Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Olimpijscy Herosi.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
W końcu pewnego dnia... nie potrafię powiedzieć z pewnością kiedy, uświadomiłam sobie, że to nie mój ojciec. Stał się jednym z tych duchów.
Julian Ramírez-Arellano – ojciec Hylli i Reyny, kochanek Bellony, były amerykański żołnierz służący w Iraku.
Historia[]
Hylla, starsza córka Juliana
Julian był irackim weteranem. Poświęcił się całkowicie Bellonie i błogosławieństwo mu nie wystarczyło. Chciał, by Bellona została jego żoną. Hylla urodziła się tuż przed wyjazdem żołnierza do Iraku na ostatnią misję, gdzie został zwolniony z wielkimi honorami i wrócił jako bohater. Niestety nie był w stanie dostosować się do cywilnego życia. Krótko po swym powrocie spotkał się po raz ostatni z boginią. Efektem tego spotkania była Reyna. Jako potężna bogini, Bellona dała mu wgląd w przyszłość i powiedziała, że dziedzictwo Rzymu nigdy nie upadnie, jeśli ktoś z naszej krwi pozostanie i będzie walczył w obronie ojczyzny. Te słowa miały być uspokojeniem, lecz Julian źle je odebrał. Kiedy siostry Arellano dorastały, były już żołnierz zaczął się zmieniać. Popadł w paranoję. Uważał słowa bogini za ostrzeżenie o tym, że rodzina wyginie. Zmieniał dom w fortecę zbierał broń, wszędzie widział wrogów, a swe córki zamykał na noc w pokojach. Kiedy się wymykały wrzeszczał na nie i ogólnie je terroryzował. Po pewnym czasie Reyna zauważyła, że w jej domu zaczęły pojawiać się duchy. Przyczyniały się do niepokoju jej ojca. Szeptały do niego i podsycały jego podejrzenia oraz strachy. Pewnego dnia sam stał się duchem – manią. Po tym wydarzeniu życie z nim stało się dla sióstr niemożliwe. Często uciekały, ale zawsze wracały. Kiedy po raz ostatni, był tak rozgniewany, że autentycznie się żarzył. Nie potrafił jako duch już dotykać przedmiotów, ale mógł je opętywać. Zrywał płytki, roztrzaskiwał kanapy i – co najważniejsze – rzucił krzesłem w Hyllę, która osunęła się na podłogę nieprzytomna. Reyna myślała, że ojciec ją zabił, więc chwyciła szablę pirata Corfresiniego z cesarskiego złota (nie wiedziała o tym) i rzuciła się na niego. Cesarskie złoto rozproszyło manię.
Charakter[]
Według jego kochanki, Bellony, Julian był kiedyś młodym, pełnym energii i ambicji mężczyzną. Uparcie dążył do celu, potrafił nieźle walczyć i pochodził z błogosławionej przez boginię rodziny – głównie dlatego połączyło ich uczucie. Z czasem jednak pewność siebie i pragnienie nieosiągalnego zgubiło Juliana. Kiedy Bellona go zostawiła, załamał się. Jej przepowiednię potraktował jako przestrogę. Zamienił się w szaleńca, żył w przekonaniu, że ze wszystkich stron otaczają go wrogowie. Zdarzało mu się nawet własne córki brać za nieprzyjaciół. Nigdy nie odzyskał zdrowych zmysłów.
Ciekawostki[]
- Hylla z czasów kiedy była mała, wspominała go jako łagodnego człowieka.
- Po wydarzeniach z czasów służby wojskowej cierpiał na zespół stresu pourazowego, co przyczyniło się do jego przemiany w manię.
- Nico twierdził, że umarł kiedy stał się manią.
- Reyna myślała, że zabiła własnego ojca.
- Dzielił imię z bohaterem serii Kroniki Rodu Kane tego samego autora – Julianem.