Riordanopedia

Wydarzenia na Riordanopedii:

CZYTAJ WIĘCEJ

Riordanopedia
Riordanopedia
Znacznik: VisualEditor
Znacznik: VisualEditor
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 221: Linia 221:
   
 
====''[[Klątwa Tytana]]''====
 
====''[[Klątwa Tytana]]''====
Percy będący już 13-latkiem udaje się wraz z Annabeth i [[Thalia Grace|Thalią]] do [[Westover Hall]], szkoły wojskowej w Bar Harbor w stanie Maine, gdzie Grover odnalazł dwójkę potężnych półbogów. Na miejscu zastają Grovera i razem z nim udają się do budynku. Na korytarzu spotykają dyrektorkę, panią Utschniack oraz jej zastępcę, pana Cierniaka. Thalia za pomocą Mgły wmawia dyrektorce, że ona, Annabeth oraz Percy są uczniami Westover Hall i syn Posejdona wraz z przyjaciółmi udaje się na tańce. Po drodze Grover wyjaśnia, że pan Cierniak jest potworem, przed którym miał ochraniać nieznanych herosów. Na tańcach Percy tańczy z Annabeth i dowiaduje się od niej, że jej ojciec chce się przenieść z Nowego Jorku do San Francisco. Po chwili okazuje się, że pan Cierniak zabrał nieznanych herosów, [[Nico di Angelo|Nica]] i [[Bianca di Angelo|Biankę]] ze szkoły, na co Percy wybiega z sali gimnastycznej i dogania ich. Po walce z panem Cierniakiem, mantikorą w przebraniu zostaje ukąszony i porwany przez potwora. Zastępca dyrektora prowadzi herosów nad urwisko, gdzie po chwili przylatuje helikopter mający zabrać Percy'ego, Biankę i Nica. Z opresji ratują ich Annabeth, Grover i Thalia, a także [[Łowczynie Artemidy]]. Podczas walki mantikora spada urwiska wraz z Annabeth siedzącą mu na plecach. Percy nie odczuwa, by córka Ateny spadłą do morza, więc czuje ulgę, że nie zginęła. Percy'ego wzywa następnie wraz z Bianką Artemida, przywódczyni Łowczyń, a także bogini łowów i dzikiej przyrody. Mówi ona chłopakowi, by opowiedział, co się stało przed ich przybyciem, co brunet robi. Następnie namawia młodszą półboginię, by stała się Łowczynią Artemidy i dołączyła do ich łowów. Dziewczyna mimo nalegań Percy'ego składa przysięgę i dołącza do Łowczyń Artemidy. Artemida, która wyrusza na misję zabicia potwora, o którym mówił Cierniak wzywa swojego brata, boga słońca Apollina, który za namowami siostry postanawia zawieźć Łowczynie, herosów i satyra do Obozu Herosów. Zamienia następnie swój słoneczny rydwan w autobus i namawia Thalię, by to ona prowadziła. Dziewczyna się niechętnie zgadza, co doprowadza do wylądowania rydwanem w jeziorze Obozu Herosów. Łowczynie Artemidy z poruczniczką [[Zoe Nightshade]] na czele udają się do Domku 8, natomiast Percy, Thalia i Nico idą do Wielkiego Domu, gdzie zastają Pana D. i Chejrona, którym opowiadają co się wydarzyła w Westover Hall. Mimo, że Dionizos nie przejął się historią, to centaur na wieźć o zniknięciu Annabeth bardzo posmutniał, gdyż córka Ateny była jedną z jego ulubionych uczennic. Poprzez kłótnię, syn Posejdona prawie atakuje Pana D., jednak bóg wina słuchający opowiadań Nico o jego grze, Magia i mit szybko zapomina o synu Posejdona, który wraz z Thalią szybko wychodzi. Herosi za rozkazem Chejrona oznajmiają wszystkim obozowiczom, że jak zawsze po przybyciu Łowczyń do Obozu rozegra się bitwa o sztandar między obozowiczami a Łowczyniami Artemidy. Po powrocie do domku 3, Percy zastaje tam prezent od jego ojca – fontannę ze złotymi drachmami, której używa do wysłania iryfonu do Tysona. Następnie zasypia, a w śnie widzi Annabeth, która pomaga Luke'owi dźwigającemu nieboskłon i sama bierze go na swój ciężar. Następnego dnia dowiaduje się od Grovera, że Zoe również miała niepokojący sen, o Artemidzie, i zamierzała opuścić obóz, jednak Chejron jej nie pozwolił. Wszyscy herosi szykują się do [[Bitwa o sztandar|Bitwy o sztandar]], w której mają zmierzyć się z Łowczyniami. Thalia Grace kieruje Percy'ego na obronę, a sama zamierza zająć się atakiem. Podczas bitwy Percy opuszcza swoją pozycję i biegnie po sztandar, zabierając go sprzed nosa obchodzącej obrońców od drugiej strony Thalii. Mimo to rozgrywkę wygrywają Łowczynie dzięki [[Zoe Nightshade]], która pierwsza przekracza granicę ze sztandarem Obozu Herosów. Thalia i Percy zaczynają się obwiniać o to, przez kogo przegrał Obóz: Thalia uważa, że to wina Perseusza, gdyż nie trzymał się planu, a Jackson twierdzi, że córka Zeusa i tak nie miała szans zdobyć sztandaru. Nagle do Łowczyń podchodzi [[Bezimienna Wyrocznia|Wyrocznia Delficka]] i wygłasza przepowiednię w kierunku Zoe. Nakazała jej ruszyć na ratunek Artemidzie razem z czworgiem towarzyszy. Przepowiednia ostrzega także, że dwoje członków misji zginie. Zoe wybiera Biankę, Thalię, Grovera i [[Phoebe]], jedną ze swoich Łowczyń. Percy jest rozczarowany, gdyż liczy na to, że sam będzie mógł wziąc udział misji i pomóc Annabeth. Ma sen, w którym widzi, jak spętana bogini Artemida zastępuje Annabeth w dźwiganiu nieboskłonu. Wie, że Luke oszczędził córkę Ateny i liczy na to, że może ją uratować. W nocy odwiedza go jego pegaz [[Mroczny]], który informuje go, że na dnie oceanu leży spętane morskie zwierzę. Percy jest do tego przyzwyczajony, gdyż regularnie uwalnia wodne zwierzątka lub potwory, uwięzione wskutek nieostrożnego działania pobliskich rybaków. Syn Posejdona opuszcza Obóz, nurkuje i uwalnia potwora, który wygląda jak skrzyżowanie węża z krową. Nazywa go [[Ofiotaur|Nessie]]. Wraca do Obozu, gdzie podsłuchuje rozmowę osób wybranych na członków misji. Z rozmowy wynika, że Łowczyni Phoebe założyła otrzymany od synów [[Hermes|Hermesa]] podkoszulek spryskany trującą krwią centaura i nie jest w stanie wyruszyć na wyprawę. Zoe, Bianca, Thalia i Grover wsiadają więc do obozowej furgonetki i wyruszają tylko we czworo, a Percy podąża za nimi na swoim pegazie. Jest niewidzialny, gdyż ma na sobie [[Czapka niewidka|czapkę-niewidkę]] Annabeth. Po drodze zatrzymuje go Dionizos, który, jak się okazuje, dostrzegł ucieczkę półboga z Obozu. Pozwala mu jednak lecieć dalej, gdyż, jak sam twierdzi, liczy na to, że Percy zginie.
+
Percy będący już 13-latkiem udaje się wraz z Annabeth i [[Thalia Grace|Thalią]] do [[Westover Hall]], szkoły wojskowej w Bar Harbor w stanie Maine, gdzie Grover odnalazł dwójkę potężnych półbogów. Na miejscu zastają Grovera i razem z nim udają się do budynku. Na korytarzu spotykają dyrektorkę, panią Utschniack oraz jej zastępcę, pana Cierniaka. Thalia za pomocą Mgły wmawia dyrektorce, że ona, Annabeth oraz Percy są uczniami Westover Hall i syn Posejdona wraz z przyjaciółmi udaje się na tańce. Po drodze Grover wyjaśnia, że pan Cierniak jest potworem, przed którym miał ochraniać nieznanych herosów. Na tańcach Percy tańczy z Annabeth i dowiaduje się od niej, że jej ojciec chce się przenieść z Nowego Jorku do San Francisco. Po chwili okazuje się, że pan Cierniak zabrał nieznanych herosów, [[Nico di Angelo|Nica]] i [[Bianca di Angelo|Biankę]] ze szkoły, na co Percy wybiega z sali gimnastycznej i dogania ich. Po walce z panem Cierniakiem, mantikorą w przebraniu zostaje ukąszony i porwany przez potwora. Zastępca dyrektora prowadzi herosów nad urwisko, gdzie po chwili przylatuje helikopter mający zabrać Percy'ego, Biankę i Nica. Z opresji ratują ich Annabeth, Grover i Thalia, a także [[Łowczynie Artemidy]]. Podczas walki mantikora spada urwiska wraz z Annabeth siedzącą mu na plecach. Percy nie odczuwa, by córka Ateny spadłą do morza, więc czuje ulgę, że nie zginęła. Percy'ego wzywa następnie wraz z Bianką Artemida, przywódczyni Łowczyń, a także bogini łowów i dzikiej przyrody. Mówi ona chłopakowi, by opowiedział, co się stało przed ich przybyciem, co brunet robi. Następnie namawia młodszą półboginię, by stała się Łowczynią Artemidy i dołączyła do ich łowów. Dziewczyna mimo nalegań Percy'ego składa przysięgę i dołącza do Łowczyń Artemidy. Artemida, która wyrusza na misję zabicia potwora, o którym mówił Cierniak wzywa swojego brata, boga słońca Apollina, który za namowami siostry postanawia zawieźć Łowczynie, herosów i satyra do Obozu Herosów. Zamienia następnie swój słoneczny rydwan w autobus i namawia Thalię, by to ona prowadziła. Dziewczyna się niechętnie zgadza, co doprowadza do wylądowania rydwanem w jeziorze Obozu Herosów. Łowczynie Artemidy z poruczniczką [[Zoe Nightshade]] na czele udają się do Domku 8, natomiast Percy, Thalia i Nico idą do Wielkiego Domu, gdzie zastają Pana D. i Chejrona, którym opowiadają co się wydarzyła w Westover Hall. Mimo, że Dionizos nie przejął się historią, to centaur na wieźć o zniknięciu Annabeth bardzo posmutniał, gdyż córka Ateny była jedną z jego ulubionych uczennic. Poprzez kłótnię, syn Posejdona prawie atakuje Pana D., jednak bóg wina słuchający opowiadań Nico o jego grze, Magia i mit szybko zapomina o synu Posejdona, który wraz z Thalią szybko wychodzi. Herosi za rozkazem Chejrona oznajmiają wszystkim obozowiczom, że jak zawsze po przybyciu Łowczyń do Obozu rozegra się bitwa o sztandar między obozowiczami a Łowczyniami Artemidy. Po powrocie do domku 3, Percy zastaje tam prezent od jego ojca – fontannę ze złotymi drachmami, której używa do wysłania iryfonu do Tysona. Następnie zasypia, a w śnie widzi Annabeth, która pomaga Luke'owi dźwigającemu nieboskłon i sama bierze go na swój ciężar. Następnego dnia dowiaduje się od Grovera, że Zoe również miała niepokojący sen, o Artemidzie, i zamierzała opuścić obóz, jednak Chejron jej nie pozwolił. Wszyscy herosi szykują się do [[Bitwa o sztandar|Bitwy o sztandar]], w której mają zmierzyć się z Łowczyniami. Thalia Grace kieruje Percy'ego na obronę, a sama zamierza zająć się atakiem. Podczas bitwy Percy opuszcza swoją pozycję i biegnie po sztandar, zabierając go sprzed nosa obchodzącej obrońców od drugiej strony Thalii. Mimo to rozgrywkę wygrywają Łowczynie dzięki [[Zoe Nightshade]], która pierwsza przekracza granicę ze sztandarem Obozu Herosów. Thalia i Percy zaczynają się obwiniać o to, przez kogo przegrał Obóz: Thalia uważa, że to wina Perseusza, gdyż nie trzymał się planu, a Jackson twierdzi, że córka Zeusa i tak nie miała szans zdobyć sztandaru. Nagle do Łowczyń podchodzi [[Bezimienna Wyrocznia|Wyrocznia Delficka]] i wygłasza przepowiednię w kierunku Zoe. Nakazała jej ruszyć na ratunek Artemidzie razem z czworgiem towarzyszy. Przepowiednia ostrzega także, że dwoje członków misji zginie. Zoe wybiera Biankę, Thalię, Grovera i [[Phoebe]], jedną ze swoich Łowczyń. Percy jest rozczarowany, gdyż liczy na to, że sam będzie mógł wziąc udział misji i pomóc Annabeth. Ma sen, w którym widzi, jak spętana bogini Artemida zastępuje Annabeth w dźwiganiu nieboskłonu. Wie, że Luke oszczędził córkę Ateny i liczy na to, że może ją uratować. W nocy odwiedza go jego pegaz [[Mroczny]], który informuje go, że na dnie oceanu leży spętane morskie zwierzę. Percy jest do tego przyzwyczajony, gdyż regularnie uwalnia wodne zwierzątka lub potwory, uwięzione wskutek nieostrożnego działania pobliskich rybaków. Syn Posejdona opuszcza Obóz, nurkuje i uwalnia potwora, który wygląda jak skrzyżowanie węża z krową. Nazywa go [[Ofiotaur|Nessie]]. Wraca do Obozu, gdzie podsłuchuje rozmowę osób wybranych na członków misji. Z rozmowy wynika, że Łowczyni Phoebe założyła otrzymany od synów [[Hermes|Hermesa]] podkoszulek spryskany trującą krwią centaura i nie jest w stanie wyruszyć na wyprawę. Zoe, Bianca, Thalia i Grover wsiadają więc do obozowej furgonetki i wyruszają tylko we czworo, a Percy podąża za nimi na swoim pegazie. Jest niewidzialny, gdyż ma na sobie [[Czapka niewidka|czapkę-niewidkę]] Annabeth. Po drodze zatrzymuje go Dionizos, który, jak się okazuje, dostrzegł ucieczkę półboga z Obozu. Pozwala mu jednak lecieć dalej, gdyż, jak sam twierdzi, liczy na to, że Percy zginie. Kiedy biała furgonetka zatrzymuje się przez Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej, Perseusz nakazuje zmęczonemu pegazowi wrócić do Obozu Herosów i odpocząć. Jackson dostrzega pana Cierniaka, który zmierza w stronę wystawy poświęconej historii naturalnej. Udaje się tam za nim. Widzi tam mantikorę rozmawiającą z Lukiem oraz mężczyzną nazywanym Generałem. Na jego oczach z zasadzonych w doniczkach zębów smoka zostają wyhodowani [[szkieletowi wojownicy]] - niemal nieśmiertleni, potworni tropiciele. Percy ucieka i ostrzega przed nimi drużynę członków misji. Zoe jest niezadowolona z tego, że się pojawił, ale Grover się cieszy. W Muzeum pojawia się olbrzymi [[Lew nemejski|Lew Nemejski]], który rzuca się na członków misji. Podczas walki z Lwem okazuje się, że jego skóra jest odporna na wszelką broń. Percy nakazuje więc Łowczyniom, aby celowały w jego paszczę. Walka jest szybka i pełna niebezpiecznych manewrów - w trakcie ucieczki przed potworem bohaterowie skaczą po wiszących modelach samolotów. W końcu Percy zabiera ze sklepiku kilka paczek mrożonego jedzenia i wrzuca je do pyska Lwa, który na moment ma otwartą szerzej paszczę. Wówczas strzały wreszcie tam trafiają, a bestia ginie. Pozostaje po nim tylko skóra, którą Zoe pozwala zabrać Percy'emu. Uznaje go również za członka misji.
   
 
=== ''[[Apollo i Boskie Próby]]'' ===
 
=== ''[[Apollo i Boskie Próby]]'' ===
Linia 291: Linia 291:
 
==Relacje==
 
==Relacje==
 
===Miłosne zainteresowania===
 
===Miłosne zainteresowania===
====[[Annabeth Chase]]====
+
====[[Annabeth Chase|''Annabeth Chase'']]====
 
[[Plik:PerandAnn.jpg|thumb|Percy ze swoją dziewczyną, [[Annabeth Chase|Annabeth]]]]
 
[[Plik:PerandAnn.jpg|thumb|Percy ze swoją dziewczyną, [[Annabeth Chase|Annabeth]]]]
   
Linia 309: Linia 309:
 
Uczucie między Percym a jego dziewczyną widać nawet w ''Greckich Herosach według Percy'ego Jacksona'' - heros przyznał się, że gdyby Annabeth umarła, ten zszedłby do Podziemia i chciał ją przywrócić do żywych (podobnie jak Orfeusz, tyle że bez śpiewania).
 
Uczucie między Percym a jego dziewczyną widać nawet w ''Greckich Herosach według Percy'ego Jacksona'' - heros przyznał się, że gdyby Annabeth umarła, ten zszedłby do Podziemia i chciał ją przywrócić do żywych (podobnie jak Orfeusz, tyle że bez śpiewania).
   
====[[Kalipso]]====
+
====''[[Kalipso]]''====
 
[[File:Kalipso.jpg|thumb|[[Kalipso]], przyjaciółka Percy'ego.]]
 
[[File:Kalipso.jpg|thumb|[[Kalipso]], przyjaciółka Percy'ego.]]
   
Linia 315: Linia 315:
 
[[Kalipso]] i Percy po raz pierwszy spotkali się, gdy Percy trafił na jej wyspę [[Ogygia|Ogygię]]. Nimfa uzdrowiła Percy'ego po tym, jak został poważnie osłabiony. Percy później dowiedział się, że nieśmiertelna Kalipso została skazana na życie na wyspie na zawsze za wsparcie swojego ojca, [[Atlas]]a. Poprosiła go, by do niej dołączył i żył z nią na zawsze tam, gdzie stałby się nieśmiertelny. Chłopak jej odmówił, nawet mimo tego, że uratowałoby go to przed przepowiednią (gdyby pozostał na wyspie, nigdy nie ukończyłby szesnastu lat). Nimfa zakochała się w Percym i on też z czasem żywił do niej jakieś uczucie. Syn Posejdona uważał ją za osobę piękniejszą od samej Afrodyty. W ''[[Ostatni Olimpijczyk|Ostatnim Olimpijczyku]]'', Percy poprosił [[Greccy bogowie|Bogów]] o umorzenie kary pokojowo nastawionym bogom i [[Tytani|Tytanom]], którzy wsparli [[Kronos]]a, w tym o uwolnienie Kalipso z jej więzienia. Okazało się, że to [[Hera]] wysłała Percy'ego do Nimfy, aby ta mogła go uleczyć, a [[Mojry]] nie zdołały uśmiercić, ponieważ na wyspie Kalipso był nieśmiertelny. Jednak podobnie jak wszyscy inni bohaterowie, którzy wylądowali na jej wyspie, Percy musiał ją opuścić, co również było częścią kary nimfy. W ''[[Dom Hadesa|Domu Hadesa]]'' ponownie pojawia się Kalipso. Pomimo, że Percy kazał bogom przysiąc na Styks, że uwolnią ją z więzienia, ci jednak zapominają o niej. Kalipso winiła za to bogów, ale także Annabeth. Myślała, że ​​to z winy córki Ateny, została sam a Percy'ego o niej zapomniał. Chociaż przeklęła Annabeth za to, Percy jej nie obwiniał za to. Syn Posejdona miał sobie za złe ale, że nie dopilnował, by bogowie uwolnili ją z jej więzienia.
 
[[Kalipso]] i Percy po raz pierwszy spotkali się, gdy Percy trafił na jej wyspę [[Ogygia|Ogygię]]. Nimfa uzdrowiła Percy'ego po tym, jak został poważnie osłabiony. Percy później dowiedział się, że nieśmiertelna Kalipso została skazana na życie na wyspie na zawsze za wsparcie swojego ojca, [[Atlas]]a. Poprosiła go, by do niej dołączył i żył z nią na zawsze tam, gdzie stałby się nieśmiertelny. Chłopak jej odmówił, nawet mimo tego, że uratowałoby go to przed przepowiednią (gdyby pozostał na wyspie, nigdy nie ukończyłby szesnastu lat). Nimfa zakochała się w Percym i on też z czasem żywił do niej jakieś uczucie. Syn Posejdona uważał ją za osobę piękniejszą od samej Afrodyty. W ''[[Ostatni Olimpijczyk|Ostatnim Olimpijczyku]]'', Percy poprosił [[Greccy bogowie|Bogów]] o umorzenie kary pokojowo nastawionym bogom i [[Tytani|Tytanom]], którzy wsparli [[Kronos]]a, w tym o uwolnienie Kalipso z jej więzienia. Okazało się, że to [[Hera]] wysłała Percy'ego do Nimfy, aby ta mogła go uleczyć, a [[Mojry]] nie zdołały uśmiercić, ponieważ na wyspie Kalipso był nieśmiertelny. Jednak podobnie jak wszyscy inni bohaterowie, którzy wylądowali na jej wyspie, Percy musiał ją opuścić, co również było częścią kary nimfy. W ''[[Dom Hadesa|Domu Hadesa]]'' ponownie pojawia się Kalipso. Pomimo, że Percy kazał bogom przysiąc na Styks, że uwolnią ją z więzienia, ci jednak zapominają o niej. Kalipso winiła za to bogów, ale także Annabeth. Myślała, że ​​to z winy córki Ateny, została sam a Percy'ego o niej zapomniał. Chociaż przeklęła Annabeth za to, Percy jej nie obwiniał za to. Syn Posejdona miał sobie za złe ale, że nie dopilnował, by bogowie uwolnili ją z jej więzienia.
   
====[[Rachel Elizabeth Dare]]====
+
====[[Rachel Elizabeth Dare|''Rachel Elizabeth Dare'']]====
 
[[File:Rachel Dare.jpg|thumb|[[Rachel Elizabeth Dare]], przyjaciółka Percy'ego.]]
 
[[File:Rachel Dare.jpg|thumb|[[Rachel Elizabeth Dare]], przyjaciółka Percy'ego.]]
   
Linia 322: Linia 322:
 
Percy poznał [[Rachel Elizabeth Dare|Rachel]] parę sekund po tym, jak przez przypadek omal jej nie zabił. W ''[[Bitwa w Labiryncie|Bitwie w Labiryncie]]'' zostali dobrymi przyjaciółmi, o co była zazdrosna Annabeth. Syn Posejdona bardzo lubił Rachel i czuł się winny, gdy ta wpadła w jakieś kłopoty. W ''[[Ostatni Olimpijczyk|Ostatnim Olimpijczyku]]'' było wspomniane, że razem spędzili większość lata. Percy'emu Rachel wydawała się taka otwarta, piękna, mówiąca o swoich uczuciach, czuł się swobodnie w jej towarzystwie, w przeciwieństwie do towarzystwa Annabeth, gdzie musiał ciągle uważać na swoje słowa, by ta go nie znienawidziła. W tej samej części Rachel i Percy razem planowali pojechać na wakacje na Karaiby (razem z rodzicami Rachel), ale z powodu misji Percy'ego to nie wyszło. Przed wyruszeniem Percy'ego na misje, Rachel pocałowała go w ''Ostatnim Olimpijczyku''. Gdy ponownie pojawiła się w tej części, podczas bitwy na Manhattanie, dziewczyna z nim ''zerwała'', co dla Percy'ego było żenujące, ponieważ tak naprawdę nigdy ze sobą nie chodzili. Dziewczyna tłumaczy się, że ciągnęło ją do niego, ponieważ to on pokazał jej świat bogów oraz pomógł zrozumieć, dlaczego ta widzi potwory. Rachel mówi, że ich losy się nie splatają. Gdy Rachel została nową wyrocznią, Percy bardzo się o nią martwił. Potem znów zostali dobrymi przyjaciółmi.
 
Percy poznał [[Rachel Elizabeth Dare|Rachel]] parę sekund po tym, jak przez przypadek omal jej nie zabił. W ''[[Bitwa w Labiryncie|Bitwie w Labiryncie]]'' zostali dobrymi przyjaciółmi, o co była zazdrosna Annabeth. Syn Posejdona bardzo lubił Rachel i czuł się winny, gdy ta wpadła w jakieś kłopoty. W ''[[Ostatni Olimpijczyk|Ostatnim Olimpijczyku]]'' było wspomniane, że razem spędzili większość lata. Percy'emu Rachel wydawała się taka otwarta, piękna, mówiąca o swoich uczuciach, czuł się swobodnie w jej towarzystwie, w przeciwieństwie do towarzystwa Annabeth, gdzie musiał ciągle uważać na swoje słowa, by ta go nie znienawidziła. W tej samej części Rachel i Percy razem planowali pojechać na wakacje na Karaiby (razem z rodzicami Rachel), ale z powodu misji Percy'ego to nie wyszło. Przed wyruszeniem Percy'ego na misje, Rachel pocałowała go w ''Ostatnim Olimpijczyku''. Gdy ponownie pojawiła się w tej części, podczas bitwy na Manhattanie, dziewczyna z nim ''zerwała'', co dla Percy'ego było żenujące, ponieważ tak naprawdę nigdy ze sobą nie chodzili. Dziewczyna tłumaczy się, że ciągnęło ją do niego, ponieważ to on pokazał jej świat bogów oraz pomógł zrozumieć, dlaczego ta widzi potwory. Rachel mówi, że ich losy się nie splatają. Gdy Rachel została nową wyrocznią, Percy bardzo się o nią martwił. Potem znów zostali dobrymi przyjaciółmi.
   
====[[Reyna Ramírez-Arellano]]====
+
====[[Reyna Ramírez-Arellano|''Reyna Ramírez-Arellano'']]====
 
[[Plik:Reyna full body-0.jpg|thumb|[[Reyna Ramírez-Arellano]], przyjaciółka i dawna współpretorka Percy'ego.]] W ''Morzu Potworów'' Reyna była zrozpaczona, gdy Percy zniszczył dom jej i Hylli na wyspie Kirke, czego dowodem była jej wrogość i nieufność w stosunku do niego na początku ''Syna Neptuna''. Z czasem jednak, dziewczyna stopniowo zaczęła się w nim podkochiwać. Przesłuchując Percy'ego i przez całe spotkanie sugerowała mu, że już się kiedyś spotkali. Później wyjawiła mu, że kiedyś mieszkała na wyspie Kirke, gdzie Percy i Annabeth rozpętali istne piekło uwalniając tłum piratów, co doprowadziło do uwięzienia jej i jej siostry. Poprosiła Percy'ego o rozważenie zajęcia miejsca Jasona, jako Pretora, mówiąc mu również, że mogą być "przyjaciółmi". Percy domyślił się, że Reyna sugerowała, że mogło to doprowadzić, że oboje mogliby zostać parą. Odrzucił ofertę Reyny, stwierdzając, że ma już dziewczynę. Pod koniec ''Syna Neptuna'' Reyna uśmiechała się, gdy Percy pojawiał się w bitwie. Podczas bitwy, gdy widziała swoją siostrę Hyllę, zerka na Percy'ego z wyrazem, który mówi: ''Chętnie bym cię teraz wyściskała''. W ''Znaku Ateny'' Annabeth uświadomiła sobie, podczas rozmowy z Reyną, że rzymianka próbowała rozkochać w sobie Percy'ego, ale ten odrzucił jej względy na rzecz swojej miłości do Annabeth.
 
[[Plik:Reyna full body-0.jpg|thumb|[[Reyna Ramírez-Arellano]], przyjaciółka i dawna współpretorka Percy'ego.]] W ''Morzu Potworów'' Reyna była zrozpaczona, gdy Percy zniszczył dom jej i Hylli na wyspie Kirke, czego dowodem była jej wrogość i nieufność w stosunku do niego na początku ''Syna Neptuna''. Z czasem jednak, dziewczyna stopniowo zaczęła się w nim podkochiwać. Przesłuchując Percy'ego i przez całe spotkanie sugerowała mu, że już się kiedyś spotkali. Później wyjawiła mu, że kiedyś mieszkała na wyspie Kirke, gdzie Percy i Annabeth rozpętali istne piekło uwalniając tłum piratów, co doprowadziło do uwięzienia jej i jej siostry. Poprosiła Percy'ego o rozważenie zajęcia miejsca Jasona, jako Pretora, mówiąc mu również, że mogą być "przyjaciółmi". Percy domyślił się, że Reyna sugerowała, że mogło to doprowadzić, że oboje mogliby zostać parą. Odrzucił ofertę Reyny, stwierdzając, że ma już dziewczynę. Pod koniec ''Syna Neptuna'' Reyna uśmiechała się, gdy Percy pojawiał się w bitwie. Podczas bitwy, gdy widziała swoją siostrę Hyllę, zerka na Percy'ego z wyrazem, który mówi: ''Chętnie bym cię teraz wyściskała''. W ''Znaku Ateny'' Annabeth uświadomiła sobie, podczas rozmowy z Reyną, że rzymianka próbowała rozkochać w sobie Percy'ego, ale ten odrzucił jej względy na rzecz swojej miłości do Annabeth.
   
 
===Przyjaciele===
 
===Przyjaciele===
====[[Grover Underwood]]====
+
====[[Grover Underwood|''Grover Underwood'']]====
 
[[File:Grover Underwood-0.jpg|thumb|[[Grover Underwood|Grover]], najlepszy przyjaciel Percy'ego.]]
 
[[File:Grover Underwood-0.jpg|thumb|[[Grover Underwood|Grover]], najlepszy przyjaciel Percy'ego.]]
   
Linia 333: Linia 333:
 
Percy poznał [[Grover Underwood|Grovera]] w szkole [[Yancy Academy]]. Zaprzyjaźnili się, Percy bronił przyjaciela przed szkolnymi osiłkami. Gdy wyszło na jaw, że Grover jest satyrem, Percy był trochę zdziwiony, ale później przywykł do widoku kozich nóg. Na ich pierwszej wyprawie bardzo się do siebie zbliżyli. Percy był zasmucony, gdy Grover udał się na poszukiwania boga [[Pan]]a. Gdy Grover był w niebezpieczeństwie, Percy zawsze się o niego martwił i starał się go uratować. Zazwyczaj rozmawiali ze sobą o swoich problemach, choć Grover potrafił wyczuć emocje, więc wiedział co czuje jego przyjaciel. Gdy na początku serii ''[[Olimpijscy Herosi]]'' Percy znikął, można wywnioskować, Grover się o niego bardzo martwił.
 
Percy poznał [[Grover Underwood|Grovera]] w szkole [[Yancy Academy]]. Zaprzyjaźnili się, Percy bronił przyjaciela przed szkolnymi osiłkami. Gdy wyszło na jaw, że Grover jest satyrem, Percy był trochę zdziwiony, ale później przywykł do widoku kozich nóg. Na ich pierwszej wyprawie bardzo się do siebie zbliżyli. Percy był zasmucony, gdy Grover udał się na poszukiwania boga [[Pan]]a. Gdy Grover był w niebezpieczeństwie, Percy zawsze się o niego martwił i starał się go uratować. Zazwyczaj rozmawiali ze sobą o swoich problemach, choć Grover potrafił wyczuć emocje, więc wiedział co czuje jego przyjaciel. Gdy na początku serii ''[[Olimpijscy Herosi]]'' Percy znikął, można wywnioskować, Grover się o niego bardzo martwił.
   
====[[Thalia Grace]]====
+
====[[Thalia Grace|''Thalia Grace'']]====
 
[[File:Thalia Grace PJ.jpg|thumb|[[Thalia Grace]], przyjaciółka Percy'ego.]]
 
[[File:Thalia Grace PJ.jpg|thumb|[[Thalia Grace]], przyjaciółka Percy'ego.]]
   
Linia 340: Linia 340:
 
Percy na początku znajomości z [[Thalia Grace|Thalią]] był bardzo zazdrosny o to, że wszyscy traktują ją jakby była od niego lepsza i ważniejsza, ponieważ była córką [[Zeus]]a. Podczas zdobywania sztandaru Percy strasznie pokłócił się z Thalią i czuł, że zaczynał ją nienawidzić. Jednak na ich wspólnej wyprawie zdał sobie sprawę, jak bardzo lubi dziewczynę. Mimo, iż czasem była dość wredna, to w rzeczywistości była dobrą przyjaciółką. Gdy Thalia zostaje łowczynią, Percy był tym zaskoczony. Thalia na oczach całej Rady Bogów przytuliła go i powiedziała mu, że była strasznie dumna z ich przyjaźni. Od tamtego czasu naprawdę stali się przyjaciółmi. Przeżyli też razem kilka przygód. Gdy w bitwie na Manhattanie pojawiła się Thalia, Percy bardzo się z tego ucieszył. Gdy syn Posejdona zaginął, łowczynie pod wodzą Thalii szukały Percy'ego, co było kolejnym dowodem, jak ta dwójka była ze sobą zżyta.
 
Percy na początku znajomości z [[Thalia Grace|Thalią]] był bardzo zazdrosny o to, że wszyscy traktują ją jakby była od niego lepsza i ważniejsza, ponieważ była córką [[Zeus]]a. Podczas zdobywania sztandaru Percy strasznie pokłócił się z Thalią i czuł, że zaczynał ją nienawidzić. Jednak na ich wspólnej wyprawie zdał sobie sprawę, jak bardzo lubi dziewczynę. Mimo, iż czasem była dość wredna, to w rzeczywistości była dobrą przyjaciółką. Gdy Thalia zostaje łowczynią, Percy był tym zaskoczony. Thalia na oczach całej Rady Bogów przytuliła go i powiedziała mu, że była strasznie dumna z ich przyjaźni. Od tamtego czasu naprawdę stali się przyjaciółmi. Przeżyli też razem kilka przygód. Gdy w bitwie na Manhattanie pojawiła się Thalia, Percy bardzo się z tego ucieszył. Gdy syn Posejdona zaginął, łowczynie pod wodzą Thalii szukały Percy'ego, co było kolejnym dowodem, jak ta dwójka była ze sobą zżyta.
   
====[[Leo Valdez]]====
+
====[[Leo Valdez|''Leo Valdez'']]====
 
[[File:Leo Valdez-Viria.jpg|thumb|[[Leo Valdez|Leo]], dobry przyjaciel Percy'ego.]]
 
[[File:Leo Valdez-Viria.jpg|thumb|[[Leo Valdez|Leo]], dobry przyjaciel Percy'ego.]]
   
 
[[Leo Valdez]] i Percy Jackson poznali się w "Znaku Ateny". Można wywnioskować, że byli wobec siebie obojętni – nie czuli do siebie wrogości, jednak też nie przyjaźnili się zbytnio. Leo sobie zarzucał, że to jego wina, że Percy wraz z Annabeth wpadli do Tartaru. Bardzo się ucieszył, gdy wracają stamtąd żywi. Jednak na ich wspólnej misji poskromienia Nike w [[Krew Olimpu|Krwi Olimpu]] Percy zaczął czuć, że coś jest między nimi nie tak. Wcześniej usłyszał, że Leo trafił na Ogygię i tam zakochał się w Kalipso. Percy przeprasza Leona, jeśli przez niego ta nimfa cierpiała. Było mu wstyd, że od tamtego feralnego lata, w który sam przebywał na Ogygii, nie myślał zbyt często o Kalipso i nawet nie dopilnował, by bogowie zgodnie z obietnicą uwolnili ją z wyspy. Po tym wyznaniu Leo zaczął cieplej traktować Percy'ego, zaczął mu wymyślać przezwiska, np. Wodnik. Można by rzec, że zostali jako tako przyjaciółmi.
 
[[Leo Valdez]] i Percy Jackson poznali się w "Znaku Ateny". Można wywnioskować, że byli wobec siebie obojętni – nie czuli do siebie wrogości, jednak też nie przyjaźnili się zbytnio. Leo sobie zarzucał, że to jego wina, że Percy wraz z Annabeth wpadli do Tartaru. Bardzo się ucieszył, gdy wracają stamtąd żywi. Jednak na ich wspólnej misji poskromienia Nike w [[Krew Olimpu|Krwi Olimpu]] Percy zaczął czuć, że coś jest między nimi nie tak. Wcześniej usłyszał, że Leo trafił na Ogygię i tam zakochał się w Kalipso. Percy przeprasza Leona, jeśli przez niego ta nimfa cierpiała. Było mu wstyd, że od tamtego feralnego lata, w który sam przebywał na Ogygii, nie myślał zbyt często o Kalipso i nawet nie dopilnował, by bogowie zgodnie z obietnicą uwolnili ją z wyspy. Po tym wyznaniu Leo zaczął cieplej traktować Percy'ego, zaczął mu wymyślać przezwiska, np. Wodnik. Można by rzec, że zostali jako tako przyjaciółmi.
   
====[[Nico di Angelo]]====
+
====[[Nico di Angelo|''Nico di Angelo'']]====
 
[[File:Nico di Angelo PJ.jpg|thumb|[[Nico di Angelo|Nico]], syn Hadesa i przyjaciel Percy'ego.]]
 
[[File:Nico di Angelo PJ.jpg|thumb|[[Nico di Angelo|Nico]], syn Hadesa i przyjaciel Percy'ego.]]
   
 
Na początku [[Nico di Angelo|Nico]] denerwował Percy'ego. Wydawał mu się głupim, denerwującym dzieciakiem. Później, gdy zginęła siostra Nica, a on sam uciekł, Percy zaczął się o niego martwić. Miewał też sny w których widział, że syn [[Hades]]a chciał go zabić. Gdy się spotkali, Nico obwiniał Percy'ego o śmierć Bianki, zrozumiał jednak w końcu, że był to jej wybór. W "Ostatnim Olimpijczyku" Nico zaproponował Percy'emu kąpiel w wodach Styksu, aby ten uodpornił się na obrażenia ([[Piętno Achillesa]]). Percy początkowo nie chciał się zgodzić, ale ostatecznie przyjął propozycję. Nie miał pojęcia, że Nico złożył mu tę ofertę w nadziei na zdobycie sympatii syna Posejdona. W "Synu Neptuna" Percy'emu, pomimo utraty pamięci, wydawało mu się, że gdzieś już spotkał Nica (nie pamiętał Grovera ani Tysona, chociaż z pozoru byli mu bliżsi), co świadczy o tym, że syn Hadesa był dla niego kimś ważnym. W "Krwi Olimpu" Nico wyznał Percy'emu, że przez długi czas był w nim zakochany. Nie wspomniał, jak bardzo siebie za to nienawidził i jak ogromny ból mu to sprawiało, przedstawił sprawę w czasie przeszłym i oznajmił, że już w porządku i że Percy jest super, ale nie w jego typie.
 
Na początku [[Nico di Angelo|Nico]] denerwował Percy'ego. Wydawał mu się głupim, denerwującym dzieciakiem. Później, gdy zginęła siostra Nica, a on sam uciekł, Percy zaczął się o niego martwić. Miewał też sny w których widział, że syn [[Hades]]a chciał go zabić. Gdy się spotkali, Nico obwiniał Percy'ego o śmierć Bianki, zrozumiał jednak w końcu, że był to jej wybór. W "Ostatnim Olimpijczyku" Nico zaproponował Percy'emu kąpiel w wodach Styksu, aby ten uodpornił się na obrażenia ([[Piętno Achillesa]]). Percy początkowo nie chciał się zgodzić, ale ostatecznie przyjął propozycję. Nie miał pojęcia, że Nico złożył mu tę ofertę w nadziei na zdobycie sympatii syna Posejdona. W "Synu Neptuna" Percy'emu, pomimo utraty pamięci, wydawało mu się, że gdzieś już spotkał Nica (nie pamiętał Grovera ani Tysona, chociaż z pozoru byli mu bliżsi), co świadczy o tym, że syn Hadesa był dla niego kimś ważnym. W "Krwi Olimpu" Nico wyznał Percy'emu, że przez długi czas był w nim zakochany. Nie wspomniał, jak bardzo siebie za to nienawidził i jak ogromny ból mu to sprawiało, przedstawił sprawę w czasie przeszłym i oznajmił, że już w porządku i że Percy jest super, ale nie w jego typie.
   
====[[Clarisse La Rue]]====
+
====[[Clarisse La Rue|''Clarisse La Rue'']]====
 
[[File:ClarisseLaRue-299x416.jpg|thumb|[[Clarisse La Rue|Clarisse]], córka Aresa i przyjaciółka Percy'ego.]]
 
[[File:ClarisseLaRue-299x416.jpg|thumb|[[Clarisse La Rue|Clarisse]], córka Aresa i przyjaciółka Percy'ego.]]
   
Linia 358: Linia 358:
 
Percy, od kiedy [[Clarisse La Rue|Clarisse]] prawie wsadziła mu głowę do kibla w ''Złodzieju Pioruna'' zaczął ją nienawidzić. Gdy Clarisse go zaatakowała nad strumieniem i Percy złamał elektryczną włócznię Clarisse, ich relacja się nie polepszyła. Nie pomogło też to, że Clarisse zrobiła Percy'emu całun z napisem CIENIAS. Dopiero w "Morzu Potworów" trochę ją zrozumiał i zaczął szanować za odwagę, zastanawiając się, jakby on się czuł, gdyby ktoś mu "ukradł" misję. W "Klątwie Tytana" wspomniał, że brakuje mu jej w obozie (kiedy była na misji). W "Bitwie w Labiryncie" Clarisse poprosiła go o przysługę, a on się zgadza. W "Ostatnim Olimpijczyku" bardzo ją polubił (o czym nie zdawał sobie sprawy), jednak denerwowało go, że dziewczyna odmówiła pójścia na wojnę i cieszył się, gdy do nich później dołączyła. W "Archiwum Herosów" wspomniał, że Clarisse to jego przyjaciółka, ale ostrzegł, że jak dziewczyna komuś o tym powie, wtedy ją zabije. Możliwe, że Clarisse tęskniła za Percym kiedy zaginął i cieszyła się z jego powrotu.
 
Percy, od kiedy [[Clarisse La Rue|Clarisse]] prawie wsadziła mu głowę do kibla w ''Złodzieju Pioruna'' zaczął ją nienawidzić. Gdy Clarisse go zaatakowała nad strumieniem i Percy złamał elektryczną włócznię Clarisse, ich relacja się nie polepszyła. Nie pomogło też to, że Clarisse zrobiła Percy'emu całun z napisem CIENIAS. Dopiero w "Morzu Potworów" trochę ją zrozumiał i zaczął szanować za odwagę, zastanawiając się, jakby on się czuł, gdyby ktoś mu "ukradł" misję. W "Klątwie Tytana" wspomniał, że brakuje mu jej w obozie (kiedy była na misji). W "Bitwie w Labiryncie" Clarisse poprosiła go o przysługę, a on się zgadza. W "Ostatnim Olimpijczyku" bardzo ją polubił (o czym nie zdawał sobie sprawy), jednak denerwowało go, że dziewczyna odmówiła pójścia na wojnę i cieszył się, gdy do nich później dołączyła. W "Archiwum Herosów" wspomniał, że Clarisse to jego przyjaciółka, ale ostrzegł, że jak dziewczyna komuś o tym powie, wtedy ją zabije. Możliwe, że Clarisse tęskniła za Percym kiedy zaginął i cieszyła się z jego powrotu.
   
====[[Jason Grace]]====
+
====[[Jason Grace|''Jason Grace'']]====
 
[[File:Jason by Viria.jpg|thumb|[[Jason Grace|Jason]], syn Jupitera i przyjaciel Percy'ego.]]
 
[[File:Jason by Viria.jpg|thumb|[[Jason Grace|Jason]], syn Jupitera i przyjaciel Percy'ego.]]
   
 
Z [[Jason Grace|Jasonem]] łączy Percy'ego zdrowa rywalizacja. Przez prawie całą wspólną podróż, próbowali ustalić, który z nich był silniejszy. Kiedy ich ciałami zawładnęły złe duchy, prawie się pozabijali, potrafili jednak świetnie współpracować, np. gdy wywoływali burzę w Forcie Sumpter lub gdy walczyli z bliźniaczymi gigantami w Koloseum. Ogólnie rzecz biorąc lubili się nawzajem i często "gaszą" [[Oktawian]]a. W "Krwi Olimpu" zaczynali się bardziej rozumieć i Jason przed Kymopoleją powiedział, że Percy to jego przyjaciel.
 
Z [[Jason Grace|Jasonem]] łączy Percy'ego zdrowa rywalizacja. Przez prawie całą wspólną podróż, próbowali ustalić, który z nich był silniejszy. Kiedy ich ciałami zawładnęły złe duchy, prawie się pozabijali, potrafili jednak świetnie współpracować, np. gdy wywoływali burzę w Forcie Sumpter lub gdy walczyli z bliźniaczymi gigantami w Koloseum. Ogólnie rzecz biorąc lubili się nawzajem i często "gaszą" [[Oktawian]]a. W "Krwi Olimpu" zaczynali się bardziej rozumieć i Jason przed Kymopoleją powiedział, że Percy to jego przyjaciel.
   
====[[Hazel Levesque]]====
+
====[[Hazel Levesque|''Hazel Levesque'']]====
 
[[File:Tumblr okc5xqQnMP1ur33k1o7 400.jpg|thumb|[[Hazel Levesque|Hazel]], przyjaciółka Percy'ego.]]
 
[[File:Tumblr okc5xqQnMP1ur33k1o7 400.jpg|thumb|[[Hazel Levesque|Hazel]], przyjaciółka Percy'ego.]]
   
Linia 370: Linia 370:
 
Percy, gdy poznał [[Hazel Levesque|Hazel]], bardzo ją polubił. Opisywał ją jako otwartą i szczerą osobę. Był jej wdzięczny, że poręczyła się za niego. Natomiast był zły, że [[Oktawian]] szantażował dziewczynę. Na wyprawie zaprzyjaźnili się. Hazel nawet pocałowała go w policzek (ale nie było w tym nic romantycznego, był to typowo siostrzany gest). Chłopak nie zaczął traktować jej inaczej, gdy dowiedział się, że pochodzi z lat czterdziestych. Bardzo mu na niej zależało (co można wywnioskować po tym, jak Leo opisał swoją rozmowę z Percym). Syn Posejdona ucieszył się też, że Hazel zaczęła chodzić z Frankiem. Pod koniec "Syna Neptuna" traktuje tą dwójkę jak swoją rodzinę.
 
Percy, gdy poznał [[Hazel Levesque|Hazel]], bardzo ją polubił. Opisywał ją jako otwartą i szczerą osobę. Był jej wdzięczny, że poręczyła się za niego. Natomiast był zły, że [[Oktawian]] szantażował dziewczynę. Na wyprawie zaprzyjaźnili się. Hazel nawet pocałowała go w policzek (ale nie było w tym nic romantycznego, był to typowo siostrzany gest). Chłopak nie zaczął traktować jej inaczej, gdy dowiedział się, że pochodzi z lat czterdziestych. Bardzo mu na niej zależało (co można wywnioskować po tym, jak Leo opisał swoją rozmowę z Percym). Syn Posejdona ucieszył się też, że Hazel zaczęła chodzić z Frankiem. Pod koniec "Syna Neptuna" traktuje tą dwójkę jak swoją rodzinę.
   
====[[Piper McLean]]====
+
====[[Piper McLean|''Piper McLean'']]====
 
[[File:PiperMcLean-299x416.jpg|thumb|[[Piper McLean|Piper]], córka Afrodyty i przyjaciółka Percy'ego.]]
 
[[File:PiperMcLean-299x416.jpg|thumb|[[Piper McLean|Piper]], córka Afrodyty i przyjaciółka Percy'ego.]]
   
Linia 376: Linia 376:
   
 
{{Cytat|Ej naprawdę mi przykro. Ale w tamtych czasach ludzie bez przerwy zarzynali zwierzęta dla mięsa, skór, skorup i czego tam jeszcze. Dlatego właśnie moja przyjaciółka Piper została wegetarianką.|Percy o Piper; [[Hermes]] idzie do poprawczaka}}
 
{{Cytat|Ej naprawdę mi przykro. Ale w tamtych czasach ludzie bez przerwy zarzynali zwierzęta dla mięsa, skór, skorup i czego tam jeszcze. Dlatego właśnie moja przyjaciółka Piper została wegetarianką.|Percy o Piper; [[Hermes]] idzie do poprawczaka}}
====[[Zoe Nightshade]]====
+
====[[Zoe Nightshade|''Zoe Nightshade'']]====
 
[[File:Zoe Nightshade.jpg|thumb|[[Zoe Nightshade|Zoe]], córka Atlasa i przyjaciółka Percy'ego.]]
 
[[File:Zoe Nightshade.jpg|thumb|[[Zoe Nightshade|Zoe]], córka Atlasa i przyjaciółka Percy'ego.]]
   
 
[[Zoe Nightshade]] była córką [[Atlas]]a. Z początku nie lubiła Percy'ego co było związane z jej przykrym epizodem z [[Herakles]]em. Z czasem zaczęła go szanować, po tym, jak jego plan pomógł pokonać [[Lew nemejski|Lwa Nemejskiego]], nawet pomimo tego, że Percy wziął udział w jej misji bez jej zgody i tego, że to strzały Zoe ostatecznie zabiła potwora. Podczas poszukiwań, Percy poznał przeszłość Zoe, dzięki swojej zdolności jasno widzenia. Dowiedział się, że Herakles zdradził ją po tym, jak ta dała mu Orkana i pomogła w jego ostatnim zadaniu. Zdał sobie wtedy sprawę, dlaczego Zoe zdawała się nienawidzić wszystkich chłopaków. Dziewczyna w końcu przekonała się, że Percy nie jest taki sam jak Herakles, i że myliła się co do mężczyzn. Percy nawet docenia wiele dobrych cech [[Nimfa|Nimfy]], ponieważ spędzili więcej czasu razem i zaczynają się lepiej dogadywać. Przed jej śmiercią z rąk ojca, komplementuje Percy'ego mówiąc, że jest dumna, że syn Posejdona jest właścicielem Orkana. Po jej śmierci na szczycie w San Francisco, Artemida zamieniła ją w konstelację o nazwie "Łowczyni". Od tamtego czasu Percy wciąż ją pamiętał i wspomina ilekroć widzi jej konstelacje. Przykładem jest moment na wyspie Kalipso a także to, gdy wspominał o jej poświęceniu w ''Synu Neptuna'' mimo, że nie Hera pozbawiła go wszystkich wspomnień z przeszłości.
 
[[Zoe Nightshade]] była córką [[Atlas]]a. Z początku nie lubiła Percy'ego co było związane z jej przykrym epizodem z [[Herakles]]em. Z czasem zaczęła go szanować, po tym, jak jego plan pomógł pokonać [[Lew nemejski|Lwa Nemejskiego]], nawet pomimo tego, że Percy wziął udział w jej misji bez jej zgody i tego, że to strzały Zoe ostatecznie zabiła potwora. Podczas poszukiwań, Percy poznał przeszłość Zoe, dzięki swojej zdolności jasno widzenia. Dowiedział się, że Herakles zdradził ją po tym, jak ta dała mu Orkana i pomogła w jego ostatnim zadaniu. Zdał sobie wtedy sprawę, dlaczego Zoe zdawała się nienawidzić wszystkich chłopaków. Dziewczyna w końcu przekonała się, że Percy nie jest taki sam jak Herakles, i że myliła się co do mężczyzn. Percy nawet docenia wiele dobrych cech [[Nimfa|Nimfy]], ponieważ spędzili więcej czasu razem i zaczynają się lepiej dogadywać. Przed jej śmiercią z rąk ojca, komplementuje Percy'ego mówiąc, że jest dumna, że syn Posejdona jest właścicielem Orkana. Po jej śmierci na szczycie w San Francisco, Artemida zamieniła ją w konstelację o nazwie "Łowczyni". Od tamtego czasu Percy wciąż ją pamiętał i wspomina ilekroć widzi jej konstelacje. Przykładem jest moment na wyspie Kalipso a także to, gdy wspominał o jej poświęceniu w ''Synu Neptuna'' mimo, że nie Hera pozbawiła go wszystkich wspomnień z przeszłości.
   
====[[Frank Zhang]]====
+
====[[Frank Zhang|''Frank Zhang'']]====
 
[[File:Frank by Viria.jpg|thumb|[[Frank Zhang|Frank]], przyjaciel i krewny Percy'ego.]]
 
[[File:Frank by Viria.jpg|thumb|[[Frank Zhang|Frank]], przyjaciel i krewny Percy'ego.]]
   

Wersja z 11:59, 24 lis 2020

Szablon:Tabs2

To mi pochlebia – Percy podniósł miecz – Ale naprawdę jestem synem Posejdona. Z Obozu Herosów.

— Percy do Alkyoneusa; Syn Neptuna

Perseusz „Percy” Jackson – grecki półbóg, syn Posejdona oraz Sally Jackson. Jest grupowym domku 3 w Obozie Herosów oraz byłym pretorem Dwunastego Legionu Fulminata w Obozie Jupiter. W Koronie Ptolemeusza, by pokonać maga Setne, tymczasowo gościł w swoim ciele egipską boginię Nechbet, dzięki czemu zmarły został uwięziony w szklanej, śnieżnej kuli. Po bitwie o Manhattan został chłopakiem Annabeth Chase.

W filmowych adaptacjach serii Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy w jego rolę wcielił się Logan Lerman, natomiast w polskiej wersji językowej głosu udzielali mu Marcin Hycnar (Złodzieju Pioruna) i Piotr Bajtlik (Morze Potworów). Poza tym, w musicalu jego odtwórcą został Chris McCarrell.

Historia

Genealogia

Szablon:Main

Szablon:Rodzina Jackson Pochodzi z przynajmniej kilkupokoleniowej rodziny, najpewniej pochodzącej z Ameryki. Jego najstarszym znanym przodkiem jest jego dziadek, Jim Jackson. Wraz ze swoją żoną, Estelle miał córkę, Sally. Niestety pięć lat po jej narodzinach małżeństwo zginęło w katastrofie lotniczej, a ich dziecko zamieszkało z bratem Jima, Richem. Kiedy Jacksonówna była już dorosła, niestety również on zmarł.

Wczesne życie

Percy Jackson urodził się w środę, 18 sierpnia 1993 roku jako syn wcześniej wspomnianej Sally i Posejdona, greckiego boga mórz, w Nowym Jorku[1]. Warto zauważyć, że jego matka miała jasny wzrok i była w stanie widzieć przez Mgłę. Jego rodzice poznali się w Montauk w wakacje, rok przed jego narodzeniem.

Był wychowywany tylko przez matkę Sally, która nazwała go Perseuszem, ponieważ w mitologii greckiej Perseusz był jednym z nielicznych herosów, których historia zakończyła się dla nich szczęśliwie. Ojciec Posejdon opuścił go i jego matkę, ponieważ chciał ich chronić przed złością Zeusa i Hadesa, którzy mogli być źli z powodu paktu Wielkiej Trójki mówiącego, że trzej synowie Kronosa nie mogą mieć półboskich dzieci, gdyż któreś z nich w wieku szesnastu lat zniszczy albo ocali Olimp. Bóg mórz jednak raz odwiedził syna i kochankę, albowiem Percy pamiętał błysk jego oczu oraz ciepły uśmiech. Sally ukrywała przez Percym informację o tym, że jego ojciec jest bogiem i mówiła, że zaginął na morzu.

W wieku kilku lat Percy odwiedził wraz z matką Narodowe muzeum lotnictwa i przestrzeni kosmicznej w Waszyngtonie w stanie o tej samej nazwie. Będąc tam namówił Sally by kupiła mu w sklepie z pamiątkami paczuszkę kosmicznego jedzenia. Jak później wspomniał, bardzo tego pożałował, gdyż jedzenie to było okropne w smaku[2].

Dziwne zjawiska

Kiedy Percy był w przedszkolu, do jego łóżeczka wtargnął wąż. Opiekunka tego nie zauważyła, ale gdy wróciła Sally, by odebrać dziecko, zastała go bawiącego się zwłokami gada, którego udusił gołymi rękami. W trzeciej klasie za chłopcem szedł pewien mężczyzna. Percy zgłosił to nauczycielom, a oni kazali tajemniczej postaci odejść. Mężczyzna poszedł sobie, pomrukując groźnie. Nikt nie wierzył chłopakowi, gdy przysięgał, że mężczyzna miał tylko jedno oko pośrodku czoła. W czwartej klasie pojechał na szkolną wycieczkę na zaplecze Akwarium, by oglądać rekiny. Percy przez przypadek nacisnął niewłaściwą dźwignię i cała klasa wpadła do basenu z rekinami. W klasie piątej był na szkolnej wycieczce na pole bitwy pod Saratogą i niechcący uruchomił armatę z czasów wojny o niepodległość. Pocisk trafił dokładnie w szkolny autobus, choć chłopak szczerze wypierał się, że w niego nie celował.

Szósta klasa

Podczas roku szkolnego 2005-2006 Percy uczył się w znajdującej się w Nowym Jorku szkole z internatem, Yancy Academy. Mieszkał tam w jednym pokoju z innym chłopcem, Groverem Underwoodem, który tak naprawdę był satyrem mającym się nim opiekować. Chłopak nie był tego świadomy, tym bardziej, że to on bronił przyjaciela przed innymi uczniami szkoły, między innymi kleptomanką Nancy Bobofit.

Poza tym, że był chroniony przez kozłonogiego współlokatora, centaur Chejron, nauczający inne dzieci półkrwi w Obozie Herosów zatrudnił się w Yancy Academy jako nauczyciel łaciny, by mieć na niego oko. Percy wspominał, że prowadzone przez Chejrona (znanego jako pan Brunner) lekcje były bardzo ciekawe – nauczyciel prowadził liczne konkursy i quizy, a poza tym często ubierał rzymską rzymską zbroję, krzyczał „Hejże!” i wymachując mieczem, kazał uczniom, uzbrojonym tylko w kredę, biegać do tablicy i wyliczać wszystkich znanych Greków i Rzymian, którzy kiedykolwiek żyli, wraz z imionami rodziców i bogami, których czcili.

W połowie roku, po tym jak nauczycielka matematyki zwolniła się z powodu załamania nerwowego, jej miejsce zastąpiła kobieta o nazwisku Dodds. Nauczycielka często dręczyła Percy'ego, za to wręcz uwielbiała inną uczennicę, Nancy Bobofit. Była to tak naprawdę Erynia Alekto, która była na stanowisku nauczycielki w Yancy, gdyż miała odebrać Percy'emu Hełm Mroku należący do jej pana, Hadesa, który według niej był przez niego skradziony.

Plik:Minocar.jpg

Minotaur

Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy

Złodziej Pioruna

Pod koniec roku szkolnego w Yancy Academy Percy pojechał z Groverem, Nancy, resztą klasy, panem Brunnerem i panią Dodds na wycieczkę do Metropolitan Museum of Art. Podczas klasowej wycieczki do Metropolitan Museum of Art przypadkowo sprawia, że woda w fontannie dosłownie łapie szkolną tyrankę, Nancy Bobofit, która gnębiła Grovera, choć nie wie dokładnie jak to się stało. Zauważa to nauczycielka matematyki, pani Dodds, która nienawidzi chłopca, a kocha Nancy i każe pójść Percy'emu za nią. Percy myśli, że będzie musiał znowu ścierać tablicę. Nagle nauczycielka zamienia się w Erynię Alekto i atakuje półboga. Z opresji ratuje go nauczyciel łaciny, Pan Brunner, który rzuca mu długopis, który zamienia się w miecz, za którego pomocą syn Posejdona zamienia potwora w kupkę złotego piasku. Gdy Percy wrócił do autobusu nikt nie wiedział kim jest pani Dodds, a matematyki uczy ich pani Kerr. Kilka dni później w szkole Percy podsłuchuje rozmowę pana Brunnera i Grovera. Twierdzą oni, że jego życie jest zagrożone, co bardzo dziwi 12-latka. Gdy razem z przyjacielem wracają do domu, autobus, którym jadą, musi się zatrzymać przez zepsuty silnik. Percy i Grover napotykają się na trzy staruszki, które są w rzeczywistości Mojrami, boginiami przeznaczenia. Tkają one wielkie skarpety, aż w końcu jedna z nich przecina nić, co przeraża Grovera, który prowadzi Percy'ego do gotowego do jazdy autobusu. Gdy chłopcy docierają na miejsce, przyjaciel prosi półboga, by poczekał na niego na przystanku, gdy ten będzie w toalecie, lecz Percy szybko zamawia taksówkę i jedzie do swojego mieszkania. Na miejscu spotyka swojego ojczyma, Gabe'a, który od niego wyłudza pieniądze. Po chwili wchodzi jego matka, która pomimo niezadowolenia męża zabiera syna na weekend do Montauk, gdzie często jeździli, gdy Percy był mały. Gdy są już na miejscu, chłopak ma sen, w którym widzi walczących ze sobą konia i ptaka. Słyszy także ponury śmiech, który go przeraża. Z koszmaru wybudza go walenie do drzwi, w których okazało się, że stoi Grover bez spodni i jest satyrem, stworzeniem o dwóch koźlich nogach i rogach. Sally od razu każe wsiadać chłopcom do samochodu, którym przyjechali, po czym sama tak postępuje i zaczyna bardzo szybko jechać.

Po pewnym czasie samochód zostaje wywrócony z drogi, a Grover zostaje ranny. Syn i matka wspólnie niosą go między sobą, gdy dogania ich potwór o ciele człowieka i głowie byka, Minotaur, który łapie Sally, jednak ta zamienia się w dym (w rzeczywistości została porwana przez Hadesa). Rozwścieczony Percy, który myśli, że potwór zabił jego matkę, wskakuje mu na plecy, zrywa mu róg i dźga go nim w pierś, tak jak heros Tezeusz kilka tysięcy lat temu, po czym szybko ciągnie Grovera do sosny, do której kazała im się udać Sally, po czym mdleje. Z omdlenia budzi się trzy dni później w izbie chorych, jednak pamięta, że opiekowała się nim dziewczyna, którą w rzeczywistości była Annabeth Chase. Grover, który stoi koło jego łóżka daje mu do picia nektar i ujawnia przed nim, że znajduje się w Obozie Herosów, miejscu dla osób takich jak on. Percy razem z Groverem udają się na ganek Wielkiego Domu , gdzie chłopak poznaje dyrektora Obozu Herosów, Dionizosa, boga wina, którego obozowicze nazywają Panem D. Zastaje tam również swojego nauczyciela z Yancy Academy, Pana Brunnera, który okazuje się centaurem (pół-człowiekiem i pół-koniem) o imieniu Chejron. Po chwili przychodzi Annabeth, dziewczyna, która się nim opiekowała, gdy ten był nieprzytomny, po czym zgadza się oprowadzić go po Obozie Herosów. Percy dowiaduje się, że Obóz zamieszkują półbogowie, czyli dzieci bogów i śmiertelników oraz, że jest w nim 12 domków, które reprezentują każdego Olimpijczyka i mieszkają w nich dzieci dane,go bóstwa (wyjątkiem był Domek 11, w którym mieszkali także nieuznani półbogowie). Nowy obozowicz poznaje Clarisse La Rue, córkę Aresa oraz grupową Domku 5, która zamierza zanurzyć głowę Percy'ego w toalecie, jednak on sprawia, że cała woda z kanalizacji uderza w nią i jej przyrodnie rodzeństwo. Następnie Percy i Annabeth udają się do domku Hermesa, gdzie Percy poznaje jego grupowego, Luke'a Castellana. Idą razem na trening szermierki, na którym Percy pokonuje syna Hermesa. Później bierze także udział w grze w zdobywanie sztandaru, w której jest w drużynie niebieskiej (do której należeli także m.in. Annabeth i Luke ze swoimi domkami).

Plik:Clarisse La Rue.jpg

Walka Percy'ego z Clarisse.

Podczas tejże gry walczy z Clarisse, wściekłej na niego za incydent z toaletą. Brunet pokonuje ją i łamie jej elektryczną włócznię, gdy nagle kończy się gra i wszyscy obozowicze oraz Chejron przychodzą nad strumyk w którym walczyli herosi. Nagle Percy zostaje uznany przez swojego boskiego rodzica, Posejdona, a nad jego głową pojawia się trójząb. Pozostali – włącznie z Chejronem, Lukiem, Annabeth i Clarisse – klękają, gdyż jego ojciec jest jednym z Wielkiej Trójki. Kilka dni później Percy dowiedział się od Chejrona, że jest obwiniany o kradzież Pioruna Piorunów, symbolu władzy króla bogów, Zeusa, a także najpotężniejszą broń na świecie, a jeśli nie zostanie mu zwrócona przed letnim przesileniem, rozpęta się wojna między Zeusem a Posejdonem. Następnie heros udaje się na strych Wielkiego Domu do Wyroczni Delfickiej, która wypowiada przepowiednię dotyczącą misji Percy'ego. Chłopak postanawia odnaleźć skradzioną broń, a za podejrzanego uznaje Hadesa, boga zmarłych. Razem z nim wyruszają Annabeth, która od pięciu lat pragnęła wyruszyć na misję oraz Grover, który jako satyr ma za zadanie ochraniać półbogów. Następnego dnia tuż przed wyruszeniem na wyprawę, Percy otrzymuje dwa prezenty: od Chejrona miecz Anaklysmos, który heros nazywa Orkanem i który jest podarkiem od jego ojca oraz od Luke'a skrzydlate sandały, których półbóg nie chce zakładać, gdyż wie, że niebo to domena Zeusa i oddaje je Groverowi. Podczas wyprawy bohaterowie zostają zaatakowani w autobusie przez Erynie. Annabeth każe Percy'emu uciekać, jednak ten nie chce zostawić przyjaciół samych i razem z nimi ucieka z pojazdu, w którym jednak zostawiają plecaki, w których znajduje się pożywienie. Udają się następnie do sklepu z rzeźbami, Krasnale Ogrodowe Cioci Em, którego właścicielka wita ich z uprzejmością i robi im jedzenie. Na koniec chce im zrobić także zdjęcie, jednak do herosów dociera, że staruszka to tak naprawdę Meduza, potwór, który zamienia w kamień osoby, które spojrzą jej w twarz i pokonują ją za pomocą kuli, w której odbiciu można było bezpiecznie patrzeć na potwora. Głowę gorgony, która wciąż mogła zmieniać innych w kamień, Percy odsyła na Olimp. Następnie, dzięki Groverowi, który znajduje bezpańskiego psa, którego oddają właścicielowi, kupują bilety na pociąg, który wiezie ich na Bramę Zachodu. Spotykają tam staruszkę, która w rzeczywistości jest Echidną, potworem będącym pół-kobietą i pół-wężem. Pekińczyk, który towarzyszył kobiecie, okazał się dzieckiem Echidny, Chimerą, potworem i ciele po części lwim, po części kozim, po części smoczym i po części wężowatym, który zatruwa Percy'ego jadem węża. Syn Posejdona skacze z Bramy Zachodu do rzeki Missisipi, w której może swobodnie oddychać, a woda dodatkowo leczy ukąszenie. Heros spotyka tam najadę, nimfę rzeczną, która przekazuje mu perły podarowane przez jego ojca. Półbóg wychodzi z rzeki i spotyka Grovera i Annabeth. Na dalszej drodze półbogowie i satyr spotykają Aresa, boga wojny, który wysyła ich na misję do parku rozrywki Wodnej Krainy Denver, by zabrali stamtąd jego tarczę. Przedmiot bohaterowie znajdują w Tunelu Miłości, gdzie dodatkowo znajdowały się metalowe pająki, które zostały stworzone przez boga kowalstwa, Hefajstosa. Cała walka z automatonami była transmitowana przez Hefajstos TV i puszczana na Olimpie. Gdy Percy, Annabeth i Grover odnoszą tarczę Aresowi, ten każe im wejść do ciężarówki KRAINA ŁAGODNOŚCI Sp. z o. o., która ma ich zawieźć do Los Angeles, gdzie znajduje się wejście do Podziemia. Zastają tam zniewolone zwierzęta: lwa, zebrę i antylopa. Gdy pojazd dociera na miejsce, półbogowie i satyr wyskakują z ciężarówki, a Grover dodatkowo pobłogosławił zwierzęta Opieką Satyra, by te mogły bez przeszkód dotrzeć w bezpieczne dla nich dzikie miejsca, gdzie znajdą picie, jedzenie, cień i wszystko, co będzie im potrzebne. Następnie przypadkowo trafiają do Kasyna Lotos, w którym bardzo dobrze się bawią, grają na automatach i zapominają o misji. W końcu uciekają z ośrodka po tym jak Percy pyta się chłopca Darrina, który mówi mu, że jest 1997, na co ten szybko odciąga przyjaciół od gier. Potem okazało się, że byli tam dwa tygodnie i zostało im pięć dni do ostatecznego terminu oddania Pioruna Piorunów. Bohaterowie następnie natrafiają na chuliganów, przed którymi uciekają do sklepu Łóżka Wodne P. Kruczka, którego właściciel, Pan Kruczek okazuje się bandytą, Prokrustesem, który rozciągał kości albo obcinał kończyny gości, którzy położyli się na jego łóżkach. Sprawia on, że łóżko łapie Grovera i Annabeth i pragnie to samo zrobić z Percym, jednak syn Posejdona pokonuje go i uwalnia przyjaciół. Udają się następnie do studia nagraniowego REQUIEM, gdzie było wejście do Podziemia. Spotykają tam przewoźnika dusz, Charona, którego początkowo oszukują, że są umarli, jednak ten odkrywa podstęp po tym jak Percy czyta jego imię jako Chejron. Ostatecznie przewozi ich przez rzekę Styks, ponieważ obiecali, że wspomną Hadesowi o podwyżce dla niego. Gdy w końcu docierają do pałacu Hadesa, okazało się, że bogu Podziemia także zginał symbol władzy – Hełm Mroku pozwalający być niewidzialnym, o którego kradzież także zostaje posądzony Percy. Syn Kronosa rozkazuje mu dowieść, że nie jest złodziejem i otworzyć plecak, który heros dostał od Aresa.

Plik:PercyfightsAres.jpg

Walka Percy'ego z Aresem.

Okazało się, że w plecaku był Piorun Piorunów. Hades proponuje mu oddać matkę, jednak syn Posejdona i jego przyjaciele używają pereł Posejdona i przenoszą się na plażę, na której okazało się, że to Ares przeniósł Piorun Piorunów do plecaka Percy'ego. Kuzyni rozpoczynają walkę, którą wygrywa Percy, dzięki temu, że był w wodzie. Następnie Percy udaje się na Olimp i oddaje Piorun Piorunów Zeusowi i wyjaśnia całą sprawę. Król bogów mówi, że nie zabije swojego bratanka, ponieważ oddał mu jego atrybut. Następnie udaje się nad rzekę Styks, by obmyć broń z dotyku śmiertelnika. Percy potem rozmawia z ojcem, który mimo wszystko go kocha i nie pokazywał tego tylko dla dobra jego i jego matki. W domu Percy zastaje matkę i Gabe'a. Proponuje Sally zamienić Ugliana w kamień, przysłaną przez Posejdona głową Meduzy, na co śmiertelniczka po chwili wahania się zgadza. Percy udaje się do Obozu Herosów, gdzie zamierza spędzić lato. Pewnego dnia po treningu szermierki razem z Lukiem idzie do lasu, gdzie syn Hermesa zdradza go i przywołuje skorpiona z otchłani. Ujawnia też, że służy tytanowi Kronosowi i to on ukradł Piorun Piorunów. Następnie odchodzi, jednak przywołany przez niego skorpion wbija żądło w ciało Percy'ego. Od śmierci ratują go nimfy, które niosą go do Wielkiego Domu, gdzie dzięki nektarowi i ambrozji herosowi nic nie jest. Syn Posejdona postanawia wrócić na rok szkolny do domu.

Siódma klasa

Morze Potworów

Percy ma 13 lat i uczęszcza do szkoły na Manhattanie, Meriwether. Przyjaźni się tam z bezdomnym chłopcem, Tysonem. W dniu, który rozpoczyna książkę, syn Posejdona ma sen, w którym pojawia się Grover uciekający przed nieznanym głosem, który w rzeczywistości należy do cyklopa Polifema. Pomimo szybkiego biegu w końcu zostaje złapany. Gdy heros się budzi okazuje się, że jego matka rozmawiała z Chejronem i nie chce, by pojechał na w te wakacje do Obozu Herosów, gdyż ma wiele problemów. W szkole nowi uczniowie okazują się Lajstrygonami, ludożerczymi olbrzymami, które podczas lekcji wuefu próbowały zabić półboga płonącymi piłkami, które Tyson odbijał bez najmniejszego problemu, co dziwiło jego przyjaciela. Pod koniec walki zjawia się również Annabeth, która zabija ostatniego z olbrzymów, Joe Boba. Następnie razem z Percym oraz Tysonem, (którego niechętnie wzięła) wzywają Rydwan Potępienia, w którym Percy zmusza Graje, które go prowadzą, by podały wskazówki co do znalezienia Grovera. Następnie dojeżdżają do Obozu Herosów, który jest atakowany przez byki z Kolchidy. Herosi odpierają atak dzięki Tysonowi, który okazał się cyklopem. Następnie udają się do Chejrona, który – jak się okazało – został zwolniony, ponieważ sosna Thalii została zatruta.

Plik:Tyson-0.jpg

Tyson, przyrodni brat Percy'ego.

Osobą, która przyszła na stanowisko Chejrona był Tantal, syn Zeusa, który był skazany na Pola Kary i nie mógł nic zjeść. Organizuje on wyścigi rydwanów, w których udział biorą także Percy z Tysonem, który okazał się synem Posejdona, a więc jego bratem. Podczas wyścigów obozowiczów atakują ptaki stymfalijskie, które pokonują Percy oraz Annabeth, którzy użyli muzyki z gramofonu Chejrona. Wyścig wygrywa Clarisse, która została wyznaczona przez Tantala na przywódczynię misji odnalezienia Złotego Runa, które może ocalić sosnę Thalii oraz Obóz Herosów. Córka Aresa idzie na strych Wielkiego Domu po przepowiednię od wyroczni i wyrusza na wyprawę. Percy natomiast spotyka Hermesa, boga podróżników, który daje mu trzy torby żeglarskie oraz termos z wiatrami i wskazuje statek, Księżniczkę Andromedę, na którym ponoć znajduje się jego syn, Luke. Po chwili bóg odchodzi, a Percy wraz z Annabeth i Tysonem wzywają Hipokampy, na których płyną do statku. Na Księżniczce Andromedzie bohaterowie zostają złapani przez Luke'a, który w swojej kajucie przetrzymuje sarkofag ze szczątkami tytana Kronosa. Dzięki Tysonowi, półbogowie uciekają od swoich strażników, ludzi-niedźwiedzi, Agriosa i Oriosa, których cyklop powala. Następnie uciekają łódką dzięki termosowi z wiatrami i docierają do Jamestown, gdzie dawniej kryjówkę mieli Annabeth, Luke i ich przyjaciółka, Thalia Grace. By móc porozmawiać z przyjaciółką, Percy wysyła Tysona do lasu po pączki i jest bardzo zdziwiony, gdy cyklop po chwili wraca z pudełkiem pełnym wypieków. Okazało się, że cukiernia, w której zdobył pączki, Pączkobranie, to tak naprawdę Hydra, która atakuje bohaterów, jednak na szczęście zostaje zabita przez Clarisse, która dysponuje statkiem podarowanym jej przez ojca Aresa, CSS Birmingham. Córka boga wojny postanawia płynąć na Morze Potworów postępując tak jak Odyseusz – przepływając między Skyllą a Charybdą. Podczas przeprawy silnik się psuje, a Tyson zgłasza się na ochotnika, by go naprawić. Gdy statek jest już na Morzu Potworów silnik wybucha zanim cyklop wybiega z ładowni, a Percy traci przytomność. Gdy się budzi jest z Annabeth z tratwie, a córka Ateny ujawnia przed nim, że prawdopodobnie nikt nie ocalał. Percy i Annabeth dopływają do wyspy, na której znajduje się spa. W rzeczywistości jest to wyspa Ajaja, którą zamieszkuje czarodziejka Kirke. Bohaterowi udają się do ośrodka, gdzie spotykają Kirke używającą imienia Kika. Podczas gdy Annabeth udaje się z służebnicą czarodziejki, Hyllą Ramírez-Arellano, Percy zostaje z Kirke, która podaje mu koktajl, który zamienia go w świnkę morską. Po chwili przychodzi półbogini i odkrywa kim jest Kika, która proponuje jej, by została jej uczennicą. Gdy córka Heliosa wychodzi, Annabeth podchodzi do klatki ze świnkami morskimi, po czym bierze jedną z multiwitamin Hermesa. Po chwili, gdy czarodziejka wraca, blondynka wrzuca do klatki resztę pastylek, co powoduje, że Percy i inni mężczyźni zamienieni w zwierzęta (piraci) powracają do poprzedniej formy. Następnie herosi uciekają z wyspy na statku Zemsta Królowej Anny. Herosi następnie docierają do wyspy syren. Annabeth prosi przyjaciela, by ten przywiązał ją do fokmasztu, ponieważ ta chciała usłyszeć głos istot o ptasich ciałach. Niestety syn Posejdona zapomniał ją rozbroić, przez co dziewczyna uwolniła się i zaczęła płynąć s stronę syren. Percy'emu udało się uratować przyjaciółkę tworząc bańkę powietrza pod wodą i umieszczając w niej Annabeth, przez co dziewczyna nie słyszała czarującego śpiewu syren. W końcu bohaterowie docierają do wyspy Polifema, gdzie przywiązują się do brzuchów owiec i przedostają do jaskini cyklopa. Dowiadują się tam, że potwór chce się ożenić z Groverem i zjeść Clarisse, która przeżyła wybuch statku. Po chwili, gdy dowiaduje się od córki Aresa, że Grover jest satyrem, zmienia swoje plany – postanawia ożenić się z półboginią, a zjeść Underwooda. Ostatecznie Percy, Annabeth oraz Tyson, (który tak jak Clarisse ocalał z wybuchu) ratują przyjaciół, jednak ich statek zostaje zmiażdżony przez Polifema i muszą odpłynąć hipokampach. Zwierzęta wiozą ich aż do Miami Beach, gdzie Percy postanawia, by sama Clarisse przywiozła Złote Runo do Obozu Herosów, ponieważ pieniędzy starczy im tylko na jeden bilet. Chwilę po zniknięciu Clarisse, bohaterów otacza Luke i jego sprzymierzeńcy, którzy biorą ich na statek, gdzie wywiązuje się walka między Percym, a synem Hermesa. Podczas walki syn Posejdona wykorzystuje fontannę jako iryfon i zmusza syna Hermesa, do wyjawienia swojego planu i tym samym przyznania się, do otrucia sosny Thalii, co powoduje, że Tantal zostaje zwolniony, a Chejron przywrócony do Obozu Herosów. Ostatecznie bohaterowie uciekają dzięki pomocy Chejrona i jego krewnych – imprezowych kucyków. Po powrocie do obozu centaur zorganizował ponowne wyścigi rydwanów, który wygrywa rydwan Percy'ego i Annabeth. Pod koniec książki okazuje się, że Thalia Grace, będąca dawniej sosną, powróciła do dawnej formy.

Ósma klasa

Klątwa Tytana

Percy będący już 13-latkiem udaje się wraz z Annabeth i Thalią do Westover Hall, szkoły wojskowej w Bar Harbor w stanie Maine, gdzie Grover odnalazł dwójkę potężnych półbogów. Na miejscu zastają Grovera i razem z nim udają się do budynku. Na korytarzu spotykają dyrektorkę, panią Utschniack oraz jej zastępcę, pana Cierniaka. Thalia za pomocą Mgły wmawia dyrektorce, że ona, Annabeth oraz Percy są uczniami Westover Hall i syn Posejdona wraz z przyjaciółmi udaje się na tańce. Po drodze Grover wyjaśnia, że pan Cierniak jest potworem, przed którym miał ochraniać nieznanych herosów. Na tańcach Percy tańczy z Annabeth i dowiaduje się od niej, że jej ojciec chce się przenieść z Nowego Jorku do San Francisco. Po chwili okazuje się, że pan Cierniak zabrał nieznanych herosów, Nica i Biankę ze szkoły, na co Percy wybiega z sali gimnastycznej i dogania ich. Po walce z panem Cierniakiem, mantikorą w przebraniu zostaje ukąszony i porwany przez potwora. Zastępca dyrektora prowadzi herosów nad urwisko, gdzie po chwili przylatuje helikopter mający zabrać Percy'ego, Biankę i Nica. Z opresji ratują ich Annabeth, Grover i Thalia, a także Łowczynie Artemidy. Podczas walki mantikora spada urwiska wraz z Annabeth siedzącą mu na plecach. Percy nie odczuwa, by córka Ateny spadłą do morza, więc czuje ulgę, że nie zginęła. Percy'ego wzywa następnie wraz z Bianką Artemida, przywódczyni Łowczyń, a także bogini łowów i dzikiej przyrody. Mówi ona chłopakowi, by opowiedział, co się stało przed ich przybyciem, co brunet robi. Następnie namawia młodszą półboginię, by stała się Łowczynią Artemidy i dołączyła do ich łowów. Dziewczyna mimo nalegań Percy'ego składa przysięgę i dołącza do Łowczyń Artemidy. Artemida, która wyrusza na misję zabicia potwora, o którym mówił Cierniak wzywa swojego brata, boga słońca Apollina, który za namowami siostry postanawia zawieźć Łowczynie, herosów i satyra do Obozu Herosów. Zamienia następnie swój słoneczny rydwan w autobus i namawia Thalię, by to ona prowadziła. Dziewczyna się niechętnie zgadza, co doprowadza do wylądowania rydwanem w jeziorze Obozu Herosów. Łowczynie Artemidy z poruczniczką Zoe Nightshade na czele udają się do Domku 8, natomiast Percy, Thalia i Nico idą do Wielkiego Domu, gdzie zastają Pana D. i Chejrona, którym opowiadają co się wydarzyła w Westover Hall. Mimo, że Dionizos nie przejął się historią, to centaur na wieźć o zniknięciu Annabeth bardzo posmutniał, gdyż córka Ateny była jedną z jego ulubionych uczennic. Poprzez kłótnię, syn Posejdona prawie atakuje Pana D., jednak bóg wina słuchający opowiadań Nico o jego grze, Magia i mit szybko zapomina o synu Posejdona, który wraz z Thalią szybko wychodzi. Herosi za rozkazem Chejrona oznajmiają wszystkim obozowiczom, że jak zawsze po przybyciu Łowczyń do Obozu rozegra się bitwa o sztandar między obozowiczami a Łowczyniami Artemidy. Po powrocie do domku 3, Percy zastaje tam prezent od jego ojca – fontannę ze złotymi drachmami, której używa do wysłania iryfonu do Tysona. Następnie zasypia, a w śnie widzi Annabeth, która pomaga Luke'owi dźwigającemu nieboskłon i sama bierze go na swój ciężar. Następnego dnia dowiaduje się od Grovera, że Zoe również miała niepokojący sen, o Artemidzie, i zamierzała opuścić obóz, jednak Chejron jej nie pozwolił. Wszyscy herosi szykują się do Bitwy o sztandar, w której mają zmierzyć się z Łowczyniami. Thalia Grace kieruje Percy'ego na obronę, a sama zamierza zająć się atakiem. Podczas bitwy Percy opuszcza swoją pozycję i biegnie po sztandar, zabierając go sprzed nosa obchodzącej obrońców od drugiej strony Thalii. Mimo to rozgrywkę wygrywają Łowczynie dzięki Zoe Nightshade, która pierwsza przekracza granicę ze sztandarem Obozu Herosów. Thalia i Percy zaczynają się obwiniać o to, przez kogo przegrał Obóz: Thalia uważa, że to wina Perseusza, gdyż nie trzymał się planu, a Jackson twierdzi, że córka Zeusa i tak nie miała szans zdobyć sztandaru. Nagle do Łowczyń podchodzi Wyrocznia Delficka i wygłasza przepowiednię w kierunku Zoe. Nakazała jej ruszyć na ratunek Artemidzie razem z czworgiem towarzyszy. Przepowiednia ostrzega także, że dwoje członków misji zginie. Zoe wybiera Biankę, Thalię, Grovera i Phoebe, jedną ze swoich Łowczyń. Percy jest rozczarowany, gdyż liczy na to, że sam będzie mógł wziąc udział misji i pomóc Annabeth. Ma sen, w którym widzi, jak spętana bogini Artemida zastępuje Annabeth w dźwiganiu nieboskłonu. Wie, że Luke oszczędził córkę Ateny i liczy na to, że może ją uratować. W nocy odwiedza go jego pegaz Mroczny, który informuje go, że na dnie oceanu leży spętane morskie zwierzę. Percy jest do tego przyzwyczajony, gdyż regularnie uwalnia wodne zwierzątka lub potwory, uwięzione wskutek nieostrożnego działania pobliskich rybaków. Syn Posejdona opuszcza Obóz, nurkuje i uwalnia potwora, który wygląda jak skrzyżowanie węża z krową. Nazywa go Nessie. Wraca do Obozu, gdzie podsłuchuje rozmowę osób wybranych na członków misji. Z rozmowy wynika, że Łowczyni Phoebe założyła otrzymany od synów Hermesa podkoszulek spryskany trującą krwią centaura i nie jest w stanie wyruszyć na wyprawę. Zoe, Bianca, Thalia i Grover wsiadają więc do obozowej furgonetki i wyruszają tylko we czworo, a Percy podąża za nimi na swoim pegazie. Jest niewidzialny, gdyż ma na sobie czapkę-niewidkę Annabeth. Po drodze zatrzymuje go Dionizos, który, jak się okazuje, dostrzegł ucieczkę półboga z Obozu. Pozwala mu jednak lecieć dalej, gdyż, jak sam twierdzi, liczy na to, że Percy zginie. Kiedy biała furgonetka zatrzymuje się przez Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej, Perseusz nakazuje zmęczonemu pegazowi wrócić do Obozu Herosów i odpocząć. Jackson dostrzega pana Cierniaka, który zmierza w stronę wystawy poświęconej historii naturalnej. Udaje się tam za nim. Widzi tam mantikorę rozmawiającą z Lukiem oraz mężczyzną nazywanym Generałem. Na jego oczach z zasadzonych w doniczkach zębów smoka zostają wyhodowani szkieletowi wojownicy - niemal nieśmiertleni, potworni tropiciele. Percy ucieka i ostrzega przed nimi drużynę członków misji. Zoe jest niezadowolona z tego, że się pojawił, ale Grover się cieszy. W Muzeum pojawia się olbrzymi Lew Nemejski, który rzuca się na członków misji. Podczas walki z Lwem okazuje się, że jego skóra jest odporna na wszelką broń. Percy nakazuje więc Łowczyniom, aby celowały w jego paszczę. Walka jest szybka i pełna niebezpiecznych manewrów - w trakcie ucieczki przed potworem bohaterowie skaczą po wiszących modelach samolotów. W końcu Percy zabiera ze sklepiku kilka paczek mrożonego jedzenia i wrzuca je do pyska Lwa, który na moment ma otwartą szerzej paszczę. Wówczas strzały wreszcie tam trafiają, a bestia ginie. Pozostaje po nim tylko skóra, którą Zoe pozwala zabrać Percy'emu. Uznaje go również za członka misji.

Apollo i Boskie Próby

Ukryta Wyrocznia

Bóg Apollo zostaje zmieniony w człowieka przez swojego ojca Zeusa. Eksbóg musi udać się na służbę do jakiegoś półboga. Decyduje się, że będzie służyć Percy'emu Jacksonowi, ale wcześniej jego panią zostaje młoda heroska - Meg McCaffrey. Apollo i Meg udają się do domu Percy'ego, gdzie są gościnnie przyjęci przez Sally Jackson, a Percy podwozi ich samochodem do Obozu Herosów. Po drodze atakują ich nosoi, duchy zarazy, ale zostały one pokonane z pomocą wezwanego przez Meg ducha zboża. Percy wraca do domu. Pojawia się ponownie pod koniec książki, kiedy wspiera Obóz Herosów w walce z kolosem Nerona.

Wieża Nerona

Meg, Apollo i Luguselwa ukrywają się przed Neronem w domu Percy'ego, jednak nie zastali w środku herosa, gdyż ten po ukończeniu liceum wyjechał świętować razem z Annabeth i Groverem. Odbywają długą, pełną niebezpieczeństw podróż, aby ostatecznie dotrzeć do Obozu Jupiter. Tam córka Ateny i syn Posejdona postanawiają, że zamieszkają w Nowym Rzymie na dwa miesiące, zanim rozpoczną studia. Annabeth zamierza studiować architekturę, a Percy jeszcze nie jest pewien, czego chce się uczyć, chociaż rozważa przedmioty związane z morzami i oceanami. Dziewczyna obiecuje mu pomoc w nauce.

Charakter

Percy jest dzieckiem tej lepszej natury Posejdona – boga potężnego, ale łagodnego i chętnego do pomocy, jak morze, które niesie okręty bezpiecznie do odległych krajów.

Percy jest odważnym, urodzonym przywódcą gotowym zaryzykować własne życie, aby tylko ocalić przyjaciół, rodzinę, obce osoby, a czasami nawet i wrogów. Ma sarkastyczne i inteligentne poczucie humoru, wyluzowane podejście i zdołał zasłużyć sobie na szacunek wszystkich Olimpijczyków, w tym też i samej Artemidy (która nie przepada zbytnio za mężczyznami), Dionizosa (który nienawidzi większość półboskich synów Posejdona z powodu tego, co stało się z Ariadną i innych półbogów za ich sposób bycia oraz postrzeganie innych), Hadesa (który ogólnie nienawidzi ludzi) i Zeusa (który naturalnie nienawidzi dzieci Posejdona). Zdobył także zaufanie i szacunek Rzymian z Obozu Jupiter (którzy zazwyczaj nie ufają Grekom). Percy zawsze pozostaje wierny i nigdy nie łamie własnego słowa, chyba, że nie ma na to wpływu (jak było w przypadku śmierci Bianki di Angelo). Syn Posejdona nie jest jednak doskonały – można go łatwo wytrącić z równowagi i dlatego ma problemy z kontrolowaniem swojego gniewu (na przykład, gdy widzi zastraszanie) i ma tendencję do robienia lub wymazywania rzeczy przed myśleniem, bez względu na konsekwencje, powodując, że wpada w wiele kłopotów. Czuje się również odpowiedzialny za wszystkich i wszystko, co się nie udaje. Percy jest również bardzo lekkomyślny i zbuntowany. Wiele osób, jak przyjaciele, rodzina, nieznajomi, a nawet bogowie i boginie mówiło mu, że jest odważny. Stwierdza się również, że ma takie samo „rozmyślne” spojrzenie na wszystko jak jego ojciec, który zawsze nazywał go buntownikiem, a jego mama Sally Jackson sama ma buntowniczą żyłkę. Annabeth wspomina, że ​​jest mądry, jednak czasem bywa tępy, ponieważ często nie widzi oczywistych rzeczy, takie jak uczucie jakim darzyły go ona sama, Kalipso, Rachel Dare i Reyna Ramírez-Arellano. Mimo to kiedy chce (lub musi) może być spostrzegawczy; w Synu Neptuna podczas pojedynku z Fineaszem wykorzystał to, że jest bardzo cenny dla Gai, co przyniosło mu zwycięstwo i uratowało go od śmierci. Percy jest także szyderczo sarkastyczny i nastrojowy, jak również nie lubi być manipulowany lub zmuszany do posłuszeństwa. Od samego początku darzy uczuciem Annabeth, jednak aż do Ostatniego Olimpijczyka jak przyznawał nie znał się dobrze na postępowaniu z dziewczynami i ciągle bał się, że zrobiłby coś głupiego, co tylko popsułoby ich relację, a w ciągu serii te uczucia ulegały stopniowemu wzrostowi i przyczyniły się do stworzenia się ich związku. Chociaż w Obozie Herosów Percy jest przywódcą, w szkołach do których chodził uważało się go za wichrzyciela, z powodu wielokrotnych wylań ze szkoły i przyciągania licznych kłopotów. Jego dysleksja utrudnia mu naukę i czytanie, a ADHD sprawia, że ​​trudno mu skupić na czymś uwagę przez dłuższy czas lub siedzieć nieruchomo w klasie. Nigdy nie był jednym z „tych fajnych” dzieciaków w klasie, ponieważ zawsze zadawał się podobno z tymi „niefajnymi” ludźmi, takimi jak jego przyrodni brat Tyson czy najlepszy kumpel Grover Underwood.

Wygląd

Plik:Percy Jackson-RR.jpg

Percy na grafice że strony ReadRiordan

Ze swoimi czarnymi włosami, morskimi oczami i zawadiackim uśmiechem, Percy Jackson jest przystojny w potargany, wyluzowany sposób.; ReadRiordan

W książkach, Percy jest opisywany jako bardzo przystojny, młody człowiek, o czarnych włosach i oczach w kolorze zieleni oceanu (czasem niebieskich).Carter Kane twierdził, że oczy Percy'ego są nieco przerażające. Dość zabawne jest to, że Percy nie jest zadowolony ze swojego wyglądu i kilka rzeczy mu w nim nie odpowiada: drażniło go, że miał pryszcze, nieuczesane włosy oraz, że jego zęby nie są idealnie równe. Właśnie z tych powodów w książce Morze Potworów tak łatwo wpadł w pułapkę Kirke. Mimo, że książki zakładają, iż jest on wysoki, nigdy nie zostało to do końca potwierdzone. Wiadomo tylko tyle, że był o cal niższy od Jasona. Od wydarzeń opisanych w Klątwie Tytana, Percy miał we włosach siwe pasmo — niemiłą pamiątkę po trzymaniu nieboskłonu; jednak, jak stwierdziła Annabeth w Znaku Ateny, zniknęło ono z czasem. Mówi się, że Percy staje się tak przystojny, jak jego ojciec Posejdon, co może być powodem, dla którego Meduza chciała zamienić go w posąg w Złodzieju Pioruna, aby móc go wiecznie oglądać i mieć na wyłączność. Na początku serii Percy był kiepski w lekkoatletyce, jednak po treningach w Obozie Herosów stał się bardziej sprawny i umięśniony. Chłopak albo nie wie albo nie chce przyznać, że spora liczba dziewczyn uważa, iż jest on niezwykle przystojny. Nawet córka Plutona, Hazel Levesque stwierdziła, że syn Posejdona przypomina rzymskiego boga. Tak samo uważa/uważała również Kalipso, która zapytana przez Percy'ego, czy jest w nim zakochana odpowiedziała: Szkoda, że nie widzisz swojej twarzy. Jasne, że tak. Podobnie jak Leo Valdez, syn Posejdona ma zwinne palce. W Ukrytej Wyroczni Apollo przyznał, że jego ręce są idealne dla muzyka. Po tym, jak Percy zabił giganta Polybotesa w Synu Neptuna, otrzymał on na spodzie ramienia tatuaż przedstawiający trójząb oraz napis SPQR, co oznaczało, że został pełnoprawnym członkiem dwunastego legionu Fulminata. Po spotkaniu Annabeth z Percym w Znaku Ateny, dziewczyna powiedziała, że syn Posejdona stał się jeszcze bardziej przystojny, muskularny i wyższy niż przed swoim zniknięciem, a także, że jego usta są słone. W tej samej książce Piper stwierdziła, że Percy pachnie morzem, wygląda jak łyżwiarz i wichrzyciel, a także, że pomimo, iż nie jest w jej stylu, córka Afrodyty jest świadoma, co inne dziewczyny w nim widzą. Stwierdza później, że kiedy Percy błaga, jego morskie oczy wydają się być „jak słodka pieczęć, która potrzebowała pomocy” i dziwiła się, jak Annabeth kiedykolwiek wygrywała z nim kłótnię. W Ukrytej Wyroczni bóg Apollo jest pod wrażeniem bliskiego podobieństwa Percy'ego do jego ojca Posejdona, zauważając, że chłopak ma te same przystojne rysy, „które z łatwością przechodzą z humoru w gniew”.

Umiejętności

Ogólne umiejętności

  • ADHD – jak wiele półbogów, Percy posiada nadprzyrodzona czujność, co często pomaga mu w bitwach. Pozwala mu to analizować styl walki przeciwników, a także dostrzegać drobne szczegóły dotyczące wroga, np. napięte mięśnie, dzięki czemu może domyślić się, w którą stronę skoczy oponent.
  • Dysleksja – podobnie jak większość istot półkrwi, mózg Percy'ego jest nastawiony do czytania starożytnej greki, zamiast współczesnych języków. To właśnie przez to miał problemy z czytaniem i pisaniem w języku angielskim.
  • Pływanie – będąc jeszcze w młodym wieku Percy nauczył się pływać. Mogło to nie stanowić większego problemu poprzez swojego ojca. W Ukrytej Wyroczni dowiedzieliśmy się, że należy również do klubu pływackiego, co znaczy, że pogłębia swoją pasję.
  • Łacina – chociaż jego mózg jest zaprogramowany do czytania starożytnej greki, możliwe, że syn Posejdona nauczył się podstaw języka łacińskiego podczas przebywania w Obozie Jupiter.
  • Szermierka – Percy świetnie włada mieczem. Po raz pierwszy uczył się tego w wieku dwunastu lat, ale po pewnym czasie stał się mistrzem walki na broń białą. Był nawet w stanie dorównać Luke'owi, który o wiele dłużej uczył się tego rodzaju walki oraz walczyć przez pewien czas z Kronosem, który jest starszy o tysiąclecia. Aktualnie jego zdolności są tak duże, że nawet prowadzi zajęcia z szermierki w Obozie Herosów.
  • Prowadzenie samochodu – jeszcze zanim skończył szesnaście lat Percy mógł w małym stopniu prowadzić samochód. Dwa lata później zostało natomiast pokazane, że chłopak może sobie poradzić z ruchem ulicznym i goniącymi go potworami na raz.

Półboskie umiejętności

Jesteś synem Tego, co Ziemią Wstrząsa, chłopcze. Nie znasz własnej potęgi.

Hefajstos do Percy'ego; Bitwa w Labiryncie
  • Hydrokineza – ponieważ Percy jest synem Posejdona, może władać wodą znajdującą się w zarówno naturalnych, jak i sztucznych zbiornikach wodnych. Swoją potęgą może nawet dorównać pomniejszym bóstwom. Dzięki hydrokinezie może oddychać pod wodą, manipulować jej ciśnieniem i prądami oraz sprawdzić, by była równie gęsta jak ciało stałe i można było po niej chodzić. Poza tym jest w stanie rozpoznać długość i szerokość geograficzną, o ile jest na morzu, być odporny na odurzenia w powierzchnię wody z olbrzymich wysokości, produkować wodę ze swojego organizmu (jak to zrobił w bitwie o Labirynt) oraz tworzyć podwodne bąble powietrza dowolnych rozmiarów.
    • Geokineza – jako, że pod skorupą ziemską znajdują się podziemne rzeki, Percy może w pewnym stopniu kontrolować ruchy tektoniczne ziemi. W Bitwie w Labiryncie spowodował wybuch wulkanu St. Helens, co świadczy mimo wszystko o jego poziomie władzy nad ziemią.
    • Atmokineza – Percy potrafi przywoływać huragany i inne rodzaje burz tworząc małe trąby powietrzne, ale zakres, w jakim może je kontrolować, jest nieznany. Wiadomo, że go to bardzo wyczerpuje, chociaż można zauważyć, że po pewnym czasie bardziej panuje nad stworzonymi przez siebie burzami.
    • Elektrokineza – tworząc huragany syn Posejdona może w małym stopniu kontrolować elektryczność się w nich znajdującą. Jest to jednak bardzo mała moc, będąca bardziej skutkiem ubocznym trąby powietrznej.
    • Aerokineza – Percy wykorzystuje wiatry przy tworzeniu huraganów, ale jest to mała kontrola nad tym zjawiskiem.
    • Kriokineza – heros może kontrolować mróz i lód, gdyż jest to inny stan skupienia wody. Wykorzystał tą zdolność m.in. w Synu Neptuna podczas walki z duchami na Alasce.
    • Toksykineza – Jackson jest w stanie w pewnym stopniu kontrolować różnego rodzaju trucizny, ponieważ mają w sobie cząstkę wody. W Synu Neptuna i Krwii Olimpu mógł zniszczyć truciznę nasłaną na niego przez Polybotesa, natomiast w Domie Hadesa niemal zniszczył za jej pomocą praboginię Achlys.
  • Odporność na wysokie temperatury – Percy jest odporny na bardzo wysokie temperatury, co zostało pokazane podczas jego pomniejszej misji w wulkanie St. Helens. Może mieć mieć to jednak związek z jego ojcem.
  • Kontrolowanie Mgły – W opowiadaniu Singer of Apollo (nie wydanym w Polsce) zostało ujawnione, że Percy może kontrolować Mgłę, co pokazano, gdy sprawił, że policjant spojrzał na wyimaginowaną linię limuzyn, aby go rozproszyć. Chociaż syn Posejdona rzeczywiście może kontrolować Mgłę, nie jest ekspertem, a jego moc kontroli nad Mgłą jest słabsza w porównaniu z mocą Hazel i dzieci Hekate.
  • Zoolingualizm – Percy potrafi rozumieć i rozmawiać ze zwierzętami morskimi, końmi i podobnymi stworzeniami.
  • Wizje – podobnie jak w przypadku innych herosów, syn Posejdona miewa wizje z przeszłości bądź teraźniejszości. Jednak ze względu na nieprzewidywalną naturę oraz potęgę jego ojca, sny Percy'ego są o wiele silniejsze niż wizje innych półbogów. Zdarzyło mu się oglądać sceny oczami starożytnych herosów, jak Herakles a także widzieć sceny rozmów swoich wrogów, np. Kronosa, co według Luke'a było niemożliwe. Świadczy to o potędze Jacksona.
  • Zwiększone zdolności fizyczne – jako półbóg, Percy jest szybszy i silniejszy niż zwykły śmiertelnik, a także bardziej zwinny i wytrzymały. Wiele razy był w stanie dokonać wielu rzeczy, które wydawały się innym za niemożliwe. Przykładowo pokonał dwóch głównych bogów, Hadesa i Aresa, zdołał przez pewien czas podtrzymywać na swoich barkach nieboskłon, a także ześlizgnąć się z dwudziestopięciometrowego automatona na ziemie, bez żadnego szwanku. Dodatkowo jako dziecko udusił dwa węże, co również świadczy o jego potędze.

Magia

W Koronie Ptolemeusza Percy tymczasowo gościł boginię Nechbet i zyskał dzięki temu kilka nowych umiejętności. Stracił je później, kiedy bogini opuściła jego ciało, jednak podczas tego połączenia syn Posejdona dysponował następującymi zdolnościami:

  • Zwiększoną siłą - Kopis Percy'ego, pomimo swojej wielkości i ciężaru był w jego rękach, jak to ujął Percy dość lekki, co było zasługą jego zwiększonej siły.
  • Magiczną inwigilacją - Percy dzięki wyostrzonym zmysłom bogini Nechbet był w stanie zagłębić się w Duat. To pozwalało mu widzieć magiczne aury oraz umożliwiało mu zobaczenie, poczynań Setne mimo, że nawet Carter nie mógł go wykryć.

Własności Percy'ego

Uzbrojenie

Plik:Percy Jackson.png

Percy z Orkanem

  • Orkan – Percy posługiwał się swoim mieczem, Orkanem (wł. stgr. Anaklysmosem – Wzburzoną Falą) odkąd po raz pierwszy spotkał się z mitologią grecką. Broń ta towarzyszyła mu na każdej misji, gdyż magicznie powracała do jego kieszeni w postaci długopisu (jedynym wyjątkiem był moment, gdy uczestniczył w posiedzeniu Senatu, gdyż miecz przechowywał Terminus). Po pięciu latach użytkowania dowiedział się też, że za jego pomocą może również pisać.
  • Kopis – przez pewien czas nieprzekraczający jednej doby Percy do walki z Setne używał kopisa będącego grecką wersją egipskiego miecza. Zrobił tak, gdyż by pokonać tego przeciwnika musiał jako grecki heros użyć egipskiej broni. Przedmiot był, jednak dla niego źle dopasowany i za ciężki jak na jego nadgarstek. Ostatecznie chłopak, połączony ówcześnie z boginią Nechbet porzucił kopis, by pomóc Annabeth i Sadie.
  • Róg Minotaura – podczas swojej pierwszej potyczki z Minotaurem na Wzgórzu Herosów w Złodzieju Pioruna syn Posejdona, wstrząśnięty zniknięciem matki porwanej przez Hadesa, odłamał róg bykołaka i wbił mu go w bok. Przedmiot trafił wraz z nim do Obozu Herosów, gdzie po pewnym czasie powiesił go w domku nr. 3, tuż nad swoją poduszką.
  • Spiżowa tarcza – w Morzu Potworów, tuż po misji odnalezienia Złotego Runa, Tyson wykuł dal Percy'ego spiżową tarczę przekształcającą się w zegarek na rękę. Percy używał jej w wyścigu rydwanów oraz w walce z mantikorą, która ją wygięła. Po połowie roku cyklop naprawił ją, ale zaledwie kilka dni później Percy poświęcił ją, aby ratować brata przed rozwścieczoną Kampe.
  • Płaszcz ze skóry lwa nemejskiego – po tym jak heros z pomocą Grovera, Thalii, Zoe i Bianki zabił lwa nemejskiego nasłanego na nich przez Atlasa, nosił jego skórę w formie płaszcza, gdyż była ona prawdziwym trofeum. Dzięki odporności na wszystkie tworzywa, Percy mógł walczyć nie przejmując się tym, że zostałby ranny. Trwało to jednak tylko kilka dni, gdyż heros złożył skórę zwierzęcia w ofierze swemu ojcu Posejdonowi, aby ten zaopiekował się podróżującym przez ocean Ofiotaurem i Groverem.

Fauna i flora

  • Księżyczka – kiedy Percy po walce z telchinami trafił na Ogygię, gdzie zaopiekowała się nim Kalipso, czarodziejka poprosiła go, aby pomógł jej zasadzić te kwiaty w jej ogrodzie. Gdy heros musiał opuścić wyspę córka Atlasa podarowała mu sadzonkę tejże rośliny i poprosiła, by zasadził jej ogród na Manhattanie, o którym jej opowiadał co Percy później zrobił.
  • Śledzący kwiat – podczas swojej misji odnalezienia miecza Hadesa, Percy, wraz z Thalią i Nikiem dostali od Persefony kwiat, który naprowadzał ich na złodzieja broni Pana Podziemia. Kiedy Ethan był już u wyjścia z Krainy Umarłych, roślina zupełnie obumarła.
  • Piaskowy dolar – na czternaste urodziny syn Posejdona dostał od swojego ojca piaskowego dolara pod postacią jeżowca. Użył go rok później, dając bogom East River i Huston po połowie dolara w celu przekonania ich do opowiedzenia się po stronie Olimpu w II Tytanomachii.

Pozostałe przedmioty

  • Perły Posejdona – podczas swojej pierwszej misji Percy dostał od Posejdona za pośrednictwem nereidy perły, które mogły go przenieść do oceanu po ich zdeptaniu. Ostatecznie on, Annabeth i Grover użyli ich, by uciec z pałacu Hadesa w Podziemiu.
  • Skrzydlate trampki – tuż przed wyprawą mającą na celu odnalezienie Pioruna Piorunów heros dostał od Luke'a trampki umożliwiające latanie. Percy ich jednak nie korzystał, gdyż nie chciał przebywać w domenie Zeusa, więc oddał je Groverowi, przez które satyr niemal nie wpadł do Tartaru.
  • Pithos Pandory – podczas negocjacji z armią tytanów podczas bitwy o Manhattan Prometeusz podarował Percy'emu pithos należący dawniej do jego szwagierki Pandory, a jego otwarcie miało stanowić wywieszenie białej flagi i poddanie się. Dzban wielokrotnie pojawiał się w pobliżu Percy'ego, aż syn Posejdona dał ją na przechowanie Hestii.
  • Multiwitaminy Hermesa – tuż przed swoją drugą misją heros dostał od boga handlarzy magiczne pastylki, które miały mu pomóc w razie niebezpieczeństwa. Ostatecznie to Annabeth użyła całej paczki multiwitamin, by uodpornić się na czary Kirke oraz przywrócić Percy'ego do normalnej formy, gdyż został zamieniony przez czarodziejkę w świnkę morską.
  • Termos z wiatrami – podobnie jak w przypadku multiwitamin, Percy otrzymał termos od Hermesa. Przedmiot ten działał jak kompas i zawierał wiatry z czterech stron świata. Ostatecznie został użyty dwukrotnie – raz podczas ucieczki z Księżniczki Andromedy i raz podczas starcia ze Skyllą, choć nie wiadomo kto otworzył go za drugim razem. Po tych użyciach termos był pusty i już do niczego się nie nadawał.
  • Stygijski gwizdek na psa – syn Posejdona, przed swoją misją odnalezienia Dedala dostał od Kwintusa wykonany w rzece Styks gwizdek, który mógł przywołać Panią O'Leary. Kilkukrotnie Percy wahał się, czy go nie użyć, ponieważ nie ufał nowemu nauczycielowi szermierki. W końcu użył go na arenie Antajosa, dzięki czemu on, Annabeth, Rachel i Ethan mogli uciec do Labiryntu. Tuż po zagwizdaniu jednak gwizdek się rozpadł.

Relacje

Miłosne zainteresowania

Annabeth Chase

Plik:PerandAnn.jpg

Percy ze swoją dziewczyną, Annabeth

I tu współzawodnictwo się kończy – powiedział Percy. – Kocham Cię, Mądralińska.

— Percy do Annabeth; Krew Olimpu

Percy poznał Annabeth, gdy po raz pierwszy trafił do Obozu Herosów – to właśnie ona się nim opiekowała, gdy był nieprzytomny. Sam heros miał na początku do niej mieszane uczucia. Wydawało mu się, iż dziewczyna go nienawidzi (co w sumie było prawdą). Było mu wstyd, gdy oblał ją wodą z toalety, ale możliwe, że się cieszył, gdy ostatecznie córka Ateny udała się z nim na misję. Był jednak świadomy tego, że uczyniła tak tylko z powodu marzenia o własnej misji. Na tejże misji oboje bardzo się do siebie zbliżyli – Annabeth opowiedziała mu nawet o swojej rodzinie, co Percy bardzo szanował, ale nawet on czuł się zażenowany, gdy ta złapała go za rękę w Wodnej Krainie Denver. Ostatecznie się zaprzyjaźnili, a Percy namówił ją, by dała swojemu ojcu jeszcze jedną szansę. Wtedy też heroska zaczęła nazywać go „Glonomóżdżkiem”.

W ciągu następnych dwóch lat przyjaźń Percy'ego z szarooką blondynką pogłębiała się. Kilkukrotnie się pokłócili, przede wszystkimi o traktowanie Tysona przez Annabeth, ale ostatecznie się zawsze godzili. Podczas misji chłopak był bardzo zdenerwowany, gdyż myślał, że jego przyjaciółka zginęła po upadku ze skały na wyspie Polifema. Obiecał wtedy bogom, że jeżeli ona przeżyje, powie jej, że jest genialna. Kiedy Annabeth nic się nie stało dzięki magii Złotego Runa chłopak dotrzymał obietnicy. Kilka dni później, po tym jak oboje wygrali wyścigi rydwanów, dziewczyna pocałowała go w policzek. Rok później, gdy dziewczyna została porwana przez mantikorę, chłopak chciał ją za wszelką cenę ocalić. By to zrobić wymknął się z obozu i przebył kilka stanów, choć po pewnym czasie dołączył do misji Thalii, Zoe, Bianki i Grovera. Nawet sama Afrodyta powiedziała, że dawno nie było tak tragicznego romansu, i trzyma za nich kciuki, chociaż Percy nie traktował Annabeth jak ukochanej. Kiedy ta zostało uratowana, był bardzo szczęśliwy i poczuł ulgę, gdy dowiedział się, że jego przyjaciółka nie chce dołączyć do Łowczyń Artemidy.

W Bitwie w Labiryncie relacja między herosami uległa poważnej zmianie. Miało to po części związek z tym, że Percy zaprzyjaźnił się z Rachel, o co córka Ateny była zazdrosna. Podczas ich misji, Annabeth po raz pocałowała go, gdyż obawiała się, że już nigdy go nie zobaczy, co bardzo go zaskoczyło. Gdy chłopak trafił na Ogygię, ciągle wymawiał jej imię przez sen, co oznaczało, że wiele dla niego znaczyła, a gdy po dwóch tygodniach powrócił do Ameryki, dziewczyna mocno go przytuliła. Po tym, jak wraz z Rachel odnaleźli Dedala i wygrali bitwę z armią tytanów, prawie w ogóle ze sobą nie rozmawiali. Kiedy po raz ostatni się spotkali, ku zawiedzeniu chłopaka dziewczyna odchodząc nie obejrzała się ani razu.

Plik:Ranna Ann.jpg

Percy pokazujący rannej Annabeth swój słaby punkt

W Ostatnim Olimpijczyku Percy zdał sobie sprawę, ze Annabeth była dla niego bardzo ważna. Był z tego powodu smutny, gdy ta nazwała go tchórzem, gdyż nie zauważył tego, że go kochała. Czuł się jednak szczęśliwy, gdy córka Ateny przybyła z większością obozowiczów na Manhattan. Kolejnym dowodem na to, że towarzyszka była dla niego ważna był fakt, że to jej twarz pozwoliła mu utrzymać więź ze światem podczas kąpieli w Styksie. Kiedy dziewczyna została ranna, ponieważ ochroniła jego słaby punkt przed wrogim ostrzem, czuł się winny i bardzo się ucieszył, gdy wyzdrowiała dzięki pomocy Willa. Po ostatecznej walce z Kronosem, Percy nie myślał wiele o wygranej – liczyło się dla niego tylko to, że żyła. Gdy Zeus złożył mu ofertę zostania bogiem, chłopak odmówił, przede wszystkim dlatego, że nie chciał zostawiać Annabeth. W tym samym dniu chłopak się jej zwierzył, a po tym, jak obozowicze z Clarisse na czele wrzucili ich do jeziora kajakowego, heros stworzył podwodny bąbel powietrza, w którym się pocałowali, a sam syn Posejdona stwierdził, że był to niewątpliwie najlepszy podwodny pocałunek świata. Wtedy też zaczął się ich związek.

Po zostaniu parą Percy i Annabeth byli bardzo szczęśliwi. Ich szczęście trwało kilka miesięcy., aż Percy zaginął na pół roku, pozbawiony pamięci przez Herę. Mimo swojej amnezji pamiętał jedynie imię swojej ukochanej, co świadczy o tym, że dziewczyna jest dla niego ważna. Był to również kolejny dowód, że Afrodyta cały czas im pomagała (do czego sama później się przyznała). Gdy się w końcu spotkali w Znaku Ateny Percy był bardzo szczęśliwy i nie podobało mu się to, że Annabeth miała sama walczyć z Arachne. Po walce, wraz z nią spadł do Tartaru, obiecując jej, że już nigdy jej nie opuści. W otchłani oboje zdali sobie sprawę, że byli jakby jedną częścią i wielokrotnie ratowali sobie życie. Po tym, jak udało im się stamtąd uciec za pomocą Wrót Śmierci, chłopak stał się bardziej opiekuńczy co do swojej dziewczyny – przykładowo nie chciał póścić jej z Piper na misję, przez co wszystkie toalety na Argo II wybuchły. Natomiast gdy byli przy miejscu konfliktu ich rodziców, pocałował ją i zakończył odwieczny spór.

Uczucie między Percym a jego dziewczyną widać nawet w Greckich Herosach według Percy'ego Jacksona - heros przyznał się, że gdyby Annabeth umarła, ten zszedłby do Podziemia i chciał ją przywrócić do żywych (podobnie jak Orfeusz, tyle że bez śpiewania).

Kalipso

Plik:Kalipso.jpg

Kalipso, przyjaciółka Percy'ego.

Nigdy dużo o sobie nie mówiła, ale to sprawiało, że chciałem się czegoś dowiedzieć. Siadywałem na łące, sącząc nektar, i usiłowałem skupić się na kwiatach, chmurach lub odbiciach w tafli jeziora, ale wciąż łapałem się na tym, że przyglądam się Kalipso, jak pracowała, jak odgarniała włosy na plecy, jak jeden kosmyk opadał jej na czoło, kiedy tylko przyklękała, żeby kopać w ogródku. Czasami wyciągała przed siebie rękę i ptaki przylatywały z lasu, żeby usiąść jej na ramieniu: kanarki, papugi, gołębie. [...] Jej oczy lśniły. Patrzyła na mnie i uśmiechaliśmy się do siebie, ale ona natychmiast przybierała na powrót tę smutną minę i odwracała twarz.

— Percy o Kalipso podczas swojego pobytu na Ogygii; Bitwa w Labiryncie

Kalipso i Percy po raz pierwszy spotkali się, gdy Percy trafił na jej wyspę Ogygię. Nimfa uzdrowiła Percy'ego po tym, jak został poważnie osłabiony. Percy później dowiedział się, że nieśmiertelna Kalipso została skazana na życie na wyspie na zawsze za wsparcie swojego ojca, Atlasa. Poprosiła go, by do niej dołączył i żył z nią na zawsze tam, gdzie stałby się nieśmiertelny. Chłopak jej odmówił, nawet mimo tego, że uratowałoby go to przed przepowiednią (gdyby pozostał na wyspie, nigdy nie ukończyłby szesnastu lat). Nimfa zakochała się w Percym i on też z czasem żywił do niej jakieś uczucie. Syn Posejdona uważał ją za osobę piękniejszą od samej Afrodyty. W Ostatnim Olimpijczyku, Percy poprosił Bogów o umorzenie kary pokojowo nastawionym bogom i Tytanom, którzy wsparli Kronosa, w tym o uwolnienie Kalipso z jej więzienia. Okazało się, że to Hera wysłała Percy'ego do Nimfy, aby ta mogła go uleczyć, a Mojry nie zdołały uśmiercić, ponieważ na wyspie Kalipso był nieśmiertelny. Jednak podobnie jak wszyscy inni bohaterowie, którzy wylądowali na jej wyspie, Percy musiał ją opuścić, co również było częścią kary nimfy. W Domu Hadesa ponownie pojawia się Kalipso. Pomimo, że Percy kazał bogom przysiąc na Styks, że uwolnią ją z więzienia, ci jednak zapominają o niej. Kalipso winiła za to bogów, ale także Annabeth. Myślała, że ​​to z winy córki Ateny, została sam a Percy'ego o niej zapomniał. Chociaż przeklęła Annabeth za to, Percy jej nie obwiniał za to. Syn Posejdona miał sobie za złe ale, że nie dopilnował, by bogowie uwolnili ją z jej więzienia.

Rachel Elizabeth Dare

Plik:Rachel Dare.jpg

Rachel Elizabeth Dare, przyjaciółka Percy'ego.

Nie będę udawać, że nie myślałem o Rachel. W jej towarzystwie czułem się znacznie swobodniej niż... no, innych znajomych dziewczyn. Nie musiałem się starać, uważać na słowa albo wysilać mózgu, żeby zrozumieć, co miała na myśli. Rachel nie była skryta. Okazywała uczucia.

Percy poznał Rachel parę sekund po tym, jak przez przypadek omal jej nie zabił. W Bitwie w Labiryncie zostali dobrymi przyjaciółmi, o co była zazdrosna Annabeth. Syn Posejdona bardzo lubił Rachel i czuł się winny, gdy ta wpadła w jakieś kłopoty. W Ostatnim Olimpijczyku było wspomniane, że razem spędzili większość lata. Percy'emu Rachel wydawała się taka otwarta, piękna, mówiąca o swoich uczuciach, czuł się swobodnie w jej towarzystwie, w przeciwieństwie do towarzystwa Annabeth, gdzie musiał ciągle uważać na swoje słowa, by ta go nie znienawidziła. W tej samej części Rachel i Percy razem planowali pojechać na wakacje na Karaiby (razem z rodzicami Rachel), ale z powodu misji Percy'ego to nie wyszło. Przed wyruszeniem Percy'ego na misje, Rachel pocałowała go w Ostatnim Olimpijczyku. Gdy ponownie pojawiła się w tej części, podczas bitwy na Manhattanie, dziewczyna z nim zerwała, co dla Percy'ego było żenujące, ponieważ tak naprawdę nigdy ze sobą nie chodzili. Dziewczyna tłumaczy się, że ciągnęło ją do niego, ponieważ to on pokazał jej świat bogów oraz pomógł zrozumieć, dlaczego ta widzi potwory. Rachel mówi, że ich losy się nie splatają. Gdy Rachel została nową wyrocznią, Percy bardzo się o nią martwił. Potem znów zostali dobrymi przyjaciółmi.

Reyna Ramírez-Arellano

Plik:Reyna full body-0.jpg

Reyna Ramírez-Arellano, przyjaciółka i dawna współpretorka Percy'ego.

W Morzu Potworów Reyna była zrozpaczona, gdy Percy zniszczył dom jej i Hylli na wyspie Kirke, czego dowodem była jej wrogość i nieufność w stosunku do niego na początku Syna Neptuna. Z czasem jednak, dziewczyna stopniowo zaczęła się w nim podkochiwać. Przesłuchując Percy'ego i przez całe spotkanie sugerowała mu, że już się kiedyś spotkali. Później wyjawiła mu, że kiedyś mieszkała na wyspie Kirke, gdzie Percy i Annabeth rozpętali istne piekło uwalniając tłum piratów, co doprowadziło do uwięzienia jej i jej siostry. Poprosiła Percy'ego o rozważenie zajęcia miejsca Jasona, jako Pretora, mówiąc mu również, że mogą być "przyjaciółmi". Percy domyślił się, że Reyna sugerowała, że mogło to doprowadzić, że oboje mogliby zostać parą. Odrzucił ofertę Reyny, stwierdzając, że ma już dziewczynę. Pod koniec Syna Neptuna Reyna uśmiechała się, gdy Percy pojawiał się w bitwie. Podczas bitwy, gdy widziała swoją siostrę Hyllę, zerka na Percy'ego z wyrazem, który mówi: Chętnie bym cię teraz wyściskała. W Znaku Ateny Annabeth uświadomiła sobie, podczas rozmowy z Reyną, że rzymianka próbowała rozkochać w sobie Percy'ego, ale ten odrzucił jej względy na rzecz swojej miłości do Annabeth.

Przyjaciele

Grover Underwood

Plik:Grover Underwood-0.jpg

Grover, najlepszy przyjaciel Percy'ego.

Luke miał rację co do jednego, Kozłonogu. Jesteś najdzielniejszym satyrem, jakiego spotkałem.

— Percy do Grovera; Ostatni Olimpijczyk

Percy poznał Grovera w szkole Yancy Academy. Zaprzyjaźnili się, Percy bronił przyjaciela przed szkolnymi osiłkami. Gdy wyszło na jaw, że Grover jest satyrem, Percy był trochę zdziwiony, ale później przywykł do widoku kozich nóg. Na ich pierwszej wyprawie bardzo się do siebie zbliżyli. Percy był zasmucony, gdy Grover udał się na poszukiwania boga Pana. Gdy Grover był w niebezpieczeństwie, Percy zawsze się o niego martwił i starał się go uratować. Zazwyczaj rozmawiali ze sobą o swoich problemach, choć Grover potrafił wyczuć emocje, więc wiedział co czuje jego przyjaciel. Gdy na początku serii Olimpijscy Herosi Percy znikął, można wywnioskować, Grover się o niego bardzo martwił.

Thalia Grace

Plik:Thalia Grace PJ.jpg

Thalia Grace, przyjaciółka Percy'ego.

Uśmiechnęła się i przez moment przypomniałem sobie, że w sumie ją lubię, kiedy na mnie nie wrzeszczy.

— Percy o Thalii; Klątwa Tytana

Percy na początku znajomości z Thalią był bardzo zazdrosny o to, że wszyscy traktują ją jakby była od niego lepsza i ważniejsza, ponieważ była córką Zeusa. Podczas zdobywania sztandaru Percy strasznie pokłócił się z Thalią i czuł, że zaczynał ją nienawidzić. Jednak na ich wspólnej wyprawie zdał sobie sprawę, jak bardzo lubi dziewczynę. Mimo, iż czasem była dość wredna, to w rzeczywistości była dobrą przyjaciółką. Gdy Thalia zostaje łowczynią, Percy był tym zaskoczony. Thalia na oczach całej Rady Bogów przytuliła go i powiedziała mu, że była strasznie dumna z ich przyjaźni. Od tamtego czasu naprawdę stali się przyjaciółmi. Przeżyli też razem kilka przygód. Gdy w bitwie na Manhattanie pojawiła się Thalia, Percy bardzo się z tego ucieszył. Gdy syn Posejdona zaginął, łowczynie pod wodzą Thalii szukały Percy'ego, co było kolejnym dowodem, jak ta dwójka była ze sobą zżyta.

Leo Valdez

Plik:Leo Valdez-Viria.jpg

Leo, dobry przyjaciel Percy'ego.

Leo Valdez i Percy Jackson poznali się w "Znaku Ateny". Można wywnioskować, że byli wobec siebie obojętni – nie czuli do siebie wrogości, jednak też nie przyjaźnili się zbytnio. Leo sobie zarzucał, że to jego wina, że Percy wraz z Annabeth wpadli do Tartaru. Bardzo się ucieszył, gdy wracają stamtąd żywi. Jednak na ich wspólnej misji poskromienia Nike w Krwi Olimpu Percy zaczął czuć, że coś jest między nimi nie tak. Wcześniej usłyszał, że Leo trafił na Ogygię i tam zakochał się w Kalipso. Percy przeprasza Leona, jeśli przez niego ta nimfa cierpiała. Było mu wstyd, że od tamtego feralnego lata, w który sam przebywał na Ogygii, nie myślał zbyt często o Kalipso i nawet nie dopilnował, by bogowie zgodnie z obietnicą uwolnili ją z wyspy. Po tym wyznaniu Leo zaczął cieplej traktować Percy'ego, zaczął mu wymyślać przezwiska, np. Wodnik. Można by rzec, że zostali jako tako przyjaciółmi.

Nico di Angelo

Plik:Nico di Angelo PJ.jpg

Nico, syn Hadesa i przyjaciel Percy'ego.

Na początku Nico denerwował Percy'ego. Wydawał mu się głupim, denerwującym dzieciakiem. Później, gdy zginęła siostra Nica, a on sam uciekł, Percy zaczął się o niego martwić. Miewał też sny w których widział, że syn Hadesa chciał go zabić. Gdy się spotkali, Nico obwiniał Percy'ego o śmierć Bianki, zrozumiał jednak w końcu, że był to jej wybór. W "Ostatnim Olimpijczyku" Nico zaproponował Percy'emu kąpiel w wodach Styksu, aby ten uodpornił się na obrażenia (Piętno Achillesa). Percy początkowo nie chciał się zgodzić, ale ostatecznie przyjął propozycję. Nie miał pojęcia, że Nico złożył mu tę ofertę w nadziei na zdobycie sympatii syna Posejdona. W "Synu Neptuna" Percy'emu, pomimo utraty pamięci, wydawało mu się, że gdzieś już spotkał Nica (nie pamiętał Grovera ani Tysona, chociaż z pozoru byli mu bliżsi), co świadczy o tym, że syn Hadesa był dla niego kimś ważnym. W "Krwi Olimpu" Nico wyznał Percy'emu, że przez długi czas był w nim zakochany. Nie wspomniał, jak bardzo siebie za to nienawidził i jak ogromny ból mu to sprawiało, przedstawił sprawę w czasie przeszłym i oznajmił, że już w porządku i że Percy jest super, ale nie w jego typie.

Clarisse La Rue

Plik:ClarisseLaRue-299x416.jpg

Clarisse, córka Aresa i przyjaciółka Percy'ego.

Clarisse: Kiedy, wiesz, miałeś tę wizję swoich przyjaciół... Percy: Byłaś wśród nich. Tylko nikomu nie mów, okej? Inaczej będę musiał cię zabić.

— Clarisse i Percy; Pamiętniki Półbogów

Percy, od kiedy Clarisse prawie wsadziła mu głowę do kibla w Złodzieju Pioruna zaczął ją nienawidzić. Gdy Clarisse go zaatakowała nad strumieniem i Percy złamał elektryczną włócznię Clarisse, ich relacja się nie polepszyła. Nie pomogło też to, że Clarisse zrobiła Percy'emu całun z napisem CIENIAS. Dopiero w "Morzu Potworów" trochę ją zrozumiał i zaczął szanować za odwagę, zastanawiając się, jakby on się czuł, gdyby ktoś mu "ukradł" misję. W "Klątwie Tytana" wspomniał, że brakuje mu jej w obozie (kiedy była na misji). W "Bitwie w Labiryncie" Clarisse poprosiła go o przysługę, a on się zgadza. W "Ostatnim Olimpijczyku" bardzo ją polubił (o czym nie zdawał sobie sprawy), jednak denerwowało go, że dziewczyna odmówiła pójścia na wojnę i cieszył się, gdy do nich później dołączyła. W "Archiwum Herosów" wspomniał, że Clarisse to jego przyjaciółka, ale ostrzegł, że jak dziewczyna komuś o tym powie, wtedy ją zabije. Możliwe, że Clarisse tęskniła za Percym kiedy zaginął i cieszyła się z jego powrotu.

Jason Grace

Plik:Jason by Viria.jpg

Jason, syn Jupitera i przyjaciel Percy'ego.

Z Jasonem łączy Percy'ego zdrowa rywalizacja. Przez prawie całą wspólną podróż, próbowali ustalić, który z nich był silniejszy. Kiedy ich ciałami zawładnęły złe duchy, prawie się pozabijali, potrafili jednak świetnie współpracować, np. gdy wywoływali burzę w Forcie Sumpter lub gdy walczyli z bliźniaczymi gigantami w Koloseum. Ogólnie rzecz biorąc lubili się nawzajem i często "gaszą" Oktawiana. W "Krwi Olimpu" zaczynali się bardziej rozumieć i Jason przed Kymopoleją powiedział, że Percy to jego przyjaciel.

Hazel Levesque

Plik:Tumblr okc5xqQnMP1ur33k1o7 400.jpg

Hazel, przyjaciółka Percy'ego.

Wydawała się taka miła.

— Percy o Hazel; Syn Neptuna

Percy, gdy poznał Hazel, bardzo ją polubił. Opisywał ją jako otwartą i szczerą osobę. Był jej wdzięczny, że poręczyła się za niego. Natomiast był zły, że Oktawian szantażował dziewczynę. Na wyprawie zaprzyjaźnili się. Hazel nawet pocałowała go w policzek (ale nie było w tym nic romantycznego, był to typowo siostrzany gest). Chłopak nie zaczął traktować jej inaczej, gdy dowiedział się, że pochodzi z lat czterdziestych. Bardzo mu na niej zależało (co można wywnioskować po tym, jak Leo opisał swoją rozmowę z Percym). Syn Posejdona ucieszył się też, że Hazel zaczęła chodzić z Frankiem. Pod koniec "Syna Neptuna" traktuje tą dwójkę jak swoją rodzinę.

Piper McLean

Plik:PiperMcLean-299x416.jpg

Piper, córka Afrodyty i przyjaciółka Percy'ego.

Percy'ego z Piper nie łączy wiele. Są razem załogą na "Argo II", zdarzało im się zamienić razem kilka słów, lecz trudno tu mówić o prawdziwej przyjaźni. Piper szanowała Percy'ego tylko dlatego, że był chłopakiem jej najlepszej przyjaciółki, Annabeth, ale przyznała, że gdyby zobaczyła syna Posejdona w mieście, trzymałaby się od niego z daleka. Percy wspomniał ją w Greccy Bogowie według Percy'ego Jacksona:

Ej naprawdę mi przykro. Ale w tamtych czasach ludzie bez przerwy zarzynali zwierzęta dla mięsa, skór, skorup i czego tam jeszcze. Dlatego właśnie moja przyjaciółka Piper została wegetarianką.

— Percy o Piper; Hermes idzie do poprawczaka

Zoe Nightshade

Plik:Zoe Nightshade.jpg

Zoe, córka Atlasa i przyjaciółka Percy'ego.

Zoe Nightshade była córką Atlasa. Z początku nie lubiła Percy'ego co było związane z jej przykrym epizodem z Heraklesem. Z czasem zaczęła go szanować, po tym, jak jego plan pomógł pokonać Lwa Nemejskiego, nawet pomimo tego, że Percy wziął udział w jej misji bez jej zgody i tego, że to strzały Zoe ostatecznie zabiła potwora. Podczas poszukiwań, Percy poznał przeszłość Zoe, dzięki swojej zdolności jasno widzenia. Dowiedział się, że Herakles zdradził ją po tym, jak ta dała mu Orkana i pomogła w jego ostatnim zadaniu. Zdał sobie wtedy sprawę, dlaczego Zoe zdawała się nienawidzić wszystkich chłopaków. Dziewczyna w końcu przekonała się, że Percy nie jest taki sam jak Herakles, i że myliła się co do mężczyzn. Percy nawet docenia wiele dobrych cech Nimfy, ponieważ spędzili więcej czasu razem i zaczynają się lepiej dogadywać. Przed jej śmiercią z rąk ojca, komplementuje Percy'ego mówiąc, że jest dumna, że syn Posejdona jest właścicielem Orkana. Po jej śmierci na szczycie w San Francisco, Artemida zamieniła ją w konstelację o nazwie "Łowczyni". Od tamtego czasu Percy wciąż ją pamiętał i wspomina ilekroć widzi jej konstelacje. Przykładem jest moment na wyspie Kalipso a także to, gdy wspominał o jej poświęceniu w Synu Neptuna mimo, że nie Hera pozbawiła go wszystkich wspomnień z przeszłości.

Frank Zhang

Plik:Frank by Viria.jpg

Frank, przyjaciel i krewny Percy'ego.

Jesteś bezdyskusyjnie najwspanialszym dzieckiem boga wojny, jakie w życiu spotkałem.

— Percy do Franka; Syn Neptuna

Percy Jackson poznał Franka w "Synu Neptuna". Między nimi od razu stworzyła się nić zrozumienia. Frank powiedział Percy'emu o śmierci swojej matki, ten go zrozumiał – nie dopytywał się, nic z tych rzeczy. Na ich wspólnej wyprawie zaprzyjaźnili się, zaczęli darzyć się szacunkiem oraz zaufaniem na polu bitwy. Gdy chłopak dowiedział się, że Frank był dalekim potomkiem Posejdona, co czyni z nich daleką rodzinę, bardzo się ucieszył i był z tego dumny. Przez wspólnie przebyte przygody ich przyjaźń wzmocniła się. Przez pewien czas syn Posejdona był trochę zazdrosny z powodu mocy Franka (Frank potrafi zmienić się w dowolne zwierzę), lecz to szybko minęło. Percy traktuje Franka jak swoją prawdziwą rodzinę. Młody Zhang bardzo przeżył znalezienie się Percy'ego w Tartarze. Syn boga morza z chęcią oddał mu swoje stanowisko pretora.

Oceny

Plik:Percy Jackson Signature1.png

Podpis Percy'ego w Greckich Bogach według Percy'ego Jacksona.

Percy przez lata był bardzo słabym uczniem; to uczeń poniżej przeciętnej. Oto jego oceny i uwagi nauczycieli:

  • Język angielski — niedostateczny. Konieczna poprawa. Poważne problemy z czytaniem. Ma kłopot z wyrażaniem się poprawnie w piśmie. Bardzo słaba znajomość ortografii, charakter pisma pozostawia sobie wiele do życzenia.
  • Matematyka — dobry. Nie uważa na lekcjach! Zna podstawy arytmetyki, ale brakuje mu zainteresowania i skupienia, żeby poczynić postępy w nauce.
  • Historia — dopuszczający. Więcej wysiłku! Stara się na lekcjach, ale nie potrafi skupić się dłużej niż kilka minut. Przyłożył się do zadania dotyczącego wojny secesyjnej, ale przydałoby się więcej analizy historycznej, niż krwawych opisów bitew.
  • Nauki przyrodnicze — minus bardzo dobry. Więcej samokontroli! Znakomicie radzi sobie z doświadczeniami, ale powinien unikać powodowania wybuchów i starać się nie podpalać włosów nauczycieli...

Percy w filmie

Plik:Percy 1.jpg

Logan Lerman, aktor, który wcielił się w postać Percy'ego.

Jak dotąd przeniesienia na duży ekran doczekała się już pierwsza część przygód o Jacksonie Złodziej Pioruna w reżyserii Chrisa Columbusa. 16 sierpnia 2013 roku odbyła się premiera drugiej części filmu o herosie Morze Potworów przez Thora Freudenthala. W filmie w postać Percy'ego wcielił się Logan Lerman. Filmowy oraz książkowy Percy mają wiele różnic. W pierwszej książce chłopak ma 12 lat, podczas gdy w adaptacji jest o 4 lata starszy. Jest także bardziej rozgarnięty i śmiały niż oryginalny bohater. Pamiętał też więcej szczegółów niż jego książkowy odpowiednik. Na misji odnalezienia pioruna piorunów Zeusa, wiedział najwięcej i najlepiej sobie radził, podczas gdy Annabeth i Grover wyglądali jakby właśnie wkroczyli w świat półbogów. Film znacznie odbiega od książki. Nie jest jej ścisłą i doskonałą adaptacją.

Etymologia

Plik:Percy Jakson.jpg

Logan Lerman jako Percy Jackson w filmie Złodziej Pioruna.

Jego imię Perseusz jest pochodzenia greckiego (pisane oryginalnie Περσεύς) i wywodzi się od greckiego czasownika πέρθειν (perthein), co oznacza marnować, pustoszyć lub niszczyć w zależności od interpretacji. Tak więc jego imię Perseusz oznacza niszczyciel, co prawdopodobnie nawiązując do jego roli w pierwszej Wielkiej Przepowiedni. Można go również zestawić z jego ojcem, Posejdonem, ponieważ jest on znany jako Wstrząsający Ziemią, co wiąże się często z niszczeniem miejsc z powodu wywoływanych trzęsień ziemi. Jego matka, Sally Jackson, dała swemu synowi imię po herosie Perseuszu, ponieważ był jednym z niewielu herosów, których historia zakończyła się szczęśliwie.

Jego nazwisko Jackson jest bardzo popularnym nazwiskiem pochodzenia angielskiego i szkockiego, powstałym z tytułu „Son of Jack”, podobnie jak wiele partii politycznych USA.

Ciekawostki

  • Ulubione napoje Percy'ego to niebieski sok wiśniowy i Coca-Cola. Można również dodać, że ambrozja smakuje dla niego jak ciasteczka w czekoladzie jego mamy, a nektar jak budyń o smaku popcornu.
  • Według Przewodnika po Świecie Herosów jego ulubionymi miejscami są domek letni w Montauk i Long Island.
    • W Synu Neptunu sam Percy wspomniał, że jego ulubionym miejscem był kryty basen.
  • Percy był synem Posejdona, zaś mitologiczny Perseusz uchodził za syna Zeusa.
  • Percy był jednym z pięciu dwudziestopierwszowiecznych herosów, których znane są pełne daty urodzenia.
    • Pozostała czwórka to: Thalia, Hazel, Jason i Annabeth.
  • Woda, którą spuściły na Percy'ego nimfy w Znaku Ateny oraz Styks to jedyne wody, pod którymi syn Posejdona nie mógł oddychać, lecz Styks mógł kontrolować (w Ostatnim Olimpijczyku użył Styksu, aby zmieść armię Hadesa).
  • Percy jest ulubionym synem Posejdona.
  • Polybotes myślał, że jeśli zabiłby Percy'ego, osłabiłby Posejdona z powodu jego miłości do syna.
  • W Archiwum Herosów zostało ujawnione, że największym lękiem Percy'ego była utrata bliskich mu osób i zniszczenie obozu.
  • Percy jest kiepski w łucznictwie, ortografii, gramatyce i czytaniu.
  • Dokonał wielu wielkich czynów, których przed nim dokonali legendarni herosi:
    1. Zabił węża jako dziecko, walczył z hydrą, lwem nemesjkim, Gerionem, olbrzymim krabem i Antajosem, podtrzymywał sklepienie niebieskie, wszedł do ogrodu Hesperyd i oczyścił stajnie Augiasza, podobnie jak Herakles.
    2. Zabił Minotaura, Prokrustesa i maciorę z Krommyonu, wszedł i wyszedł z Labiryntu i dał znak swojego przeżycia dla swoich rodziców, podobnie jak Tezeusz.
    3. Zabił Meduzę i zmusił Graje do pomocy, podobnie jak jego imiennik Perseusz.
    4. Przepłynął między Skyllą i Charybdą, przeżył spotkanie z Kirke oraz drażnił Polifem, jak Odyseusz.
    5. Przeniósł Herę/Junonę i odzyskał Złote Runo, podobnie jak Jazon.
    6. Wszedł i wyszedł żywy z Podziemia, jak Orfeusz, Psyche czy Herakles.
    7. Miał piętno Achillesa, podobnie jak bohater trojański.
    8. Zabił Otisa i Efialtesa, jak Herakles i Dionizos.
  • Syn Posejdona nie przepada za granatami, czego powodem może być fakt, że owoc ten jest poświęcony bogini Herze, której nie lubi.
  • Percy pojawia się zarówno na okładkach z serii Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy jak i Olimpijscy Herosi.
  • Nazywał Nowy Jork swoim miastem.
  • Tak jak Frank, lubi cheeseburgery i pizze.
  • Percy miał duży apetyt przez co jest przez innych uważany za strasznego żarłoka.
  • W opowiadaniu Percy Jackson and the Singer of Apollo (które nie zostało wydane w Polsce) Percy zwisał z billboardu w samych bokserkach, które miały niebieski kolor.
  • Jego ulubionym kolorem jest niebieski.
  • Tytan Bob powiedział, że Percy pachniał dla potworów jak maślane herbatniki.
    • Co ciekawe, tak samo dla potworów pachniała jego dziewczyna, Annabeth.
  • Percy bardzo lubi psy (choć nie przepada za Aurum i Argentum).
  • Pragnie zamieszkać z Annabeth w Nowym Rzymie.
  • W książce Greccy Herosi według Percy'ego Jacksona Percy wspomniał, że kiedy wydawca zaproponował mu rozpoczęcie pracy nad książką (wcześniej wspomnianą) w zamian za roczne dostawy pizzy pepperoni plus tyle niebieskich żelków ile dał radę zjeść, na co syn Posejdona przystał, twierdził, że się sprzedał.
  • Jego astronomicznym znakiem zodiaku jest lew, natomiast chińskim kogut.
  • W Ostatnim Olimpijczyku Dionizos nazwał Percy'ego Jorgensonem. Jest to nazwisko Sączysmarka, postaci z uniwersum o serii filmów Jak Wytresować Smoka.
  • W serii Magnus Chase i Bogowie Asgardu okazało się, że porównanie przez Percy'ego, Annabeth do księżniczki było słuszne – bowiem rodzina Chase'ów pochodziła w prostej linii od nordyckich królów, toteż określenie to było jak najbardziej na miejscu.
  • Jest właścicielem dwóch zwierząt: Pani O'Leary i Mrocznego. Jest z tego powodu drugi w „rankingu” zaraz za Reyną, która posiada Auruma, Argentuma i Scypiona (choć właściwie Scypek zginął, jednak córka Bellony została zaadoptowana przez Gwidona).
    • Mimo to Percy jest również opiekunem Ofiotaura, którego nazwał Nessie, choć nie można nazwać Nessiego zwierzątkiem Percy'ego ani go do nich zaliczyć.
  • W Koronie Ptolemeusza Percy przekręcił imię egipskiej bogini Nechbet na Niechby. Zupełnie tak samo nazwała ją Sadie Kane przy pierwszym spotkaniu z boginią.
  • Mówi i ślini się przez sen – zostało to ujawnione przez zarówno Annabeth, jak i Kalipso.
  • W Koronie Ptolemeusza Percy podał dwa powody, dla których tak często całuje się z Annabeth.
    • Pierwszy z nich to, że jak stwierdził kiedy jest się herosem ruszającym do walki, każdy pocałunek może być ostatni.
    • Drugi zaś to to, że jak przyznał, lubi się z nią całować.
  • W Synu Neptuna stwierdził, że zjedzenie krokieta z fast foodu było poniżej jego godności.
  • W swoim wywiadzie Rick Riordan stwierdził, że nadał Percy'emu nazwisko Jackson, ponieważ lubił je z kilku powodów:
    • Po pierwsze, kiedy pisał Złodzieja Pioruna był jeszcze nauczycielem historii Stanów Zjednoczonych Ameryki, więc uczył swoich uczniów o Andrew Jacksonie i Stonewallu Jacksonie;
    • Po drugie, jego dziadek miał przezwisko Jack, co jest skrótem od imienia Jackson;
    • Po trzecie, imię Jackson było imieniem jego innego bohatera z jego serii książek z zagadkami dla dorosłych Tres Navarre, którą zaczął pisać w 1997 roku oraz w której to pojawił się on prywatnie jako „Jackson”;
    • Po czwarte i ostatnie myślał, że imię Percy'ego będzie dobrze brzmiało z nazwiskiem Jackson.
  • W Ukrytej Wyroczni uważał za dołujące to, że był tego samego wzrostu co Lester Papadopoulos.
  • Ma wiele wspólnego z kuzynem Annabeth, Magnusem Chasem:
    • U ich obu, boskimi rodzicami są mitologiczne bóstwa płci męskiej. Ponadto zarówno Posejdon, jak i Frejr opiekują się którymś z aspektów przyrody, a ich świętymi zwierzętami są konie.
    • Obaj byli na misji mającej na celu odnalezienie skradzionego lub zgubionego insygnia boskiej władzy danego boga (Percy udał się na poszukiwania dwóch skradzionych przedmiotów bogów – Pioruna Piorunów Zeusa oraz kaduceusza Hermesa, zaś Magnus podjął się misji odzyskania Miecza Lata oraz młota Thora).
    • Obaj mają silną więź z Annabeth Chase i nie mają żadnego żyjącego półboskiego rodzeństwa.
    • Obydwaj dawniej uważali swoje pochodzenie za okrutny żart od losu.
    • Obaj dostali od władcy bogów propozycję, o której wielu innych mogłoby jedynie pomarzyć, lecz ją odrzucili (Zeus zaproponował Percy'emu zostanie bogiem, zaś Odyn powrót do życia Magnusowi).
    • Z powodu przepowiedni ich obecność i istnienie było postrzegane jako zły omen.
    • Obaj posiadali krewnego, z którym zmuszeni byli walczyć (Percy ze swoim przyrodnim bratem Antajosem, dziadkiem Kronosem oraz jego braćmi tytanami, zaś Magnus ze swoim wujem Randolphem).
    • Obaj mają miecz, który był prezentem od ich ojca (Chejron otrzymał Orkan od Posejdona, aby później przekazać go Percy'emu; zaś Magnus otrzymał miecz, który należał dawniej do Frejra). Warto również zauważyć, że w obu przypadkach półbogowie nie czują się komfortowo, gdy muszą używać innej broni niż ich własna.
  • Fani utworzyli specjalną nazwę dla związku Percy'ego i Annabeth – Percabeth. Warto również zauważyć, że powstały również nazwy innych potencjalnych związków z Percym[3].
  • Jest najprawdopodobniej pierwszym półbogiem, który w Obozie Jupiter z probatio stał się od razu pretorem legionu.
  • W Greckich Bogach według Percy'ego Jacksona wspomniał, że osobiście jest prostolinijnym rock'n'rollowcem.
  • Rick Riordan stworzył Percy'ego z dysleksją i ADHD dla uhonorowania wszystkich dzieci, które mają ten sam zespół i problemy z czytaniem.
    • Percy był postacią stworzoną na podobieństwo Ricka Riordana (pod względem humoru), syna autora, Haley'a (ADHD i dysleksja) oraz uczniów Riordana.
  • W Złodzieju Pioruna wspomniał, że nienawidzi zamkniętych pomieszczeń, gdyż doprowadzają go one do szału.
  • Według strony ReadRiordan był blisko śmierci przynajmniej siedemdziesiąt jeden razy[4].

Galeria

Przypisy