Polifem

Zalążek artykułu

Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Umiejętności, Relacje.

Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.

“

Moje śliczne Runo. Ukoronowanie kolekcji. Weź je, okrutna ludzka istoto. Zabierz je i odejdź w pokoju.
— Morze Potworów

Polifem – cyklop. Syn Posejdona i nimfy Toosy. Zmierzył się z wieloma herosami, między innymi z: Odyseuszem, Percym Jacksonem i Leonem Valdezem.

Historia[]

Odyseja[]

Polifem zasłynął w historii jako cyklop, który uwięził Odyseusza i jego towarzyszy, gdy ci wracając z wojny trojańskiej dotarli na jego wyspę. Po tym jak statki pod wodzą Odyseusza dobiły do wyspy Cyklopów, heros postanowił zatrzymać się na niej z towarzyszami na pewien czas. Wtedy właśnie król Itaki zobaczył jaskinię na wyspie i pomyślał, że mogło znajdować się w niej jedzenie, toteż wziął ze sobą część swojej załogi i udał się z nimi do niej, aby to sprawdzić. Jego marynarze nalegali, aby zabrać stamtąd cokolwiek zdatnego do jedzenia w celu uzupełnienia zapasów i odpłynięcia z wyspy od razu po wykonaniu zadanie, jednak Odyseusz nalegał na spotkanie z „osobą”, która miała być domownikiem jaskini sądząc, że byłby dla nich wyzwaniem.

O zachodzie słońca Polifem wpuścił swoje owce z powrotem do jaskini, zanim poruszył masywny kamień, aby zakryć nim wejście do niej. Kiedy Odyseusz i jego ludzie spróbowali poprosić go o trochę jedzenia, ten zamiast im odpowiedzieć, schwytał dwóch mężczyzn z ich grupy, rozdarł ich i zjadł. Spytał się później Odyseusza o jego imię, zaś sprytny heros przedstawił mu się jako mężczyzna o imieniu „Nikt”. Następnie Odyseusz zdołał nakłonić Polifema do wypicia dużej ilości wina, które zmorzyło cyklopa w efekcie czego ten udał się na spoczynek.

Gdy cyklop spał, Odyseusz wraz ze swoimi pozostałymi ludźmi wziął dużą kłodę, którą wcześniej zaostrzyli na jednym końcu i wbili go prosto w oko syna Posejdona. Potwór obudził się od razu i wezwał swoich braci na pomoc, jednak gdy opowiedział im co go spotkało, ci wzięli go za pijanego i odeszli pozostawiając cyklopa samego.

Później, gdy Polifem wypuścił swoje owce na pastwisko, pochylił się i wyczuł, że Odyseusz wraz ze swymi towarzyszami opuścił jaskinię cyklopa. Odyseusz sprytnie przywiązał siebie i swoich ludzi u spodu owiec i z ich pomocą umknął synowi Posejdona. Gdy opuszczali już wyspę, Odyseusz zapomniał się w swoim sukcesie i zaczął chwalił się Polifemowi swoją ucieczką, ujawniając mu swoje prawdziwe imię co pozwoliło cyklopowi poprosić Posejdona, aby przeklął Odyseusza w efekcie czego heros musiał się później mierzyć z licznymi przeciwnościami losu w drodze do ukochanej Itaki.

Eneida[]

Jakiś czas po odpłynięciu z wyspy załogi Odyseusza z herosem na czele, na wyspę Polifema trafił Eneasz z prowadzonymi przez siebie pozostałymi przy życiu mieszkańcami Troi. Nie wiedzieli oni, jednak gdzie się znajdowali do póki nie natrafili na jednego z kompanów Odyseusza, którego reszta towarzyszy nieopatrznie pozostawiła na wyspie. Ów grek wyjaśnił trojańczykom, gdzie trafili, zaś ci po krótkiej rozmowie powrócili na swoje statki i odpłynęli pozostawiając swojego wybawcę samego na wyspie cyklopa.

Bliżej nieznana przeszłość[]

W nieznanej bliżej przeszłości Polifem ukradł Złote Runo i zawiesił je na drzewie na swojej wyspie. Runo zamieniło jego suchą i pozbawioną wszelkiej roślinności wyspę w prawdziwą urodzajną rajską wyspę co cyklop wykorzystywał pasąc swoje owce na górskich zboczach i wzniesieniach. Silna magia runa sprawiała, że na jego wyspę przybywali satyrowie, którzy myśleli, że znaleźli trop wiodący do boga dzikiej przyrody Pana, jednak trafiając na cyklopa kończyli jako jego danie główne.

Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]

Morze Potworów[]

W Morzu Potworów więzi Grovera i chce się z nim ożenić, jednak kiedy dzięki Clarisse dowiaduje się, że jego "przyszła żona" to satyr, postanawia poślubić córkę Aresa, a Grovera zjeść. Annabeth, chcąc uwolnić przyjaciół, postanawia wykorzystać plan Odyseusza. Oznajmia, że jest Nikim, mając na głowie czapkę-niewidkę, dzięki której Polifem nie może jej zobaczyć, ale na dźwięk tego imienia ogarnia go wściekłość. W pewnym momencie bejsbolówka spada półbogini z głowy i cyklop ją łapie. Percy każe mu puścić dziewczynę, przez co jednak Annabeth upada z dużej wysokości na kamień. Jackson atakuje Polifema, ale w chwili, kiedy ma go zabić, potwór przechytrza chłopaka. Udaje, że chce przeżyć, żeby pilnować owieczek. Percy mówi mu, żeby się nie ruszał, a sam udaje się po Złote Runo. Kiedy tylko odchodzi, Polifem wstaje, gotowy do mordu, ale wówczas na ratunek przybywa Tyson, który uśmierca potwora.

Olimpijscy Herosi[]

Dom Hadesa[]

Podczas przebywania w Tartarze, kiedy Annabeth i Percy zostali zaatakowani przez grupę Arai, córka Ateny po zabiciu jednej z nich ściągnęła na siebie klątwę rzuconą przez Polifema i w jej efekcie straciła wzrok.

Apollo i Boskie Próby[]

Ukryta wyrocznia[]

Podczas spotkania Percy'ego z Leonem i Kalipso, syn Hefajstosa opowiadając o swojej podróży z córką Atlasa do Obozu Herosów wspomniał o ich błądzeniu przez Morze Potworów, na co syn Posejdona wspomniał o swoim cyklopim bracie Polifemie, którego jak się okazało spotkali na swojej drodze Leo z Kalipso.

“

[...] No więc, jak mówiłem, jeśli Festus nie wychwyciłby wczoraj wieczorem tego światła naprowadzającego, nadal latalibyśmy w kółko, usiłując wydostać się z Morza Potworów.
– Och, nienawidzę tego miejsca – powiedział Percy. – Jest tam ten wielki cyklop Polifem...
– Wiem, wiesz? – odparł Leo. – Ma coś nie w porządku z oddechem, nie?
— Ukryta wyrocznia

Wygląd[]

Polifem został opisany jako ogromny, około dwunastometrowy cyklop, zdecydowanie większy od swojego przyrodniego brata Tysona. Jak każdy przedstawiciel swojego gatunku, ma jedno oko pośrodku czoła.

Charakter[]

Polifem jest dość zastanawiającą i złożoną postacią o dwóch, nachodzących na siebie obliczach: z jednej strony jest śmieszny i dziwny z drugiej, zaś wzbudza gniew i negatywne odczucia. Jak większość potworów lubił zabijać półbogów i pożywiać się nimi a jeszcze bardziej niż za półbogami cyklop przepadał za satyrami. Sam nazywał Percy'ego złodziejem jego złotego runa i nie przejął się faktem, gdy ten przypomniał mu, że cyklop sam ukradł je kiedyś herosom a dodatkowo zlekceważył to. Najsłynniejszy z cyklopich synów Posejdona był wyjątkowo arogancki co widać w jego potyczce z przyrodnim bratem półbogiem. Podczas walki cyklopa z półbogiem, gdy Polifem przegrywał zwrócił się do swojego ojca, aby ten stanął po jego stronie i przeklął Percy'ego, na co ten zwrócił się do przyrodniego brata, że on również jest synem Posejdona a ich ojciec nie przeklnie go z tego powodu, na co Polifem wyraźnie wściekły stwierdził, że jest ważniejszy od wszystkich innych synów boga mórz. Cyklop dodatkowo nie był wyraźnie zbyt bystry m.in. ze względu na to, że dał się nabrać na dość prosty podstęp Odyseusza, nie odróżnił od razu Grovera od Cyklopicy mimo męskiego głosu, popełniał błędy składniowe i gramatyczne, gdy mówił, czy nie zauważył, iż Annabeth była dziewczyną a osobą o imieniu Nikt przedstawił się cyklopowi Odyseusz, który był mężczyzną. Mimo swojej ułomności Polifem potrafił czasami oszukać swoich przeciwników pogrywając na ich emocjach i wbijając im nóż w plecy jak np. gdy oszukał Percy'ego, że chronił jedynie swoje owce i pozwalał mu zabrać z jego wyspy złote runo, czy gdy udawał przyjaciela dla Tysona, nakłaniając go do pozostania z nim na jego wyspie obiecując bycie dla niego lepszym niż towarzyszący chłopakowi półbogowie. Był on także dość naiwny, gdyż po tym jak zatopił Zemstę Królowej Anny myślał, że zabił Percy'ego/Nikogo i jego towarzyszy mimo, że ci zostali uratowani przez hipokampy, a Kronos pragnąc wpłynąć negatywnie na Percy'ego próbował wmówić mu, że jego przeświadczenie o odniesieniu przewagi nad królem tytanów wynikającej ze zdobycia złotego runa i uzdrowienia drzewa Thalii było większą ułudą niż wspomniane przeświadczenie Polifema; jak również łatwo wpadał w złość ilekroć ktoś w jego pobliżu wymówił słowo nikt jako imię mając wyraźny i silny uraz do Odyseusza. Pomimo takiego zbioru negatywnych cech Polifem z drugiej strony, gdy uważał Grovera za Cyklopkę, był dla niego niezwykle miły nazywając go Kruszynką i wydawał się być uradowany perspektywą zbliżającego się ślubu a gdy prawda o przebraniu satyra wyszła na jaw, cyklop zdawał się być bardziej zraniony tym faktem, niż pałający żądzą zemsty i postanowił poślubić w rekompensacie córkę Aresa Clarisse a Grovera pożreć jako danie główne ich wesela.

Postacie, z którymi zmierzył się Polifem[]

Ciekawostki[]

Ma wadę wzroku.
Bardzo lubi jeść satyrów.
Kiedy Grover udawał Cyklopicę wmawiał mu, że używał perfum o zapachu koźlej sierści i dlatego pachniał jak satyry, których uwielbiał jeść, zaś Polifem uwierzył mu.
Wraz z Echidną, Chimerą i Sfingaem, Polifem jest jednym z niewielu potworów, które spotkał w swoim życiu syn Posejdona Percy i ich nie odesłał do Tartaru. Polifem jest także jedynym potworem, którego Percy nie był w stanie odesłać do Tartaru, ponieważ nie mógł zmusić się do tego czynu.
Polifem jest jedynym i głównym antagonistą książki z serii Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, który nie był w żaden sposób związany ani powiązany z głównym złoczyńcą serii Kronosem, ponieważ Cyklop dążył jedynie do niedopuszczenia, aby Złote Runo opuściło jego wyspę.
W brytyjskim wydaniu Morza Potworów Polifem został określony jako Starszy Cyklop. Termin ten jest określeniem trzech cyklopich synów Gai i Uranosa, którzy byli pierwszymi cyklopami.
Dzieli swoje imię z jednym z Argonautów, który założył wielkie miasto Cius.
Polifem często oczekuje od swojego ojca Posejdona, aby ten stawał po jego stronie i zawsze odpowiadał na jego wezwania przeklinając wszystkich, którzy wyrządzili cyklopowi krzywdzę.

Występowanie[]

Morze Potworów,
Bitwa w Labiryncie (wspomniany),
Ostatni Olimpijczyk (wspomniany),
Dom Hadesa (wspomniany),
Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona (wspomniany),
Greccy herosi według Percy'ego Jacksona (wspomniany),
Ukryta wyrocznia (wspominany).

Riordanopedia