Riordanopedia

Wydarzenia na Riordanopedii:

CZYTAJ WIĘCEJ

Riordanopedia
Riordanopedia
Zalążek artykułu

Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Magnus Chase i Bogowie Asgardu.

Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.

Huldra-Theodor Kittelsen

Obraz huldry według mitologii nordyckiej

Huldra (norw. hulder) – gatunek skrzatów występujących w mitologii nordyckiej, żeńskie odpowiedniczki trolli.

W mitologii[]

Według skandynawskich wierzeń, huldry były stworzeniami pochodzącymi od bogini Hel, nieprzypisanymi do żadnego konkretnego obszaru. Można było spotkać je w górach, w lasach, nad rzeką, jeziorem lub morzem. Lubiły także spędzać czas w obozowiskach wypalaczy węgla drzewnego i nadzorowały tam nocą pracę piecy. Gdy pojawiało się niebezpieczeństwo, budziły mężczyzn. Z jednakową chęcią pomagały młodym i przystojnym rybakom. Jednakże ci, którzy zakochali się w huldrach, nie kończyli szczęśliwie. Wariowali z miłości do nich i ginęli. Baśnie podają jednak, że huldry nie zabijały swoich kochanków, ale zabierały ich do swojego cudownego świata. Jedynie w niektórych opowieściach młodzieńcy ginęli, jeśli nie spełnili oczekiwań swoich wybranek, jednakże była to wtedy wina mężczyzny, który nie chciał dać z siebie wszystkiego w związku. Czasami  owe skrzaty tworzyły pary z ludźmi, lecz uciekały wówczas przed księżami i kościołem. Jeżeli wzięły ślub, odpadał im przy nim ogon. Nie umożliwiało im to odejścia do swojego świata, jeśli mąż okazał się złym człowiekiem. Zdarzało się także, że huldry podrzucały ludziom odmieńców, huldrebarnamów (norw. hulderbarnam – dziecko huldry). 

W późniejszych czasach zrezygnowano z postrzegania huldr w taki sposób. Połączono je z innym mitologicznym gatunkiem istot – z elfami.

W serii Magnus Chase i Bogowie Asgardu[]

Rick Riordan przedstawił huldry jako skrzaty zamieszkujące głównie Alfheim. Były one traktowane jak odmieńcy. Często zatrudniały się u bogatszych elfów jako służba. Nie mogły ukrywać swojej charakterystycznej cechy, krowiego ogona. Jak powiedzieli elfi policjanci, zostałyby wówczas ukarane za udawanie prawdziwych elfów.  Pozycja społeczna tego gatunku była najprawdopodobniej jednym ze skutków zmiany stylu życia w tym świecie: spędzanie czasu przed monitorami i odrzucanie rzeczy i osób nieidealnych.

Wygląd[]

W mitologii były opisywane jako stworzenia o niesamowitej urodzie, zazwyczaj nagie i długowłose. Miały także krowie ogony (lub, według innych wersji: lisie). Te ogony symbolizowały mroczne pochodzenie od bogini Hel. Późniejsze przekazy mówiły, że huldry chodziły ubrane jak wieśniaczki. 

W książce Młot Thora pojawiła się jedna przedstawicielka tego gatunku. Niska i drobna, w sukience i czepku służącej, wyglądała zupełnie jak elf. Miała takie same nieziemsko piękne, delikatne rysy i blond włosy. Wyróżniała się jedynie krowim ogonem, zdradzającym jej prawdziwą tożsamość.

Znane huldry[]

Ciekawostki[]

  • Dotykanie żelaza sprawia im wiele bólu.