Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Apollo i Boskie Próby, Charakter, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
– Ej wężu!
Pyton otworzył oczy.
– Czego chcesz?
– Zaśpiewać ci pieśń o tym, jaki jestem wspaniały!
– Och, proszę, nie. Lepiej od razu mnie zabij.
— Apollo i Pyton; Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona
Pyton – ogromny wąż, zabity przez boga Apollina mszczącego się za jego matkę Latonę. Po zabiciu Pytona Apollo stał się panem Wyroczni Delfickiej. Od tamtej pory Pyton pozostał największym wrogiem Apollina.
Historia[]
Narodziny[]
Pyton narodził się z rozkładającego, zgniłego śluzu, który pokrywał ziemię po wielkiej powodzi, za sprawą której Zeus postanowił zgładzić całą ludzkość a z której ocaleli jedynie syn Prometeusza Deukalion oraz jego żona Pyra.
Wyrocznia Delficka[]
W pewnym momencie swojego życia Pyton przemierzał Grecję i któregoś razu znalazł się w pobliżu Delf. Widząc jaskinię wyroczni Delfickiej uznał, że nadałaby się ona ma jego dom lub chwilowe legowisko przed dalszą drogą. Nie zastanawiając się długo wpełzł do środka a widząc wewnątrz niej masę kapłanów i wróżbitów tytanidy Fojbe udzielających porad sporej liczbie zgromadzonych tam pielgrzymów uznał ich za swój posiłek, urządzając sobie z nich własną ucztę nie pozostawiając przy życiu nikogo kogo zastał w tamtym momencie w środku. Od tamtej pory Pyton zajmował jaskinię wyroczni, pożerając od czasu do czasu niczego nie spodziewających się pielgrzymów, którzy udawali się do Delf w celu poproszenia miejscowej wyroczni o radę, zaś w pozostałym czasie wolny od posilania się swoimi ofiarami smacznie drzemał wewnątrz jaskini i stale rozrastał się, zwiększając swoje wymiary.
Latona[]
Będąc w siódmym miesiącu ciąży z rozpoczętym przedwczesnym porodem i błąkając się po całej Grecji oraz wielu jej okolicach, nie mogąc znaleźć dla siebie bezpiecznego miejsca na schronienie, w którym mogłaby urodzić, przeganiana zewsząd przez miejscowe duchy przyrody Latona pogrążona w bólach i rozpaczy, postanowiła udać się do Delf, które były świętym miejscem jej matki Fojbe. Liczyła, że choć tam uzyska schronienie przed klątwą wściekłej bogini Hery, która zagroziła wszystkim lądom mającym swoje korzenie w ziemi, że przeklnie je na wieki, jeśli pomogą Latonie urodzić jej dzieci przyjmując ją u siebie. Nie wiedziała, jednak o zamieszkującym ją Pytonie, który na jej widok zapragnął pożreć apetycznie wyglądającą tytanidę i ruszył za nią w pościg, gdy ta postanowiła ratować się ucieczką, po tym jak została przez niego zaatakowana. Pyton ścigał ją przez wiele kilometrów, kilkukrotnie nawet omal nie pożerając jej, jednak ostatecznie zdołała ona mu się wymknąć, dostać się do swojej łodzi i odpłynąć.
Śmierć[]
Potwór ostatecznie został zabity przez boga Apollina, który zemścił się w ten sposób na nim za znieważenie przez niego matki boga, Latony i przysporzenie jej bólów oraz trudów podczas jej porodu. Po zgładzeniu węża Apollo objął swoją opieką wyrocznię Delficką i stał się bogiem wyroczni.
Olimpijscy Herosi[]
Krew Olimpu[]
Podczas II Gigantomachii Gaja przywróciła do życia Pytona, aby ten uderzył w Apollina i przejął Wyrocznię Delficką. Pyton wykorzystał w tym celu czas niedyspozycji Apollina i zdołał z łatwością zdobyć kontrolę nad pozbawioną ochrony swego patrona Wyrocznią.
Apollo i Boskie Próby[]
Ukryta wyrocznia[]
Pyton po tym jak przejął na powrót władzę nad Wyrocznią Delficką, postanowił dołączyć do Holdingu Triumwiratu i razem z Neronem, Kaligulą i Kommodusem przejąć władzę nad innymi wyroczniami, aby dzięki ich wspólnej mocy zdobyć kontrolę nad kształtowaniem przyszłości. Podczas biegu śmierci na trzech nogach zmieniony w człowieka bóg Apollo podsłuchał jego rozmowę z Neronem.
Labirynt ognia[]
W tej książce Apollinowi śnili się Pyton i Neron. We śnie wąż zarzucał cesarzowi, że nie wszystko dzieje się zgodnie z jego planem, a śmiertelny Lester jakimś sposobem wciąż żyje. Nie był również zadowolony z tego, że Meg McCaffrey zdołała wyzwolić się spod wpływu Nerona. Pyton wspomniał też różne niepowodzenia Triumwiratu, takie jak utrata wyroczni w Gaju Dodony czy zniszczenie Wyroczni Trofoniosa.
Wygląd[]
Kiedy Latona się tam zjawiła, zszokował ją widok trzydziestometrowego węża, tak grubego jak autobus szkolny, wylegującego się w ulubionym świętym miejscu jej matki.
— Greccy Bogowie według Percy'ego Jacksona
Ciekawostki[]
- Jego imię pochodzi od greckiego czasownika pytho oznaczającego gnić.
- W mitologii Pyton był ziemskim smokiem a nie wężem, który podczas pierwszego życia zamieszkiwał Delfy.
Występowanie[]
- Złodziej pioruna (wspomniany),
- Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona,
- Krew Olimpu (wspomniany),
- Ukryta wyrocznia,
- Mroczna przepowiednia (wspomniany),
- Labirynt ognia (wizja),
- Wieża Nerona.