Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Olimpijscy Herosi, Apollo i Boskie Próby, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Nareszcie! Rada Olimpijska… Tak dumna i potężna. Które z miejsc mocy powinienem zniszczyć jako pierwsze?
— Kronos po przybyciu na Olimp; Ostatni Olimpijczyk
Kronos[1] – najmłodszy[5] z tytanów, dzieci Uranosa[2] i Gai[6] oraz były król wszechświata[1].Jest głównym antagonistą serii Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, będąc bezpośrednio odpowiedzialnymi za niektóre z najważniejszych wydarzeń z tej serii, takich jak Druga Tytanomachia. Jest on tytanem zła, żniw, a także Władcą Czasu. Jego rzymskim odpowiednikiem jest Saturn.
Historia[]
Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona[]
Kronos uchodził za syna Gai i Uranosa. Jego rodzeństwem byli sturęcy, cyklopi, tytani i tytanidy, których za ich wygląd nienawidził Ojciec. Odczuwał on do nich obrzydzenie, wstyd i nie mógł na nich patrzeć więc zrzucił Sturękich i Cyklopów wprost w otchłań Tartaru. Gaja, która już nie kochała Uranosa, ale za to bardzo zależało jej na dzieciach, nie chciała dopuścić, by tytani również zostali spuszczeni zaczęła spiskować z dziećmi. Obiecała, że ten, który zabije boga nieba zostanie nowym królem tytanów. Tytanidy od razu zaprzeczyły, podobnie jak Okeanos (miał on spokojne uosobienie). Tylko Kronosowi zapaliły się oczy z ciekawości. Zawsze był najmniejszym z braci i pragnął władzy. Powiedział Gai, że to on zabije ojca. Matka dała mu sierp i kazała wyciąć ojcu jądra i wrzucić je do morza. Kronos poprosił o pomoc swoich czterech braci: Hyperiona, Kojosa, Kriosa i Japeta. Ci się zgodzili i razem zaczęli planować plan działania. Gaja zaprosiła Uranosa za ziemię, gdyż poza swoim królestwem (niebem) był on najsłabszy. Gdy oboje rozmawiali, nagle z wszystkich stron wyskoczyli synowie Uranosa. Czterej bracia chwycili tyrana za ręce i nogi, a Kronos uniósł swój sierp i zabił ojca. Jeszcze przed śmiercią Uranos wypowiedział klątwę: że Kronos zginie w taki sam sposób jak on – zdradzony i zabity przez własne dziecko. Gdy tytan doszedł do władzy podzielił się częściami świata z braćmi, którzy mu pomagali. Hyperion dostał wschód, Japet zachód, Krios północ, a Kojos – południe. Kronos uwolnił z Tartaru swoich braci, cyklopów i sturękich, ku radości Gai.
Nastał Złoty Wiek. Kronos rządził wszechświatem z pałacu zbudowanego przez cyklopów i sturękich. Jakiś czas potem Gaja zapadła w długi sen. Król bogów ponownie uwięził potworne dzieci swojej matki, gdy miał dość ich hałasów. Wkrótce Kronos zaczął czuć się samotny. Wszyscy jego bracia żenili się z tytanidami, a on został sam. Więc poślubił swoją siostrę – Reę. Razem zasiedli na tronach jako król i królowa tytanów. Mimo iż był szczęśliwy z Reją, przerażała go myśl o tym, że jego własne dziecko miało by go zabić, by przejąć tron. Właśnie wtedy Rea, jako tytanida macierzyństwa zaszła w ciążę. Urodziła śliczną córeczkę – Hestię. Z początku Kronos zamierzał różnić się od swojego ojca i w przeciwieństwie do niego być dobrym tatą, dbać o swoje dzieci i kochać je niezależnie od wyglądu. Lecz zmieniło się to z chwilą, gdy zobaczył Hestię. Od razu wyczuł bowiem, że dziewczynka nie jest tytanidą, tylko członkinią nowej rasy, która mogła by być w przyszłości znacznie potężniejsza od Tytanów. Kronos wyobraził sobie Hestię jako dorosłą boginię i zdał sobie sprawę, że córka przewyższy swoją mocą nawet jego. Postanowił nie dopuścić do tego i połknął córkę. Rea była przerażona. Kronos przeprosił ją, lecz wyjawił powód połknięcia – mianowicie przepowiednię Uranosa. Tytanida postanowiła, że kiedyś uratuje córkę. Niestety znów zaszła w ciążę. Kronos miał nadzieję, że następne dziecko będzie porządnym tytanem lub tytanidą. Lecz Rea urodziła kolejną córeczkę – Demeter. Była jeszcze potężniejsza i piękniejsza niż Hestia, więc Kronos połknął również ją. Rea znów zaszła w ciążę i urodziła córkę Herę. Dziewczynka była najpotężniejsza ze swoich sióstr i przez to, tak jak one, wylądowała w brzuchu ojca. Kolejnym dzieckiem Kronosa był chłopczyk Hades. Swoją mocą przewyższał dziewczynki, więc podobnie jak jego siostry prędko skończył w żołądku ojca. Następne dziecko było potężniejsze od Hadesa – był to Posejdon. Kronos połknął i jego. Rea wiedziała, że jako tytanida macierzyństwa często będzie zachodzić w ciążę i bała się o kojne nieszczęsne dziecko.
Rea odwiedziła swoją siostrę Fojbe w wyroczni delfickiej, lecz kobieta nie miała rady dla siostry. Wtedy tytanida macierzyństwa usłyszała głos Gai, która kazała Rei urodzić na wyspie Krecie, i przez to kolejne dziecko ma być inne i ocali pozostałe. Więc Rea urodziła na Krecie Zeusa a później przyszła z nim na górę Ida i dała pod opiekę nimfom. Nimfy przyprowadziły kozę Amalteję, która karmiła Zeusa. Przybyli również Kuretowie, kapłani Rei, którzy uderzali włóczniami w tarcze, co wywoływało spory hałas, więc Kronos nie słyszał płaczu dziecka. Rea, w zamian za Zeusa dała mężowi do połknięcia kamień owinięty w pieluszkę – omfalos. Kronos nie zauważył różnicy. Wkrótce dorosły Zeus zatrudnił się na dworze ojca i zabawiał tam towarzystwo. Podał środek wymiotny ojcu, by ten zwymiotował połknięte wcześniej potomstwo. Sześcioro rodzeństwa uwolniło cyklopów oraz sturękich z Tartaru i ci w ramach wdzięczności wykuli dla nich broń. Dla Zeusa Piorun piorunów, dla Posejdona Trójząb, a dla Hadesa Hełm Mroku. Wielka Trójka pokonała Kronosa i podzieliła między sobą królestwa – Zeus dostał niebo, Posejdon władzę nad wodą, a Hades – podziemie. Zeus, tak jak wcześniej Kronos Uranosa, pociął ojca na kawałki jego własnym sierpem i spuścił ojca do Tartaru.
Kontakt z Lukiem Castellanem[]
Pomimo przebywania w kawałkach w Tartarze, Kronos od czasu do czasu się budził, nawiedzając koszmary ludzi i podsuwając im koszmarne myśli[2]. Jedną z takich osób był Luke Castellan, syn Hermesa i mieszkaniec Obozu Herosów. Wrócił on właśnie z misji wykradzenia złotych jabłek z Ogrodu Hesperyd, zły na bogów. Udało mu się przekonać go, by przeszedł na stronę armii tytanów. Na jego polecenie wykradł w czasie narady bogów piorun piorunów Zeusa i hełm mroku Hadesa. Miał mu je dostarczyć, ale herosa złapał Ares[13]. Kronos przekonał więc go, by wrobił syna Posejdona, Percy'ego Jacksona w kradzież[14].
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]
Złodziej pioruna[]
Spokojnie, mały sługo. Ostatnie pół roku było bardzo korzystne. Gniew Zeusa wzmaga się. Posejdon zagrał swój ostatni atut.
— Kronos do Luke'a Castellana
Po tym, jak Zeus wystawił Posejdonowi ultimatum zwrotu jego broni i nawet w obozowicze w Obozie Herosów zaczęli zajmować strony w sporze, Kronos skontaktował się z Lukiem Castellanem. Rozmawiali na temat tego, że Percy Jackson, który był wówczas na misji odnalezienia pioruna oraz tego, że zemsta syna Hermesa będzie wkrótce jego. Wówczas zdał sobie sprawę, że ich rozmowę podsłuchuje przez senną wizję syn Posejdona, któremu powiedział, że jeśli chce śnić o swoim zadaniu to jest jego usług i zmienił jego sen na taki, przedstawiający pałac Hadesa z zamrożoną w nim jego matką.
Morze Potworów[]
Prawą ręką Kronosa został Luke, który wciąż przeciągał na stronę tytana kolejnych sojuszników. Każdy półbóg, który dołączył do armii Kronosa, sprawiał, że Pan Czasu stawał się silniejszy. W drugiej części przygód Percy'ego na pokładzie statku zakupionego przez Luke'a, Księżniczki Andromedy, znajduje się sarkofag z nim w środku. Podczas snu syna Posejdona nieznana z imienia półbogini otwiera sarkofag i zaczyna krzyczeć. Jednak nie dowiadujemy się, co tam zobaczyła. Pod koniec książki centaur Chejron mówi Percy'emu, że jego ojcem jest pan Tytanów.
Klątwa tytana[]
W kolejnym tomie słudzy Kronosa, tacy jak Mantikora, porywają Artemidę i Annabeth. Generałem armii Kronosa został tytan, który niegdyś był jego prawą ręką – Atlas. Wcześniej był on uwięziony i przytrzymywał niebo, jednak wyrwał się ze swojego więzienia i przestaje podpierać nieboskłon. Funkcję tę przejęli kolejno Luke, Annabeth, Artemida i Percy. Na koniec książki Perseusz przerzucił ciężar nieboskłonu z powrotem na tytana. Tymczasem szczątki Kronosa wciąż czekały w sarkofagu na scalenie.
Bitwa w Labiryncie[]
W czwartym tomie Kronos odradza się i przejmuje ciało Luke'a. Pomaga mu w tym Ethan Nakamura, który oddaje Kronosowi swoją duszę. Okazuje się ona ostatnią potrzebną panu tytanów do odrodzenia się. W ciele swojego sługi, syna Hermesa, prowadzi atak na Obóz, z czego półbogowie wychodzą zwycięsko.
Ostatni Olimpijczyk[]
Beckendorf i Percy przybywają na statek, jednak Kronos ich łapie, a Charles poświęca się i wysadza statek. Percy wychodzi z tego bez większych obrażeń. Bogowie muszą zatrzymać Tyfona, więc Obrona Manhattanu pozostaje w rękach walczących po stronie bogów półbogów. Percy widzi w swoim śnie scenę, w której dowiadujemy się, iż obóz tytanów znajduje się w dawnej siedzibie Meduzy. Dowiadujemy się, też, że Luke buntuje się tytanowi. Tytani, półbogowie i inne stworzenia walczące po ich stronie były trenowane na wybrzeżem Jersey. Podczas bitwy syn Hermesa po raz kolejny buntuje się. Tytan wysyła do Percy'ego Prometeusza, który daje mu pithos Pandory i mówi, że zawsze może otworzyć go i uwolnić nadzieję, czy samemu się poddać. Ten jednak odrzuca ofertę. W trakcie ostatecznej potyczki zostaje zdradzony przez Ethana, po czym sam go zabija. Następnie jego sługa – Luke popełnia samobójstwo przez co ginie on i Kronos. Nie wiemy do końca co się z nim stało. Możliwe, iż kiedyś się odrodzi, lecz jego ciało rozpadło się na tak małe kawałeczki, że do tego czasu miną wieki, a nawet tysiąclecia.
Olimpijscy Herosi[]
Zagubiony heros[]
Został wspomniany przez braci Hood gdy ustalają, co może być tym, co ma zagrozić obozowi.
Charakter[]
Pan Tytanów jest głównym czarnym charakterem serii. Więc nie trudno się domyślić, że jest zły do szpiku kości. Poza tym charakteryzuje się bezwzględnością i wprost obsesyjnym dążeniem do władzy, dla której był w stanie zrobić wszystko – nawet pożreć własne dzieci. Nie cierpi sprzeciwu, a wszelki opór jest karany śmiercią.
Po ojcu miał okrucieństwo. Kiedy na kogoś patrzył, nie było wiadomo, czy zamierza dać w nos, czy opowiedzieć kawał.
— z książki Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona
Kronos nienawidził być ignorowany. Miał dość bycia najmniejszym i noszenia tych wszystkich tytańskich ubrań po starszych braciach.
— Percy o Kronosie w książce Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona
Ponadto król tytanów odznaczał się sprytem i wprost ogromną przemyślnością. Nie poddawał się, mimo iż coś lub ktoś raz po raz krzyżował mu plany. Był cierpliwy i zdeterminowany, by mimo porażek doprowadzić wcześniej obmyślony plan do skutku, co widzimy np.:
- Gdy w pierwszym tomie próbował doprowadzić do tego, aby Olimpijczycy sami się unicestwili:
- Zagrał na ambicji Luke, który ukradł piorun Zeusa i hełm Hadesa. Bogowie ci w związku z tym podejrzewali o kradzież Posejdona, który nie dość, że nie został okradziony to jeszcze złamał złożoną po drugiej wojnie światowej, przysięgę o nie posiadaniu dzieci. Posejdon śmiertelnie obrażony nie bronił się przed tymi oskarżeniami od Zeusa dostał natomiast ultimatum, że jeśli nie zwróci Pioruna do letniego przesilenia, rozpęta się wojna.
- Gdyby takowa wojna się rozpoczęła, bogowie byliby zmuszeniu stanąć po stronie Zeusa lub Posejdona co najprawdopodobniej sprowadziłoby liczne klęski na cywilizację zachodu, której zagłada z kolei przyczyniła by się do upadku bogów.
- Ożywił za pomocą runa Thalię, córkę Zeusa:
- Kiedy upewnił się, że syn Posejdona nie przejdzie choćby nie wiem co na jego stronę. Wysłał Luke'a do obozu z misją zatrucia sosny. Wiedział bowiem, że granice Obozu będą wtedy narażone na ataki potworów, a obozowicze chcąc ratować swoją bezpieczną przystań zdolni będą do wszelkiego poświęcenia. Nawet podróż na Morze Potworów o którym krążą przerażające plotki. Moc runa była tak potężna, że nie tylko uleczyła Sosnę, ale też ożywiła Thalię, którą to Kronos miał nadzieję pozyskać na swoje usługi.
Kronos był mistrzem manipulacji oraz świetnym mówcą, który potrafił przekonać do wszystkiego i nagiąć do swej woli każdy nawet najbardziej oporny umysł.
Wygląd[]
Ilustracja Kronosa ze strony ReadRiordan
Z serii książek nie dowiadujemy się jak wyglądał, gdyż po odrodzeniu przyjmuje ciało Luke'a. Tym samym jego wzrost jest ograniczony do wzrostu Luke`a. W wyglądzie zmieniają się jedynie oczy chłopaka. Gdy Kronos jest w jego ciele, syn Hermesa ma złote oczy. Wygląd tytana został opisany w książce Greccy Bogowie według Percy'ego Jacksona.
Kronos miał jakieś trzy metry wzrostu, co jak na tytana oznaczało niedorostka. Nie wyglądał równie groźnie jak niektórzy z jego braci, ale był sprytny. (...) Po matce odziedziczył uśmiech i ciemne, kędzierzawe włosy. (...) Nosił brodę mimo bardzo młodego wieku i już zaczął ją zapuszczać tak, żeby przyjęła kształt dziobu kruka.
— opis Kronosa przed zabójstwem ojca.
Umiejętności[]
- Hypnokineza – nawet będąc w kawałkach na dnie Tartraru, Kronos od czasu do czasu się budził, nawiedzając koszmary ludzi i podsuwając im koszmarne myśli[2]. Będąc w tym stanie był nawet w stanie zmieniać wedle własnego uznania sny innych[12].
Własności[]
- Sierp – tuż przed tym, jak zabił swojego ojca, tytan czasu dostał od swojej matki sierp, przy którego pomocy uczynił ojcobójstwo[5].
Ciekawostki[]
- Jego głos był zimny, mocny[15] i chropowaty, każdego kto go kiedykolwiek usłyszał, ogarniał paraliżujący strach.
- Istnieje wersja mitu, wedle której Zeus wybaczył ojcu. Następnie oddał mu pod opiekę Elizjum[16].
- Brał udział w konkursach picia, których nauczył go i jego towarzyszy Zeus[16].
- Jego rekord to dwie i pół sekundy.
Występowanie[]
- Złodziej pioruna (wizja),
- Morze Potworów (wizja),
- Klątwa tytana (wizja),
- Bitwa w Labiryncie,
- Ostatni Olimpijczyk,
- Przewodnik po Świecie Herosów (wspomniany),
- Zagubiony heros (wspomniany),
- Syn Neptuna (wspomniany),
- Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona,
- Tajne akta Obozu Herosów (wspomniany),
- Mroczna przepowiednia (wspomniany),
- Labirynt ognia (wspomniany),
- Grobowiec tyrana (wspomniany),
- Wieża Nerona (wspomniany),
- Słońce i Gwiazda. Opowieść o Nicu di Angelo (wizja).
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Złodziej pioruna, Jak przez przypadek wyparowałem nauczycielkę matematyki
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Złodziej pioruna, Wyrównuję rachunki
- ↑ Ostatni Olimpijczyk, Rozwalamy wieczne miasto
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Złoty Wiek kanibalizmu
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Grecy bogowie według Percy'ego Jacksona, Początek i tak dalej
- ↑ 6,0 6,1 Klątwa tytana, Podnoszę miliard ton
- ↑ 7,0 7,1 Złodziej pioruna, Zdobywcy sztandaru
- ↑ Morze Potworów, Inwazja imprezowych kucyków
- ↑ Złodziej pioruna, Otrzymuję zadanie
- ↑ Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Zeus urządza globalną jatkę
- ↑ Ostatni Olimpijczyk, Dostajemy wspaniałe nagrody
- ↑ 12,0 12,1 Złodziej pioruna, Uwolnić zebrę
- ↑ Złodziej pioruna, Wypełnienie przepowiedni
- ↑ Pojedynek z rąbniętym kuzynem
- ↑ Złodziej pioruna, Pudel udziela nam rady
- ↑ 16,0 16,1 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Olimpijczycy organizują rozróbę