Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Kroniki Rodu Kane, Relacje.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Przez wszystkie te tysiąclecia inni bogowie powoli nikli, tracili moc, ponieważ zabrakło Ra. Oni mogą nie chcieć tego przyznać, ale on jest ich sercem. Wszyscy są od niego zależni.
— Sadie Kane o Ra, Ognisty tron
Ra – dawny Król Bogów i najpotężniejszy ze wszystkich egipskich bóstw, którego domeną jest dzień i słońce. Przez Izydę został zmuszony do abdykacji i przymusowej emerytury na rzecz Ozyrysa, a po umieszczeniu Bastet w więzieniu Apopisa, stał się słabym staruszkiem, który trafił do domu opieki Słoneczna Równina w Duat. Kiedy jego okiem została Ziya, Ra na powrót stał się najpotężniejszym egipskim bogiem i odzyskał tytuł Króla Bogów.
Historia[]
Narodziny i walka z przepowiednią[]
Na początku było tylko Morze Chaosu. Wtedy wyłonił się z Chaosu pierwszy ląd, pierwszy obelisk który stał się symbolem Maat. I z Chaosu wyłonił się Ra. Ra był bardzo potężny i miał wiele postaci, jednak był sam otoczony Morzem Chaosu, więc wezwał innych bogów. Wezwał Szu, który kierował wiatrami i Tefnut, która sprowadzała deszcze. I wtedy narodziły się dzieci Szu i Tefnut: Nut, niebo i Geb, ziemia. W czasie stworzenia pozostałych bogów Ra przemierzał świat na swojej słonecznej barce aby utrzymać zwycięstwo Maatu nad Izefetem, czyli Chaosem.
Jednakże skoro porządek objawił się jako Ra, Chaos objawił się jako potworny wąż o imieniu Apopis, bóg Chaosu nienawidzący wszelkiego stworzenia. Jako że Chaos chciał zaburzyć bardzo delikatną równowagę między Maatem a Izefetem, Apopis wielokrotnie próbował połknąć Ra, co spowodowałoby spełnienie się obietnicy, że jeśli Wąż połknie Słońce, świat zostanie zniszczony i zniknie na powrót w głębinach Chaosu. Nie stało się to nigdy za sprawą innych bogów, którzy ochraniali swojego króla.
Wtedy powstała przepowiednia mówiąca o dziecku Nut i Geba które pozbawi Ra tronu. Wystraszony Ra zabronił Nut urodzić swoich dzieci w jakikolwiek dzień lub noc roku. Mimo to Nut ominęła ten zakaz: zagrała z Chonsu w senet o światło księżycowe, a kiedy miała go wystarczająco dużo, stworzyła pięć nowych dni doczepionych do końca zwykłego roku, które później otrzymały miano Dni Demonów. Bogowie, którzy się wtedy urodzili, to: Ozyrys, Set, Izyda, Horus (starszy, pierwsze wcielenie) i Neftyda. Wściekły Ra, jako karę dla bogini nakazał Szu, ojcu Nut i Geba, aby rozdzielił małżonków na wieki.
Ra zestarzał się i nikt już nie bał się ani o jego, ani ustanowionych przez niego praw. Rozzłoszczony tym Ra wezwał Sachmet, swoje pierwsze Oko i najbardziej zagorzałą boginię aby zniszczyła grzeszników. Jednak wtedy lwią boginię ogarnął szał, więc zabijała wszystkich i żaden śmiertelnik ani bóg nie mógł jej opanować. Król bogów mający wyrzuty sumienia pomógł magom zorganizować zasadzkę na Sachmet. Nakazał im aby w Heliopolis ustawili wielkie kadzie z piwem i zabarwili trunek czerwoną ochrą, a następnie rozlali część na drogę. Łowczyni widząc czerwony płyn na drodze, zatrzymała się i zaczęła pić napój myśląc, że to krew jej nieprzyjaciół. Odurzonej lwicy Ra zmienił imię na Hathor, łagodną krowią boginię, która stała się jej drugim aspektem. Ra wtedy na jej miejsce wybrał popularną wśród ludzi, niepozorną kocią boginię Bastet.
Wypełnienie przepowiedni[]
Następcą tronu Ra miał być Ozyrys. Zniecierpliwiona żona Ozyrysa – Izyda stworzyła węża z gliny i magii, który ukąsił króla gdy ten spał. Izyda obiecała to uleczyć, ale pod jednym warunkiem: Podać jej swoje tajemne imię. Cierpiący Ra zgodził się, a Izyda strąciła Ra z tronu.
Kroniki Rodu Kane[]
Czerwona piramida[]
Bastet podczas podróży do Krainy Umarłych wspominała czasy gdy była okiem Ra. Bóg słońca wybrał ją jako swojego wojownika przeciw Apopisowi. Planem Ra było uwięzienie jej i węża w Duat, aby oboje rozpadli się w nicość. Bóg słońca, dopiero wtedy mógłby wycofać się z tronu będąc spokojny. Kocia bogini tłumaczy, również rodzeństwu Kane, że zagubione dusze w Krainie Zmarłych czekają na światło od Ra.
Ognisty tron[]
Carter i Sadie Kane zaplanowali przebudzenie Ra. Wierzyli, że to jedyny sposób na ocalenie świata przed Apopisem. Niestety większość bogów miało obawy, czy Ra będzie na tyle silny, aby sprostać temu wyzwaniu. Sam Horus, który pomagał Carterowi, uważał boga słońca za słabego. Obudzenie boga, wiązało się z znalezieniem Księgi Ra oraz podróżą przez Domy Nocy. Bohaterowie podjęli się tego wyzwania i odnaleźli wszystkie trzy zwoje z zaklęciem przebudzenia Ra. Następnie wyruszyli w Duat po Rzece Nocy, aby odszukać pana słońca. Pierwszym aspektem Ra, którego spotkali na swojej drodze był Chnum. Bóg garncarzy wystawił ich na próbę. Zażądał od nich wypowiedzenia jego prawdziwego imienia. Obrońca czwartej bramy sam go nie pamiętał. Sadie użyła pierwszej części zaklęcia, aby nazwać boga. Rozpoczęła tym samym odrodzenie Ra. Kolejnym przystankiem na drodze rodzeństwa Kane była Słoneczna Równina. Bóg słońca przebywał tam od dawna, jednak pracująca tam Tauret nie znała jego dokładnego miejsca położenia. Bogini wraz z bohaterami odnalazła Ra za pomącą drugiego zwoju zaklęcia. Sadie użyła noża neczeri, aby przebudzić śpiącego boga słońca. Wtedy, Re nie odzyskał swojej dawnej silnej formy. Król bogów pozostał starcem o umyśle małego dziecka. Rodzeństwo ciągle miało nadzieję, że po odczytaniu całego zaklęcia Ra powróci w pełni do dawnej formy. Niestety, jednak tak się nie dzieje. W ciężkiej bitwie Kenów z Władimirem Mienszykowem, bohaterom udało się odnaleźć ostatni aspekt boga, Chepriego. Re jednak nie chciał połączyć się z skarabeuszem i w ostateczności go połkną. Podczas bitwy o dom Brooklyński, bóg słońca wypluł owada i podarował go Ziyi Rashid, czyniąc ją w ten sposób swoim przyszłym ciałem w czasach, kiedy będzie to potrzebne. Po bitwie o Dom Brooklyński, król bogów razem z Bastet udał się na swojej barce do niebios.
Cień węża[]
Ra był ciągle uwięziony w ciele starca o umyśle dziecka. Zdziecinniałym bogiem musiała za dnia opiekować się Ziya, a w nocy podczas rejsu na słonecznej barce strzegli go Horus i Izyda. Czasami opieka nad bogiem słońca przepadała innym (np. Bastet czy Amosowi), lecz wtedy Ra popadał w tęsknotę za Ziyą. Działo się tak, bo dziewczyna była upatrzonym okiem Ra. Bóg słońca za pomocą swojego trzeciego aspektu próbował połączyć się z Ziyą. Magiczka jednak walczyła z tym, ponieważ obawiała się własnego przeznaczenia. Rashid od tamtego momentu doskonale rozumiała uczucia Ra. Przed walką z Apopisem, stare ciało Ra rozpadło się, aby móc połączyć się wypełni z Zyią i Cheprim. Bóg słońca zaczął oficjalnie dowodzić słoneczną barką, lecz dowództwo nad armią magów i bogów powierzył Carterowi. Ra walczył z Apopisem, razem z Bastet, Sobkiem i Besem, powstrzymując węża chaosu. W tym czasie Carter i Sadie, mieli szanse obronić pierwszy nom przed armią Sary Jacobi i zebrać posiłki do ostatecznego pojedynku. Gdy bohaterowie dołączają do walki z Apopisem, rozpraszają Re. W tamtym momencie Apopisowi udało się połknąć Ra. Rodzeństwo Kane pod wpływem silnych emocji używa wyklęcia na wężu chaosu. Bóg słońca w ostatnich chwilach życia węża, powoduje jego eksplozje. Po walce Ra wraz z pozostałymi bogami postanowił odsunąć się od świata śmiertelników, aby nie zaburzyć Maat.
Apollo i Boskie Próby[]
Ukryta wyrocznia[]
Zamieniony w śmiertelnika bóg Apollo wspomniał, że chociaż nie może już prowadzić swojego słonecznego rydwanu, inne mitologiczne siły, takie jak Ra, będą za niego kontynuować jego codzienną podróż po niebie.
Charakter[]
Ra zmieniał się z czasem. W starożytności bywał surowy, a nawet okrutny. Uwięził samą Bastet z Apopisem, z myślą, że oboje bogowie rozpadną się w nicość. Bóg słońca myślał, że to na zawsze pokona siły chaosu. Ukarał Nut za urodzenie dzieci, ponieważ istniała przepowiednia, że jedno z jej potomstwa miało pozbawić go władzy. Ra rozdzielił ją na zawsze z mężem. Bogu słońca nie można było nigdy odmówić mądrości. Nawet gdy bóg był w starej formie, próbował przekazywać ważne informacje dla bohaterów. Często znał zamiary bogów. Wiedział, że to Izyda stworzyła węża, który go ukąsił. Był również pewien, że Sobek zjadłby go podczas gdy on był w starej formie, gdyby nie układ z boginią magii i Horusem. Ra był urodzonym dowódcą. Podczas ostatecznej walki z Apopisem bóg zachował spokój i próbował ofiarować go innym. Trzymał się swojego planu, przy czym biła od niego pewność siebie. Był lojalny wobec bogów, którzy cały czas byli po jego stronie. W końcowej walce z Apopisem nie pozwolił Bastet walczyć samej. Bóg słońca pod koniec serii nie jest żądny władzy i oddaje Carterowi tytuł faraona bogów.
Wygląd[]
Ra na ReadRiordan
Przed pełnym odrodzeniem Ra był opisany jako bezzębny starzec, bardzo chudy, z cienkimi kończynami. Według Sadie niektóre mumie wyglądały lepiej od króla bogów. Po odrodzeniu Ra zmienia się diametralnie: trzyma się prosto, jego oczy na powrót płoną a skóra przypomina płynne złoto. Bóg po połączeniu się z Ziyą w Duat był wysokim, umięśnionym mężczyzną. Pozostały w jego wyglądzie charakterystyczne elementy dawnego Ra. Miał ciągle zmarszczki na twarzy, ten sam łagodny uśmiech i łysą głowę. Podczas walki z Apopisem ubrany był w zbroje wykonaną ze skóry i brązu. Po pokonaniu węża nosił królewskie szaty i koronę faraona. Carter nazwał go „najbardziej złotym dziadkiem świata”.
Umiejętności[]
Moc Ra – powiedział Amos. – Kiedy on powstał, przyniósł nowe życie, nową energię dla nas wszystkich. Przywrócił życie naszym duchom. Bez tego ponieślibyśmy klęskę.
— Amos Kane o mocach Ra; Ognisty Tron
Ra był najpotężniejszym bogiem egipskim. Wzbudzał nawet postrach, wśród demonów podczas gdy był w starej, nieodnowionej formie.
- Magia żywiołów:
- Magia ognia – Ra jako bóg słońca miał wysoce rozbudowaną umiejętność kontrolowania ognia. Powietrze przy samym bogu było cieplejsze, a sam bóg był ognioodporny. W walce z Apopisem atakował go z zawrotną prędkością kulami czy wstęgami ognia.
- Fatamorgana – w pojedynku z Apopisem, Ra stał się rozświetloną zjawą, zbyt jasną aby na niego patrzeć. Obraz jego bożka, Ziyi „tańczył” w gorącym powietrzu, co utrudniało poprawne spostrzeżenie, gdzie się ona znajduje.
- Stworzenie – Ra był uznawany za stwórcę bogów i ludzi.
- Regeneracja – bóg słońca w trakcie swoich wypraw po Rzece Nocy, odradzał się na nowo. Ra utracił tę moc, gdy poświęcił Chepriego do uwięzienia Apopisa. Pan słońca na nowo uzyskał te umiejętność, gdy Ziya została jego okiem.
- Uzdrowienie – gdy Ra przychodzi, wraz z nowym świtem podczas bitwy o Dom Brooklyński, wszystkich opuszcza zmęczenie. Magowie zyskali w tedy nową energie do działania oraz nadzieje. Bóg słońca wybudził, również Jaz ze śpiączki.
- Przywracanie nadziei – podczas rejsów do krainy umarłych Ra przynosi ciepło i światło, dając radość zagubionym duszą. W Krainie Demonów moce Ra powstrzymują Ziyę i Cartera przed efektami chaosu.
- Magiczny pancerzyk – jego trzeci aspekt Cherpi, umiał wytworzyć magiczną tarczę w kształcie skarabeusza.
Ciekawostki[]
- Ma trzy aspekty.
- Pierwszy to Chepri, bóg poranka symbolizowany przez skarabeusza (odrodzenie).
- Drugi to Atum, jako bóg popołudnia.
- Zaś trzeci to Chnum, czyli bóg wieczoru o baraniej głowie, który pierwszy wynurzył się z chaosu.
- Jest także określany jako po prostu Ra, czyli bogiem dnia i słońca.
- Ulubioną rzeczą Ra do żucia, kiedy bóg pozostawał w ciele starca, była laska pasterza.
- Bóg słońca uważał skarabeusza za najlepszego owada[1].
Występowanie[]
- Czerwona piramida (wspomniany),
- Ognisty tron,
- Cień węża,
- Niezbędnik maga z Domu Brooklyńskiego (wspomniany),
- Ukryta wyrocznia (wspomniany).