To... to nie fair! Ty mnie ukradłeś!—Leuke do Hadesa; Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona
Leuke – okeanida porwana przez Hadesa z miłości i zamieniona przez niego w topolę, bo chciał ją mieć zawsze w pobliżu[1].
Historia[]
Gdy Hades był z wizytą u tytana Okeanosa i jego żony Tethys ujrzał ich córkę – piękną i bladą Leuke. Od razu się w niej zakochał i ją porwał do Podziemia. Gdy Persefona się o tym dowiedziała zażądała od Hadesa jej śmierci. Bóg nie miał zamiaru jej zabijać, było mu jej szkoda, bo bardzo mu się podobała. Nie chciał jednak narazić się żonie. Udał się z nimfą na Łąki Asfodelowe. Przekazał jej wieści. Leuke nie chciała umierać i była zła na Hadesa, że ją porwał. Ostatecznie pan Podziemia zamienił ją w pierwszą białą topolę w Podziemiu, gdzie później rozmnożyła się i pokryła ogromną część Łąk. Później topole się rozrosły aż po brzegi podziemnych rzek[1].
Charakter[]
Hades, bóg, który porwał Leuke i zmienił ją w topolę
Nic nie wiadomo o Leuke, poza tym, że nie lubiła Hadesa za to, że ją porwał i uważała, że to nie fair, że ma za to cierpieć[1].
Wygląd[]
Jako nimfa była blada, wysoka i bardzo urodziwa. Właśnie ze względu na jej bladą cerę Hades wybrał drzewo, w które ją zamienił[1].
Etymologia[]
Imię Leuke (strg. Λεύκη) oznacza biała (a konkretnie – topola biał), co odnosi się zarówno do jej cery, jak i drzewa, w które ją zamienił Hades[3].
Ciekawostki[]
- Najprawdopodobniej ona i Leukippe (nimfa towarzysząca Persefonie) to jedna i ta sama osoba[3].
- Według innych wersji mitu topole rosły w Elizjum, a nie na Polach Asfodelowych[3].