Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Olimpijscy Herosi, Charakter, Wygląd, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Och, Piper, z miłości robi się różne dziwne rzeczy. Sama powinnaś o tym wiedzieć.
— Medea do Piper McLean; Zagubiony heros
Medea – w mitologii greckiej czarodziejka, córka Ajetesa, króla Kolchidy. Wnuczka Heliosa. Była żoną Jazona, jednego z Argonautów poszukujących Złotego Runa.
Historia[]
Pomoc Jazonowi[]
Medea była jedną z kapłanek Hekate. Kiedy Jazon przybył na Kolchidę po Złote Runo, zakochała się w nim i postanowiła pomóc mu zdobyć skarb jej ojca. Podarowała mu maść chroniącą przed ogniem byków i zdradziła tajemnicę, jak pokonać smoki pilnujące skarbu. Po wykonaniu przez Jazona wszystkich powierzonych mu zadań, król musiał dotrzymać słowa i oddać mu skarb. Polecił Argonaucie, aby sam zabrał go z gaju Aresa, ponieważ myślał, że nie wróci stamtąd żywy. Skarbu pilnował smok, jednak Medea uśpiła go za pomocą czarów. Jazon wziął Medeę za żonę i zabrał ją na statek. Czarodziejka zabiła swojego brata, aby zatrzymać flotę wysłaną przez jej ojca za nią i Argonautami.
Przybycie do Koryntu[]
Jazon wraz z Medeą przybył do Koryntu, gdzie zakochał się w córce władcy, Kreuzie. Argonauta wyjaśnił Medei, że dla Greków jego ślub był nieważny, a miłość już wygasła. Księżniczka postanowiła opuścić wyspę, ale poprosiła o dzień zwłoki. Kreon, władca Koryntu, zgodził się na warunki Medei. Ta w ramach prezentu wysłała Kreuzie suknię ślubną i diadem. Kiedy księżniczka założyła suknię, ta ją zabiła, będąc nasączona przez Medeę zabójczym eliksirem. Kreon zginął ratując córkę. Medea uciekła z Koryntu na rydwanie podarowanym jej przez Heliosa, wcześniej zabijając swoich synów na oczach Jazona.
Po śmierci Medea trafiła na Pola Kary.
Olimpijscy Herosi[]
Zagubiony heros[]
Medea prowadzi własną galerię, w której sprzedaje eliksiry, magiczne przedmioty i ubrania. Była służką Gai. Używając czaromowy manipulowała Jasonem, który przypominał jej o byłym mężu, oraz Leonem. Nawet głos Piper nie był w stanie przełamać jej czaru. Czarodziejka sprawiła, że herosi prawie się pozabijali, zanim Piper udało się ich odczarować. Próbowała sprawić, aby dziewczyna była jej posłuszna, oferując jej eliksir przywracający pamięć. Półbogini (choć tak naprawdę miała ochotę na ten eliksir) jej nie uległa i wyprowadziła przyjaciół z galerii, przy okazji rozbijając wszystkie eliksiry i powodując wybuch.
Apollo i Boskie Próby[]
Labirynt ognia[]
Ponownie spotykamy czarodziejkę w Labiryncie Ognia. Medea zamierzała pomóc Kaliguli zostać nowym bogiem słońca. Do tego celu więziła pozostałości swojego dziadka, Heliosa, a także chciała wyssać z Apollina resztki jego mocy, by rzymski cesarz mógł zostać słonecznym panem. W tej książce Medea po raz pierwszy pojawiła się w rozdziale piętnastym, kiedy zmieniony w człowieka bóg Apollo, Meg McCaffrey i Piper McLean byli na wyprawie w Labiryncie. Wówczas kolchidzka księżniczka zaatakowała ich na podziemnym parkingu. Podczas walki Piper i Meg wspólnie zabiły jej słoneczne smoki, a czarodziejka stanęła do pojedynku z córką Afrodyty. Ponieważ Medea kontrolowała Heliosa, McLean nie mogła przeciwko niej wiele zdziałać, gdyż ona na swoją broń wybrała jedynie sztylet. W końcu jednak Piper trafiła czarodziejkę z dmuchawki zatrutą strzałą, a kobieta upadła na ziemię. Przestała wówczas powstrzymywać tytana słońca, co wywołało pożar na parkingu. Mimo to Medea nie zginęła. Pojawiła się jakis czas później w sali tronowej na jednym z jachtów Kaliguli, gdzie uwięziła Jasona i Meg w wiatrowych kolumnach pełnych wirujących odłamków metali. Apollo kazał cesarzowi ich uwolnić, a kiedy władca nie chciał tego uczynić, były bóg usiłował popełnić samobójstwo. Czarodziejka uratowała mu wówczas życie, gdyż Papadopoulos musiał zostać zabity w specjalny sposób, jeśli Kaligula miałby zostać nowym bogiem słońca. Kiedy kobieta była zajęta uzdrawianiem Lestera, Jason Grace zdołał się uwolnić ze swojego więzienia i dał szansę na ucieczkę innym, po czym sam zginął. Pod koniec książki, kiedy Apollo spotkał wreszcie Sybillę Herofile, kolchidzka księżniczka przybyła do Labiryntu Ognia, aby, zgodnie ze swoim planem, zdobyć jego boską moc i uczynić Kaligulę bogiem. Ostatecznie czarodziejkę zabiła Piper, wbijając jej sztylet w plecy w najmniej oczekiwanym momencie.
Wygląd[]
Dawniej[]
Medea przepchnęła się do środka. Argonauci westchnęli. Żeglowali z Atalantą. Ale Medea była przerażająca w inny sposób. Włosy księżniczki były ciemne jak mrok i opadały na ramiona jej czarnej jedwabistej sukni. Na złotym naszyjniku połyskiwał symbol Hekate – dwie skrzyżowane pochodnie. Wyraz twarzy miała nieubłagany i nieobecny, trochę jak zapewne wygląda kat wymachujący toporem. W jej oczach skrzyła się wiedza o mrocznych sprawach – takich, jakie większość ludzi wprawiłaby w obłęd. A jednak kiedy spojrzała na Jazona, zarumieniła się jak pensjonarka.
— Opis Medei
Obecnie[]
Miała na sobie elegancką czarną suknię i diamentową biżuterię i wyglądała jak emerytowana modelka – mogła mieć z pięćdziesiąt lat [...]. Długie, czarne włosy spływały jej na jedno ramię, a piękna twarz przywodziła na myśl owe surrealistyczne, sztuczne twarze modelek – była chuda, wyniosła i zimna, trochę nieludzka. Zakończone długimi, pomalowanymi na czerwono paznokciami dłonie przypominały szpony.
— Jason Grace o Medei; Zagubiony heros
Charakter[]
Po prawej stronie tronu stała młodsza i znacznie bardziej niebezpieczna z córek, Medea – kapłanka Hekate, bezlitosna morderczyni i ogólnie imprezowa babka.