Jakiej śmiertelnej choroby użyję, by zabić wielkiego Apollinaaaaa? Wąglika? A może ebooooooli…—Nosos do Apollina; Ukryta wyrocznia
Nosos (l. mn.: nosoi) – gatunek greckiego dajmona, duchy zarazy i chorób. Były jednym z wielu nieszczęść zamkniętych w puszce Pandory. Czasami są porównywane do Ker (okrutnych, złośliwych bogiń gwałtownej śmierci, córek Nyks, bogini nocy). Ich rzymskimi odpowiednikami są Morbi.
Historia[]
Chociaż nigdzie tego nie stwierdzono, nosoi podobnie jak inne wrogie dajmony prawdopodobnie pochodzą od Nyks bądź Eris, bogini nienawiści.[1]
Apollo i Boskie Próby[]
Ukryta wyrocznia[]
Kilku Nosoi podążało za Meg McCaffrey i Apollinem, gdy ci byli w drodze do Percy'ego Jacksona. Meg opisała je jako „błyszczące kluchy”.
Podczas podróży do Obozu Herosów, Apollo, Meg i Percy zostali zaatakowani przez grupę trzech nosoi. Jednemu z nich udało się nawet zarazić byłego boga. Zostali potem osłabieni przez Meg, która użyła swoich mocy, a później zostali wykończeni przez jej przyjaznego karposa, Śliwkę.
Umiejętności[]
Nosoi są duchami wszelkich chorób. Kiedy są w formie dymu, mogą zarazić ludzi, którzy zaczerpnęli powietrza zawierającego ich opary. W swojej duchowej formie są bardzo trudne do unicestwienia.
Ciekawostki[]
- Nosoi były odpowiedzialne za epidemię Czarnej Śmierci w XIV wieku.