zaoferował im przewiezienie Dejaniry. Kiedy stworzenie przewiozło kobietę na drugą stronę wody, zaczął z nią uciekać z zamiarem poślubienia jej, jednak został trafiony przez strzałę Heraklesa nasiąkniętą jadem hydry, która go zabiła. Przed odejściem z tego świata Nessos powiedział Greczynce, że jeżeli poczuje, że miłość męża do niej słabnie, niech wetrze nieco jego krwi w koszulę Heraklesa i wtedy jego uczucie do niej powróci.

Śmierć

W Trachis Herakles otrzymał od króla posadę, biorąc udział w wielu wojnach. Jednym z miast, z którymi prowadził wojnę, była Ojchalia, w której niegdyś brał udział w konkursie łuczniczym, za którego nagrodą było małżeństwo z Iole, której nie dostał. Dejanira, podejrzewająca, że heros planuje się z nią ożenić, nasiąkła jego koszulę krwią Nessosa. Okazało się jednak, że krew centaurów jest najgorszą trucizną, która zaczęła zabijać herosa. Herakles wrzucił się w ogień, w którym chciał wcześniej złożyć Iole w ofierze Zeusowi. W tym też momencie Zeus uczynił go nieśmiertelnym.

Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy

Złodziej pioruna

Herakles został wspomniany dwukrotnie jako jeden z herosów, którym udało się zejść do Podziemia i z niego wrócić. W Obozie Herosów Grover Underwood wspomniał go wraz z Orfeuszem i Harrym Houdinim. Jego postać została wzmiankowana również przez nereidę w rzece Missisipi podczas rozmowy z Percym Jacksonem.

Postać Herakesa pojawiła się również na niebie pod postacią fajerwerków, kiedy to herosi obchodzili Święto Niepodległości 4 lipca. Syn Zeusa został wspomniany przez Percy'ego Jacksona również, gdy ten pocieszał Luke'a Castellana, który opowiedział mu o swojej misji zabrania złotych jabłek z ogrodu Hesperyd.

Morze Potworów

Podczas wyścigów rydwanów w Obozie Herosów, kiedy to obozowiczów zaatakowały ptaki stymfalijskie Annabeth Chase przypomniała sobie, że to Herakles pokonał w starożytności te potwory dzięki głośnym dźwiękom. Ta sama heroska wspomniała go przy konfrontacji z hydrą, kiedy to powiedziała Percy'emu, że w mitologii syn Zeusa pokonał tego stwora przy pomocy ognia.

Wizerunek Heraklesa był również widoczny na termosie z wiatrami, który został podarowany Percy'emu przez Hermesa.

Klątwa tytana

W trakcie drogi do Nowego Meksyku podczas snu Percy, który nosił skórę lwa nemejskiego noszoną wcześniej przez herosa, był Heraklesem w momencie, gdy Zoe Nightshade ofiarowała synowi Zeusa Orkan na wypadek gdyby miał walczyć z Ladonem. Następnego dnia, w trakcie konfrontacji z dzikiem erymantejskim. Dwa później Jackson składa płaszcz w ofierze Posejdonowi, twierdząc, że nie jest Heraklesem, a w zimowe przesilenie, tuż przed śmiercią Zoe potwierdziła, że nie jest jak jej dawna miłość.

Bitwa w Labiryncie

W trakcie pikniku Hery z Percym, Annabeth, Groverem i Tysonem bogini spytała wędrowców, czy ma opinie osoby nielubiącej herosów przez „drobne nieporozumienie z Heraklesem”.

Gdy Percy musiał oczyścić stajnie Augiasza w Ranczu Potrójne G, planował zrobić to tak, jak to uczynił Herakles, jednak zrezygnował z tego po rozmowie z nereidą.

Ostatni Olimpijczyk

W trakcie misji na Księżniczce Andromedzie Percy musiał się zmierzyć z olbrzymim krabem, z którym kilkadziesiąt wieków wcześniej walczył Herakles. Półbóg został wspomniany również przez Prometeusza (jako półbóg, który go uwolnił), Jacksona (jako potencjalny zabójca maciory Krommyońskiej) i Posejdona (jako legenda, którą przerósł Percy).

Olimpijscy Herosi

Zagubiony heros

W trakcie pierwszego spotkania z Chejronem Jason Grace wspomniał, że był on nauczycielem Heraklesa. Ponad tydzień później, kiedy w domku 1 pojawiła się Junona, powiedziała do syna Jupitera, że bywała zła na herosów, takich jak Herakles.

Znak Ateny

Podczas rozmowy z Jasonem, Percym i Piper McLean Bachus wspomniał, że podczas pierwszej Gigantomachii walczył z gigantami z Heraklesem, którego nazwał „Harrym Cleesem”. Kiedy ostatnia dwójka spotkała się z rzymskim odpowiednikiem Heraklesa, ten stwierdził, że w przeciwieństwie do innych bóstw, szczególnie go nie zmieniło przejęcie jego osobowości przez Rzymian. Kiedy półbogowie się spotkali z Acheloosem, powiedział ten, że syn Zeusa będzie dla niego zawsze Heraklesem, a nie Herkulesem.

Krew Olimpu

Po tym, jak Nico di Angelo zabił Bryce'a Lawrence'a w Buford, w śnie objawiła mu się Achlys z tarczą przedstawiającą Heraklesa.

Apollo i Boskie Próby

Mroczna przepowiednia

W wizji przedstawiającej audiencję u Kommodusa, nazywanego Nowym Herkulesem, Apollo stwierdził, że cesarz nie był prawdziwym Heraklesem.

Labirynt ognia

Po tym, jak Kaligula pozbawił Piper przytomności, Apollo poczuł wściekłość większą niż podczas walki z Heraklesem w podziemiach Delf.

Charakter

Herakles jest najbardziej znany ze swojego bohaterstwa i gotowości do podjęcia ogromnych wysiłków, aby pomóc tym, na których mu zależało. Był osobą honorową i chciał odpokutować swoje błędy, nieważne, czy polegało to na wykonaniu dwunastu niemalże niemożliwych zadań, czy sprzedanie się w niewolę. Mimo to był pewny siebie, pewny, że nic nie zdoła go pokonać, nawet legendarny smok Ladon. Chociaż był honorowy, zabijając złe istoty, które nie były celem jego prac, takie jak Antajos, był również osobą podłą i samolubną, o czym świadczy fakt, że nie wspomniał o tym, że Zoe pomogła mu wykonać przedostatnią pracę. Od dziecka miał problem z agresją, o czym świadczy fakt, że odpowiedział uderzeniem na uderzenie go lirą w twarz przez nauczyciela muzyki, Linosa, bądź zamordowanie jego pierwszej rodziny (chociaż według niektórych wersji to Hera zesłała na niego szał). Chociaż popularność przyczyniła się po części do jego śmierci, dzięki niej nie został, w przeciwieństwie do pozostałych Argonautów, uwiedziony przez Lemnijki.

Fakt, że Herakles nie różni się niczym od Herkulesa, stawia go w innym świetle. Bóg ten jest bowiem zgorzkniały i niechętny Olimpijczykom, zwłaszcza Zeusowi i Herze. Jest niezadowolony, że musi stale spełniać oczekiwania jako syn Zeusa, tylko po to, by nigdy nie było to wystarczające. Po tym, jak stał się nieśmiertelny, został zdegradowany do pozycji pomniejszego boga wiecznie podporządkowanego Herze i zmuszony do życia ze wspomnieniami z jego śmiertelnego życia, które przyniosły jej prześladowania. Utknięcie na wyspie na zawsze tylko zwiększyło jego uczucia. Zdecydowanie nie podoba mu się jego reputacja w świecie śmiertelników jako barbarzyńcy noszącego zwierzęcą skórę, a jego legenda została zszargana w niektórych filmach. Nadal nienawidzi Hery, do tego stopnia, że jest gotów uczynić zadanie Siedmiorga jeszcze bardziej niebezpiecznym, tylko dlatego, że to bogini ich wysłała na misję, pomimo faktu, że również nienawidzi gigantów. Wydawał się również dość okrutny, ponieważ chciał zabrać róg Acheloosa tylko po to, by z niego zadrwić i uczynić go nieszczęśliwym. Zagroził również, że zabije wszystkich poszukiwaczy, jeśli Jason i Piper nie zdołają odzyskać rogu Achelousa.

Wygląd

Herakles od dziecka był umięśnionym półbogiem o typowo greckiej cerze. Po zdobyciu skóry z lwa nemejskiego nigdy się z nią nie rozstawał.

Umiejętności

Boskie umiejętności

• Zmiana wielkości – podobnie jak inne bóstwa, Herakles jest w stanie być zarówno wielkości śmiertelników, jak i pięć metrów wysokości.
• Boska forma – tak jak inni nieśmiertelni, syn Zeusa może objawić swoją boską formę, zabijającą każdą śmiertelną istotę, która na nią patrzy.

Ogólne umiejętności

• Powożenie rydwanem – już od najmłodszych lat Herakles był ucznony przez swojego ojczyma, Amfitriona, powożenia rydwanem, co przydało mu się zarówno w czasie dwunastu prac, jak i w całym życiu.
• Walka mieczem – tebiańscy generałowie nauczyli herosa władać mieczem, co przydawało mu się w takich wydarzeniach jak starcia z Minyami lub hydrą.
• Łucznictwo – będąc jeszcze mieszkańcem Teb, Herakles nauczył się od tamtejszych generałów strzelać z łuku do tego stopnia, że udało mu się przebić strzałą golenie kończyn łani kerynejskiej, nie uśmiercając jej oraz z daleka zabić uciekającego z Dejanirą Nessosa, nie raniąc przy tym żony.
• Zapasy – jednym z typów walki, których nauczył się od generałów z Teb, były zapasy, które wykorzystał chociażby do zabicia Antajosa.

Półboskie umiejętności

• Nadludzka siła – Herakles zasłynął ze swojej ogromnej siły. Była ona przyczyną tego, że jako noworodek zasmakował boskiego mleka Hery. Dzięki niej zdołał pokonać takich przeciwników jak lew nemejski i Antajos oraz podtrzymywać nieboskłon.
• Elektrokineza (najprawdopodobniej) – jak każde dziecko Zeusa/Jupitera, Herakles potrafi wzywać pioruny i wysyłać elektryczne impulsy, jednak nigdy nie zaprezentował tej mocy.
• Aerokineza (najprawdopodobniej) – jako syn Pana Niebios posiada moc kontroli nad wiatrem, lecz nigdy nie zaprezentował tej mocy.

Własności

• Miecz – jako prezent podarowany mu przez Hermesa z okazji jego ślubu z Megarą, Herakles walczył mieczem do momentu, aż został on połamany wskutek walki z lwem nemejskim.
• Zbroja – podarkiem od Hefajstosa z okazji jego pierwszego małżeństwa była zbroja, który uległa zniszczeniu w trakcie wykonywania pierwszej pracy herosa.
• Łuk i strzały – Apollo podarował Heraklesowi z okazji jego małżeństwa łuk i strzały. Półbóg wykorzystywał je nieraz w trakcie swoich prób, między innymi do zabicia Geriona, a po kolejnym małżeństwie, do zabicia Nessosa. Strzały zostały nasączone przez syna Zeusa jadem hydry lernejskiej.
• Królewska szata – prezentem od jego patronki, Ateny, z okazji małżeństwa z Megarą była królewska szata.
• Orkan – w trakcie wykonywania misji wykradzenia jabłek z ogrodu Hesperyd Zoe Nightshade podarowała Heraklesowi miecz Orkan. Nie wiadomo, czy heros użył go w walce.

Dwanaście prac Heraklesa

1. Zabicie lwa nemejskiego.
2. Zgładzenie hydry lernejskiej.
3. Schwytanie łani kerynejskiej.
4. Schwytanie dzika erymantejskiego.
5. Oczyszczenie stajni Augiasza.
6. Przepędzenie ptaków stymfalijskich.
7. Schwytanie byka kreteńskiego.
8. Schwytanie klaczy Diomedesa.
9. Zdobycie pasa Hippolity (królowej Amazonek).
10. Uprowadzenie wołów Geriona.
11. Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd.
12. Sprowadzenie Cerbera z Podziemia.

Ciekawostki

• W Greckich herosach według Percy'ego Jacksona narrator zażartował, że pierwszym słowem Heraklesa była wyżymaczka.
• Postać Heraklesa pojawia się na okładce Greckich herosów według Percy'ego Jacksona.
• Został wspomniany we wszystkich książkach z serii Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, choć cieleśnie nie pojawił się w żadnej z nich.

Występowanie

• Złodziej pioruna (wspomniany),
• Morze Potworów (wspomniany),
• Klątwa tytana (wspomniany),
• Bitwa w Labiryncie (wspomniany),
• Ostatni Olimpijczyk (wspomniany),
• Zagubiony heros (wspomniany),
• Znak Ateny (wspomniany),
• Krew Olimpu (wspomniany),
• Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona (wspomniany),
• Greccy herosi według Percy'ego Jacksona,
• Mroczna przepowiednia (wspomniany),
• Labirynt ognia (wspomniany).