Riordanopedia

CZYTAJ WIĘCEJ

Riordanopedia
Riordanopedia
Poznaj twórczość Ricka Riordana!
1727
stron
w: Opowiadania, Crossovery
polski

Korona Ptolemeusza

Edytuj
Artykuł w edycji
Ten artykuł jest obecnie w czasie edycji. Pracuje nad nim użytkownik Tirliporek. Prosimy nie edytować artykułu, dopóki komunikat nie zniknie.

Greccy półbogowie Percy Jackson i Annabeth Chase, oraz egipscy magowie, Carter i Sadie Kane, muszą myśleć nieszablonowo, aby pokonać śmiertelnego wroga. Zdecydowanie, zdecydowanie nieszablonowo…

Korona Ptolemeusza – trzecie opowiadanie łączące serie Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, Olimpijscy Herosi i Kroniki Rodu Kane, zamieszczone w Berle Serapisa i innych opowiadaniach[2] (oryginalnie w Demigods & Magicians[3]).

Opis[]

Idąc za radą Ateny, półbogowie Percy i Annabeth udają się na Governors Island w nowojorskim porcie. Niespodziewany huragan zmusza śmiertelników do ucieczki na stały ląd, pozostawiając Percy'ego i Annabeth samych na wyspie.

Tyle że nie są sami. Zły egipski mag imieniem Setne też tam jest i czyta na głos Księgę Thota. Wiedzą, że knuje coś niedobrego, bo… no cóż, bo jest złym magiem. Ziejące ogniem węże latające wokół niego też zdradzają jego obecność.

Magia egipska to raczej domena Cartera i Sadie. Na szczęście pojawiają się w porę, by połączyć siły z półbogami. Z odrobiną pomocy bogini-sępa, czwórka używa nieoczekiwanego i potencjalnie zagrażającego życiu połączenia magii greckiej i egipskiej, by pokonać Setne. Uwięzili maga w kuli śnieżnej. To idealne więzienie… aż do momentu, gdy przestaje nim być[1].

Streszczenie[]

Annabeth Chase Viria

Annabeth Chase, półbogini, której Atena zesłała zły sen

Ukrywający się za murem na Governors Island w samym środku huraganu Percy Jackson i Annabeth Chase usiłowali połączyć się z Carterem i Sadie Kane'ami – Percy Okiem Horusa namalowanym na ręce, Annabeth telefonicznie – z powodu stojącego pośrodku fortu z wojny o niepodległość Setne, rzucającym zaklęcia przy pomocy Księgi Thota oraz latającymi tam, ziejącymi ogniem, wężami. Będący narratorem Jackson streścił czytelnikowi swoje poprzednie spotkanie z Carterem, dzień, w którym Annabeth poznała Sadie oraz to, co stało się tego ranka, cztery tygodnie po pokonaniu Serapisa – Chase zjawiła się w jego mieszkaniu, oznajmiając, że miała zły sen, zesłany jej przez jej matkę, Atenę, więc zamiast pójść do kina, przeprawili się promem na Governors Island, gdzie w nowojorski port uderzył dziwaczny huragan, więc ewakuowano stamtąd wszystkich ludzi, pozostawiając ich z Setne.

Wadjet as woman

Wadżet, bogini wchłonięta przez Setne

Percy zasugerował Annabeth, by ta zakradła się na tyły Setne niewidzialna przy pomocy swojej, znów działającej, czapki, podczas gdy on odwróci uwagę maga. Chociaż wiedziała, że ich przeciwnik może zdołać ją ujrzeć, Annabeth zgodziła się, mówiąc swojemu chłopakowi, by dał jej minutę przewagi, najpierw pozbył się latających węży oraz pamiętał, że ich głównym celem jest zdobycie tego Księgi Thota, której Setne ma użyć do uzyskania nieśmiertelności. Gdy półbogini zniknęła, założywszy nakrycie głowy, Jackson zaczął rozcinać gady na pół. W tej burzy ledwie cokolwiek widziałem. Z powodu padającego deszczu upadł, a od ataku gady powstrzymał Setne, który się do niego zbliżył, od razu będąc świadomym, że Jackson jest półbogiem i powiedział mu, by mu nie przeszkadzał razem ze swoją dziewczynę, a on zajmie się nimi, jak wezwie deszeret. Percy usiłował udawać, że jest tam sam, jednak Setne sprawił zaklęciem Seneh, że ta się pojawiła, pomimo noszonej na głowie czapki niewidki i została związana czerwonymi sznurami, w które zmieniły się hieroglify powstałe po użyciu słowa mocy. Jackson kazał magowi ją wypuścić, jednak ten powiedział, że nie może sobie pozwolić na wydatkowanie energii na zabicie ich. Wściekły syn Posejdona rzucił się na wroga, który tylko machnął ręką, przywołując Hai, przez co chłopak upadł. Wówczas Annabeth starała się przemówić do maga, mówiąc mu, że nie zdoła zyskać nieśmiertelności, jednak została zagłuszona przez sznur, który wydłużył się, zasłaniając jej usta. Setne powiedział jej, że wiele się nauczył po walce jej i Sadie z Serapisem. Ciągnąc go za język, Percy zaczął wypytywać wroga o ich poprzednie spotkania z magią egipską i Setne przyznał mu, że eksperymentował z greckimi i egipskimi czarami, do tego zapisał zaklęcia, którymi posłużył się Serapis, usiłując zbudować nową aleksandryjską latarnię morską, dzięki czemu odkrył dokładnie takie połączenie zaklęć, jakiego potrzebował, by zamienić się w boga. Następnie wrócił do recytacji zaklęcia, przez co ziemia się rozstąpiła, gejzer ognia wystrzelił w górę, a ureusze do niego wleciały, a następnie wszystko wokół nich zamieniło się w tornado żywiołów łączących się i zamieniających w Wadżet, która była w szoku, mówiąc, że jest królową kobr i opiekunką Dolnego Egiptu. Gdy Setne był zajęty boginią, Percy usiłował podpełznąć do Annabeth. Wtedy Setne wyciągnął z kieszeni komórkę i odpychając bez problemu ataki jadem bogini zrobił sobie z nią zdjęcie, a następnie pochłonął całą jej istotę, która stała się pszentem.

Carter Kane Viria

Carter Kane, mag, który przybył herosom na pomoc wraz z siostrą

Gdy Percy zaczął ciąć więzy Annabeth, zaczęły one krzyczeć, czym zaalarmowały Setne, który powiedział półbogom, że dzięki wchłonięciu Wadżet zdobył moc Dolnego Egiptu i teraz będzie potrzebował jedyne tej Górnego, by stać się władcą świata, chociaż najpierw będzie musiał się rozprawić z nimi. Gdy Jackson zaatakował go, dźgając Orkanem, mag użył swojej nowo pozyskanej mocy i wchłonął miecz, pozyskując wszelką wiedzę posiadaną przez półboga. Przed wchłonięciem nastolatków przez Setne przeszkodził mu zrzucony na niego przez wielbłąd. Gdy mag zniszczył zwierzę, zaatakowało go zamienione w sokoły rodzeństwo Kane, jednak wówczas ten zniknął w w wirze deszczu. Wtedy Carter i Sadie wylądowali, powracając do swoich normalnych, ludzkich form. Podczas gdy dziewczyny się przytuliły, Carter opowiedział Percy'emu, że spóźnili się, ponieważ burza zakłócała ich magię lokalizującą. Gdy Jackson spytał o Setne, Sadie powiedziała mu, że nie zna on jeszcze ich możliwości, pytając się, czy wyjaśnił on im, co zamierza, na co ten wszystko im wyjaśnił, co ją zmartwiło. Powiedziała, że ich wróg będzie chciał jako następną zdobyć koronę Górnego Egiptu, na co Carter i Annabeth doszli do tego, że jak je zdobędzie, zostanie bogiem wysysającym grecką i egipską magię, a Percy powiedział, że chce odzyskać Orkan, który mag wchłonął. Po tym, jak Annabeth opowiedziała Carterowi ze szczegółami ich walkę z Setne, ten wyjaśnił z siostrą greckim półbogom, że jak wrogi mag zdobędzie pszent (podwójną koronę Egiptu) składającą się z deszeretu (dolnej części) i hedżetu (górnej części), stworzy koronę Ptolemeusza. Zdziwiło to Percy'ego, który myślał, że Ptolemeusz był Grekiem, ale jego nowy znajomy powiedział mu, że był on dowódcą armii Aleksandra Wielkiego, który podbił Egipt oraz po którym przejął władzę w państwie, w którym usiłował zmieszać religię grecką z egipską, ogłosił się królem bogiem, podobnie jak dawni faraonowie, ale również posłużył się kombinacją greckiej i egipskiej magii, żeby spróbować uczynić się nieśmiertelnym, co mu się nie udało, ale Setne udoskonalił jego formułę. Annabeth zapytała się potem o boginię kobrę, na co dowiedziała się, że jest ona strażniczką czerwonej korony, podczas gdy strażniczką białej korony jest Nechbet, bogini sęp, za którą rodzeństwo Kane nie przepada, jednak by ją ocalić, będą musieli udać się południe (co zdziwiło Annabeth, jednak Sadie wyjaśniła jej, że w Egipcie góra była na południu, ponieważ stamtąd płynie Nil), czyli na terenie piknikowym na tymże krańcu Governors Island, by ocalić ją przed pochłonięciem. Carter i Annabeth uznali, że potrzebują planu, z czym nie zgodzili się Percy i Sadie, którzy wolą szybko atakować. Uznali, że wymyślą, jak pokonać przeciwnika po drodze i ruszyli w miejsce, gdzie przeniósł się Setne.

Nechbet PG

Nechbet, królowa Górnego Egiptu

Podczas gdy Carter i Annabeth rozmawiali o strategii, Percy zapatrzył się na Sadie, uznając, że jest ona połączeniem wyglądu jego dziewczyny i charakteru jego samego, jakby była ich dzieckiem. Z zamyślenia wyrwała go sama Kane, zauważywszy, że ten się jej przygląda. Ich towarzysze, którzy wcześniej wytłumaczyli im plan, powtórzyli go, ponieważ Jackson ich nie słuchał: skierują strategię Setne przeciwko niemu, łącząc ich magię ze sobą poprzez wzięcie przez Percy'ego różdżki Cartera, która się zmieniła w kopis, połączenie egipskich zaklęć (konkretnie He-dżi) z greckim słowem („Keraunoo”) i zamienienie się przez Annabeth i Cartera ich czapką niewidką i chepeszem. Chociaż Kane nie był przekonany do tego ostatniego, zgodził się, gdy pod ich stopami zatrzęsła się ziemia. Gdy nastolatkowie doszli do niewielkiej latarni morskiej, u stóp której zgromadziły się pod stopami pikowymi sępy, jakby w poszukiwaniu schronienia i z których szóstka kołowała w strugach deszczu nad Setne, ubranego w nowy strój i z pszentem na głowie, rzucającego zaklęcia z Księgi Thota. Sadie powiedziała reszcie, że mag przyzywa Nechbet, której imię zdziwiło Percy'ego, który nazwał ją „Niechby”, która nie jest miła i kiedyś opętała jej babcię oraz ścigała ją po całym Londynie. Podczas gdy Carter i Annabeth planowali co zrobić, Sadie po prostu zaatakowała wroga, a za nią pobiegł Percy, więc i Chase zrobiła tak samo. Gdy Setne ich zauważył, zniknął, pojawiając się za siostrą Cartera, powodując eksplozję ziemi pod nimi, podczas gdy reszta walczyła z ptactwem. Mag odepchnął ich i sprawił, że macki czerwonego piasku zwinęły się wokół nóg Jacksona i Kane, unieruchamiając ich, chociaż Chase nadal walczyła. Sadie starała się odwrócić uwagę przeciwnika, jednak ten dokończył zaklęcie, przywołując boginię-sępa, złej, widząc zmarłego. Setne zażądał od niej korony, czego ta odmówiła, więc zaczął on wysysać energię hedżetu, jednak nie wchłonął samego bóstwa, ponieważ półbogowie na nią wpadli, a Sadie użyła na wrogu wcześniej ustalonego egipsko-greckiego zaklęcia Keraunoo, które spowodowało wybuch, który jednak go nie zniszczył. Mag ukląkł i podniósł hedżet, chcąc następnie pożreć nastolatków. Wtedy po przeciwległej stronie łąki rozległ się krzyk Cartera, używającego zaklęcia Setep, które odcięło przeciwnikowi rękę, trzymającą Księgę Thota. Gdy Setne chciał ponownie sięgnąć po przedmiot, uniemożliwił mu to Percy, podtykając mu pod nos czubek.

Percy Jackson Viria

Percy Jackson, półbóg i narrator opowiadania, który połączył się z Nechbet

Mówiąc, że już nie potrzebuje przedmioty boga mądrości, Setne zniknął. Nechbet, na której wciąż leżała Annabeth po tym, jak uratowała ją przed wchłonięciem przez wroga, kazała jej z niej zejść, co ta zrobiła. Miała żal do magów i półbogów, mówiąc, że mogła zniszczyć zmarłego, na co ci opowiedzieli jej o tym, jak Setne zrobił to z Wadżet. Gdy usłyszała, co stało się z boginią-kobrą, zezłościło to ją, i wdała się w kłótnię z Kane'ami, sądząc, że to ich wina. Powiedziała, że chociaż ich wróg nie ma takiej mocy, jaką by miał po wchłonięciu jej samej, to ma jej wystarczająco, by uczynić siebie bogiem, więc muszą go powstrzymać. Carter zaproponował użycie Księgi Thota, a Percy doszedł do tego, że nie wziął jej ze sobą, ponieważ już jej nie potrzebował (porównał to do wyrzucenia notatek po egzaminie, co przeraziło Annabeth). Sadie spytała się Nechbet, nazywając ją „Jej Padlinożerną Wysokością”, czy istnieje sposób, żeby powstrzymać ducha. Bogini przyznała, że być może, bo nie został w pełni bogiem, ale jej moc jest bez korony ograniczona. Kane'ówna zadała pytanie o użycie Księgi Thota, wspominając bitwę z Apopisem, na myśl o której sępie bóstwo pobladło, a z jej sukni odpadły trzy pióra, ale przyznało, że tak, jednak będzie wymagało to ogromnej koncentracji i przygotowań. Po konsultacji z Carterem, Nechbet uznała, że co najmniej trójka ze śmiertelnych będzie musiała się zająć zastawieniem odpowiedniej pułapki: narysować koło, zaczarować linę, poświęcić ziemię, a resztę elementów zaklęcia zimprowizować. Gdy dowiedziała się, mieszanie egipskiej i greckiej magii naprawdę działa, powiedziała, że jedno z nich będzie walczyć z Setne, żeby odwrócić jego uwagę, podczas gdy pozostali zajmą się pułapką, gdyż potrzebują naprawdę potężnego hybrydycznego ataku, potworności, która spodobałaby się nawet Ptolemeuszowi. Mówiąc to zapatrzyła się na Pecy'ego, wiedząc, że jest synem Posejdona i sądząc, że połączenie się z nim byłoby bardzo niespodziewaną kombinacją. Sprzeciwiła się temu Sadie, mówiąc, że to może „stopić jego mózg”. Annabeth spytała o co chodzi, więc Carter wyjaśnił jej, że bogini chce, żeby Jackson dzielił z nią umysł, co zmartwiło Jacksona. Annabeth zaproponowała, by ona została bożkiem, jednak Nechbet odmówiła, wiedząc, że jest ona zbyt inteligentna i jej umysłem nie posteruje tak łatwo, jak jej chłopakiem, a potem pośpieszyła nastolatków, mówiąc, że bez fizycznego zakotwiczenia nie może pozostać wiele dłużej w ludzkim świecie i goszczenie jest jedynym sposobem, by im pomogła pokonać Setne. Carter przyznał jej rację, bo oni Sadie mają innych patronów, więc półbóg się zgodził, kiedy deszcz ustał, rozpoczynając wędrówkę ku boskości. Chociaż Percy był przytłoczony połączeniem swojego umysłu ze starożytną boginią, odmówił oddania jej sterów. Po tym, jak Kane'owie dali mu rady, jak ma się zachowywać, ruszyli w drogę.

Sadie Kane Viria

Sadie Kane, mag, która rzucała zaklęcie przeciw Setne

Setne przechadzał się w nowym stroju, tym, który nosił Prince, recytując po grecku i egipsku, tworząc mgłę i rozbłyski światła. Percy przez Nechbet, z którą był połączony, widział Duat, o którym Annabeth opowiedziała mu po swojej przygodzie na Rockaway Beach. Umysłu półboga i bogini, połączone, zdawały sobie sprawę, co robi ich przeciwnik, stając się nieśmiertelnym, tworząc przy tym w porządku kosmicznym dziurę, która może nigdy się nie zasklepić, przyciągając ich, zmuszając do poddania się i zostania wchłoniętymi przez jego nową wspaniałą formę, na co ci nie mieli ochoty, co ułatwiało im współpracę. Ruszyli przez boisko, wraz z Sadie i Annabeth biegnącymi po lewej i Carterem biegnącym po prawej stronie. Gdy Jackson myślał o tym, że mógłby zając Setne, by Kane mógł odciąć mu ręce, nogi lub głowę, wróg ich zauważył, ciesząc się, że Nechbet przybyła z nimi. Percy zażądał od maga, by oddał koronę, jednak ten nie wziął groźby na poważnie, od razu domyślając się, co chcą oni zrobić. Nie widząc Cartera, zaoferował mu, że jak do niego dołączy, przywróci jego ojca do życia, na co ten go zaatakował, wbijając w ziemię Khefą. Percy powiedział towarzyszowi, że miał poczekać, na co mag powiedział mu, że ich przeciwnik mógł nie wspominać o jego ojcu. Annabeth powiedziała im, by wzięli wystającą z ziemi koronę Ptolemeusza, jednak Jacksona i Nechbet chwilowo sparaliżowało, ponieważ bogini chciała odzyskać swoje nakrycie głowy, a półbóg nie chciał jej dotykać, widząc upiorną poświatą się z niego wydobywającą. Zanim doszedł do porozumienia z bóstwem, Setne wydostał się spod ziemi, mówiąc, że może ojciec Cartera nie byłby z niebo dumny, co sprawiło, że Kane przywołał awatar bitewny, który został jednak szybko zniszczony przez wroga, sam Carter runął na ziemię i leżał nieruchomo, przez co Sadie strzeliła w Setne strugą białego ognia, która została przez niego wchłonięta. Następnie mag zaoferował jej współpracę, co uznała nieuczciwe, ponieważ kusił ją zniszczeniem. Podczas gdy nastolatkowie i bogini nie widzieli, jak zareagować, mag powiedział im, że w miejscu, w ktorym stali, powstanie jego pałac. Chociaż Annabeth z niego zakpiła, Setne postanowił zrobić to, co Serapis – pochłonąć dawne panteony, biorąc z każdego z nich tylko te kawałki, które nadają się do użycia i zostanie królem nowej rasy bogów, a ludzie będą tam przybywać z całego świata, żeby składać mu ofiary i kupować pamiątki, wspominając o tym, że uwielbia śnieżne kule. Powiedział, że Sadie będzie idealna dla takiego świata, bo lubi łamać zasady, a jej przyjaciele mogą do niej dołączyć, w tym Carter, który w tej chwili jęknął, oznajmiając, że nie umarł jeszcze. Kane'ówna ruszyła do przodu, ale Annabeth zatrzymała ją, mówiąc, by myślała rozsądnie, a nie w gniewie, z czym mag się zgodziła, dodając, że zrobi i jedno, i drugie. Setne znał każde zaklęcie z tej książki, Sadie zaczęła śpiewną recytację czarów z Księgi Thota, zaczynając świecić, a Annabeth uniosła pożyczony chepesz, gotowa jej bronić.

Setne Caparo

Setne, mag chcący zostać bogiem

Percy, który dzięki Nechbet przewidział atak Setne pierścieniem ognia, kazał Carterowi upaść, a on sam upuścił miecz i rzucił się zasłonić dziewczyny, tworząc wokół siebie bitewny awatar, czym otoczyła ich tarcza fioletowego światła, a płomienie odbiły się, nie czyniąc żadnych szkód. Gdy przypomniał sobie o Carterze, wraz z Sadie bał się o jego życie, widząc spalony krajobraz, jednak Kane po chwili zaczął oddychać. Wrogi mag zażądał od syna Posejdona zrzucenia awataru, a od Sadie oddanie mu Księgi Thota. Ta druga oddała przedmiot Annabeth, chcąc, by ta przeczytała zaklęcie, ujawniając jej tym samym tajemne imię. Następnie powiedziała Percy'emu, by zajął się wrogiem, podczas gdy ona uleczy swojego brata, a Annabeth przeczyta zaklęcie. Grecko-egipskie zaklęcia rzucane przez półboginię zaskoczyły Setne, który chciał rzucić przeciwzaklęcie, jednak został powstrzymany przez Jacksona, który przejął kontrolę nad Nechbet, chwycił maga w widmowe pazury i uniosłem ku niebu. Będąc w powietrzu starał się zdjąć mu z głowy koronę Ptolemeusza, jednak ta była przyczepiona do jego czaszki, a ponadto mag walił w niego ogniem i rozbłyskami światła, odpierane przez ptasi egzoszkielet odpierał ataki, ale za każdym razem fioletowy awatar bladł, a skrzydła stawały się coraz cięższe i półbóg coraz bardziej słabnął. Setne zasugerował, by do niego dołączył i naprawił swój błąd nieprzyjęcia od Olimpijczyków nieśmiertelności. Nechbet przejrzała pamięć swojego bożka i uznała za głupie odrzucenie takiego daru, z czym się zgodził ich przeciwnik, mówiąc, że to rozumie i sam chciał, by jego ojciec, Ramzes Wielki, który przez większość czasu był nieobecny wskutek piastowanego stanowiska, go zauważył. Powiedział, że im bardziej śmiertelni się starają, tym bardziej bogowie ich ignorują, czemu Nechbet, jako bogini opiekunką faraonów, której nie obchodzili ludzie, nie próbowała zaprzeczyć, powodując to, że 2ybuch zimna roztrzaskał awatar herosa i zarówno półbóg, jak i mag, którego wciąż trzymał w szponach, zaczęli spadać, wpadając do wody, dzięki czemu ból zniknął z ciała syna Posejdona. Jackson chwycił Setne za gardło i za radą Nechbet pozwolił prądom ponieść ich ku Governors Island, gdzie wciąż znajdowali się przyjaciele Perseusza.

Pschent2

Korona Ptolemeusza

Na Percy'ego i jego więźnia czekał Carter na drodze obiegającej wyspę. Nastolatkowie i więziony mag poszli na spalone boisko, na którym Sadie i Annabeth narysowały magiczną tarczę strzelniczą, do którego Jackson wrzucił wroga, mówiąc, że próbował on kontrolować ich wszystkich po przejrzeniu ich myśli. Percy powiedział innym, że wróg starał się skusić go nieśmiertelnością, którą odrzucił poprzednim razem, a gdy mag zaoferował to całej czwórce, syn Posejdona powiedział, że odmawia i że uznaje za komplement to, że nie mógł znaleźć w nim niczego, co byłby w stanie zrozumieć. Nechbet rzekła, by go całkowicie zniszczył, jednak odmówił, ponieważ to też nie byłoby coś, co by zrobił. Mimo to został przeprowadzony rytuał, w trakcie którego Jackson wsadził Setne rękę do gardła i wyjął z niego Orkana, czym sprawił, że z ust maga wypłynęła magia, Wadżet została uwolniona, a Korona Ptolemeusza spadła z głowy, po czym Carter rzucił na przeciwnika linę, czym go uwięził w plastikowej kuli pamiątkowej z Governors Island. Po tym, jak Nechbet opuściła ciało półboga, on i towarzysze udali się na mury starego fortu, patrząc na słońce zachodzące za linią brzegową New Jersey i jedząc kanapki z serem, popijając je lodowato zimną ribeną od Sadie. Percy poprosił o wyjaśnienie, co się stało podczas pętania Setne, co wyjaśnili mu Kane'owie: mag został uwięziony w plastikowej kuli, ponieważ rzucając zaklęcie magia dostroiła się do myśli Cartera, na co Sadie dodała, że żal jest jej wroga i wolałaby oddać jego duszę na pożarcie Ammit. Następnie, odpowiadając na kolejne pytanie półboga, mag powiedziała mu, że wyjawiła Annabeth swoje tajemne imię, czyli ren, dzięki czemu Chase uzyskała dostęp do jej doświadczenia i zdolności, chociaż, jak przyznał jej brat, było to ryzykowne, bo ktoś, kto zna imię innej osoby, ma nad nią kontrolę. Dodał, że odkąd Sadie poznała jego ren, jego życie zmieniło się w koszmar, co Kane'ówna potwierdziła, bezsłownie każąc mu się klepnąć w twarz. Trochę to przeraziło półboga, który wyobraził sobie swoją dziewczynę przywołującą hieroglify w Obozie Herosów, detonującą rydwany na torze wyścigowym i uderzającą ogromnymi błękitnymi pięściami podczas bitwy o sztandar. Annabeth uspokoiła go jednak, że efekty poznania ren Sadie już słabną i nigdy nie zdołam sama nauczyć się żadnej magii. Po tym Jackson zapytał, co zrobią z Koroną Ptolemeusza. Sadie zażartowała, że założy ją na głowę i przyznała, że nie rozumie, dlaczego Nechbet i Wadżet się po nią nie zgłosiły. Dzięki śladom obecności Nechbet, Percy doszedł do tego, że boginie chcą się przekonać, co z nią zrobią. Doszli do tego, że najlepiej będzie zanieść koronę do pierwszego nomu w Egipcie, gdzie szefem jest ich stryj, Amos. Następnie całą czwórką postanowili, że będą utrzymać ich światy na tyle osobno, na ile jest to możliwe, ponieważ ta wiedza jest zbyt niebezpieczna. Mimo to mogą utrzymywać kontakt, ich „mały odział specjalny” musi zostać tajemnicą, a w razie problemów dziewczyny wymieniły się numerami telefonów. Po tym pożegnali się, w trakcie czego Carter powiedział przyjacielowi, że to się udało, bo Jackson jest dobrym człowiekiem i dlatego Setne nie mógł się do niego dobrać. Następnie Kane'owie zmienili się w kanię i sokoła, odlatując w stronę Domu Brooklyńskiego, a tymczasem półbogowie udali się na kolację na cheeseburgery w P.J. Clarke's.

Bohaterowie[]

Występujący[]

Główni[]

Pozostali[]

Wspomniani[]

Cytaty[]

Tak naprawdę byłem już otoczony przez ziejące ogniem węże śmierci, ale tamte nie miały skrzydeł. Wszystko robi się gorsze, kiedy ma skrzydła.
—Myśl Percy'ego
Z wielką chęcią opowiedziałbym wam, że ruszyłem przed siebie, pozabijałem węże, podczas gdy Annabeth dźgnęła Elvisa w plecy i odebrała mu zwój, a następnie wróciliśmy szczęśliwie do domu.

Można by mieć nadzieję, że choć raz sprawy potoczą się zgodniez naszym planem.

Ale nieeeeeee.
—Myśli Percy'ego
Dobra rada na przyszłość: skakanie do tyłu z mieczem w ręce jest trudne. A jeszcze trudniejsze, kiedy ziemia jest błotnista.

Streszczając: poślizgnąłem się i wylądowałem na tyłku.

Nad moją głową rozbłysły płomienie. Dwa węże latały nade mną, jakby były zbyt zaskoczone, żeby zaatakować ponownie. Zapewne zastanawiały się: „Czy ten koleś celowo upadł na cztery litery? Mamy się uśmiać, zanim go zabijemy? A może to byłoby wredne?”.
—Myśli Percy'ego
Magiczna niewidzialność. Dajcie spokój. Posługiwałem się zaklęciami niewidzialności w czasach, kiedy piramidy były jeszcze na gwarancji.
—Setne do Percy'ego

Setne: Rany. Niezła robota.

Percy: Dziękuję. No więc… możesz teraz umrzeć, jeśli nie sprawi ci to zbyt dużo kłopotu.
—Dialog po zaatakowaniu Setne przez Percy'ego
Och, pożerając czyjś cenny skarb, można się wiele o tej osobie dowiedzieć. A teraz, jeśli nie macie nic przeciwko temu, naprawdę muszę pożreć waszą dwójkę. Ale nie ma się czym martwić! Wasza istota będzie żyła wiecznie, o tutaj… tuż obok mojej, em, chyba trzustki.
—Setne do Percy'ego i Annabeth

– No, używał tego zwoju, Księgi Thota – powiedziałem. – Wezwał boginię kobrę, pochłonął jej istotę i ukradł jej czerwoną czapkę.

– O, nie. – Sadie zerknęła na Cartera. – Następna będzie korona Górnego Egiptu.

Carter skinął głową.

– A jeśli zdoła połączyć obie korony…

– Stanie się nieśmiertelny – domyśliła się Annabeth. – Nowo narodzony bóg. Po czym zacznie wsysać całą grecką i egipską magię świata.

– A poza tym ukradł mi miecz – wtrąciłem się. – Chcę go odzyskać.

Cała trójka wlepiła we mnie wzrok.

– No co? – zapytałem. – Lubię swój miecz.
—Rozmowa Percy'ego, Sadie, Cartera i Annabeth po pierwszym starciu z Setne

Percy: Czy on próbuje namieszać mi w głowie?

Sadie: Nie. On miesza w głowie bez próbowania.
—Percy i Sadie o Carterze
Carter: – Ja jestem raczej magiem bitewnym.

Percy: Tryb ogromnego kurczaka.

Carter: Chłopie, mój awatar to wojownik o głowie sokoła.

Percy: Nadal uważam, że mógłbyś starać się o sponsoring KFC. Sporo byś na tym zarobił.

Carter: Jestem niewidzialny, prawda?

Sadie: Nigdy w życiu nie wyglądałeś lepiej, braciszku.
—Carter i Sadie po założeniu przez tego pierwszego czapki niewidki
Daj temu pomysłowi szansę, Carter. Jedyną rzeczą lepszą od ogromnego faceta z głową kurczaka jest niewidzialny ogromny facet z głową kurczaka.
—Percy
Ach, Sadie. Rozkoszna jak zawsze. Gdzie się podziewa twój brat? Może przypadkiem go wysadziłem! Możesz mi za to podziękować później.
—Setne
Dzień dobry, pani. Usiłowałam tylko zapobiec pożarciu pani. Nie ma za co.
—Annabeth do Nechbet
Nienawidzę, kiedy ludzie stają się bogami! Zawsze chcą tronów. Budują odpustowe McPałace. Nie przestrzegają zasad panujących na boskich salonach.
—Nechbet
Sadie, Carter, Annabeth i ja wymieniliśmy niepewne spojrzenia. Zazwyczaj kiedy jakieś bóstwo mówi: „Musimy go powstrzymać”, oznacza to: „Musicie go powstrzymać, podczas gdy ja będę sobie siedział z chłodnym napojem”.
—Percy
Wolałabym zachować swojego chłopaka z niestopionym mózgiem.
—Annabeth do Sadie i Cartera o pomyśle połączenia się Percy'ego i Nechbet
Nie ma czasu na spory! Bez fizycznego zakotwiczenia nie mogę pozostać wiele dłużej w ludzkim świecie. Jeśli chcecie uniemożliwić Setne stanie się nieśmiertelnym, potrzebujecie potęgi boga. Musimy działać natychmiast. Razem zatriumfujemy! Będziemy ucztować na trupie maga uzurpatora!
—Nechbet
Jak to jest, kiedy człowiek połączy się z bogiem? Jeśli chcecie pełnych szczegółów, zajrzyjcie na moją recenzję na Opineo. Nie mam ochoty wdawać się w to ponownie. Dałem temu doświadczeniu pół gwiazdki.
—Percy
Może gdybym zdołał zająć czymś Setne, Carter dałby radę odciąć mu drugą rękę. Albo nogi. Dodatkowe punkty za głowę.
—Percy
– Podejrzewam, że Carter też się gdzieś czai, ukryty i niewidzialny? Cześć, Carter! Jeśli Carter był gdzieś w pobliżu, to nie odpowiedział. Bystrzak.
—Percy
Gdziekolwiek jesteś, Carterze, muszę powiedzieć, że zaklęcie odcinające rękę zrobiło na mnie wrażenie. Twój ojciec byłby dumny. To dla ciebie ważne, prawda? Sprawianie, żeby ojciec był dumny. Pomyśl jednak o tym, co stałoby się możliwe, gdybyś do mnie dołączył. Mam zamiar zmienić reguły gry. Moglibyśmy przywrócić twojemu ojcu życie, i mam na myśli prawdziwe życie, a nie to okropne półtrwanie, które wiedzie w Zaświatach. Wszystko stanie się możliwe, kiedy już będę bogiem!
—Setne
Bogini chciała odzyskać swoje nakrycie głowy. Mnie jednak wystarczyło jedno spojrzenie na upiorną poświatę korony, wspomnienie tego, jak bogini kobra została pożarta, żebym uznał, że nie zamierzam dotykać tej korony bez gumowych rękawiczek, a może i kombinezonu ratownictwa chemicznego.
—Percy
Setne: Sadie, słonko. Nie bądź głupia. Carter był zawsze taki nudny. Nie miałem ochoty obdarowywać go wiecznym

życiem. Ale ty… czemu ty nie miałabyś ze mną współpracować, co? Będziemy mieć setny ubaw! Rozdzieranie wszechświata, niszczenie wszystkiego, co znajdzie się w zasięgu naszego wzroku!

Sadie: To… to nieuczciwe. Kusić mnie zniszczeniem.

Annabeth: Walcz rozsądnie. Nie w gniewie.

Sadie: Masz rację. Ale ja zrobię jedno i drugie.
Dobra… zasadniczo żyję i oddycham dziwnością. Jest to przypisane do zawodu, jeśli jest się herosem. Nadal zdarzają się jednak takie chwile, kiedy coś mnie zaskakuje. Na przykład kiedy lecę w niebo w środku ogromnego świecącego sępa, macham rękami, żeby kontrolować ruch nieistniejących skrzydeł, trzymając przy tym w szponach prawie nieśmiertelnego maga… a wszystko po to, żeby mu ukraść czapkę.
—Percy
Nigdy nie powinno się rezygnować z potęgi.
—Nechbet do Percy'ego
Posiadanie potężnego taty to spory kłopot. Ramzes był oczywiście faraonem, toteż przez większość czasu dzielił umysł z bogiem Horusem. To sprawiło, że był nieobecny, mówiąc oględnie. Myślałem, że jeśli po prostu zdołam podjąć właściwe decyzje i udowodnić, że jestem dobrym dzieckiem, on w końcu mnie zauważy. Zacznie mnie odpowiednio traktować. Ale sęk w tym, że bogowie nie przejmują się śmiertelnikami, nawet własnymi dziećmi. Zajrzyj w umysł tego sępa, jeśli mi nie wierzysz. Możesz zachowywać się jak grzeczny chłopczyk, zawsze postępować szlachetnie – to wszystko sprawia, że bogom jest jeszcze łatwiej cię ignorować. Jeśli chcesz zyskać ich szacunek, musisz się stawiać, być zły i brać wszystko, czego pragniesz!
—Setne do Percy'ego
Siła jest dobra. Nieśmiertelność jest dobra.
—Nechbet, dzieląc ciało z Percym
Kiedy spada się swobodnie, zapominasz o racjonalnym myśleniu: „Ej, znam przecież zaklęcia i tak dalej”. Zamiast tego kontrolę przejmuje twój zwierzęcy instynkt i myślisz: „OCH, NA BOGA, TEN CHŁOPAK TRZYMA SIĘ MNIE, A JA JESTEM UWIĘZIONY I SPADAM, I ZARAZ ZGINĘ!”.
—Percy
Miałeś rację co do jednego. W mieszaniu tego, co greckie, z tym, co egipskie, jest wielka moc. Cieszę się, że przedstawiłeś mnie nowym przyjaciołom. Będziemy kontynuowali to mieszanie.
—Percy do Setne

Ciekawostki[]

  • Chociaż według Korony Ptolemeusza, Sadie nazwała Nechbet przy pierwszym spotkaniu „Niechby”, przezwiskiem, który nadała bogini, było „Mecha-cośtam”[4].
    • W oryginale przy pierwszym spotkaniu Sadie nazwała ją Neckbut, a Percy – „Neck Butt”.
  • Wraz z Berłem Serapisa, Korona Ptolemeusza została zawarta jedynie w Berle Serapisa i innych opowiadaniach, w przeciwieństwie do Syna Sobka, które pojawia się po zakończeniu fabuły w Domie Hadesa.
    • W Indiach Korona Ptolemeusza się pojawia po zakończeniu fabuły w Mieczu Lata.

Galeria[]

Przypisy[]

Deutsch English Español Français Русский
Treści społeczności są dostępne na podstawie licencji CC-BY-SA, o ile nie zaznaczono inaczej.