Riordanopedia

Wydarzenia na Riordanopedii:

CZYTAJ WIĘCEJ

Riordanopedia
Riordanopedia
Advertisement
Riordanopedia
Zalążek artykułu
Muszla

Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, Olimpijscy Herosi, Berło Serapisa i inne opowiadania, Apollo i Boskie Próby, Słońce i Gwiazda. Opowieść o Nicu di Angelo.

Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.

Grover Underwood

Grover Underwood, jeden z satyrów

Satyr – stworzenie o ciele pół-kozim i pół-ludzkim – ma ludzki tors i głowę (ale z różkami we włosach), a zamiast nóg dwie koźle nogi i ogon. Gdy satyrowie pojawiają się w miejscach publicznych zakładają długie spodnie, które zasłaniają owłosione nogi oraz czapki, które zasłaniają różki. Często posiadają też sztuczne stopy, a na nogach mają tenisówki, przez co są nieco niezdarne i powolne. Ich rzymskimi odpowiednikami są Fauny.

Opis[]

Satyrowie, tak samo jak nimfy, są duchami natury, których pierwsi przedstawiciele narodzili się, gdy krew Uranosa rozlała się na żyznej glebie po tym, jak został zamordowany przez swojego syna Kronosa. W mitologii greckiej byli oni pomniejszymi bogami leśnymi, którzy nigdy nie umierali, ale po prostu słabsi, przekształcali się w roślinę. Pracują w Obozie Herosów, gdzie przysłał ich bóg łucznictwa, Apollo jako poszukiwaczy półbogów. Podczas poszukiwania noszą przebrania, takie jak fałszywe stopy i kapelusze, które ukrywają rogi. Możliwe, że Mgła nie może jednak ukryć wszystkich cech satyra, ponieważ stewardesa Tristana McLeana zobaczyła kopyto Gleesona Hedge'a, ale odwróciła głowę w inną stronę, jakby widziała dziwniejsze rzeczy pracując dla aktora. Wielu satyrów wyruszyło na wyprawę odnalezienia Pana, greckiego boga dzikiej przyrody, ponieważ nie przyjęli wiadomości, że ten umarł. Większość z nich została zwabiona na wyspę Polifema z powodu przytłaczającego zapachu Złotego Runa, a następnie zjedzona przez cyklopa. Inne, takie jak Ferdynand Underwood, który został przemieniony w kamień przez Meduzę, zginęły z niewyjaśnionych przyczyn. Satyrowie czczą także boga Dionizosa. Wydaje się również, że doceniają boginię Artemidę.

Charakterystyczną cechą satyrów jest również fakt, że nie umierają oni na stałe. Zawsze po śmierci odradzają się jako rośliny. Może mieć to z ich przywiązaniem z naturą.

Zadanie[]

Wielu satyrów udawało się na wyprawę, by odnaleźć zaginionego oraz przez wielu uznanego za zmarłego, boga dzikiej natury, Pana, który był satyrem. Okazało się, że nie umarł, tylko zanikł, przez stopniowe znikanie dzikiej natury na korzyść wielu osiedli, galerii itp. W Bitwie w Labiryncie satyr Grover Underwood, półbogowie Percy Jackson, Annabeth Chase i Nico di Angelo, cyklop Tyson oraz śmiertelniczka widząca przez Mgłę, Rachel Elizabeth Dare odnajdują Pana w Labiryncie, w grocie, w której przebywał wraz z wymarłymi zwierzętami takimi jak ptak Dodo. Pan umiera, ponieważ jak twierdzi, dzika natura już kompletnie znikła i oddaje swój tytuł Pana Dzikiej Przyrody Groverowi.

Znani satyrowie[]

Gleeson Hedge

Gleeson Hedge, satyr

Umiejętności[]

Satyrowie podchodzili ze swoimi trzcinowymi piszczałkami i wygrywali magiczne mekrdie, co zdawało się na chwilę pomagać szpilkom sosny. Kwiaty na wzgórzu pachniały nieco słodziej, a trawa robiła się bardziej zielona. Ale gdy tylko muzyka się urywała, choroba przejmowała na powrót władzę.

— Opis magii leśnej satyrów; Morze Potworów
  • Odczytywanie emocji – leśne istoty potrafią odczuwać emocje znajdującej się blisko osoby.
  • Granie na piszczałce – satyrowie zazwyczaj potrafią grać na piszczałce.
    • Leśna magia – duchy natury, dzięki przygrywanej melodii potrafią przyśpieszyć wzrost rośliny, wyleczyć ją oraz odrobaczyć grządki. Dzięki magicznym melodią satyrowie sprawiają, że natura wokół odżywia.
  • Opieka satyra – kozłonodzy mogą pobłogosławić zwierzę, aby bezpiecznie dotarło do dzikiego miejsca.
  • Wspinaczka – dzięki swojej koziej naturze, satyrowie są znakomitymi wspinaczami. Potrafią się wspiąć nawet na naprawdę stromą powierzchnię.
  • Wrażliwy węch i słuch – satyrowie mają lepszy słuch i węch od zwyczajnych ludzi. Satyrowie opiekunowie wykorzystują to do wywęszenia aury półboga oraz zagrożeń, jakimi są potwory.
  • Zoolingualizm – satyrowie potrafią komunikować się ze zwierzętami, a nawet niektórymi potworami.

Ciekawostki[]

  • W Obozie Herosów podczas posiłków siedzą wraz z Dionizosem i jego dziećmi przy stoliku domku numer dwanaście.
  • W seriach nie występują satyrowie płci żeńskiej, gdyż kobiecymi odpowiednikami satyrów były nimfy.
    • W starszych podaniach występują satyrowie płci żeńskiej.
  • Gardzą Podziemiami i się ich panicznie boją, ponieważ wszystko tam pachnie tak samo.
  • Poprzez długie przebywanie z sylenami, większość sylenów wymieszało się z satyrami, aż pozostał tylko jeden Sylen, który nauczał Dionizosa.
  • Z natury satyrowie nie cierpią na migrenę[1].
  • Satyrowie są zdolni do jedzenia metalowych puszek.

Przypisy[]

Advertisement