Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Apollo i Boskie Próby, Wygląd, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
To zaczyna być lekko irytujące. Słuchaj, Apollinie, nie możesz się tu spodziewać happy endu. Ja nie jestem Kommodusem. Nie gram w żadne gierki. Bądź grzecznym chłopcem i pozwól Medei zabić się w odpowiedni sposób. Wtedy podaruję tym wszystkim tutaj bezbolesną śmierć. To moja najwyższa oferta.
— Kaligula do Apollina; Labirynt ognia
Gajusz Juliusz Cezar August Germanik „Kaligula” – rzymski cesarz w latach 37 – 41 n.e, osławiony wyjątkowym okrucieństwem i licznymi zabójstwami w ciągu czterech lat swoich rządów; zabity przez własnych gwardzistów.
Historia[]
Narodziny i dzieciństwo[]
Kaligula urodził się 31 sierpnia 12 roku, jego ojcem był Germanik, a matką była wnuczka Oktawiana Augusta Agrypina Starsza. Młody Gajusz Juliusz Cezar spędził dzieciństwo w obozach wojskowych nad Renem wraz z rodziną w Antiochii. Już od najmłodszych lat rodzice ubierali go w wojskowe szaty oraz caligae – buty wojskowe. Stąd też wziął się przydomek Kaligula (Bucik) nadany mu przez żołnierzy jego ojca.
Kiedy przyszły cezar miał 5 lat zmarł jego ojciec, pozostawiając żonę i sześcioro dzieci. Od tego momentu nieszczęścia nie chciały opuścić jego rodziny. Po przeprowadzce do Rzymu matka została zesłana na wygnanie na Pandaterię, gdzie umarła cztery lata później, a starszego brata Nerona uwięziono na Pontii, gdzie popełnił samobójstwo. Natomiast drugi starszy brat Druzus przetrzymywany na Palatynie, został zagłodzony tam na śmierć.
Dojście do władzy[]
Gajusz znalazł się na wyspie Capri w 31 roku, gdzie na stałe osiadł Tyberiusz (ówczesny cesarz), gdyż cesarz zapragnął mieć swych dwóch następców tronu blisko siebie. Byli to jego wnuk – Tyberiusz Gemellus oraz Kaligula. Stale otaczano ich, a szczególnie Kaligulę, donosicielami podchwytującymi każde słowo. W 33 roku Kaligula poślubił Junię Klaudyllę, która zmarła podczas porodu razem z dzieckiem w 37 roku. 16 marca cesarz zasłabł i zmarł. Po mieście krążyły plotki, że do śmierci Tyberiusza przyczynili się Kaligula z prefektem Makronem. Zmarły w testamencie zalecił, by Gajusz i Tyberiusz Gemellus panowali razem. Jednak jego wola nie spełniła się. Za sprawą Makrona Senat unieważnił jego wolę i ustanowił Gajusza cesarzem.
Panowanie[]
Po kilku miesiącach urzędowania cesarz przeszedł ciężką chorobę (najprawdopodobniej mózgu), która całkowicie go odmieniła. Wszystkich zaczął podejrzewać o spiski. Oskarżył o zdradę swego kuzyna Tyberiusza Gemellusa oraz byłego teścia Marka Juniusza Silanusa. Z obawy przed coraz większymi wpływami Makrona, zmusił prefekta pretorianów do samobójstwa. Pod koniec 37 roku, będąc świadkiem ślubu Pizona i Orestylli, upodobał sobie pannę młodą i zabrał ją podczas ceremonii ślubnej jako swoją żonę. Równie nagle ją porzucił. Kaligula był powszechnie oskarżany o rozwiązłość – m.in. Swetoniusz podaje, że odbywał kazirodcze stosunki miłosne ze wszystkimi swoimi siostrami (także na ucztach publicznych). Po śmierci swojej siostry Druzylli, Kaligula ogłosił żałobę państwową, zakazał śmiania się, zażywania kąpieli oraz ucztowania, nawet w gronie rodzinnym. Druzyllę uznano za bóstwo i wybito na jej cześć monety. Gdy w połowie września Kaligula przygotował wielką wyprawę przeciw Germanom, odkryto spisek mający na celu zgładzenie swej osoby. Jego senatorscy przywódcy (dowódca armii Getulik oraz Marek Emiliusz Lepidus, były mąż Druzylli) ponieśli śmierć, a zamieszane w spisek siostry cesarza, Agrypina Młodsza i Julia Młodsza, zostały wygnane na wyspy.
Cesarz planował wprowadzić monarchię absolutną. Ośmieszał tradycję rzymską, wprowadził do senatu konia i mianował go konsulem. Kaligula wydawał olbrzymie kwoty na rozrywki, organizował igrzyska, liczne uczty i imprezy publiczne. Budował wielkie okręty, wille oraz domy wiejskie. Na skutek polityki szalonego władcy w ciągu pół roku skarb państwa został całkowicie ogołocony.
Świadom coraz gorszej sytuacji finansowej państwa, Kaligula rozpoczął serię procesów o zdradę, konfiskował majątki skazanych na śmierć, co zwiększyło liczbę egzekucji. Niektórych obywateli zmuszał, aby ustanowili go swym spadkobiercą, a potem wysyłał im zatrute posiłki, które były prezentami od władcy. Cesarz skazywał na śmierć z najbłahszych powodów albo w ogóle bez powodu, zdarzało się również, że zabijał dla rozrywki. Doszło do tego, że cesarz ogłosił się nowym bogiem słońca, kazał oddawać sobie stosowną dla boga cześć, budował dla siebie świątynie i zamawiał własne posągi.
Kaligula kazał zatopić w Zatoce Neapolitańskiej, w dwóch szeregach obok siebie, 2 tysiące statków handlowych skonfiskowanych właścicielom, a na nich wybudować drogę – tylko po to, by móc się przejechać konno tam i z powrotem po tym najdłuższym na świecie moście. Ubytek tak wielkiej liczby statków transportowych drastycznie ograniczył import zboża do Rzymu, co sprowadziło klęskę głodu na jego mieszkańców. Występki oszalałego władcy ukrócił spisek na jego życie zawiązany przez oficerów jego gwardii. 24 stycznia 41, w wieku 28 lat cesarz Kaligula został zabity wraz ze swoją żoną Cezonią oraz jedynym dzieckiem, córeczką Julią Druzyllą.
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]
Kaligula nie pojawił się bezpośrednio w serii, jednak za pośrednictwem swojej firmy Holding Triumwirat, którą prowadził z Neronem i Kommodusem, sfinansował Luke'owi Castellanowi jego statek wycieczkowy Księżniczkę Andromedę, helikoptery, broń oraz śmiertelnych najemników.
Olimpijscy Herosi[]
Po porażce Kronosa firma Holding Triumwirat ponownie postanowiła sfinansować przeciwników Obozu Herosów i wynajęła Rzymianom jeden ze swoich budynków, na tymczasową siedzibę, aż do momentu, gdy ci mieli pokonać Greków. Firma również wykupiła dla nich onangery i nowe łodzie, aby zwiększyć ich szansę na wygraną w wojnie.
Dom Hadesa[]
Gdy Jason mówił o Dioklecjanie, Hazel Levesque wspomniała w międzyczasie o Kaliguli i Neronie jako o innych rzymskich cesarzach.
Apollo i Boskie Próby[]
Ukryta wyrocznia[]
Kaligula nie pojawił się w książce, lecz Rachel Elizabeth Dare zdołała zrobić mu zdjęcie, na którym był wraz z Neronem i Kommodusem, jednak zdjęcie nie wyszło na tyle wyraźne, aby udało się zobaczyć ich twarze.
Mroczna przepowiednia[]
Meg wspomniała o Kaliguli, kiedy Apollo zapytał się czy zna tożsamość trzeciego cesarza, jednak ta nie pamiętała jego imienia. Powiedziała wtedy, że nawet Neron się go bał, nazywając Kaligulę swoim „krewnym”.
Labirynt ognia[]
Kaligula pojawił się po raz pierwszy osobiście, po tym jak Apollo i Piper po odnalezieniu caligae cesarza zostali zaatakowani i ogłuszeni przez Incitatusa na jednym ze statków cesarza, który zabrał ich na spotkanie z właścicielem statku. Okazał się on trzecim towarzyszem i wspólnikiem Nerona oraz Kommodusa, który współpracował wtedy również z Medeą.
To spotkanie stało się kulminacyjnym momentem w trzecim żywocie boga Apollina jako śmiertelnika. Apollo, próbując pokrzyżować nikczemne plany trzech cesarzy, zaczął podprogowo nakłaniać Kaligulę do popełnienia błędu, który dawny bóg mógłby wykorzystać przeciwko niemu, jednak ten przejrzał jego zamiary i dał mu jasno do zrozumienia, że nie nabierze się na jego podstęp. Chcąc przerwać absurd tej zaistniałej sytuacji zaoferował mu układ, aby mu się poddał lub zwyczajnie dał się zabić, co umożliwi cesarzowi zostanie nowym bogiem słońca, a w zamian uwolni jego przyjaciół . Lester/Apollo nie zamierzał przystać na tę propozycję, co jasno dał do zrozumienia Kaliguli, na co ten, będąc rozwścieczony sprzeciwem zdetronizowanego boga próbował wyrwać mu strzałę z Dodony z ręki, jednak zanim zdołał to zrobić Lester wbił ją sobie w pierś. Strzała jednak poprowadziła jego rękę tak, by nie zdołał zadać sobie śmiertelnego ciosu. Cesarz myśląc, że Apollo zranił się wyjątkowo poważnie, w obawie przed tym, iż zdoła on tym dotkliwie uniemożliwić mu jego plany, pomagał Medei uleczyć ranę byłego boga. Wykorzystując zaistniałą sytuację Jason zdołał uwolnić siebie i pozostałych, po czym wywiązała się walka, podczas której trzeci z cesarzy z pomocą swego doradcy zdołał zabić syna Jupitera.
Grobowiec tyrana[]
Kaligula razem z cesarzem Kommodusem zamierzał przeprowadzić atak na rzymski Obóz Jupiter. Posiadał on olbrzymią flotę uzbrojoną w moździerze z greckim ogniem, którym zamierzał zniszczyć siedzibę rzymskich półbogów. Kaligula był całkowicie nieśmiertelny, dopóki niezniszczony pozostawał jego fasces – topór symbolizujący władzę cesarską i rzymską dominację. Fasces jego i Kommodusa ukryte były na wieży radiowo-telewizyjnej Sutro i służyły do więzienia tam boga milczenia Harpokratesa. Obydwa topory zostały jednak zniszczone przez Meg i Reynę, a bóg Harpokrates zakończył swoje życie. Cesarze zaatakowali Obóz, jednak w trakcie trwania bitwy rzymski pretor Frank Zhang wyzwał ich na pojedynek, a razem z nim do walki stanął Apollo (wciąż pod postacią Lestera Papadopoulosa). Kommodus walczył z Apollinem, a Kaligula z Zhangiem. W trakcie walki Frank wyciągnął drewienko powiązane z jego energią życiową i zmusił je, aby zapłonęło. Okazało się, że dookoła walczących rozmieszczone były ładunki greckiego ognia, które natychmiast zajęły się ogniem. Kaligula spłonął.
Charakter[]
Kaligula był uważany za jednego z najbardziej okrutnych rzymskich cesarzy. Był aż tak bezwzględny, że nawet jego bratanek Neron się go bał. Kaligula w dużym stopniu niepokoił swoich podwładnych, regularnie zlecając egzekucję każdego, kto go nie lubił lub zawodził. Jedynym wyjątkiem był Incitatus, który był jedynym wyznawcą, którego bóg-cesarz uważał za równego sobie.
Kaligula również bardzo pragnął władzy. Od zawsze starał się osiągnąć jak największe panowanie. Kiedy rządził państwem jako cesarz, podawał się za kilku bogów olimpijskich w jednej osobie, m.in. za Marsa, Jupitera czy Apollina, a nawet nadał sobie tytuł Neos Helios, co oznaczało Nowe Słońce. Jego pragnienie władzy uczyniło Kaligulę pierwszym rzymskim cesarzem, który kiedykolwiek próbował stać się żywym bogiem, ponieważ planował pochłonąć boską esencję Heliosa i Apollina, aby stać się nowym bogiem słońca. Kaligula był również znany ze swojego ekstrawaganckiego stylu życia, nie stronił od licznych luksusów takich jak budowanie licznych willi, teatrów, domów wiejskich, wyprawianie uczt czy hucznych igrzysk. Pomimo posiadania luksusowych jachtów Kaligula nie umiał pływać, ale nie martwił się zbytnio tym faktem. Podczas konfrontacji z Apollinem, zamiast zabić go i pochłaniać jego esencję, postanowił wyśmiewać go i torturować Jasona, Meg i Piper. Kiedy Rejwach przyszedł z pilną wiadomością, Kaligula z początku chciał poczekać i usłyszeć wiadomość później, aż pandos uparł się, że jego informacja ma ogromne znaczenie. Kiedy pandos wreszcie powiadomił Kaligulę, że atak na Obóz Jupiter się nie powiódł, cesarz go zabił.
Ciekawostki[]
- Kaligula jest pierwszym i jak dotąd jedynym głównym antagonistą, który skutecznie zabił głównego bohatera, w jego przypadku Jasona Grace'a. Podczas gdy Gaja zdołała chwilowo pozbawić życia Leona pod koniec Krwi Olimpu, a Surtr Magnusa Chase'a na początku Miecza Lata po czym obaj zdołali się odrodzić.
- W swojej garderobie posiadał przebranie pandy i pirata.
- Miał wiele żon, a tylko jedno dziecko z ostatnią żoną:
- Junia Klaudilla od 33 r. n.e.;
- Liwia Orestylla w 37 r.; rozw. po dwóch miesiącach;
- Lollia Paulina od września 38 r.;
- Cezonia;
- Julia Druzylla.