Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Puchar bogów.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Pomniejsze byty robią mnóstwo strasznych rzeczy w imię bogów, Percy. To wcale nie znaczy, że bogowie to pochwalają. To, jak nasi synowie i córki działają w naszym imieniu… Cóż, to zazwyczaj mówi więcej o nich niż o nas. A ty, Percy, jesteś moim ulubionym synem.
— Posejdon do Percy'ego Jacksona; Bitwa w Labiryncie
Posejdon – grecki bóg morza, trzęsień ziemi[1], powodzi, suszy[16] i koni[1], zaliczany jest w skład Wielkiej Trójki[1]. Jest drugim[3] synem tytanów Kronosa[1] i Rei[4] oraz bratem Zeusa, Hadesa[1], Demeter, Hestii i Hery[4]. Ze swoją żoną Amfitrytą ma czwórkę dzieci – Trytona[10], Rode[3], Kymopoloję[12] i Bentesikyme[17]. Aktualnie posiada dwóch śmiertelnych synów, półboga – Percy'ego Jacksona[1] i cyklopa – Tysona[11]. Jego rzymskim odpowiednikiem jest Neptun.
W filmie Złodziej Pioruna w postać Posejdona wcielił się Kevin McKidd, natomiast głosu udzielił Jacek Rozenek. W musicalu aktorem grającym boga był Jonathan Raviv.
Historia[]
Narodziny i ratunek[]
Posejdon został zrodzony jako piąte dziecko tytanów Kronosa i Rei po Hestii. Demeter, Herze i Hadesie.[18]. Ponieważ tuż przed śmiercią ojciec Kronosa, Uranos, przeklął swojego syna, mówiąc, że jego dzieci go zniszczą i odbiorą mu tron[19], ojciec połknął Posejdona, podobnie jak to było z czworgiem jego rodzeństwa. Ponieważ był nieśmiertelny bóg nie zginął, a żył tam w pomniejszonej postaci, tak jak Hades, Demeter, Hestia i Hera. W końcu Rea obmyśliła plan uwolnienia swoich dzieci z żołądka Kronos i podała mu zamiat swojego szóstego dziecka, Zeusa, kamień, który wylądował w żołądku tytana, tak jak bóstwa[18].
Gdy Zeus dorósł, zatrudnił się w pałacu Kronosa na górze Othrys jako podczaszy. Kiedy zdobył zaufanie Króla Tytanów, zorganizował konkurs picia. Ponieważ Kronos mu ufał, bóg dodał do nektaru musztardę, która w połączeniu z napojem stworzyła środek wymiotny. Reszcie tytanów biesiadujących podał nektar nasenny. Kiedy rozpoczął się konkurs ojciec Posejdona wygrał, jednak przez wypitą ciecz zwrócił swoje dzieci, Posejdonem jako pierwszym, gdyż został połknięty jako ostatni. Gdy bóg znalazł się poza żołądkiem ojca od razu przybrał formę dorosłego nieśmiertelnego. Następnie przemienił się w orła i wraz z rodzeństwem uciekł przed armią tytanów na Idę, gdzie wychował się Zeus[20].
Pierwsza Tytanomachia[]
Po tym, jak bogowie uciekli z góry Othrys, Kronos rozesłał tytanów, by odnaleźli jego dzieci i je sprawdzili do niego, niezależnie od tego, czy w kajdanach, czy w kawałkach. Piątka dzieci Rei, poza łagodną Hestią, postanowili walczyć z ojcem, jednak, jak sam Posejdon zauważył, potrzebowali broni. Z pomocą przyszła im Rea, która powiedziała im o starszych cyklopach i sturękich uwięzionych w Tartarze przez Króla Tytanów, którzy mogliby im pomóc z walką i rynsztunkiem. Rodzeństwo udało się pod postaciami nietoperzy do więzienia, gdzie natknęli się na swoich wujów strzeżonych przez Kampe. Ponieważ potwór strzegł szóstki synów Gai, bogowie nie mogli liczyć na pełne stworzenie broni. Wtedy Zeus wyszeptał do jednego z cyklopów, Brontesa, by każdy z nich składał jedną część broni dla nich i na końcu połączyli je w jedność. W ten sposób Posejdon otrzymał swój trójząb, a Hades i Zeus kolejno hełm mroku i piorun piorunów. Wtedy jednak Kampe zorientowała się z nich obecności i na nich ruszyła, ale zabił ją Zeus swoją bronią, ku rozczarowaniu Posejdona, że on sam nie mógł się wykazać. Potem bóstwa uwolniły cyklopów i sturękich[20].
Wojna z tytanami trwała dziesięć lat. By w końcu zakończyć walkę bogowie, sturęcy i cyklopi wspięli się na najwyższą po Othrys górę w Grecji, Olimp. Zeus i sturęcy zaczęli miotać w pałac Kronosa pociskami, co sprawiło, że budynek się rozpadł. Wówczas Posejdon wytworzył trzęsienie ziemi, które pochłonęło nieprzyjaciół. Następnie Kronos został poszatkowany jego własnym sierpem i wrzucony do Tartaru, podobnie jak jego bracia, Kojos, Japet, Hyperion i Krios. Atlas, prawa ręka Kronosa, został skazany na podtrzymywanie nieboskłonu[20].
Po wojnie Posejdon, Zeus i Hades spotkali się, by podzielić między sobą świat poprzez rzuty kośćmi. W ten sposób Posejdon zaczął mieć w swoim panowaniu morze, spychając jako bóg wód władającego wcześniej oceanem Okeanosa na skraj świata[20].
Zamieszkanie w morzu[]
Tuż po wygranej nad tytanami Rea, widząc liczne spory między Posejdonem, a Zeusem, zaproponowała bogu wód, by się przeniósł do swojej domeny, morza. Tam zamieszkał z plemieniem telchinów. Stwory te były przewodnikami boga po morzu i nauczyły sposobu na przewracanie wysp za pomocą trójzębu do góry nogami. Po jakimś czasie jednak Posejdan opuścił telchinów i zbudował swój pałac na dnie Morza Egejskiego.
Spory o miasta[]
Posejdon postanowił zaproponować mieszkańcom znanemu wówczas pod inną nazwą miastu Aten, że będzie ich boskim patronem. Jak się jednak okazało, zaledwie chwilę wcześniej identyczną propozycją złożyła polis Atena, bogini mądrości. Chociaż bóg morza wolał załatwić tę sprawą siłą, Atena zaproponowała pokojowy konkurs na najlepszy dar dla miasta, który oceni jego starszyzna, a ten na to przystał. Po chwili namysłu Posejdon przekształcił fale w zupełnie nowy gatunek zwierzęcia – konie. Był pewien swojej wygranej, jednak wtedy Atena stworzyła oliwki. Ponadto przedstawiła zalety hodowli oliwek oraz byciu pod jej opieką i wygrała konkurs, zostając patronką nazwanych od jej imienia Aten. Wściekły Posejdon, łamiąc zasady, nękał dolną część miasta wielką powodzią, do momentu, aż śmiertelnicy wybudowali na Akropolis świątynie o nazwie Erechtejon, w której był zarówno on, jak i Atena[3].
Próbował później starać się o bycie patronem innych miast, jednak udawało mu się. Gdy rywalizował z Herą o Argos, to ona wygrała. Kiedy starał się o bycie patronem wyspy Eginy, tak jak Zeus, pokonał go jego młodszy brat. W trakcie rywalizacji o Korynt z Heliosem i prawie udało mu się wygrać, jednak Król Bogów przekazał tytanowi większą część miasta, wraz z akropolem, a jego brat jedynie resztę[3].
Uczucie do Hestii i Demeter[]
Po zamieszkaniu wszystkich bóstw na Olimpie Posejdon stwierdził, że chciałby, by jego żoną została Hestia, jego własna siostra. Udał się o pozwolenie na małżeństwo do Zeusa, wraz ze swoim bratankiem, Apollinem. Gdy bóg piorunów przedstawił bogini ogniska domowego, ta powiedziała, że nie chce wychodzić za żadnego z nich, gdyż chce być na zawsze dziewicą i opiekować się ogniskiem domowym. Bogowie zaakceptowali jej wybór, a Posejdon ponad to stwierdził, że będzie bronił prawa Hestii do pozostania niezamężną[14].
Posejdon zaproponował małżeństwo również swojej drugiej siostrze, Demeter, jednak ta odmówiła, tak samo gdy proponowali jej to Zeus i Hades. Pewnego razu wypatrzył ją na plaży i zaproponował jej romantyczną kolację w jego podwodnym pałacu, jednak ta nie chciała wplątać się w romans z bogiem wody i chciała uciec, zamieniając się w klacz i wtapiając się w tłum w stadzie tychże zwierząt. Jako iż bóg morza miał władzę nad końmi, które zagrodziły drogę Demeter, a przepuściły go samego. W skutek tych wydarzeń bogini powiła bliźnięta – boginię Despojnę oraz nieśmiertelnego ogiera Ariona[21].
Kasjopea[]
Posejdon był bardzo dumny z pięćdziesięciu nimf wodnych znanych jako nereidy, które słynęły ze swojej piękności. Pewnego jednak razu Kasopea[3], królowa Etiopii[22] zaczęła się przechwalać, że jest piękniejsza od boginek morskich. Posejdon, który nie miał cierpliwości do takich bzdur, wysłał mięsożernego potwora morskiego, żeby terroryzował wybrzeże ich królestwa. Królowa, widząc swój błąd postanowiła oddać potworowi na ofiarę własną córkę, Andromedę[3]. W końcu pozwolił herosowi[3] Perseuszowi[22] zabić gada, jednak nie zapomniał obrazy Kasjopei, nawet po śmierci. Kiedy więc królowa zakończyła swój żywot, Posejdon umieścił ją na niebie jako gwiazdozbiór[3].
Małżeństwo z Amfitrytą[]
Wśród Nereid tylko jedna z nich, Amfitryta, unikała Posjedona. Bóg mórz to właśnie w niej się zakochał i starał się na różnorakie sposoby się z nią związać, jednak ta za każdym razem uciekała. W końcu uciekła na dobre i Wstrząsający Ziemią nie mógł jej za żadne skarby znaleźć. Z tego powodu bardzo posmutniał, co wprowadzało zamieszanie wśród morskiej fauny. W końcu Delfin, wybrany do tego przez stworzenia, zapytał Posejdona o przyczynę jego smutku i obiecał, że znajdzie Nereidę i przekona ją, by za niego wyszła.
Poszukiwania Amfitryty zajęły Delinowi sporo czasu, ale w końcu ją znalazł na zachodnim krańcu Morza Śródziemnego. Zapytał ją, jakby nigdy nic, o samopoczucie, a ta wyznała mu, że bóg mórz nie daj jej spokoju. Powiedziała, że boi się wyjść za mąż za boga, bo słyszała, jak bóstwa traktują swoje żony. Stwierdziła również, że nie przejmowałaby się romansami małżonka z innymi kobietami. Wtedy Delfin powiedział jej, że Posejdon nie jest jak bogowie, których się obawiała, że po zostaniu jego żoną, żadne inne bóstwo nie będzie miało prawa jej niepokoić oraz że będzie mogła mieć dzieci. Wtedy Amfitryta powróciła do pałacu Posejdona i wyszła za niego za mąż. Para doczekała się czwórki dzieci: Trytona, Rode, Kymopoleję[3] oraz Bentesikyme[17].
Koronis i Meduza[]
Posejdon zauroczył się w jednej z greckich księżniczek o imieniu Koronis. Chciał z nią porozmawiać, jednak te ze strachu przed nim uciekła. Bóg morza zaczął ją gonić, ale śmiertelniczka była bardzo przerażona i zaczęła wołać o pomoc. Zauważywszy dach świątyni Ateny, której Posejdon ciągle miał za złe zwycięstwo w sporze o Ateny, poprosiła boginię o pomoc, a ta zamieniła ją we wronę, która odleciała[3].
Pozostawiająca w swojej pamięci sytuację z Koronis i Ateną Posejdon zaczął się spotykać z inną śmiertelniczką – z dziewczyną o imieniu Meduza. Bóg zaproponował jej, by udali się w „ustronne miejsce”. Meduza, choć początkowo nieprzekonana do tego pomysłu, udała się z Posejdonem do świątyni Ateny, gdzie oboje zaczęli oddawać sobie uczucie. Kiedy zauważyła to bogini, której poświęcone było miejsce, zamieniła Meduzę w potwora o mosiężnych nietoperzowych skrzydłach i takież pazury oraz włosach będących wężami, której wzrok zamieniał w kamień[3].
Bunt[]
Po wielu latach królowania Zeusa nad bogami Hera zaproponowała Posejdonowi, Atenie i Apollinowi, że razem zrzucą boga piorunów z tronu i będą rządzić razem jako rada. Tego też wieczoru, po tym jak Zeus zasnął, zakradł się z Ateną i Apollinem do sypialni, którą dzielił z będącą jego żoną Herą, i związał swojego brata magicznie się zaciskającą liną. Ponieważ, nawet związany, Zeus był bardzo przerażający, Posejdon się odezwał jako pierwszy i zażądał jego abdykacji. Gdy ten odmówił wszyscy udali się do sali tronowej, gdzie zaczęli ustalać różne sprawy, jednak nie potrafili się zgodzić. W tym też czasie Zeusa znalazła nereida Tetyda, która postanowiła sprowadzić sturękiego Briareusa, jednak dopiero po złożeniu przez Króla Bogów obietnicy, że okaże buntownikom miłosierdzie. Zeus przerwał naradę Posejdona, Hery, Apollina i Ateny, brutalnie kończąc spotkanie[3].
Za udział w spisku Posejdon i Apollo zostali pozbawieni swoich boskich mocy oraz wysłani na służbę do króla Troi Laomedonta. Podczas gdy bóg łucznictwa doglądał królewskich stad, władca, który nie lubił boga morza, kazał mu własnoręcznie zbudować mury miasta, obiecując nagrodę po wykonaniu zadania. Jako, że nawet jako człowiek Posejdon był bardzo silny, skończył budowę muru w kilka lat. Po zakończeniu tejże pracy udał się do Laomedonta po nagrodę, król jej mu nie przekazał poza zawiadomieniem Zeusa o odbyciu kary. Bóg morza, nawet gdy stał się na powrót nieśmiertelny, nie zapomniał zniewagi i chociaż nie mógł zniszczyć Troi, wysłał potwora morskiego, aby terroryzował Trojan, a w czasie wojny trojańskiej stanął po stronie Greków[3].
Złożenie i złamanie przysięgi[]
W dwudziestym wieku rozpoczęła się w świecie śmiertelników Druga Wojna Światowa, zapoczątkowana przez dzieci Hadesa. Po drugiej stronie stanęły dzieci Posejdona i Zeusa. Wojna ta zakończyła się zwycięstwem strony, po której stanęło potomstwo Wstrząsającego Ziemią i Gromowładnego. Po tym wydarzeniu Posejdon i Zeus zmusili Hadesa do złożenia przysięgi na Styks – żaden z Wielkiej Trójki nie mógł mieć półboskich dzieci, ponieważ powodują zbyt wiele zamieszania[1].
Jak się jednak okazało, Posejdon, który zmusił Hadesa do złożenia przysięgi, sam ją złamał. Stało się to pod koniec dwudziestego wieku. Podczas wakacji poznał na plaży w Montauk śmiertelniczkę widzącą przez Mgłę, Sally Jackson. Spędzili razem całe lato, czego skutkiem było to, że kobieta zaszła w ciążę. Po dziewięciu miesiącach przyszedł na świat ich syn – Perseusz. Posejdon opuścił matkę z dzieckiem, ale najpierw powiedział kobiecie, by wysłała syna do Obozu Herosów, gdy ten już podrośnie[23].
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]
Złodziej pioruna[]
Posejdon był wspominany wielokrotnie przez swojego syna, Percy'ego Jacksona w roli nieznanego sobie ojca. Jedyne wspomnienia, jakie miał z bogiem wiązały się z cieniem jego ciepłego uśmiechu. Posejdon po raz pierwszy pojawił się w śnie Percy'ego, podczas pobytu w domku na plaży w Montauk. Posejdon pod postacią białego konia walczył ze złotym orłem, który oznaczał Zeusa. Sen miał odzwierciedlenie w rzeczywistości. Zeus oskarżył Posejdona o kradzież jego symbolu władzy, pioruna piorunów. Bóg piorunów nakazał oddać mu broń do letniego przesilenia. Spowodowało to ogromną kłótnię u bogów i groźbą wojny wśród nich. W Obozie Herosów podczas bitwy o sztandar Posejdon uznał Percy'ego za swojego syna. Później półbóg dostał misje, w której musiał odnaleźć zaginiony piorun piorunów. Chociaż bóg osobiście nie mógł pomóc Percy'emu w wykonaniu zadania, parę razy udało mu się go wesprzeć. Po walce z Echidną, gdy syn Posejdona spadł do rzeki, Władca koni, uratował go. Następnym razem bóg morza wysłał nereidę, aby przekazała półbogowi Perły Posejdona. Magiczne obiekty pomogły półbogowi i jego towarzyszom uciec z Królestwa Umarłych.
Posejdon pojawił się osobiście dopiero kiedy Percy wjechał na Olimp, kiedy to siedział w sali tronowej na Olimpie razem z Zeusem. Bóg był zadowolony, że jego syn przywitał się z nim jako pierwszym, nawet przed panem domu, czyli swoim bratem. Przyznał się do Percy'ego i przekonał Zeusa, by obaj wysłuchali chłopaka. Półbóg podszedł do bogów i wyjaśnił im całe zamieszanie, przy tym oddając Zeusowi jego atrybut. Kiedy król Olimpu opuścił salę tronową, by oczyścić piorun z dotyku ludzkiej ręki, Posejdon zwrócił się do swojegoo syna.Pan mórz wyjaśnił Percy'emu, że w jego wizjach pojawiał się Kronos, przeprosił za los, który na niego spadł będąc jego dzieckiem, a nas koniec uznał go oficjalnie za swojego syna. Wysłał również do mieszkania Jacksona wcześniej wysłaną na Olimp głowę Meduzy, która miała służyć do pozbycia się małżonka pani Jackson.
Morze Potworów[]
Kiedy lajstrygonowie zaatakowali Percy'ego i Tysona (który również był dzieckiem Posejdona), nazwali Jacksona „dzieckiem Pana Mórz”, a na pytanie tego drugiego o to półbóg opowiedział o bóstwach, wymieniając wśród nich swojego ojca. Podczas pierwszej kolacji Tysona w Obozie Herosów bóg morza go uznał, co przysporzyło Percy'emu żartów z jego osoby, jako iż Tyson był cyklopem. Dzień po tym wydarzeniu Percy starał się stworzyć popiersie Posejdona, ale wychodziło mu, według niego samego, „podejrzanie podobne do Sylvestra Stallone”.
Kiedy Percy, Tyson i Annabeth Chase uciekli z obozu, by na własną rękę odnaleźć Złote Runo, Posejdon przysłał im na prośbę Tyson trzy hipokampy, na których dostali się na „Księżniczkę Andromedę”. W trakcie misji bóg był wielokrotnie wspominany jako ojciec Percy'ego i Tysona, a na wyspie Polifema został poproszony przez jej meiszkańca, swoją drogą jego kolejnego syna o przeklęcie półboga. Wstrząsający Ziemią jednak tego nie zrobił, ponieważ obaj byli jego dziećmi. Gdy trójka już powróciła do Obozu Herosów bóg morza wysłał Percy'emu przez Hermesa list, w którym napisał do swojego syna, by był dzielny.
Klątwa tytana[]
Posejdon podarował Percy'emu fontannę umożliwiającą wysyłanie iryfonów, którą półbóg znalazł w domku 3. W tym okresie zaczął on przygotowywać się do wojny, ponieważ dawne bóstwa morskie, takie jak Ajgajon lub Okeanos, zaczęły „sprawiać kłopoty”. Bóg morza został wspomniany również przez Dionizosa, gdy ten opowiadał Percy'emu o Tezeuszu, który był jego synem oraz Nereusa, który nazwał go ważniakiem. Gdy Percy, Grover Underwood, Zoe Nightshade i Thalia Grace musieli dostać się do ogrodu Hesperyd, Posejdona na prośbę syna zaprowadził Grovera i podążającego tropem półboga Ofiotaura bezpiecznie na Olimp.
Osobiście Posejdon pojawił się podczas narady bogów w trakcie przesilenia zimowego, wraz z resztą Olimpijczyków. Podczas rady dostał on pozwolenie na zatopienie „Księżniczki Andromedy”, którą podróżowała armia tytanów oraz obiecał zbudować akwarium dla Ofiotaura, by nie wpadł on w ręce wrogów. Po zakończeniu posiedzenia porozmawiał on z Percym i powiedział mu, że Luke Castellan, który spadł z bardzo wysokiej wysokości, wcale nie zginął.
Bitwa w Labiryncie[]
Podczas pierwszego śniadania w Obozie Herosów Percy poświęcił Posejdonowi bułki z bakaliami, prosząc o pomoc z problemami Nica di Angelo, Luke'a i Grovera. Wizerunek boga znajdował się na fryzie w Labiryncie, wraz z Zeusem, Dionizosem i Hermesem. Kiedy Percy dotarł na arenę Antajosa, syna Posejdona, potwór walczył z półbogiem w imię swojego ojca, któremu była poświęcona jego świątynia. Poza tym telchinowie wspomnieli, że to oni wykuli jego trójząb, a na Ogygii Percy zdumiał się swoim wyglądem, wspominając imię boga morza.
Sam Posejdon pojawił się na przyjęciu urodzinowym Percy'ego w mieszkaniu Sally i jej nowego męża, Paula Blofisa. Porposił Percy'ego by opowiedział mu o jego misji w Labiryncie i o tym, jak Luke stał się ciałem Kronosa. Następnie podarował synowi piaskowego dolara, mówiąc, by użył go mądrze. Na koniec zdradził, że za rok Tyfon może zerwać więzy pod wulkanem, którego erupcję spowodował Jackson i zniknął z kuchni.
Wojna z Okeanosem[]
Pradawne bóstwa morskie, które sprawiały problemy od roku w końcu postanowiły zaatakować[24], z Okeanosem, tytanem morza na czele[10]. Posejdon stawiał opór, usiłując powstrzymywać huragany i tajfuny przed zniszczeniem ludzkiego świata, ale zaczął przegrywać, z czym jego siła osłabła, a on sam zamienił się w starca[10].
Ostatni Olimpijczyk[]
Posejdon uczestniczył w naradzie wojennej z Trytonem, Amfitrytą i Delfisem w trakcie wciąż trwającej wojny z oddziałami Okeanosa, kiedy to polecił temu trzeciemu, by wysłał Palajmon i jego legion rekinów przeciw lewiatanom. Wtedy przyszli do nich Tyson (który pomagał w kuźni Posejdona) oraz Percy, który została znaleziony po wysadzeniu „Księżniczki Andromedy” przez Charlesa Beckendorfa). Kiedy jego żona i syn ich opuścili, zapewne z powodu obecności Jacksona, bóg mórz opowiedział synowi o trwającej wojnie i poprosił Percy'ego, by opowiedział mu o wysadzeniu statku Kronosa. Następnie powiedział Percy'emu, że musi on wrócić do Obozu Herosów, gdyż musi tam się zająć wojną. Mimo sprzeciwów syna odesłał go na Long Island.
W trakcie bitwy o Manhattan Percy zasiadł na tronie Posejdona na Olimpie, co od razu zwróciło uwagę boga. Jego syn zrobił to tylko dlatego, by móc porozmawiać z ojcem. Zwrócił mu uwagę, że bogowie mają szansę pokonać Tyfona tylko z jego pomocą i to dlatego Okeanos zaatakował Atlantydę. Bóg morza się zgodził i kiedy potwór wkorczył do Nowego Jorku zaatakował go wraz z cyklopmi dowodzonymi przez Tysona i razem związali stwora łańcuchami. Następnie, gdy do walki przyłączyła się reszta Olimpijczyków, Posejdon otworzył tunel na dnie rzeki, w której stał, którym trafił do Tartaru.
Posejdon wziął udział w spotkaniu bogów po zakończeniu walk i pokonaniu Kronosa na Olimpie. Pogratulował Percy'emu tego, czego dokonał, jednak został przywołany przez Zeusa do dołączenia do reszty Rady. Kiedy Zeus starał się podziękować mu i Hadesowi, kilkukrotnie go poprawił, tak, by zgodnie z prawdą powiedział, że bez niego pokonanie Tyfona byłoby niemożliwe. Następnie był obecny przy obdarowywaniu Thalii, Tysona, Grovera i Annabeth, a także przemowy Percy'ego dotyczącej pomniejszych bóstw.
Posejdon pojawił się na plaży Long Island niedaleko Obozu Herosów w momencie, gdy spacerował po niej Percy. Chciał podziękować synowi za wszystko, co zrobił, ponieważ po bitwie nie mogli porozmawiać na osobności. Pogratulował mu wybudowania nowych domków w obozie, mówiąc że będzie mógł wysłać więcej swoich dzieci, choć nie potwierdził, czy był to żart, a następnie zniknął.
Olimpijscy Herosi[]
Zagubiony heros[]
Kiedy Annabeth oprowadzała Piper McLean po Obozie Herosów wspomniała o przysiędze złożonej przez Wielką Trójkę oraz o tym, że zaginiony Percy jest synem Posejdona. Później Eol wspomniał w swoim królestwie, że bóg mórz złości się na Miami.
Syn Neptuna[]
Posejdon był wspominany jako ojciec Percy'ego, Fineasza i Tysona, dziadek Peryklimenosa oraz przodek Franka Zhanga.
Znak Ateny[]
Posejdon został kilka razy wspominany jako ojciec Posejdona i Chrysaora oraz przodek Franka. Poza tym Hazel Levesque nazwała Polybotesa „anty-Posejdonem”.
Dom Hadesa[]
Posejdon był często wzmiankowany jako ojciec Percy'ego oraz Skirona. Poza tym Pazyfae wspomniała go, opisując historię swojego męża, Minosa, a w czasie pobytu we Dworze Nocy Percy zdziwił się, mówiąc „Na majtki Posejdona”.
Krew Olimpu[]
Posejdon dołączył wraz z pozostałymi bogami olimpijskimi i Hekate do Siedmiorga na Partenonie w Atenach. Razem z Percym zmierzył się z Aloadami Otisem i Efialtesem, których pokonali dzięki trójzębowi, który bóg morza zamienił w wąż strażacki i wymył ich ze świątyni Ateny za pomocą potężnej fali mającej kształt dzikich koni. Po zakończeniu walk xebrał się z towarzyszami broni i dyskutował z Herą i Demeter. Następnie przysłuchiwał się ustaleniom, co ma nastąpić potem. Gdy Jason Grace opowiadał bóstwom o przysiędze złożonej Kymopolei, Posejdon odchrząknął, że jest to jedna z jego dzieci.
Apollo i Boskie Próby[]
Ukryta wyrocznia[]
Apollo wielokrotnie wspominał Posejdona jako ojca Percy'ego oraz napomknął boga mórz, wspominając walkę wręcz z synem Kronosa w trakcie podróży do Obozu Herosów.
Mroczna przepowiednia[]
Apollo nazwał armatę wodną jednym z mniej udanych wynalazków Posejdona, wspomniał, że bóg nigdy zdrapuje mchu i wodorostów ze swojego trójzębu oraz napomknął, że lokalizacja świątynii Posejdona na Sycylii musiała zostać zmieniona, poniewaaż kazała się obszarem gniazdowania hydry czerwonobrzuchej.
Labirynt ognia[]
Na statku z obuwiem Kaliguli znajdowały się mokasyny Posejdona.
Grobowiec tyrana[]
Apollo wspomniał, że Posejdon raz zaprosił go na przejażdżkę łodzią ciągniętą przez morskie stworzenie.
Wieża Nerona[]
Mimo, iż nie został wspomniany z imienia, Posejdon oglądał wraz z Zeusem, Demeter, Herą, Aresem, Ateną, Hefajstosem, Artemidą, Hermesem, Afrodytą oraz Dionizosem walkę Apollina w ciele śmiertelnika z Neronem oraz Pytonem, a następnie wział udział w oficjalnym powitaniu go w Radzie Olimpijskiej.
Charakter[]
Posejdon jest ogólnie życzliwym bogiem, mimo że podziela wiele cech charakterystycznych Zeusa – dumę, upór, temperament i porywczość.
Wydaje się jednak, że dojrzał w ciągu wieków do punktu, w którym jego atrybuty nie dominują w tym samym zakresie, co Zeusa, czyniąc go wiele bardziej rozsądnym (co jest dziwne, bo w mitach Posejdona uznano za kapryśnego i najłatwiej wpadającego w gniew boga nie brakowało tu także mściwości, łatwo przychodziło mu utrudnianie życia ludziom np. kiedy Odyseusz wracał spod troi przypomniał sobie prośbę swego syna Polifema by ten zatopił statek króla Itaki co ostatecznie się spełniło). Posejdon kocha i troszczy się o wszystkie swoje dzieci i opiekuje się nimi bardziej niż większość innych bogów, aktywnie dając im rady i pomagając. Zazwyczaj starał się ich wysłuchać i spełniać ich prośby. Posejdon jest bardzo opiekuńczy i ma ludzką osobowość. Percy odziedziczył po nim wiele cech. Osobowość boga w książce jest taka sama jak w filmie, jest spokojny i cierpliwy i opiekuńczy w przeciwieństwie do swego brata Zeusa.
Posejdon ma również poczucie humoru, choć czasem trudno powiedzieć, czy żartuje, czy nie. Po tym, jak Percy ratuje Olimp, mówi mu, że będzie teraz zatwierdzał wszystkie inne swoje dzieci i puszcza Percy'emu oko, jakby żartował. Ma także zwyczaj bawić się ze swoim młodszym bratem. Kiedy Zeus niechętnie musiał podziękować bratu za pomoc w pokonaniu Tyfona, Posejdon, by przerwać milczenie, powiedział: „Przykro mi bracie. Co to było?” i koryguje go, gdyż Zeus mówi, to byłoby „trudne”, a nie „niemożliwe”, aby pokonać Tyfona. Pokazano również, że jest bardzo opiekuńczy, w Ostatni Olimpijczyk, gdy Percy, starając się go przekonać, aby pomógł Olimpowi, stwierdza, że musi chronić siebie i swój dom (morze), ale Percy przypomina mu, że jego prawdziwym domem jest Olimp. Nie jest mu obojętny los jego rodziny. Choć często tego nie okazuje powyższy przykład udowadnia, że zależy mu na bliskich mu osobach.
Wygląd[]
Przypominał mi plażowicza z Karaibów.
— Percy o Posejdonie; Złodziej pioruna
Posejdon, będąc nieśmiertelnym bóstwem, może dowolnie zmieniać swój wygląd. Najczęściej ma on jednak czarne włosy[8], ciemnozielone[9] (morskie) oczy, opaloną skórę oraz dłonie pokryte szramami (które Percy porównał do takich posiadanych przez starego rybaka). Wokół jego oczu znajdują się kurze łapki, które świadczą o tym, że często się uśmiecha. Jego standardowym strojem są natomiast bermudy w kolorze khaki, wzorzystą koszulę z krótkim rękawem, wymalowaną w palmy kokosowe i papugi oraz skórzane sandały[8].Gdy odwiedził Percy'ego w dniu jego piętnastych urodzin strój ten dopełniała również zniszczona czapeczka ozdobiona przynętami wędkarskimi z napisem „Wędkarski Kapelusz Szczęścia Neptuna”[10].
Wygląd boga zmienia się jedynie poprzez zmiany w jego królestwie. Wówczas twarz Posejdona starzeje się, jest zniszczona (tak jak po bitwie z Okeanosem). W czasie ostatniej takiej sytuacji miał krzaczastą śnieżno-białą brodę i siwe długie włosy, twarz pokrywały liczne zmarszczki praktycznie jedna na drugiej[10].
Umiejętności[]
- Hydrokineza – Posejdon jako bóg wody, ma nad nią pełną kontrolę, do czego używa zazwyczaj swojego trójzębu[3].
- Geokineza – Posejdon, znany jako „Wstrząsający Ziemią”[3] ma kontrolę nad skorupą ziemską, szczególnie nad jej rozładowywaniami naprężenia, wykorzystując tę zdolność chociażby do ataku na Othrys[20].
- Zmiennokształtność – będąc bogiem, Posejdon jest w stanie przybrać dowolną postać, zaczynając od zmiany wyglądu, po zamianę w zwierzęta kończąc. To drugie zaprezentował chociażby w trakcie ucieczki z góry Othrys jako orzeł[20], czy próbę schwytania Demeter jako koń[21].
- Władza nad końmi – Posejdon jako stwórca tego gatunku, nazwany nawet Ojcem Koni[1], ma nad nimi pełną kontrolę, którą wykorzystał chociażby do złapania Demeter[21], czy przysłania hipokampów na prośbę Tysona w Morzu Potworów[25].
- Transmutacja – podobnie jak inni bogowie, Posejdon posiada zdolność do zmiany śmiertelnej istoty w coś innego (np. zwierzę), co pokazał np. zamieniając Teofanę w owcę[3].
- Teleportacja – tak jak inne bóstwa, Wstrząsający Ziemią potrafi się teleportować, rozwiewając się w ciepłą morską bryzę[24].
Symbole[]
- Trójząb[16],
- otoczak[16],
- opaska[16],
- falujący płaszcz[16],
- hipokamp[16],
- delfin[16],
- sosna[16],
- dziki seler[16].
Relacje[]
Miłosne zainteresowania[]
Amfitryta[]
Wybacz mi, mój Panie. Muszę wracać do walki.
— Amfitryta do Posejdona; Ostatni Olimpijczyk
Amfitryta jest żoną Posejdona. Bóg morza odkąd ją poznał był w niej bardzo mocno zakochany, lecz ta na początku nie chciała za niego wyjść. Spowodowane było to potęgą i dwojaką naturą Posejdona, która przerażała Amfitrytę. Postanowiła ona, jednak poślubić boga mórz po namowach boga delfinów, Delfisa i po zapewnieniach Hery o tym, że z Posejdonem, Amfitryta będzie szczęśliwa i kochana. Małżeństwo ich dwojga doczekało się czwórki dzieci: Trytona, który dołączył do ich orszaku; nimfy wyspy Rodos, Rode, która wyszła za mąż za boga słońca, Heliosa; boginię sztormów, Kymopoleję, która wyszła za sturękiego, Briareusa oraz Bentesikyme, która wyszła za nieznanego z imienia Etiopczyka. Posejdon i Amfitryta opiekowali się starannie morzem i byli królem, i królową oceanów. Nereida w przeciwieństwie do innych żon bogów (np. Hery) nie mściła się na kochankach swojego męża ani na jego półboskich dzieciach, a nawet opiekowała się tymi dziećmi i traktowała je jak własne. Można uznać, że Posejdon i Amfitryta są jednym z najbardziej udanych małżeństw z całej mitologii.
Sally Jackson[]
– Po... – mama ugryzła się w język. Oblała się rumieńcem. – No, cześć.
– Cześć, Sally – odpowiedział Posejdon. – Wyglądasz ślicznie jak zwykle. Mogę wejść?
— Posejdon i Sally Jackson; Bitwa w Labiryncie
Sally Jackson, była jedną z licznych śmiertelnych kochanek Posejdona. Para poznała się podczas wakacji Sally na plaży Long Island. Mieli razem syna, którego śmiertelniczka nazwała Perseuszem (pseudonim: Percy). Niestety z powodu paktu Wielkiej Trójki, bóg morza musiał opuścić Sally dla dobra jej i Percy'ego. Syn Posejdona pomimo, że do dwunastego roku życia nigdy nie spotkał się ze swym ojcem, miał wrażenie, że go pamiętał, a dodatkowo myślał, że Pan Mórz odwiedził ich kiedyś po czym w pamięci miał obraz jego boskiej poświaty i morskich oczu. Sally wiedziała, jednak że tak nie było i nigdy nie mogło być, ponieważ zarówno ona jak i Posejdon nie chcieli narażać Percy'ego na niebezpieczeństwa, a sama zdawała sobie sprawę, że nie mogłaby mieć Posejdona dla siebie na zawsze tak samo jak Percy'ego. Sam Posejdon bardzo ją kochał i uważał za „Królową wśród śmiertelniczek”, a do tego chciał nawet wybudować jej i ich synowi podmorski pałac, jednak śmiertelniczka odmówiła.
Hestia[]
Hestia od zawsze była uważana za przepiękną boginię. Pewnego razu dwóch bogów: Posejdon pan mórz, młodszy brat Hestii i Apollo bóg sztuki, muzyki i słońca, bratanek boginki, rywalizowało o względy bogini. Razem udali się z tym do Zeusa, a on się zgodził. Kiedy zaprosił swoją siostrę do sali tronowej ogłosił, że ma wybrać swego przyszłego męża. Hestia dobrze pamiętała jak jej ojciec pożerał wszystkiego swe dzieci bojąc się ich mocy, bogini bała się, że historia może się powtórzyć i, że jej przyszły mąż może być taki sam jak jej ojciec albo nawet gorszy. Dlatego ogłosiła, że chce zostać wieczną dziewicą, nigdy nie wyjść za mąż, nie mieć dzieci. Adoratorzy bez problemu przyjęli jej decyzję i od razu poparli. Zeus wyraźnie zdziwiony zgodził się na jej propozycje i od tamtej pory Hestia jest boginią ogniska domowego.
Demeter[]
Demeter była drugą najstarszą siostrą Posejdona, a zarazem drugim dzieckiem Kronosa i Rei. Parę lat po urodzeniu Persefony, córki Zeusa zdecydowała się na wakacje na plaży gdzie spotkała swego brata. Bóg morza pojawił się przed nią, ubrany w swoje najlepsze zielone szaty, z koroną muszli na głowie i trójzębem w dłoni po czym rozpoczął zaloty. Demeter próbowała uciekać i ukryć się w stadzie koni przekształcając się w białą klacz. Posejdon jako bóg posiadał nie tylko umiejętność zmiany kształtu, ale też jako bóg i stworzyciel koni miał nad nimi władzę. Zamienił się w silnego, białego ogiera i pogalopował za siostrą. Kiedy dogonił stado kazał koniom się rozstawić i otoczyć boginię po czym skutecznie ją uwiódł. Niedługo urodziły się owoce ich romansu: Despojna (pomniejsza bogini płodności, która została później arcykapłanką w świątyniach swej matki) i jej brat bliźniak Arion (nieśmiertelnego ogiera, który mógł biec szybciej niż cokolwiek na świecie).
Rodzina[]
Percy Jackson[]
Cokolwiek będziesz robił, pamiętaj, że należysz do mnie. Jesteś prawdziwym synem Pana Mórz.
— Posejdon na zakończenie swojego pierwszego spotkania z Percym; Złodziej pioruna
Posejdon dał życie Percy'emu Jacksonowi wbrew złożonej przepowiedni i z tego też powodu nie mógł się z nim spotkać, aż ten nie odkrył swojego dziedzictwa i sam nie przyszedł na Olimp. Wtedy po raz z nim porozmawiał i chociaż nazwał go „nadużyciem”, przyznał, że jest z niego dumny i że jest on prawdziwym synem Pana Mórz. Od tamtego momentu Posejdon nie odzywał się do Jacksona, jak to bóstwa mają w zwyczaju, jednak ciągle go kochał i mu na nim zależało. Kilkukrotnie z nim rozmawiał, a w dniu piętnastych urodzin go nawet odwiedził. Pomógł mu również w walce z gigantami Otisem i Efialtesem w trakcie bitwy o Partnenon. Mimo, że nie są znane dalsze interakcje Posejdona z synem, nie może ujść uwadze, że go wciąż kochał.
Tyson[]
Podczas życia jako bezdomny, Tyson wielokrotnie prosił ojca o przyjaciela. Kiedy cyklop przybył do Obozu Herosów, bóg uznał swego syna na oczach obozowiczów, że ten jest jego synem. Chłopiec stał się obiektem kpin i żartów, wyśmiewany razem ze swym bratem, który z początku go nie akceptował. Tyson opowiedział Percy'emu, że z początku myślał, że Posejdon nie go nie wysłucha, ale ostatecznie cieszy się, że to Percy jest jego bratem. Później Posejdon zaprosił Tysona do pracy w podmorskich kuźniach tan przyjął zaproszenie ku rozczarowaniu Percy'ego. Kiedy dołączył do innych cyklopów pracujących pod wodą okazał się świetnym kowalem ku dumie ojca. W Ostatnim Olimpijczyku, Tyson pomagał ojcu w bitwie w jego pałacu, oraz w Bitwie o Manhattan, a nawet poprowadził armię cyklopów do walki. Po zakończeniu bitwy na Olimpie został mianowany Dowódcą Podwodnej Armii Posejdona.
Zeus[]
Jako najmłodszy z rodzeństwa nigdy nie dogadywał się z dobrze z Posejdonem. Podczas pracy w pałacu ojca podał mu środek wymiotny przez co tytan musiał zwrócić swe dzieci. Po przekonaniu ich by walczyli po jego stronie dostali od cyklopów suweniry. Zeusowi przypadł Piorun Piorunów. Po wielu latach bitew dzieci pokonały ojca i wypatroszyli go jego własną bronią, Sierpem. Król bogów podzielił świat między siebie i swoich braci. On dostał w panowanie niebiosa, a Posejdon morza.
Bogowie wielokrotnie organizowali spiski przeciw swemu królowi. Jednym z takich spisków było połączenie sił Posejdona, Hery, Ateny i Apollina. Skuli go łańcuchami i zakneblowali, ukryli go w najniższych częściach Olimpu. Z opresji uratował go sturęki imieniem Briareus. Po uwolnieniu Zeus wtargnął na salę tronową i zrobił ostrą awanturę. Najbardziej w całym tym zajściu ucierpiała Hera, która został zrzucona z Olimpu i zamieniona w człowieka na dwa tygodnie. Los Posejdona po oswobodzeniu się Zeusa jest nieznany.
Hades[]
Hadesowi choć najstarszemu z braci nie był okazywany szacunek. Nie miał nawet domku w Obozie Herosów tym samym tronu na Olimpie choć był jednym z Wielkiej Trójki. Wszystko to nagromadzone razem powodowało u niego odrazę, niechęć i pogardę względem bogów. Nie pomógł fakt, że dostał we władanie najgorszą część świata. Bardzo nie lubił a nawet nienawidził syna swego swego brata, Percy'ego Jacksona, ale nie wykluczone jest, że zmienił zadnie kiedy ów heros namówił bogów żeby zbudowano mu domek w Obozie Herosów. Często wściekał się na swych braci. Kiedy obydwaj złamali przysięgę o nieposiadaniu śmiertelnych dzieci próbował zabić Thalię i Percy'ego owoce romansów Zeusa i Posejdona.
Hera[]
Jest trzecią i najmłodszą z sióstr a zarazem najpotężniejszą córką Kronosa i Rei. Królowa Bogów nie przepadała za półbogami, więc najpewniej też za Percym. Reakcja Posejdona na utrudnianie życie swojemu synowi jest nieznana, można się tylko domyślić, że nie cieszy się z jej decyzji. Stosunki sześciu najstarszych bogów (nie licząc Afrodyty) zawsze były napięcie ożywione. Z początku Hera nie dogadywała się z Posejdonem, ale ostatecznie w jednym się zgodzili. Doszli do wniosku, że Zeus jest nieporadny i nie potrafi władać wszechświatem. Razem z Apollinem i Ateną uknuli spisek, który miał na celu obalić jej męża/brata. Niestety ku rozczarowaniu bogini plan się nie powiódł, ale to nie był koniec złych wiadomości dla Hery, bo to ona najbardziej ucierpiała. Przykuto ją do jednego ze zboczy Olimpu za nadgarstki, a na kostki u stóp przyczepiono jej obciążniki by nie mogła się poruszać. Przez dwa dni udało jej się wytrzymać jednak na ostatkach sił, kiedy przyszedł dzień trzeci nie wytrzymała. Zaczęła kląć na swojego męża, wyzywać go i nie wiadomo co jeszcze. Zeus zrzucił ją za karę z Olimpu. Uwolnił swoją żonę dopiero po kolejnych dwóch tygodniach, gdyż inni bogowie zaczęli mieć dość jej ciągłych krzyków.
Atena[]
Atena prowadziła dawniej zaciekły spór z Posejdonem o miasto Ateny. Bogini mądrości zaproponowała by każde z nich podarowało miastu specjalny podarunek. Lepszy dar wygra. Pan mórz przystanął na tą propozycję. Wbił swój trójząb w ziemię i tak powstały konie. Atena również wbija swoją włócznię i z ziemi wyrósł pierwszy krzew oliwek. Ku nieszczęściu Posejdona Ateńczycy uznali dar bogini za bardzie wartościowy i tym samym bogini wygrała zakład. Mimo, że w przeszłości wiele ze sobą rywalizowali w wojnach zawsze stają po tej samej stronie, a po bitwie o Partenon bóg przyznał swojej bratanicy rację.
Potomstwo[]
Nieśmiertelne dzieci[]
Partnerka | Dzieci |
---|---|
Liczne nimfy | Liczni cyklopi[26], w tym Tyson[11] |
Amfitryta | Bentesikyme[16], Tryton, Rode i Kymopoleja[3] |
Demeter[21] | Arion[27] i Despojna[21] |
Gaja[28] | Antajos[28] i Charybda[29] |
Meduza[30] | Pegaz[30] i Chrysaor[30] |
Śmiertelne dzieci[]
Partnerka | Dzieci |
---|---|
Ajtra[31] | Tezeusz (prawdopodobnie[31]) |
Eurynome[32] | Bellerofont[32] |
Sally Jackson[23] | Percy Jackson[1] |
Nieznana | Skiron |
Toosa[33] | Polifem[34] |
Dalsza rodzina[]
Imię | Krewny |
---|---|
Peryklimenos | Wnuk[13] |
Hipolit | Wnuk (syn Tezeusza) |
Hippomenes | Wnuk[35] |
Shen Lun | Potomek[36] |
Pani Zhang | Potomkini[36] |
Emily Zhang | Potomkini[36] |
Frank Zhang | Potomek[36] |
Ciekawostki[]
- Jego ulubionym dzieckiem jest Percy Jackson[24].
- Lubi plaże, pływanie, ryby i owoce morza[3].
- Polybotes uważał, że jego największą słabością jest miłość do Percy'ego.
- Jest troskliwym ojcem, ale był zmuszony wysłać Percy'ego na wojnę z Kronosem, jednak Tysona nie chciał dopuścić do wojny, aby nic mu się nie stało.
- Pojawił się na okładce Greckich bogów według Percy'ego Jacksona.
- Jak stwierdził Percy w Greckich bogach według Percy'ego Jacksona, Posejdon jest rekordzistą pod względem bycia ojcem herosów spośród bogów z całej Wielkiej Trójki.
- W Bitwie w Labiryncie przyznał się do swojego rzymskiego odpowiednika, ale stwierdził że woli siebie jako Posejdona.
- W Greckich bogach według Percy'ego Jacksona Percy wymieniając dzieci Posejdona i Amfitryty nie wspomniał o Bentesikyme.
- W Greckich bogach według Percy'ego Jacksona Percy ujawnił, że Posejdon był fanem Donny Summer.
- W wywiadzie stwierdził, że nordyccy bogowie to tylko kolejne sztuki ryb w morzu. Są błyskotliwe i kolorowe, ale rozpraszają się, gdy my, znacznie potężniejsi Grecy, przepływamy obok[37].
Występowanie[]
- Złodziej pioruna (film, powieść graficzna),
- Morze Potworów (wizja; film),
- Klątwa tytana (powieść graficzna).
- Bitwa w Labiryncie,
- Archiwum herosów:
- Percy Jackson i skradziony rydwan (wspomniany),
- Percy Jackson i spiżowy smok (wspomniany),
- Percy Jackson i miecz Hadesa (wspomniany),
- Ostatni Olimpijczyk (powieść graficzna),
- Zagubiony heros (wspomniany),
- Pamiętniki półbogów (wspomniany),
- Syn Neptuna (wspomniany),
- Znak Ateny (wspomniany),
- Dom Hadesa (wspomniany),
- Krew Olimpu,
- Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona,
- Greccy herosi według Percy'ego Jacksona,
- Puchar bogów,
- Ukryta wyrocznia (wspomniany),
- Tajne akta Obozu Herosów (wspomniany),
- Mroczna przepowiednia (wspomniany),
- Labirynt ognia (wspomniany),
- Grobowiec tyrana,
- Wieża Nerona.
Przypisy[]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 Złodziej pioruna, Zdobywcy sztandaru
- ↑ 2,0 2,1 Złodziej pioruna, Jak przez przypadek wyparowałem nauczycielkę matematyki
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Posejdon jest wzburzony
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Złodziej pioruna, Otrzymuję zadanie
- ↑ Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Ares, męski model mężczyzny macho
- ↑ Złodziej pioruna, Bóg funduje nam cheeseburgery
- ↑ Złodziej pioruna, Mój obiad idzie z dymem
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Złodziej pioruna, Wyrównuję rachunki
- ↑ 9,0 9,1 Klątwa tytana, Bogowie głosują, jak nas zabić
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 10,8 10,9 Ostatni Olimpijczyk, Poznaję grube ryby z rodziny
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Morze Potworów, Współlokator w moim domku
- ↑ 12,0 12,1 Krew Olimpu, rozdział XXVI
- ↑ 13,0 13,1 Syn Neptuna, rozdział XXXV
- ↑ 14,0 14,1 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Hestia wybiera kawalera numer zero
- ↑ Tweet na oficjalnym koncie serialu Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 16,5 16,6 16,7 16,8 16,9 Artykuł o Posejdonie na stronie Theoi
- ↑ 17,0 17,1 Artykuł o potomstwie Posejdona na stronie Theoi
- ↑ 18,0 18,1 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Złoty Wiek kanibalizmu
- ↑ Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Początek i tak dalej
- ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Olimpijczycy organizują rozróbę
- ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Demeter zmienia się w Zbożowego Potwora
- ↑ 22,0 22,1 Greccy herosi według Percy'ego Jacksona, Perseusz szuka czułości
- ↑ 23,0 23,1 Złodziej pioruna, Grover niespodziewanie gubi spodnie
- ↑ 24,0 24,1 24,2 Bitwa w Labiryncie, Przyjęcie urodzinowe robi się mroczne
- ↑ Morze Potworów, Na pokładzie „Księżniczki Andromedy”
- ↑ Morze Potworów, Atak demonicznych gołębi
- ↑ Syn Neptuna, rozdział XXXII
- ↑ 28,0 28,1 Bitwa w Labiryncie, Brat wyzywa mnie na pojedynek na śmierć i życie
- ↑ Artykuł o Charybdzie na stronie Theoi
- ↑ 30,0 30,1 30,2 Znak Ateny, rozdział XXX
- ↑ 31,0 31,1 Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona, Tezeusz zabija potężnego... och, patrzcie! Królik!
- ↑ 32,0 32,1 Greccy herosi według Percy'ego Jacksona, Cokolwiek to jest, Bellerofont tego nie zrobił
- ↑ Artykuł o Polifemie na stronie Theoi
- ↑ Morze Potworów, Nikt nie odchodzi bez Runa
- ↑ Greccy herosi według Percy'ego Jacksona, Atalanta kontra trzy owce, czyli walka na śmierć i życie
- ↑ 36,0 36,1 36,2 36,3 Potomek Peryklimenosa
- ↑ Wpis na stronie ReadRiordan