Nizhoni Marie Begay[3] – zabójczyni potworów, spokrewniona z synem Kobiety Zmiennej, Świętej Osoby Nawahów[10]. Jest główną bohaterką, a także narratorką Wyścigu do Słońca.
Historia[]
Wczesne życie[]
Nizhoni jest córką pana Begaya, geodety, oraz Bethany Begay, zabójcy potworów. Była także spokrewniona z Kobietą Zmienną, Świętą Osobą Nawaho. Dziesięć miesięcy po przyjściu na świat dziewczyny narodził się jej brat, Marcus[2].Pewnej zimy, kiedy dziewczyna miała mniej więcej trzy lata, jej matka zabrała ją do lasu. Położyła wówczas swoją córkę na śniegu, aby uczynić ją twardą. Pomimo niskiej temperatury, Nizhoni zdawała się nie czuć chłodu. Kobieta pożegnała się z nią i dała jej swój naszyjnik z turkusu. Chwilę potem wytropił je jeden z potworów. Bethany pobiegła razem z córką do domu, zostawiła tam Nizhoni, a sama odeszła, aby walczyć[11].
Nizhoni początkowo uczęszczała do szkoły państwowej, jednak z wielu powodów przeniosła się do Intertribal Community Charter School. Przyczynami były między innymi brak akceptacji ze strony innych uczniów[1]. Przykładem takiej sytuacji była bójka z Elorą Huffstratter, która obrażała Nizhoni, gdyż ta była rdzenną Amerykanką[3]. W pierwszej klasie wzieła udział w przedstawieniu Bardzo głodna gąsienica: taniec interpretacyjny, w którym uczestniczył również jej jedyny przyjaciel, Davery Descheny[1].
Parę lat przed akcją Wyścigu do Słońca Nizhoni i jej brat Mac wraz z tatą odwiedzili Muzeum Sztuki i Kultury Indian, gdzie dzieci miały wysłuchać wykładu o współczesnej biżuterii Nawahów. Wykład dość zaciekawił dziewczynę. Później, w sklepie z pamiątkami, Nizhoni kupiła sobie pluszową frynosomę rogatą i nazwała ją Theodus Alvin Yazzie[12].
Podczas pewnych wakacji dziewczyna wzięła udział w obozie letnim, na którym uczestniczyła w zajęciach łuczniczych i bardzo dobrze sobie na nich radziła – udało jej się trafić w środek tarczy. Instruktorka określiła to wówczas jako szczęście początkującego[9].
Wyścig do Słońca[]
Podczas meczu koszykówki ze swoją drużyną Nizhoni miała oddać decydujący strzał do kosza, ale zdekoncentrował ją fakt, że na widowni siedział potwór. Był to mężczyzna na pierwszy rzut oka wyglądający jak normalny człowiek, ale siódmoklasistka dostrzegła w nim różne niepokojące cechy. W rozkojarzeniu dziewczyna nie chwyciła w porę piłki i dostała nią w twarz, a jej drużyna przegrała. Później Begay chciała pojechać z Daverym na jogurty z kolorową posypką, ale jej ojciec powiedział, że musi spotkać się ze swoim przyszłym szefem, panem Charlesem – po zakończeniu roku szkolnego mężczyzna zamierzał przeprowadzić się do Oklahomy, gdzie miał rozpocząć pracę w przedsiębiorstwie Landrush Oil and Gas. Po przyjechaniu pod dom Nizhoni, dziewczyna rozpoznała w nowym szefie taty potwora ze swojej szkoły. W domu Begayów siódmoklasistka zobaczyła, jak pan Charles ogląda zdjęcia jej rodziny. Mężczyzna potwierdził, że w rzeczywistości jest potworem, i powiedział, że musi zabić Nizhoni, gdyż może mu ona przeszkodzić w realizacji jego planów, ale za to jej brat może okazać się użyteczny. Wspomniał również, że dziewczyna i Marcus pochodzą od syna Kobiety Zmiennej, Świętej Osoby, której Nawahowie zawdzięczali swój system klanowy. Nizhoni wdała się z nim w walkę, w trakcie której okazało się, że bardzo dobrze radzi sobie z pojedynkami bez pomocy broni. Rozbroiła i pokonała przeciwnika mimo, że mężczyzna był uzbrojony w nóż. Kiedy do pokoju przyszedł jej ojciec, pomyślał, że dziewczyna atakuje jego szefa (nie umiał rozpoznać w nim potwora), a Charles skłamał, że pan Begay ma rację. Siódmoklasistka pozostała w domu, podczas gdy jej ojciec i Mac wyjechali do restauracji z nowym szefem jej ojca.
Siedząc w swoim pokoju, dziewczyna mówiła sama do siebie. Usłyszała wówczas, jak ktoś jej odpowiada. Dostrzegła, że na jednym z jej regałów siedziała żywa frynosoma rogata, pan Yazzie, która jeszcze niedawno była pluszową zabawką. Pan Yazzie chciał jej pomóc w walce z potworami, lecz do tego potrzebna była broń, którą można było zdobyć w Domu Słońca. Nizhoni zgodziła się na jego pomysł. Później, kiedy jej rodzina wróciła już do domu, pan Begay wspomniał, że matka dziewczyny również widziała potwory. Następnego dnia w szkole siódmoklasistka powiedziała Davery'emu o swojej umiejętności widzenia potworów. Przyjaciel uwierzył jej i wspólnie poświęcili trochę czasu na odnalezieniu w internecie informacji o potworach. Odszukali między innymi fakty o Kobiecie Pająku, którą dzień wcześniej wspomniał Pan Yazzie w swojej rozmowie z dziewczyną. Podczas lekcji Nizhoni zorientowała się, że zapomniała z domu drugiego śniadania. Opuściła więc szkołę i pobiegła do domu. Pod domem zobaczyła pana Charlesa i jego ochroniarzy, którzy chowali do samochodu skrzynię z nieznaną dziewczynie zawartością, po czym odjechali. Niedługo potem Begay zorientowała się, że w tej skrzyni zapewne zamknięty był jej tato, co nią wstrząsnęło. W domu schowała do kieszeni pluszowego pana Yazziego, po czym zamierzała zabrać lunch, kiedy ujrzała, że na przygotowanym przez tatę jabłku jest wycięta wiadomość WIEJ. Dziewczyna szybko wróciła do szkoły, gdzie opowiedziała o tym Davery'emu. Chwilę później dyrektorka obwieściła przez szkolne głośniki, że Nizhoni i Marcus powinni zgłosić się do sekretariatu. Siódmoklasistka domyśliła się, że jest to pułapka pana Charlesa, i że koniecznie powinna uciec. Postanowiła, że wspólnie z Marcusem odnajdą Kobietę Pająka, gdyż tak radził jej pan Yazzie. Davery, korzystając z karty kredytowej brata, kupił dla siebie i rodzeństwa bilety na pociąg do Gallup, skąd mieli następnie udać się do Na'ashjéii Asdzáá (tak w języku Nawaho brzmi imię Kobiety Pająka). Potem Nizhoni poszła poszukać brata. Ostatecznie znalazła go na boisku do bejsbolu, gdzie znęcali się nad nim Adrien Cuttlebush i jego koledzy. Nizhoni próbowała bronić Marcusa, ale podczas walki z Adrienem sama się przewróciła. Niespodziewanie wszyscy przeciwnicy zostali opryskani wodą ze zraszaczy, które zachowywały się tak, jakby ich atakowały, celując prosto w oczy Cuttlebusha i jego kolegów lub wyskakując z ziemi tak, żeby Adrien się przewrócił. Kiedy chłopcy uciekli z boiska, Mac uspokoił się i potwierdził, że to on uruchomił spryskiwacze. Dodał także, że już wcześniej zdarzało mu się kontrolować wodę.
Rodzeństwo uciekło ze szkoły i pojechało autobusem na dworzec kolejowy. Na dworcu Nizhoni spróbowała ukraść jedzenie z wózka z przekąskami, a wówczas zatrzymała ją sprzedawczyni. Ku zdziwieniu dziewczyny, sprzedawczyni sama podzieliła się z nią jedzeniem i włożyła do torby Nizhoni jakąś wiadomość. Następnie siódmoklasistka i jej brat wsiedli do pociągu. Z kolei Davery się spóźniał, a dziewczyna coraz bardziej się o niego martwiła. Ostatecznie Descheny pojawił się na dworcu w ostatniej chwili, goniony przez potwora podszywającego się pod Adriena Cuttlebusha. Na szczęście chłopakowi udało się wsiąść do pociągu. Podczas jazdy Nizhoni pokazała kolegom kartkę otrzymaną od sprzedawczyni napotkanej na dworcu. Na ulotce znajdował się tekst, który Davery określił mianem zagadki. W rzeczywistości była to przepowiednia opowiadająca o przygodach, jakie ich czekały. W pociągu Begay zasnęła i miała sen o wizycie w domu swojej babci, która opowiadała dziewczynce o jej matce. Kiedy Nizhoni się obudziła, okazało się, że pociąg wjeżdża pionowo w górę po zboczu, a wszyscy pasażerowie poza ich trojgiem zniknęli. Do spowodowania tego zjawiska przyznał się... pan Yazzie, który niespodziewanie wyszedł z jej plecaka. Frynosoma powiedziała, że Marcus i Nizhoni posiadają umiejętności synów Kobiety Zmiennej: dziewczyna jest zabójcą potworów, a chłopak – narodzonym dla wody. Były pluszak wyjaśnił również, że pan Charles jest prawdopodobnie bináá' yee aghání, zmiennokształtnym potworem, który zamierza uwolnić podobne sobie istoty. Przyjaciele dotarli pociągiem na Sisnaajiní, jedną z czterech świętych gór, które zamierzali odwiedzić. Z każdej z gór mieli wziąć po jednym darze dla Kobiety Pająka. Zostali tam zaatakowani przez strażnika tego miejsca, Chłopca z Kryształu Górskiego. Strażnik stał się jednak przyjacielsko nastawiony, kiedy tylko dowiedział się, że razem z bohaterami podróżuje pan Yazzie. Kiedy członkowie wyprawy poprosili go o białą muszlę dla Na'ashjéii Asdzáá, on wskazał im całą górę białych muszli, spośród których Nizhoni, Davery, Mac i pan Yazzie musieli znalaźć jedną, idealną. Na widok tysięcy muszli Begay miała ochotę się poddać, ale w końcu wyobraziła sobie, jak wyglądałaby idealna muszla, i znalazła ją z zamkniętymi oczami, posługując się własną intuicją. Chwilę później przyleciał do nich czarny ptak, zwiastun Góry Okrywającej Ciemności. Łizhin, bo tak miała ona na imię, poinformowała ich o zniknięciu strażniczki jej góry, Dziewczynki z Czarnego Gagatu. Bohaterowie postanowili się rozdzielić – każdy z trojga przyjaciół miał zdobyć inny przedmiot na innej z gór, za pomocą zwiastuna z jednego z pozostałych szczytów. Nizhoni poleciała wraz z Łizhin na górę Dziewczynki z Czarnego Gagatu. Tam ptak zostawił ją samą, aby nie przyciągać potworów. Wcześniej dał jednak siódmoklasistce jedno ze swoich piór, które miało jej pomóc w uratowaniu strażniczki. Po wejściu do domu Dziewczynki z Czarnego Gagatu, Begay dostrzegła dwa ślepe bináá' yee aghání, które kłóciły się przy ognisku. Niedaleko nich leżała sparaliżowana strażniczka. Nizhoni obudziła ją, machając jej przed nosem piórem Łizhin. Dziewczynka z Czarnego Gagatu ledwo mogła się ruszyć, ale poradziła jej, aby ta wrzuciła pióro zwiastuna do ognia. Po tym, jak potwory odkryły obecność trzynastolatki w jaskini, dziewczyna wysłuchała podpowiedzi strażniczki i wrzuciła pióro w płomienie. Przedmiot rozprysł się na mnóstwo gorących kryształów soli, które poleciały we wszystkie strony, raniąc bináá' yee aghání. Jeden z potworów uderzył o sufit pomieszczenia, czym wywołał lawinę. Obie dziewczyny uciekły z domu, zanim ten się zawalił, po czym ukryły się między skałami.
Następnego dnia strażniczka podarowała Nizhoni swój kolczyk jako dar dla Kobiety Pająka, po czym Begay na grzbiecie Łizhin poleciała na Pajęczą Skałę, gdzie spotkała Maca, Davery'ego i Pana Yazziego. Okazało się, że Marcusowi nie udało się przynieść turkusu, więc w takiej sytuacji trzynastolatka zgodziła się oddać Na'ashjéii Asdzáá swój wisiorek, pamiątkę po mamie, który także był wykonany z tego minerału. Kiedy bohaterowie dotarli do Kobiety Pająka, dali jej zebrane przez siebie dary w nadziei, że podaruje im ona mapę Błyszczącego Świata. Na'ashjéii Asdzáá odparła im, że nie ma żadnej mapy, a oni jej nie potrzebują. Obiecała im też, że rankiem zaprowadzi ich na początek Tęczowej Drogi, szlaku prowadzącego do Domu Słońca. Przyjaciele spędzili noc w przyczepie mieszkalnej Na'ashjéii Asdzáá. Kobieta Pająk powiedziała Nizhoni, że dziesięć lat temu matka dziewczyny również próbowałą dotrzeć do Tęczowej Drogi, a Begay domyśliła się, że to właśnie dlatego Bethany zostawiła rodzinę – aby walczyć z potworami. Następnego dnia bohaterowie doszli do Tęczowej Drogi i ruszyli tą ścieżką. Po drodze miały ich czekać cztery próby. Już na początku wędrówki Nizhoni wpadła do przecinającej Drogę doliny, z której nie mogła się wydostać. Za nią zeszli tam Mac i Davery. Descheny zasugerował, że wyjściem z doliny może być wijąca się pomiędzy dwiema wysokimi skałami ścieżka, ale Begay wspomniała ostrzeżenie Kobiety Pająka, aby nie opuszczać Tęczowej Drogi. Niespodziewanie obok bohaterów pojawił się pan Yazzie, który kazał im podążać zauważonym przez nich szlakiem. Mac posłuchał rady frynosomy i wbiegł do kanionu, jednak Davery przypomniał sobie słowa piosenki mówiące o strzeżeniu się przyjaznej jaszczurki i zorientował się, że to nie jest prawdziwy pan Yazzie, tylko podszywający się pod niego potwór, który zwabił Maca w pułapkę. Nizhoni i Davery wbiegli do ciemnego korytarza, aby ocalić Marcusa. Przebyli cały kanion, ale nie odnaleźli w środku brata dziewczyny, a jedynie udającego go potwora, którego siódmoklasistce udało się pokonać. Oznaczało to, że trzynastolatka i jej przyjaciel musieli kontynuować wyprawę we dwoje.
Zgodnie ze słowami otrzymanej na dworcu piosenki, drugą próbą miało być pole noży. Tęczowa Droga zaprowadziła dwoje nastolatków do mokradła pełnego ostrych jak noże trzcin. Wówczas Nizhoni wpadła na pomysł, aby ona i Davery oblepili się błotem i w ten sposób ochronili przed zranieniami. Jej plan zadziałał i członkowie wyprawy ruszyli dalej przez tnące roślny. Pod koniec drugiego zadania zaczął padać deszcz, który obmył Begay i Descheny'ego z błota, ale ostatecznie udało im się dotrzeć do skraju bagna, skąd ruszyli w dalszą drogę. Następną przeszkodą na ich szlaku okazała się... szkolna sala gimnastyczna, w której akurat trwała potańcówka uczniów szkoły średniej. Kiedy siódmoklasiści weszli do środka, bardzo zaskoczył ich fakt, że wszyscy tańczący uczniowie zdawali się ich lubić i zapraszali ich do wspólnej zabawy. Podczas imprezy Nizhoni czuła się popularna i wszyscy zwracali na nią uwagę, jednak, choć nie zdawała sobie z tego sprawy, powoli zapominała o swojej misji, aż w końcu nie pamiętała nawet, że ma brata. W trakcie jednego z tańców słowa piosenki przypomniały dziewczynie o jej porwanym ojcu i trzynastolatka stwierdziła, że musi się wydostać z tego miejsca. Wspólnie z Daverym próbowała się dostać do wejścia, ale tańczący uczniowie nie pozwalali im opuścić sali. Nizhoni uruchomiła więc alarm przeciwpożarowy, co skutkowało włączeniem spryskliwaczy i dało przyjaciołom szansę na ucieczkę. Po tym, jak Begay i Davery wybiegli z pomieszczenia, cała sala zniknęła – okazało się, że była iluzją. Ostatnia próba okazała się całym mnóstwem luster ustawionych obok siebie na pustynnej trawie. Nizhoni podeszła do jednego ze zwierciadeł i obok swojego odbicia zobaczyła w nim sylwetkę swojej matki. Kiedy dziewczyna dotknęła dłonią lustra, niespodziewanie przeniosła się na leśną polanę. Zobaczyła tam wizję swojej mamy i siebie sprzed dziesięciu lat i dzień, w którym Bethany opuściła rodzinę, aby walczyć z potworami, co bardzo nią wstrząsnęło. Po tym, jak wspomnienie się skończyło, trzynastolatka wpadła w gniew, że kobieta ją porzuciła. Kiedy nieco się uspokoiła, Begay i Davery wspólnie zajrzeli w kolejne lustro. Nizhoni na chwilę zamknęła oczy, licząc na to, że kolejną wizję ujrzy razem z przyjacielem, jednak kiedy je otworzyła, okazało się, że Descheny zniknął. Dziewczyna wpadła w panikę i się rozpłakała. Kiedy podniosła wzrok, ujrzała idącą w jej stronę łanię, która była jedną ze Świętych Osób. Zwierzę wysłuchało, jak Nizhoni mówiła o tym, że nie powinna się poddawać, co pomogło siódmoklasistce się pozbierać i ruszyć w dlaszą drogę. Trzynastolatka dotarła wreszcie do Domu Słońca, który okazał się olbrzymią rezydencją strzeżoną przez dwa niedźwiedzie. Potwory początkowo nie chciały jej wpuścić do środka, ale zrobiły to, kiedy Begay powiedziała im, że przybyła tu po broń do walki z potworami. Niedźwiedź zaprowadził ją do Jóhonaa'éí, czyli Słońca, oraz pana Yazziego, który tam na nią czekał. Nizhoni opowiedziała Jóhonaa'éí o próbach, które przeszła, a on zgodził się wykuć z błyskawicy broń dla niej i jej przyjaciół. Dla Davery'ego Jóhonaa'éí stworzył księgę, która mogła mu pomóc w pokonaniu potworów, dla Maca – płynną błyskawicę, natomiast Nizhoni zdecydowała się na łuk. Potem dziewczyna udała się do Biura Rzeczy Znalezionych, czyli miejsca, do którego trafiają ludzie zaginieni na Tęczowej Drodze. W Biurze Rzeczy Znalezionych odnalazła swoją mamę, a także wiele innych osób, zamkniętych w skrzyniach. Begay postanowiła uwolnić ich wszystkich. Przypomniała sobie słowa piosenki mówiące, że w tym celu powinna poświęcić swoje marzenie. Dziewczyna głośno powiedziała, że rezygnuje z bycia bohaterką, a wówczas skrzynie się rozpadły, a uwięzione w nich osoby, wśród nich Mac i Davery, odzyskały przytomność. Bethany także z powrotem się przebudziła. Kobieta przeprosiła dzieci za to, że je opuściła.
Nagle do Domu Słońca przybyła Łizhin wraz z Dziewczynką z Czarnego Gagatu i pozostałymi zwiastunami oraz strażnikami. Przekazali oni wiadomość, że wszystkie potwory zostały już uwolnione, i zbierają się one na Shiprock. Bohaterowie ustalili, że Nizhoni, Davery, Marcus i Bethany polecą tam na grzbietach zwiastunów, aby stawić czoła przeciwnikom, natomiast pozostali uwolnieni krewni pod wodzą ciotecznego dziadka dziewczyny mieli udać się w tamto miejsce na piechotę. Begay powiedziała jednak przyjaciołom, że ona nie weźmie udziału w bitwie, gdyż poświęciła swoje marzenie, aby ich uwolnić. Wówczas pan Yazzie wyjaśnił jej, że do wyzwolenia uwięzionych wystarczyła sama gotowość do tego poświęcenia i trzynastolatka jak najbardziej może walczyć. W takiej sytuacji dziewczyna wsiadła na grzbiet Łizhin i ruszyła w drogę. Po przybyciu na miejsce przyjaciele ujrzeli dziesiątki bináá' yee aghání, które uwolniły się z wnętrza góry. Descheny wymyślił strategię polegającą na tym, że w pierwszej kolejności walczący powinni celować w oczy potworów, aby te nie mogły paraliżować nikogo spojrzeniem, a następnie zwiastuni powinni ranić sępie stwory w serca. Taktyka rzeczywiście działała i członkowie misji bardzo dobrze radzili sobie podczas bitwy, jednak nagle Mac spadł z grzbietu zwiastuna. Na szczęście uratowała go Kobieta Pająk, która niespodziewanie pojawiła się na polu walki. Niedługo potem Nizhoni dostrzegła, że na grzbiecie jednego z bináá' yee aghání siedzi pan Charles, i kazała Łizhin go ścigać. Niestety, Łizhin została ranna w skrzydło i nie mogła dalej lecieć, więc Begay, za radą Davery'ego, zeskoczyła z jej grzbietu i wylądowała na lecącym poniżej zwiastunie Białej Góry. Kiedy dziewczyna zobaczyła, że pan Charles usiłuje zabić Maca, oddała w jego stronę strzał z łuku, ale przeciwnik złapał pocisk w locie i odrzucił strzałę z powrotem w Nizhoni, która spadła do kanionu. Tam podszedł do niej pan Charles. Zamienił swój kamienny nóż w olbrzymi sierp i zamierzał zabić Nizhoni, wcześniej jednak wdał się z nią w dyskusję. Kiedy powiedział dziewczynie, że ona nie ma nic, Begay zaprotestowała, twierdząc, że nigdy nie była sama, i zaczęła wyliczać różne swoje atuty. Podczas tej wypowiedzi niespodziewanie wystrzeliła w potwora błyskawicę, która go zniszczyła. Chwilę po śmierci pana Charlesa wszystkie bináá' yee aghání zapłonęły i zmieniły się w popiół. Do dziewczyny podlecieli Davery i Bethany, którzy jej pogratulowali zwycięstwa. Następnie podeszli do nich Kobieta Pająk i Mac. Okazało się, że Na'ashjéii Asdzáá znalazła ojca siódmoklasistki. Pan Begay także przywitał się z rodziną, w tym również z żoną, której nie widział od mniej więcej dziesięciu lat. Chwilę później do przyjaciół podjechał zielony samochód, w którym siedziała babcia rodzeństwa. Kobieta zabrała ich pikapem do domu. Po drodze Nizhoni rozmawiała z Daverym i wówczas przyznała, że to nic, iż nikt w szkole nie dowie się o jej dokonaniach, gdyż wiedzieli o tym najważniejsi ludzie, którzy byli obok niej.
Charakter[]
W szkole Nizhoni bardzo zależało na tym, żeby zdobyć uznanie wśród otaczających ją osób. Początkowo zabiegała o popularność w internecie, a gdy to się jej nie udało, próbowała swoich sił w sporcie. Mimo, że jej starania odniesienia sukcesu w koszykówce również zakończyły się niepowodzeniem, Begay nie poddała się i dalej zastanawiała się nad innymi opcjami zyskania aprobaty, z czego wynika, że dziewczyna była bardzo wytrwała[1]. Podczas konfrontacji z panem Charlesem wyszły również na jaw jej odwaga i waleczność. Dziewczyna była także uczciwa i z wielką niechęcią traktowała pomysł ukradnięcia jedzenia na dworcu, jednak ostatecznie zrobiła to, aby pomóc swojemu bratu. Inną jej cechą była gotowość do poświęceń – w Biurze Rzeczy Znalezionych zdecydowała się oddać swoje największe marzenie, aby wyzwolić uwięzionych w tym miejscu ludzi[13].
Wygląd[]
Nizhoni jest trzynastoletnią rdzenną Amerykanką. Przez długi czas siódmoklasistka nosiła na szyi turkusowy wisiorek, pamiątkę po jej zaginionej mamie. Później jednak oddała ten przedmiot Kobiecie Pająkowi.
Umiejętności[]
Ogólne umiejętności[]
- Walka – Nizhoni dobrze radziła sobie z walką bez użycia broni, stosując uderzenia i wykopy. W ten sposób walczyła np. z panem Charlesem. Zwyciężyła w walce z potworem, mimo że sama była nieuzbrojona[7].
- Łucznictwo – Nizhoni była doskonałą łuczniczką, co udowodniła pod koniec książki, kiedy zestrzeliwała przeciwników z grzbietu lecącej Łizhin.
- Sztuka kulinarna – podczas pobytu w przyczepie mieszkalnej Kobiety Pająka Nizhoni nauczyła się przyrządzać placki.
- Język Nawaho – podczas swojej wyprawy, dziewczynie zdarzało się używać języka Nawaho, kiedy spotykała się ze Świętymi Osobami.
Umiejętności zabójcy potworów[]
- Dostrzeganie potworów – Nizhoni potrafi dostrzegać potwory, chociaż zwykli ludzie nie umieją ich rozpoznać. Posiadała tę zdolność od momentu ceremonii osiągnięcia dojrzałości.
- Nadludzka szybkość – w trakcie próby uratowania Maca, która miała miejsce wówczas, gdy przyjaciele natrafili na próbę "mówiących skał", Nizhoni podczas biegu osiągnęła olbrzymią prędkość, zostawiając Davery'ego daleko w tyle.
- Nadludzka zwinność – podczas ostatecznej walki w pobliżu Shiprock Begay utrzymywała równowagę na grzbiecie lecącego zwiastuna i celnie strzelała w przeciwników, co świadczy o jej niezwykłej zwinności i koordynacji ruchowej.
- Widzenie w ciemnościach – podczas pościgu za Marcusem dziewczyna bardzo dobrze widziała w ciemnościach.
- Odporność na paraliżowanie – jako zabójca potworów, Nizhoni mogła patrzeć w oczy bináá' yee aghání bez ryzyka, że zostanie sparaliżowania.
- Zoolingualizm – dzięki mocom przodków Nizhoni zyskała wiele dawno zapomnianych zdolności, między innymi rozumienie mowy zwierząt. Potrafiła na przykład rozmawiać z frynosomą rogatą, panem Yazziem.
- Elektrokineza (prawdopodobnie) – w trakcie pojedynku z panem Charlesem dziewczyna zniszczyła przeciwnika za pomocą błyskawicy, dzięki czemu ona i jej sojusznicy odnieśli zwycięstwo w bitwie.
Własności[]
- Turkusowy wisiorek – zanim matka Nizhoni opuściła dziewczynkę, dała jej turkusowy wisiorek, który był dla Begay jedyną pamiątką po Bethany. Podczas wizyty u Kobiety Pająka trzynastolatka oddała ten przedmiot Na'ashjéii Asdzáá, wzamian za pomoc w wykonaniu zadania.
- Pióro Łizhin – podczas wizyty na Dibé Nitsaa Nizhoni otrzymała od Łizhin jedno z piór zwiastuna, które miało jej pomóc w uratowaniu Dziewczynki z Czarnego Gagatu. Begay użyła pióra do obudzenia strażniczki, a w trakcie starcia z bináá' yee aghání wrzuciła je do ognia, dzięki czemu pokonała potwory.
- Łuk i strzały – w Domu Słońca Jóhonaa'éí wykonał dla dziewczyny łuk oraz strzały z błyskawicy, specjalnie na jej życzenie. Nizhoni posługiwała się tą bronią podczas ostatniej walki z bináá' yee aghání.
Relacje[]
Rodzina[]
Bethany Begay[]
Nizhoni przez dłuższy czas nie znała swojej matki. Wiedziała tylko tyle, że kobieta odeszła, kiedy ona była mała. Po tym, jak trzynastolatka rozpoczęła swoją misję, zaczęła dowiadywać się coraz więcej o Bethany. Kiedy podczas czwartej próby dziewczyna zobaczyła wizję z przeszłości i moment, w którym jej matka opuszcza dom, wpadła w złość, że pani Begay wyruszyła walczyć z potworami, zamiast zostać z rodziną. Po spotkaniu z łanią na Tęczowej Drodze siódmoklasistka zrozumiała jednak, że jej matka odeszła po to, aby ją chronić. Kiedy zabójczyni potworów w końcu zetknęła się z matką w Domu Słońca, nie była pewna, czy chce ją przytulić i jej wszystko przebaczyć, ale przyznała, że kobieta zrobiła to, co uważała za najlepsze. Po pokonaniu pana Charlesa Nizhoni i matka uściskały się i pogratulowały sobie nawzajem walki.
Pan Begay[]
Nizhoni bardzo kochała swojego ojca, chociaż mężczyzna zdecydowanie spędzał z nią mało czasu – nie przychodził oglądać meczy koszykówki córki ani innych jej występów. Dziewczyna nie ufała mu na tyle, aby opowiedzieć tacie o swojej umiejętności dostrzegania potworów. Przez to, że pan Begay nie dostrzegał prawdziwej natury niektórych rzeczy, myślał, że Nizhoni, walcząc z potworem, atakowała jego przyszłego szefa, co było powodem kłótni między nimi. Po sprzeczce z ojcem dziewczyna płakała, co świadczy o tym, że zależało jej na dobrych relacjach z tatą. Kiedy odkryła, że pan Begay został porwany przez pana Charlesa, była tym wstrząśnięta. Pod koniec książki Nizhoni była bardzo szczęśliwa, gdy wyszło na jaw, że Kobieta Pająk odnalazła jej ojca.
Mac Begay[]
Relacje Maca i Nizhoni na pierwszy rzut oka przypominały typowe kontakty między rodzeństwem, kiedy siostra i brat kłócili się o miejsce w samochodzie. Obydwoje bardzo się od siebie różnili i mieli zupełnie inne zainteresowania, ale mimo to dziewczyna ufała Marcusowi na tyle, aby opowiedzieć mu o swojej umiejętności widzenia potworów. Był on pierwszą osobą, z którą Nizhoni podzieliła się tą informacją. Później trzynastolatka ostrzegła brata przed panem Charlesem, który miał zostać nowym szefem ich ojca. Po jakimś czasie jednak Mac przestał wierzyć siostrze i zaczął uważać pana Charlesa za całkiem miłego. Nizhoni bardzo to irytowało, jednak nie zmieniło to faktu, że wciąż chciała chronić brata – między innymi próbowała mu pomóc w trakcie walki z Adrienem Cuttlebushem. Później, podczas wyprawy w poszukiwaniu Kobiety Pająka, zdarzało się, że chłopak złościł Nizhoni, między innymi przez swoją nieodpowiedzialność, kiedy bez jej wiedzy oddalił się na dworcu, lecz w gruncie rzeczy byli sobie nawzajem potrzebni.
Przyjaciele[]
Davery Descheny[]
Davery był najlepszym i przez długi czas jedynym przyjacielem Nizhoni. Obydwoje chodzili razem do przedszkola, potem do szkoły państwowej, aż w końcu wspólnie zaczęli uczęszczać do Międzyplemiennej Szkoły Społecznej. Na początku książki Begay sądziła, że przyjdzie moment, w którym Descheny uzna przyjaźń z nią za obciążenie i przestaną się kolegować, jednak tak się nie stało. Chłopak wciąż miał dobre relacje z Nizhoni i był gotowy jej pomagać, a trzynastolatka ufała mu na tyle, że opowiedziała mu o swojej umiejętności widzenia potworów i o grożącym jej panu Charlesie. Dziewczynie bardzo zależało na przyjacielu, co widać było między innymi wówczas, gdy niepokoiła się faktem, że Davery nie pojawiał się na dworcu, lub gdy zniknięcie Descheny'ego na Tęczowej Drodze wywołało u niej panikę.
Pan Yazzie[]
Theodus Alvin Yazzie był początkowo pluszakiem, którego dziewczyna kupiła w Muzeum Sztuki i Kultury Indian. Wybrała akurat frynosomę rogatą, ponieważ przytulanka była puchata, ale również twarda i kolczasta, co dziewczynie kojarzyło się z jej własnym charakterem. W siódmym rozdziale Wyścigu do Słońca Nizhoni poznała pana Yazziego jako żywe zwierzę, w dodatku gotowe do pomagania jej w walce z panem Charlesem. Frynosoma rogata powiedziała jej, gdzie może zdobyć broń i co powinna zrobić, aby dostać się do Domu Słońca. Po tym, jak Nizhoni się obudziła, pan Yazzie ponownie wyglądał jak zwykły pluszak, jednak mimo to dziewczyna zdecydowała się zabrać go na misję ocalenia ojca. Kiedy w pociągu okazało się, że pan Yazzie naprawdę jest żywą jaszczurką, Nizhoni poczuła ulgę i radość. Begay bardzo niepokoił ją fragment przepowiedni, który nakazywał jej strzec się przyjaznej jaszczurki, gdyż obawiała się, że pan Yazzie mógłby okazać się zdrajcą.
Ciekawostki[]
- Nie cierpi odmiany jabłek Red Delicious[14].
- Begay nigdy nie lubiła kawy i jej zapachu, który kojarzył się jej z ziemią i przepoconymi skarpetkami[12].
- Ulubioną posypką Nizhoni jest ta tęczowa[1].
- Jej ulubioną restauracją jest Pasta Palace[15].
Występowanie[]
- Wyścig do Słońca,
- The Cursed Carnival and Other Calamities: New Stories About Mythic Heroes:
- The Demon Drum.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Wyścig do Słońca, Wszędzie krew
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Wyścig do Słońca, Przeciwieństwo tęczowej posypki
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Wyścig do Słońca, Nie dostaniesz spaghettini macaravioli!
- ↑ Wyścig do Słońca, Jak wtedy w aquaparku, ale o wiele lepiej
- ↑ 5,0 5,1 Wyścig do Słońca, Najfajniejsza chwila
- ↑ Wyścig do Słońca, Wczoraj wieczorem DJ uratował mi życie
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Wyścig do Słońca, Bardzo interesująca rodzina
- ↑ Wyścig do Słońca, Kryptonit z ostrych cheetos
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Wyścig do Słońca, Broń na zamówienie
- ↑ Wyścig do Słońca, Śpiąca nie może się dobudzić
- ↑ Wyścig do Słońca, Śnieg
- ↑ 12,0 12,1 Wyścig do Słońca, Pan Yazzie
- ↑ Wyścig do Słońca, Biuro Rzeczy Znalezionych
- ↑ Wyścig do Słońca, Operacja Złamać Zasady
- ↑ Wyścig do Słońca, Zachowujemy spokój