Masz lęk wysokości? Śniło ci się kiedyś, że spadasz w niekończącą się przepaść i choć wiercisz się i pragniesz, by obudzić, upragniony realizm nie nadchodzi? Nie wstawaj, na jawie czeka cię jeszcze gorszy koszmar
— Neru
Neruana Thomas "Neru" Âvigánguaĸ - niegodny zaufania, o socjopatyczno-melancholijnej osobowości nastolatek, syn Morfeusza, boga sennych marzeń i Grenlandki Eqariny Âvigánguaĸ. Matka, bojąc się o bezpieczeństwo syna wysłała go do Ameryki, do obozu herosów, gdzie z początku chłopak mieszkał w domku 11, a potem w 21, przez to, że domku dla dzieci Morfeusza jeszcze nie wybudowano.
Biografia[]
Wczesne Lata[]
Chłopiec urodził się w nocy z 17 na 18 stycznia w jednym z nadmorskich miasteczek, na północnych skrajach wyspy. Był wychowywany głównie przez matkę i jej rodziców. Jego rodzina nie miała zbyt dużo pieniędzy, ale wszyscy robili co mogli, żeby chłopcu niczego nie brakowało, mimo tego, nawet on w wieku 9 lat musiał iść do pracy, gdzie zajmował się łowieniem ryb. Nie miał zbyt wiele czasu na naukę, ale mimo, że miał wykształcenie podstawowe, był bardzo sprytny, inteligentny i podstępny.
Dzieciństwo[]
Metodę manipulowania snami opanował już w wieku siedmiu lat, gdy pokłócił się z nastoletnimi opryszkami, którzy próbowali go okraść. Napastnicy mocno pobili Neru, przez co chłopak modlił się, by już zemdleć z bólu, co się stało, ale razem z nim świadomość stracili także pozostali, a władzę nad ich snami zyskał właśnie on i w ramach zemsty uczynił ich sny najgorszymi koszmarami. Z biegiem czasu udało mu się odkryć, jak przenosić koszmary do rzeczywistości, zakradając się do snów wrogów i stamtąd czerpiąc informacje, wykorzystywał je w prawdziwym życiu.
Pierwsza walka z potworem[]
Niedługo po tym, gdy Neru skończył 14 lat zaczął przesadzać z używaniem mocy, usypiał każdego, kto stanął mu na drodze, między innymi, gdy kradł. Wtedy szybko stał się postrachem miasteczka i zaczęły interesować się nim potwory. Pierwszy pojawił się niedaleko brzegu, gdzie pracował chłopak, a przyprószona śniegiem bestia, niewiele różniła się z wyglądu od Niedźwiedzia Polarnego, za którego chłopak ją wziął i którego chciał upolować, by zarobić więcej pieniędzy. Był uzbrojony jedynie w prostą włócznię z drewna i kamienia, co niewiele dawało w obliczu niebezpieczeństwa ze strony greckiej bestii. Na jego szczęście, w ostatniej chwili, pomimo wątpliwości i strach mieszkańców wioski, chłopiec został uratowany przez grupę mężczyzn. Po tym wydarzeniu, jego matka wyznała Neru prawdę o tym, że ojciec chłopaka jest greckim bogiem i postanowiła wysłać go do Ameryki, by był bezpieczny w obozie herosów, a także, z obawy przed zemstą ludzi z jej wioski, którzy uznali,że chłopiec jest przeklęty.
Obóz Herosów[]
Neru długo nie wiedział czyim jest synem, a przez swoje umiejętności, był błędnie uznawany za syna Hypnosa. Do obozu trafił na niedługo przed rozpoczęciem się Bitwy w Labiryncie więc jedyne co poznał, to panujący chaos w całym obozie i ich problemy. Chciał stamtąd uciec, ale nie wiedział gdzie może się podziać, by być bezpiecznym z dala od potworów, z którymi miał coraz więcej kontaktu, ale już coraz lepiej radził sobie w walce. Drewniana włócznia została zastąpiona grecką, ze spiżu, która znacznie lepiej sprawdzała się w walce. Na niedługo przed rozpoczęciem się wojny z Kronosem w śnie chłopaka pojawił się jego ojciec, Morfeusz, zapraszając go, by chłopiec stanął u jego boku, bo w Obozie nie mia miejsca dla dzieci pomniejszych bogów, takich jak on. Chłopiec zgodził się bez wahania. Gdy tylko się obudził, domek Hermesa rozjaśnił się, przez znak Morfeusza wiszący nad głową Neru.
Ostatni Olimpijczyk[]
W czasie drugiej wojny między tytanami a bogami, chłopiec stał już po stronie tytanów i pomagał ojcu w uśpieniu całego Manhattanu. Morfeusz nauczył go wtedy przybierania dowolnej postaci w snach i ukazywania się w nich jako ukochana osoba. Dzięki czemu chłopak mieszał w głowach herosów walczących po stronie bogów. Jednak z czasem odkrył, że ojciec go oszukuje, przez co zrezygnował w walki i do końca wojny nie stał po żadnej ze stron i choć chciał wrócić do obozu, bał się odrzucenia. W ramach kary, ojciec rzucił na niego urok, który miał pokazywać wszystkim, że chłopiec zdradził ojca. Po wojnie odnaleziono go i przyjęto z powrotem, a z czasem Neru przekonywał się do życia jako lepszy człowiek, choć wciąż, nie jako dobry.
Charakter[]
Neruana bardzo szybko nauczył się manipulować innymi, by osiągać to co chce. Nigdy nie był ani silny ani wysportowany, dlatego wiele osób zwyczajnie się na nim wyżywało, a że nie nie był też miły, nie potrafił znaleźć sobie żadnych przyjaciół, którzy pomagaliby mu w trudnych chwilach. Neru był oschły, wredny i sprytny, jedyne ciepłe uczucia żywił do swojej matki i dziadków, a przez chwilę i do ojca. Dzięki swojej inteligencji i często udawało mu się dostawać to co chciał, nie ważne, jak wiele musiał za to poświęcić on, czy ktoś inny. Wnikając do ludzkich snów nauczył się wykorzystywać ludzkie słabości.
Im więcej czasu spędzał w obozie herosów, tym stawał się bardziej empatyczny, wciąż nie potrafił być miły dla innych, ale przynajmniej rozumiał, co powinien mówić i robić w danych chwilach, by nikogo przy tym nie krzywdzić. Współpraca nauczyła go, że to nie zawsze on jest najważniejszy, a zdrada ojca sprawiła, że chłopak już więcej nie da się oszukać.
Wygląd[]
Przed wojną z tytanami, Naru miał czarne włosy, krótko ostrzyżone i z nieco dłuższą grzywką, którą zaczesywał do tyłu. Gdy dowiedział się kim jest jego ojciec, starając się nieco do niego dopasować zapuścił włosy i zrobił sobie kolorowe pasemka, granatowe, fioletowe, ciemnozielone i złote, po jednej stronie głowy. Tak samo jak jego ojciec, ma niebieskie oczy, choć na tle zachmurzonego nieba wydają się być szare. Gdy Morfeusz rzucił klątwę na chłopca, na jego ciele pojawiły się tatuaże, białe w złotych obwódkach, ciągnące się od dłoni do karku, a oczy stały się złote, co miało mu przypominać, że nie może wyrzec się ojca, a z kolei pozostałym, miało to mówić, że nie można mu ufać, bo dla własnych korzyści może zdradzić nawet rodzinę.
Lubi wyglądać elegancko, ale nie chce mu się tak ubierać, dlatego zazwyczaj nosi czarne spodnie i biały t-shirt, jeżeli był w obozie, zazwyczaj zakładał obozową bluzkę, na którą narzucał białą koszulę. Gdy walczył po stronie ojca, dostał od niego długi, ciemnofioletowy płaszcz w ledwo widoczną kratę, ze złotymi guzikami i zdobieniami, który w czasie walki tworzył senną kopię właściciela, który naprawdę znajdował się w innym miejscu, co uniemożliwiało zadanie ciosu.
Zdolności[]
- ADHD i Dysleksja
- Wnikanie do cudzych snów
- Usypianie innych
- Manipulowanie snami, a nawet zmienianie ich w koszmary
Ciekawostki[]
- Angielskiego nauczył się dopiero w obozie. Zna również Islandzki.
- Jego ulubiony zespół muzyczny, to Kaleo.
- Podkochuje się w Lou Ellen Blackstone.
- Jego najczęstszym koszmarem jest, że zabija tę garstkę osób, na których mu zależy i nigdy nie może manipulować tym snem.
- Ma swoją ulubioną piżamkę.
- Ambrozja ma dla niego smak ciasteczek maślanych a nektar słodkiego mleczka.