Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Charakter, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Nie kuś losu, Leonie Valdez. Nadal cię nienawidzę.
— Kalipso do Leona Valdeza; '’Dom Hadesa’'
Kalipso – Tytanida[1], córka Atlasa. Za wspieranie ojca podczas wojny między bogami a tytanami została uwięziona na Ogygii. W Bitwie w Labiryncie trafił tam Percy Jackson. Podczas Domu Hadesa trafił tam Leo Valdez i zabrał ją stamtąd podczas Krwi Olimpu, od tamtej pory został jej chłopakiem. Po opuszczeniu swojej wyspy utraciła nieśmiertelność. Aktualnie mieszka w Indianapolis w stanie Indiana.
Historia[]
Mitologia[]
Podczas pierwszej wojny tytanów i bogów, Kalipso wspierała swego ojca Atlasa. Gdy Olimpijczycy wygrali, nie ukarali jej surowo, tylko uwięzili na widmowej wyspie Ogygii, która stała się jej domem i więzieniem jednocześnie. Co jakiś czas (wciąż w ramach kary) Fata przysyłały do niej wielkich herosów, ale specjalnie wybierały takich, w których nimfa musiała się zakochać, a którzy nie mogli zostać i musieli odejść, przez co łamali serce zakochanej Kalipso. W taki sposób dziewczyna przez siedem lat więziła na wyspie Odyseusza, który w końcu musiał opuścić ją i wrócić do swojej żony Penelopy. Co jakiś czas odwiedzali ją także bogowie, opowiadając, jak świat się zmienił. Najczęściej był to Hermes, rzadziej Hefajstos (Kalipso stwierdziła, że to rzadki zaszczyt). Przynajmniej kilka razy odwiedził ją także Apollo[2].
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]
Morze Potworów[]
Medea, Kalipso, oto potężne kobiety! No i oczywiście ja. Najważniejsza z nich.
— Kirke do Annabeth Chase
Po wybuchu statku CSS Birmingham, Annabeth Chase wraz z Percym Jacksonem dotarła na wyspę, gdzie swoje spa i szkołę magii prowadziła czarodziejka Kirke. Córka Heliosa zaproponowała herosce dołączenie do niej i uczenie się magii pod jej okiem. Wspomniała wtedy Kalipso, nazywając ją potężną kobietą starożytności.
Bitwa w Labiryncie[]
Po użyciu zbyt wielkiej mocy hydrokinezy w wulkanie St. Helens i spowodowaniu jego wybuchu, Percy Jackson trafił na wyspę Kalipso. Stało się to za sprawą Hery, która chciała by chłopak przeżył i dokończył swoją misję. Kalipso opiekowała się chłopakiem i pomogła mu w pełni wrócić do zdrowia, a podczas tego czasu, bardzo szybko zdołała zakochać się w nim, jednakże początkowo próbowała opierać się temu uczuciu i walczyć z nim, aby nie stracić chłopaka, a gdy nie mogła już dłużej tego robić, długo nie chciała mu o tym powiedzieć. W trakcie przebywania na wyspie chłopak obserwował ją, podczas jej codziennych zadań i prac, wielokrotnie wypytując nimfę o jej przeszłość i życie, lecz bezskutecznie. Opowiedział jej też wtedy nieco o współczesnym świecie, a zwłaszcza o Manhattanie. W pewnym momencie na wyspę przybył bóg ognia, Hefajstos i poprosił nimfę, aby mógł porozmawiać z synem Posejdona w cztery oczy, na co ta, niechętnie przystała. Po tym jak patron kowali wyjaśnił Percy'emu w jakiej sytuacji ten się znalazł i poradził mu, aby opuścił wyspę nimfy, ta ostatecznie wyznała mu powód swojej banicji oraz ciążącą na niej klątwę, która stanowiła jej najskrytszy sekret, nakłaniając jednocześnie chłopaka, aby pozostał z nią na zawsze. Mimo jej próśb syn Posejdona mając świadomość, iż jego przyjaciele potrzebowali jego pomocy, przeprosił nimfę za to, że nie mógł zostać razem z nią i wyjaśnił jej, dlaczego musiał wrócić do Obozu Herosów. Ta wydawała się rozumieć jego decyzję i akceptować ją nie odczuwając złości na chłopaka. Zanim ten wsiadł na pokład magicznej tratwy, ta dała mu wtedy nawet jedną z sadzonek księżyczki i poprosiła, aby zasadził dla niej ogród na Manhattanie oraz pamiętał o niej, co Percy szczerze jej obiecał.
Po zakończonej bitwie o Labirynt i powrocie do domu chłopak zgodnie ze złożoną obietnicą zasadził sadzonkę w doniczce i od tamtej pory pamiętał o córce Atlasa. Kalipso, jednak nie wybaczyła mu tego, że ten ją opuścił i przeklęła Percy'ego po tym jak ten od niej odpłynął.
Ostatni Olimpijczyk[]
Podczas starć na Manhattanie, gdy w trakcie chwilowego zawieszenia broni Percy spotkał się z tytanem Prometeuszem, który przybył do niego jako poseł Kronosa oferujący herosom z Obozu Herosów warunki poddania się, tytan rozsądku wspomniał córkę swego brata Atlasa próbując wpłynąć na syna Posejdona, aby uwierzył w jego słowa.
Później po pokonaniu Kronosa, gdy bogowie zaproponowali Percy'emu zostanie bogiem, ten zrzekł się propozycji nieśmiertelności na rzecz spełnienia przez olimpijczyków jego jednego życzenia. W tymże życzeniu Percy poprosił m.in. o przebaczenie Kalipso opowiedzenia się przez nią po stronie jej ojca w czasie I Tytanomachii jak i uwolnienie jej z Ogygii. Bogowie pod przewodnictwem Zeusa złożyli przysięgę na Styks, że spełnią życzenie syna Posejdona, jednak nie wywiązali się z niej, a Percy, któremu niedługo po tym Hera wymazała pamięć, nie był w stanie dopilnować dotrzymania przez bogów obietnicy.
Olimpijscy Herosi[]
Dom Hadesa[]
Po tym jak Chione wysłała na wyspę nimfy syna Hefajstosa, Leona Valdeza ten wylądował na stole nimfy znacznie go uszkadzając. Dziewczyna nie przepadała początkowo za nim uważając, że bogowie drwili sobie z niej, przez co magiczna tratwa nie przypływała po niego na co właśnie liczyła córka Boreasza. W tamtym momencie Kalipso nie znosiła Leona, który jej zdaniem po prostu ją wkurzał, lecz gdy zaczęła z nim pracować i lepiej go poznała, zaczęła go tolerować, a później nawet lubić, ostatecznie zakochując się w nim. Właśnie wtedy do Ogygii przypłynęła magiczna tratwa umożliwiająca chłopakowi powrót do przyjaciół, jednak Kalipso nie chciała, aby i on odszedł, ale mimo to kazała mu wsiadać na tratwę, zanim ta miała odpłynąć. Valdez podejrzewał, że skoro mógł opuścić Ogygię znaczyło to, że Kalipso go kochała, jednak ta zaprzeczała, gdy ten o to spytał, a sam nie brał swoich podejrzeń zbyt poważnie. Zanim jednak odpłynął nimfa pocałowała go, po czym oznajmiła, że to się nigdy nie wydarzyło. Leo wrócił do reszty przyjaciół, jednak zanim opuścił Kalipso obiecał jej składając przysięgę na Styks, że wróci do czarodziejki. Nimfa została także wspomniana przez Percy'ego w Tartarze, który przyznał, że zapomniał o Kalipso mimo, że przez cały czas w ogrodzie jego matki rosła roślina, którą ta mu podarowała. W tamtym czasie na Annabeth spadła klątwa, którą córka Atlasa rzuciła na syna Posejdona, przez którą dziewczyna myślała, że jej chłopak ją opuścił na zawsze.
Krew Olimpu[]
Leo przez całą książkę pracował nad wytworzeniem nowego ciała dla Festusa, by móc uwolnić Kalipso z wyspy. Nie mówił o swoim pomyśle przyjaciołom. Leo umarł, pokonując Gaję, lecz Festus (nosząc na grzbiecie ciało syna Hefajstosa) dzięki astrolabium z kryształem z Ogygii odnalazł wyspę Kalipso i podał Leonowi Lekarstwo Lekarza, które przywróciło go do życia. Chłopak powrócił do Kalipso oraz uwolnił ją z jej domu i więzienia. Razem odlecieli na grzbiecie Festusa.
Apollo i Boskie Próby[]
Ukryta wyrocznia[]
Kalipso pojawiła się jedynie pod koniec książki. Przyleciała wtedy razem z Leonem do Obozu Herosów na Festusie i spotkała się wtedy z Percym, a Apollo stwierdził, że było to jedno z najbardziej spiętych powitań w historii. Potem dziewczyna siedziała z synem Posejdona, Leonem i byłym bogiem przy stoliku, podczas gdy obozowicze ustawiali się w kolejkę do powitalnego bicia jej chłopaka za to, że zniknął na tak długo. W pewnym momencie wyciągnęła do przodu rękę, chcąc za sprawą swoich mocy powietrza przysunąć dzbanek z lemoniadą, jednak nic się nie wydarzyło. Kalipso wyjaśniła wtedy ten fakt, iż po opuszczeniu Ogygii straciła swoją nieśmiertelność i wszelkie boskie moce. Wyglądała w tamtej chwili na smutną z tego powodu, przez co Leo poczuł się dość niezręcznie.
Później rozmawiała chwilę ze swoim chłopakiem i Percym, co obserwował Apollo patrząc na nich z boku i stwierdzając pod koniec rozmowy, że cała trójka doszła do wspólnej zgody. Kalipso pocałowała później syna Posejdona w policzek, zanim ten odjechał do domu. Potem udała się razem z obozowiczami na wieczorne ognisko, które miało być rozrywką przed jej wyjazdem na poszukiwanie wyroczni.
Mroczna przepowiednia[]
− Pokonałem wiele przeciwności, wraz z moją towarzyszką Meg McCaffrey!
− Znaczy swoją panią – dodała Kalipso. – Dwunastoletnią dziewczynką! Spójrzcie na jej nędznego niewolnika Lestera, najżałośniejszego z nastolatków!|pieśń Apollina i Kalipso
W książce Kalipso pomagała Apollinowi odnaleźć następną wyrocznię. Podczas pobytu w Indianapolis ona, Apollo i Leo Valdez zostali zaatakowani przez służących Triumwiratowi blemmjów. W krytycznej chwili Lester grał na zwłokę, śpiewając potworom pieśń o swojej misji, a Kalipso towarzyszyła mu jako chór. Ostatecznie na ratunek przybywa im Hemiteja, która zabrała ich do bezpiecznej Stacyjki. Kalipso od razu odnalazła wspólny język z Emmie, ponieważ obydwie uwielbiały uprawę roślin i ogrodnictwo. Stacyjkę odwiedziła bogini Britomartis, która zaangażowała Apollina i Kalipso w misję uwolnienia jej gryfów, uwięzionych przez cesarza Kommodusa. Pod koniec misji, kiedy razem z eksbogiem i Meg McCaffrey musiała jakoś wydostać się z areny, gdzie przetrzymywane były zwierzęta, bogini Britomartis wzmocniła talent czarodziejski Kalipso, aby ta mogła wyrwać siatkę zastępującą dach. Po powrocie do Stacyjki dziewczyna zaczęła uczyć się na nowo wykorzystywać swoją magię. Kalipso brała udział w bitwie o Stacyjkę, w trakcie której udało jej się przyzwać niewielkiego ducha wiatru. Po zakończeniu walk ona i Leo postanowili na stałe zamieszkać w tej kryjówce, a wraz z rozpoczęciem roku szkolnego pójść do liceum i spróbować prowadzić normalne życie.
Wieża Nerona[]
Okazało się, że Kalipso błyskawicznie dostosowała się do licealnej rutyny, gdyż było to dla niej całkowite przeciwieństwo uwięzienia na wyspie. Opuściła Stacyjkę na całe lato, kiedy pojechała uczyć śmiertelne dzieci gry na instrumentach jako instruktorka na zielonej szkole muzyki.
Wygląd[]
Spojrzał na nią i o mało nie zmiażdżył sobie młotkiem kciuka. Tak długo wpatrywał się w metal i ogień, że zapomniał, jak jest piękna. Dokuczliwie piękna.
— Leo Valdez o Kalipso; Dom Hadesa
Kalipso była bardzo piękną dziewczyną. Wyglądała na jakieś piętnaście lub szesnaście lat (Percy stwierdził, że to jedna z tych osób, których twarze wydają się być pozbawione wieku). Miała karmelowe włosy, migdałowe, czarne oczy, mlecznobiałą skórę i maleńkiego piega tuż koło lewego oka. Percy uważał dziewczynę za dwa razy bardziej olśniewającą od gwiazd a nawet piękniejszą od samej Afrodyty – ponieważ Kalipso wyglądała naturalnie i w ogóle nie starała się wyglądać ładnie a po prostu taka była. Leo stwierdził, że nimfa jest dokuczliwie piękna i wyglądała jak prawdziwa bogini. Według niego miała ona również pięknie się śmiać i pachnieć cynamonem. Często na swojej wyspie ubierała się w zwyczajne, najczęściej białe, długie greckie suknie, zaś w Domu Hadesa zaczęła ubierać bardziej jak współczesna nastolatka w codzienne stroje – dżinsy i białą koszulkę. Nawet ubrudzona Kalipso potrafiła zachwycać swoją urodą.
W Ukrytej Wyroczni była ubrana w nowoczesne jeansy, białą bluzkę oraz jaskraworóżową kurtkę narciarską.
Umiejętności[]
Jako córka Tytanów Atlasa i Tetydy, Kalipso była „boginią o dziwnej mocy”. Z lekkiego strachu Apollina przed nią sugeruje się, że może być niezwykle potężną istotą,
- Wielojęzyczność: Kalipso wielokrotnie udowodniła, że potrafi mówić, rozumieć i komunikować się w różnych językach, w tym w starożytnej grece, minojskim i angielskim.
- Magia: Kalipso może manipulować potężną magią, chociaż jej zdolność jest słabsza niż Hekate. Jej magia jest kierowana głównie poprzez śpiew. Po opuszczeniu wyspy Kalipso straciła wszystkie swoje moce i stała się śmiertelniczką. Jednak w Mrocznej Przepowiedni odzyskała zdolność rzucania zaklęc.
- Klątwy: Jak wspomniano w Domu Hadesa, Kalipso może rzucać potężne klątwy. Przeklęła kiedyś Annabeth, aby czuła się osamontiona.
Relacje[]
Miłosne zainteresowania[]
Odyseusz[]
Według mitologii greckiej Odyseusz trafił na wyspę tytanki w trakcie swojej podróży do Itaki, po czym oboje zakochali się w sobie. Potem, jednak heros musiał opuścić Ogygię i złamał tym samym Kalipso serce, zgodnie z klątwą, którą bogowie rzucili na córkę Atlasa. Półbóg w swoim świecie miał żonę, imieniem Penelopa, do której zamierzał powrócić.
Pirat Drake[]
Pirat Drake przeniósł się na wyspę córki Atlasa i tytanka obdarzyła go szczególnym uczuciem. Potem ten, jednak znowu musiał ją zostawić i tym samym ją zranił. Miał inną dziewczynę, Elizabeth. Kalipso wspomniała ją, kiedy rozmawia z Leonem. Mówiła, wtedy że jej nienawidziła, bo odebrała jej ukochanego.
Percy Jackson[]
Percy Jackson, były ukochany Kalipso i jej obecny przyjaciel.
Po tym jak w Bitwie w Labiryncie Percy walcząc z Telchinowie w kuźni Hefajstosa niechcący wyzwolił zbyt wiele swojej mocy i tym samym doprowadził do wybuchu wulkanu, bogini Hera przyszła synowi Posejdona z pomocą i ratując go przed śmiercią, wysłała na wyspę nimfy. Po trafieniu na wyspę chłopak półprzytomnie widział twarz Kalipso, po czym ostatecznie zemdlał. Kiedy się obudził, dużo rozmawiał z tytanką po czym ta zakochała się w nim z częściową wzajemnością. Później na Ogygię przybył Hefajstos i przeprowadził z Percym rozmowę, w której dał mu dwa wyjścia: zostać z córką Atlasa na wyspie albo powrócić do swojego świata. Heros miał czas na podjęcie decyzji do rana, w trakcie którego Kalipso opowiedziała mu o swojej klątwie. Poprosiła go wtedy, aby został z nią na Ogygii już na zawsze. Syn Posejdona powiedział jej, że musiał odejść, gdyż nie mógł zawieść przyjaciół. Zasmucona tytanka dała mu sadzonkę jednego ze swoich kwiatów i poprosiła, aby przynajmniej zasadził dla niej ogród na Manhattanie i nigdy o niej nie zapomniał (co ten później zrobił). Następnie półbóg opuścił dziewczynę obiecując jej, że będzie o niej pamiętał.
W Ostatnim Olimpijczyku Percy odmówił nieśmiertelności głównie z powodu Annabeth, jednak poprosił, aby bogowie uwolnili Kalipso z Ogygii. Założył, że Olimpijczycy spełnią jego prośbę, jednak nie mógł tego dopilnować, gdyż wkrótce potem Hera odebrała mu pamięć i wysłała do Obozu Jupiter. Później chłopak dowiedział się, że córka Atlasa nadal pozostawała uwięziona o czym poinformował go Leo, który był u niej. W środku walki syn Posejdona przeprosił syna Hefajstosa i powiedział, że żałował, iż nie dopilnował bogów w wywiązaniu się ze złożonej obietnicy na co Leo mu wybaczył.
Później, w Ukrytej Wyroczni, kiedy Percy i Kalipso się witali, było to najbardziej spięte powitanie (jak to określił sam Apollo). Ściskali się niepewnie i po krótkiej rozmowie doszli do porozumienia. Czarodziejka nawet pocałowała swoją dawną miłość w policzek po czym ostatecznie zostali przyjaciółmi.
Leo Valdez[]
Kalipso z Leonem Valdezem
Leo Valdez trafił na Ogygię po tym jak Chione (jego dawna miłość) wystrzeliła go w przestworza jednym podmuchem wiatru. Heros niechcący spadł na stół jadalny tytanki za co Kalipso była na niego wściekła. Uważała, że syn Hefajstosa nie mógł być półbogiem, w którym mogłaby się zakocha a bogowie kpili sobie z niej w najlepsze. Kiedy Leo próbował do niej zajrzeć, ta uderzyła go patelnią w głowę. Heros zabrał się później do naprawy różnych rzeczy. Dziewczyna obserwowała go przez pewien czas i przyniosła mu nowe ubranie. Razem skonstruowali urządzenie, które miało skontaktować się ze światem. Później coraz bardziej się do siebie zbliżyli. Kiedy na wyspie Kalipso pojawiła się Gaja, córka Atlasa dostała od niej ciekawą propozycję: jeśli zabiłaby Leona, a w zamian bogini wyciągnęłaby jej Percy'ego (jej dawną miłość) z Tartaru. Czarodziejka, jednak przepędziła z wyspy swoją babcię, co zdziwiło Valdeza. Z czasem jeszcze bardziej się do siebie zbliżyli. Leo był wtedy wściekły na Percy'ego za to, że chłopak zostawił Kalipso samą. W końcu przypłynęła po niego magiczna tratwa i heros musiał opuścić Ogygię. Złożył, jednak Kalipso przysięgę na Styks – że wróci na tę wyspę po nią.
Przez resztę Domu Hadesa i całą Krew Olimpu Valdez pracował nad swoim pomysłem dzięki któremu mógłby dotrzymać obietnicy. Odsunął się też od syna Posejdona ze względu na Kalipso. Jednak podczas walki z Nike Percy przeprosił go za sytuację z Kalipso, a Leo mu przebaczył i ostatecznie się z nim zaprzyjaźnił. Pod koniec ostatniej książki z serii "Olimpijscy herosi" syn Hefajstosa pokonał Gaję jednym ognistym wybuchem i tym samym zginął. Jego smok, Festus, zabrał go na Ogygię i ożywił za pomocą Lekarstwa Lekarza od Asklepiosa. Pod koniec ostatniego rozdziału książki Leo odleciał na swoim mechanicznym przyjacielu razem z czarodziejką i od tamtej chwili zostali parą.
Ich związek był przedstawiony na próbę w Mrocznej Przepowiedni, kiedy razem z Apollinem wyruszyli na misję. W przyszłości obydwoje planują zostać w Stacyjce z Hemiteją i Josephine, ponieważ mają tam bezpieczny dom i możliwość rozpoczęcia nauki.
Przyjaciele[]
Apollo[]
W mitologii greckiej Apollo i Kalipso nie byli przyjaciółmi, jednak w Mrocznej Przepowiedni zbliżyli się do siebie. Udali się na wspólną misję podczas, której dużo ze sobą rozmawiali i współpracowali. Lester docenił dobre serce czarodziejki i zaczął rozumieć, dlaczego Leo tak ją kocha.
Hemiteja[]
Hemiteja i Kalipso spotkały się po raz pierwszy w drugiej części Apollina i Boskich Prób. Spędzały ze sobą wiele czasu i pod koniec książki kobieta namawiała dziewczynę do pozostania z nią i Josephine w Stacyjce.
Josephine[]
Kalipso po raz pierwszy spotkała się z Josephine w Mrocznej Przepowieni. Gdy Kalipso zemdlała, po użyciu swojej magii, Jose zabrała ją do ambulatorium. Dzięki jej pomocy, na następny dzień czarodziejka czuła się znacznie lepiej.
Hefajstos[]
W Bitwie w Labiryncie, Kalipso wspomniała, że bóg kowali odwiedzał ją od czasu do czasu.
Ciekawostki[]
- Imieniem tej tytanidy został nazwany jeden z księżyców Saturna.
- Na ulicy Długiej w Gdańsku znajduje się jej pomnik.
- Percy i Leo stwierdzili, że jest silna.
- Bardzo dobrze dogadywała się z Emmie, z powodu ich pasji do ogrodnictwa.
- Po opuszczeniu Ogygii, Kalipso straciła swoje moce władzy nad duchami powietrza, jednak dzięki "pomocy" Britomartis oraz treningu Josephine podczas bitwy o Stacyjkę udało jej się jednego wyczarować.
- Jest piątą znaną osobą, w której zakochał się Leo.
- W Mrocznej Przepowiedni Apollo udzielał jej lekcji popkultury.
- Według Hezjoda i Hymnów Homeryjskich Kalipso nie była córką Atlasa, a jedną z okeanid, córek Okeanosa i Tethys.
- W Grobowcu Tyrana została błędnie pomylona z Kirke.
- Bardzo dobrze przędła nici z niebiańskiego spiżu. Gdy Leo po raz pierwszy był na Ogygii, utkała mu ognioodporne ubranie.
Występowanie[]
- Morze Potworów (wspomniana),
- Bitwa w Labiryncie,
- Ostatni Olimpijczyk (wspomniana),
- Dom Hadesa,
- Krew Olimpu,
- Ukryta wyrocznia,
- Mroczna przepowiednia,
- Labirynt ognia (wspomniana),
- Grobowiec tyrana (wspomniana),
- Wieża Nerona (wspomniana).
Przypisy[]
- ↑ https://www.readriordan.com/character/calypso/
- ↑ W Mrocznej Przepowiedni Apollo wspomniał, że odwiedzałby ją częściej, co mogło oznaczać, że był tam przynajmniej raz.