Za dawnych czasów, no wiesz, w epoce Greków, kiedy Plutona nazywano Hadesem, był przede wszystkim bogiem śmierci. Kiedy został Rzymianinem, zaczęto go bardziej... jak by to powiedzieć... szanować. Stał się również bogiem bogactwa. Należy do niego wszystko, co jest pod ziemią
Pluton – rzymski bóg bogactwa, śmierci[1], zmarłych[9] i Podziemia. Jest mężem Prozerpiny[5] i ojcem Hazel Levesque[1]. Jego greckim odpowiednikiem jest Hades[9].
Historia[]
Olimpijscy Herosi[]
Syn Neptuna[]
Wzmianka o Plutonie pojawiła się już, gdy Hazel przestawiła Percy'emu Jacksonowi swojego brata, Nica di Angela. Z opowieści syna Hadesa, bóg podziemi miał obecnie mnóstwo pracy w podziemiach, gdzie zapanował chaos po otwarciu wrót śmierci. Bóg próbował strzec granic śmierci i życia, razem z pomocą Tanatosa.
Następnie Pluton pojawił się w wizji przeszłości Hazel, w której jej matka została opętana przez Gaję. Było to pierwsze spotkanie z jej ojcem, które pamięta. Pluton odwiedził rodzinne Levesque bez zapowiedzi. Bóg bogactw przeprosił córkę za jej klątwę oraz przepowiedział jej przyszłość. Oznajmił, że w przyszłości spotka potomka Neptuna, który zdejmie z niej zły urok. Zanim jego córka zdążyła zrozumieć jego wypowiedź, bóg podarował jej kredki oraz blok rysowniczy i dodał, że kiedyś będzie mieć konia. Następnie udał się na rozmowę z jej matką. Próbował zachęcić Marie Levesque do pozostania w Nowym Orleanie, gdzie nadal będzie mógł chronić ją i Hazel. Szamanka jednak nie chciała go słuchać i kazała mu się wynosić, po czym bóg spełnił jej prośbę. W następnym wizji wspomnień Hazel, półbogini wróciła do ostatnich chwil z poprzedniego życia, w których jej matka opowiedziała jak spotkała Plutona. Marie miała dość życia w biedzie i użyła starych zaklęć, aby wezwać boga. Pan podziemia zakochał się w niej. Po tym jak urodziła się Hazel, przysiągł na Styks, że spełni jej życzenie. Marie pragnęła bogactwa. Pluton przestrzegł ją, że jej pęd do majętności może się źle skończyć. Jednak kobieta tylko tego chciała, a bóg musiał spełnić jej życzenie, tym samym sprowadził na Hazel klątwę.
Gdy Hazel, Frank Zhang i Percy spotykali samego boga śmierci, Tanatosa, ten wyznał córce Plutona, że władca Podziemi przymknął oko na jej powrót do świata żywych.
Po bitwie z Polybotesem w Obozie Jupiter, Hazel podejrzewa, że jej ojciec dał glejty na powrót do świata żywych niektórym poległym legionistom, ponieważ straty były zadziwiająco małe.
Znak Ateny[]
Pluton był wspomniany kilka razy jako ojciec Hazel.
Dom Hadesa[]
Umarli widzą to, w co wierzą, że zobaczą. Tak samo jest z żywymi. To cały sekret
— Pluton we śnie Hazel Levesque, rozdział XXVIII
Hazel pomodliła się do ojca o pomoc w znalezieniu drogi do Domu Hadesa. Było to ryzyko, ponieważ według Tanatosa, Pluton mógł zabrać z powrotem duszę dziewczyny do podziemi, gdy bóg zmarłych nawiąże z nią kontakt. Od razu po jej prośbie, przyleciał do niej Arion, który zabrał ją do bogini magii Hekate. Bogini wyznała, że to ona pomogła Marie Levesque znaleźć odpowiednie zaklęcie do wezwania Plutona.
Bóg bogactwa nawiedzał sny swojej córki, gdzie dawał jej wskazówki dotyczące korzystania z Mgły. Gdy Hazel pokonała Skirona, używając do tego mgły, osłabła, a przed nią pojawił się sam Pluton. Półbogini podświadomie sama go wezwała. Bóg pochwalił swoją córkę za opanowanie umiejętności korzystania z Mgły. Ostrzegł ją przed umarłymi oraz czarownicą Pazyfae, czekająca na nią w Epirze. Według boga czarodziejka zamierzała odbudować swoje królestwo. Wyjawił jej, również że Wrota Śmierci znajdują się na najniższym poziomie Nekromantejonu i doradził jej jak pokonać wiedźmę. Na końcu spotkania wyznał jej, że jest z niej dumny.
Krew Olimpu[]
Pluton był wspomniany kilkakrotnie razy jako ojciec Hazel i Nica.
Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona[]
Wspominając o narodzinach Plutosa, greckiego boga bogactwa Percy Jackson wspomniał, by nie mylić go z Plutonem gdyż to „zupełnie inny koleś”.
Kroniki Rodu Kane[]
Ognisty tron[]
Duch Klaudiusza Wściekłego wspomniał, że nie może przejść do Królestwa Plutona, ponieważ został pochowany według egipskich obrządków.
Apollo i Boskie Próby[]
Grobowiec tyrana[]
Hazel opowiedziała Meg o swojej klątwie oraz o przepowiedni Plutona, według której zły czar zdejmie w przyszłości potomek Neptuna.
Charakter[]
Pluton jest poważnym bogiem i potrafił trzymać emocje na wodzy. Solidnie wykonuje swoje obowiązki w Podziemiu i staranie wydawał rozkazy Tantosowi o chwytaniu uciekinierów z podziemia. Władca podziemi bywał też litościwy. Darował życie niektórym legistom walczących przy Wrotach Śmierci. Pod względem zachowania się do swoich dzieci jest podobny do Hadesa. Znał zainteresowania swojej córki, Hazel. Bóg wydaje się opiekuńczy w stosunku do swojej rodziny. Utrzymywał i chronił Hazel oraz jej matkę w Nowym Orleanie. Nawet po przeprowadzce na Alaske młoda półbogini miała wrażenie, że władca podziemia ją obserwuje przez kruki. Król umarłych jest rodzinny. Chociaż nie utrzymywał kontaktu z śmiertelną rodziną Levesque to chciał dla niej jak najlepiej. Przymknął oko na odżycie Hazel oraz unikał kontaktu z nią, aby nie ściągać na nią kłopotów.
Wygląd[]
Pluton na grafice z ReadRiordan
Pluton, podobnie jak Hades, ma białą, jak mleko skórę oraz czarne, rzadkie włosy. Ma kanciastą twarz. W ciemnych oczach boga o kolorze wulkanicznej skały można było dostrzec potęgę i szaleństwo. Według Hazel przypomina samego Hitlera. Bóg bogactw ubiera eleganckie ubrania. W Synie Neptuna nosił czarny wełniany garnitur na których tworzyły się wizerunki potępionych dusz. Pod nim miał szarą koszule. Na szyi nosił czarny krawat w srebrne pasy, a na palcu pierścień ze srebrną czaszką[1]
W Domie Hadesa, Pluton pokazał się Hazel w typowo rzymskim stroju. Miał krótkie obstrzyżone włosy. Nosił tunikę i togę z czarnej wełny ozdobionej złotym haftem. Podobnie jak w garniturze, w materiale można było dostrzec twarze udręczonych dusz. Skraj togi obramowany był purpurą oznaczający senatora lub pretora. Fioletowe obszycie przypominało strugę krwi. Na dłoni miał ślubny pierścień z wielkim opalem[5].
Umiejętności[]
Pluton jest bogiem z Wielkiej Trójki i jest jednym z najpotężniejszych bogów rzymskich. Posiada on standardowe umiejętności rzymskich bogów oraz:
- nekromancję – Król Podziemia w każdej chwili mógł wezwać i kontrolować zmarłych. Czuł aury życiowe innych istot,
- podróż cieniem – Pluton potrafił pojawić się w dowolnym miejscu na Ziemi i Podziemiu. Prawdopodobnie tym sposobem pojawił się i zniknął, gdy odwiedził rodzinęe Levesque,
- geokinezę – bóg bogactwa ma kontrole na wszystkim co znajduje się pod ziemią, oznacza to że może tworzyć i usuwać podziemne tunele, manipulować ziemnymi elementami oraz wzywać kosztowne kamienie. Pluton jako jedyny był odporny na klątwę Hazel,
- manipulację snami – Pluton może odwiedzać sny herosów. Pojawił się w śnie Hazel, aby doradzić jej jak korzystać z mgły.
Relacje[]
Miłosne zainteresowania[]
Prozerpina[]
Nie wiele w książkach Ricka było powiedziane o relacji Prozerpiny z Plutonem. W Domie Hadesa, Hazel zauważyła na dłoni boga pierścień ślubny, który symbolizował małżeństwo Władcy Podziemia z boginią zboża.
Marie Levesque[]
Marie Levesque, śmiertelna kochanka Plutona.
Marie Levesque próbowała przywołać Plutona, ponieważ miała dosyć życia w biedzie. Zdziwiła się, gdy stare zaklęcie podziałało i udało jej się wezwać samego boga podziemi. Pluton zauroczył się śmiertelniczką i zaczął zalecać się do niej, a ta odwzajemniła jego uczucia. Gdy Hazel się urodziła, bóg przysiągł na Styks Marie, że podaruje jej wszystko czego pragnie. Marie pragnęła bogactwa i choć Pluton ostrzegał ją przed nieszczęściem, które może ją spotkać, ona nie zmieniła życzenia. Bóg śmierci spełnił jej pragnienie. Dzięki niemu Hazel, przywoływała drogocenne, lecz przeklęte kamienie. Z początku kochance Plutona bardzo podobał się ten dar. Chciała, żyć jak królowa. Jednak z czasem ludzie, którzy kupowali u niej owe kamienie, zaczęli posądzać je o przykre wydarzenia, a samą rodzinne Levesque uznano za przeklętych. Od tego momentu Marie nie chętnie wspominała o ojcu Hazel, po mimo iż to on nadal je utrzymywał i chronił. Była na niego zła, a w raz z rosnącym gniewem, bardziej podatna na wpływy Gai. Gdy w trzynaste urodziny Hazel, ponownie spotyka Plutona okazuje mu wrogie nastawienie i rzuca w niego przypadkowymi przedmiotami. Próby Plutona uspokojenia jej, nie powiodły się. Marie oskarża boga o wszelkie klęski jakie ją spotkały. Pluton nie przekonuje jej do rezygnacji z przeprowadzki do Seward, gdzie nie będzie mógł jej już chronić. W ostatnich chwilach życia, Mari przyznaje się, że była głupia, że nie posłuchała Plutona i życzyła sobie bogactwa.
Rodzina[]
Hazel Levesque[]
Hazel Levesque... pewnie mi nie uwierzysz, ale naprawdę jestem z ciebie dumny. Czasami... Czasami jedynym sposobem, by troszczyć się o moje dzieci, jest trzymanie się od nich z daleka.
— Pluton do Hazel Levesque; Dom Hadesa
Hazel Levesque, córka Plutona.
Dzieci Plutona rzadko mają szczęśliwe życie. Kiedy Hazel się urodziła Pluton był szczęśliwy i dumny. Jednak, jakiś czas po tym wydarzeniu spełnił pragnienie jej matki, rzucając klątwę na Hazel. Pluton obwiniał się o los córki, która została przeklęta od urodzenia, mocą przywoływania drogocennych, ale przeklętych kamieni. Nie utrzymywał kontaktu z córką, ale chronił ją i utrzymywał, gdy ta mieszkała w Nowym Orleanie. Odwiedził Hazel, gdy jego córka miała trzynaście lat. Przeprosił ją za pechowy los, który ją spotkał. Bóg znał przyszłość półbogini i przekazał jej, że będzie musiała jeszcze sporo przeżyć, zanim ktoś zdejmie z niej klątwę. Heroska była zła na ojca i oskarżyła go o zrujnowanie życia jej rodziny. Po mimo, braku kontaktu z Hazel, Pluton znał jej zainteresowania. Na jej urodziny dał jej kredki i blok rysowniczy, ponieważ lubiła rysować. Jednak następnie potraktował ją ozięble i nie zwracając na jej uczucia opuścił ją, aby porozmawiać z jej matką. Niezależnie od złości na boga, Hazel pragnęła, aby udało mu się przekonać matkę do pozostania w Nowym Orleanie. Pluton jednak zniknął, na życzenie jej matki. Od spotkania z ojcem, Hazel czasami myślała o nim. Marzyła, aby przybył jej na ratunek i obronił ją przed jej matką, która była coraz bardziej pod kontrolą Gai. Kredki i blok rysunkowy, który otrzymała od ojca traktowała jak skarb. Po przeprowadzce półbogini wydawało się, że Pluton obserwuje ją, po przez kruki. Gdy Nico di Angelo, sprowadził do świata żywych Hazel, bóg podziemia nie wydał rozkazu aresztowania jej duszy i pozwolił jej żyć, przymykając na nią oko. Oznaczało to również, że nie mógł oficjalnie spotkać się z Hazel, ponieważ w tedy musiał sprowadzić ją z powrotem do podziemia, według prawa śmierci. Córka Plutona nadal uważała boga za złego ojca, pomimo tego poprosiła go o pomoc w Domie Hadesa. Hazel po walce z Skironem po raz pierwszy w pełni uznała swoje pochodzenie. Wtedy Pluton pojawił się przed nią i powiedział, że jest z niej dumny. Zaznaczył też, że jego sposobem na troskę, jest trzymanie się od swoich dzieci z daleka, aby nie przy stworzyć im problemów. Po tych słowach półbogini miała mieszane uczucia. Uznała jego słowa za kolejną wymówkę typowego boskiego rodzica. Z drugiej strony ucieszyły ją jego słowa. Dziewczyna dopytała go czemu, nie zabierze jej duszy z powrotem do Podziemia, co byłoby zgodne z prawem śmierci. Pluton uśmiechnął się i odpowiedział, że nie chciałby tego zobaczyć.
Etymologia[]
Pluton pochodzi od greckiego wyrazu „Ploútōn”, oznaczający „bogacz”. Wierzący nadali mu to imię ze względu na bogactwa kryjące się pod ziemiom.
Ciekawostki[]
- Jak zostało przedstawione w jednym z wywiadów wydaje się, że Cerber lubi bardziej swojego pana w jego greckiej wersji jako Hadesa, niż w rzymskiej jako Plutona[10].
- Twarze zbłąkanych dusz na materiale ubrania Plutona reagowały na jego emocje[5].
- W Synie Neptuna dowiadujemy się, że rzymianie nie mieli dobrego zdania o dzieciach Plutona. Uważali ich za zły omen i że przynoszą pecha[1].
- Takie samo zdanie mieli o samym bogu.
- Jedno z przekleństw Reyny Ramírez-Arellano w Znaku Ateny brzmiało „Naramienniki Plutona”[11]. Dakota w Krwi Olimpu użył sformułowania „Na szyszak Plutona”[12].
- Bóg podziemia ma konto na Skypie[13].
- Gigant, który miał zastąpić Plutona to Alkyoneus[14].
- Jego egipskim odpowiednikiem jest Ozyrys, a nordyckim Hel.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Syn Neptuna, rozdział V
- ↑ Złodziej pioruna, Partyjka z koniem
- ↑ Syn Neptuna, rozdział VI
- ↑ Wszyscy grecko-rzymscy bogowie mogą przybierać dowolną wielkość, Klątwa tytana, Bogowie głosują, jak nas zabić
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Dom Hadesa, rozdział XXVIII
- ↑ Syn Neptuna, rozdział IV
- ↑ Ostatni Olimpijczyk, Dostajemy wspaniałe nagrody
- ↑ Percy Jackson i miecz Hadesa
- ↑ 9,0 9,1 Zagubiony heros, słownik
- ↑ Wpis na stronie ReadRioran
- ↑ Znak Ateny, rozdiał IV
- ↑ Krew Olimpu, rozdział XLV
- ↑ Syn Neptuna, rozdział XLVII
- ↑ Syn Neptuna, rozdział XIV