Riordanopedia

Wydarzenia na Riordanopedii:

CZYTAJ WIĘCEJ

Riordanopedia
Advertisement
Riordanopedia

Kera – gatunek greckiej dajmonicy, duchów pola walki, przemocy, chorób oraz zarazy. Jego przedstawicielki żywią się nagłą śmiercią. Należały do armii tytanów. Ich rzymskimi odpowiednikami są Tenebrae (znane również jako Letum).

Historia[]

Mitologia[]

Kery były córkami Nyks, bogini nocy i Erebosa, boga Podziemia (bądź samej Nyks). Niektóre podania mówią, że zostały umieszczone w puszce Pandory wraz z innymi monstrami i nieszczęściami, takimi jak nosoi i pierwsza empuza.

Kery służyły Hadesowi w Podziemiu oraz Mojrom, boginiom przeznaczenia. Zajmowały się one wydzieraniem duszy ze zmarłego ciała i wysyłaniem go do Podziemia. Tysiące Ker było na każdym polu bitwy, gdzie mogły się pożywiać nagłą śmiercią. Mimo to, nawet one były ograniczane przez bogów, którzy czasami schodzili na ziemię, by uchronić przed Kerami swoich ulubieńców[1].

Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]

Archiwum herosów[]

Percy Jackson i miecz Hadesa[]

Percy Jackson, Nico di Angelo oraz Thalia Grace natrafili na Kery, kiedy przebywali w Podziemiu, starając się odzyskać skradziony miecz boga Hadesa. Nico, który był synem boga Podziemia, rozkazał dajmonicom się cofnąć, lecz one go nie posłuchały i powiedziały, że Hades niedługo zostanie pokonany. Potwory zaatakowały, ale wiele spośród nich zginęło, gdyż trójka herosów wyjątkowo dobrze radziła sobie z walką. W pewnym momencie jedna z dajmonic zraniła Percy'ego pazurami w ramię, co miało dla niego wyjątkowo negatywne skutki, jako że Kery są duchami zarazy. Niedługo potem potwory się wycofały.

Wygląd[]

N10

Kera na starożytnej wazie

Kery przypominają zarówno ludzkie kobiety, jak i nietoperze. Były pokryte szarym futrem i ubrane w kolczugi, a z pleców wyrastały im skórzaste skrzydła. Na pokrytych sierścią twarzach miały kartoflowate nosy, kły i wyłupiaste oczy. Ich ręce były pazurzaste i przykurczone, a nogi − krótkie i krzywe.

Etymologia[]

  • Hezjod porównał nazwę Kery do słowa kakoi, czyli zło[1].
  • Nazwa ich rzymskich odpowiedniczek, Letum, pochodzi od imienia rzymskiego boga śmierci, Letusa (grecki odpowiednik: Tanatos).

Ciekawostki[]

  • Hezjod porównał je i prawdopodobnie pomylił z nosoi[1].

Przypisy[]

Advertisement