Leo Valdez: Ale super. Czy ty właśnie rozmawiałaś z budynkiem?
Hemiteja: Stacyjka to coś więcej niż budynek.
Stacyjka[1] (ang. Waystation) – znajdujące się w Indianapolis w stanie Indiana w Stanach Zjednoczonych Ameryki[3] położonych w Ameeyce Północnej[4] w Midgardzie[5] miejsce, które jest schronieniem dla Łowczyń Artemidy, półbogów, satyrów oraz wszystkich, którzy potrzebują pomocy. Do Stacyjki mogą wejść tylko zaproszeni[2].
Historia[]
Powstanie[]
Stacyjka została zbudowana w latach osiemdziesiątych XIX wieku przez półboskiego architekta w latach pierwszej Pierwszej Kolei Transkontynentalnej. Właścicielką kryjówki była Britomartis, bogini sieci, przez co budynek nazywano czasami Domem Sieci. Około sto lat później właścicielkami Stacyjki zostały dwie byłe Łowczynie Artemidy, Hemiteja, znana jako Emmie, oraz Josephine.
Apollo i Boskie Próby[]
Mroczna przepowiednia[]
Britomartis, właścicielka Stacyjki
Stacyjka po raz pierwszy pojawiła się, gdy Apollo, Leo Valdez i Kalipso uciekali przed grupą blemmjów i zostali uratowani i zabrani przez Emmie. Stacyjka znajdowała się na Union Station, ukryta za ścianą cegieł w pobliżu głównego wejścia. Leo zauważył, jak Emmie właśnie rozmawiała z kryjówką, po czym odpowiedziała, że Stacyjka była czymś więcej niż tylko budynkiem. Pokazano, że Stacyjka to zmiennokształtne schronienie, w którym pokoje magicznie pojawiają się i znikają zgodnie z wygodą mieszkańców. Emmie i Josephine wydawały się mieć jakąś kontrolę nad tym, jak zachowuje się Stacja.
W trakcie książki Stacyjka służyła jako schronienie dla Apollina, a także Leona i Kalipso, aby odpocząć między ich misjami, takimi jak ratowanie gryfów, zdobycie Tronu Pamięci Mnemosyne oraz uratowanie Georginy i innych więźniów cesarza Kommodusa.
Jednak do gryfów dołączono lokalizatory, co doprowadziło Kommodusa do Stacyjki zaraz po tym, jak Apollo wyszedł, by udać się do jaskini Trofoniosa po przepowiednię. Dzięki połączonym wysiłkom Apollina, Leona, Kalipso, Jo, Emmie, Lityersesa, oraz reszty więźniów i Łowczyń Artemidy udało im się udaremnić atak Kommodusa i zabezpieczyć Stacyjkę. Po bitwie Leo i Kalipso postanowili w niej zamieszkać i spróbować prowadzić normalne życie.
Labirynt ognia[]
Apollo porównał wygląd Cysterny w Aeithales z nietypową strukturą Stacyjki, ale wciąż odczuwał kojącą energię z Cysterny, dzięki której czuł się bezpieczniej w środku.
Grobowiec tyrana[]
Apollo wspomniał, że Stacyjka była jednym z pierwszych miejsc, które mógł naprawdę nazwać „domem”.
Wieża Nerona[]
Po tym, jak Apollo stał się z powrotem bogiem, ponownie odwiedził Stacyjkę. Spotkał tam Łowczynie Artemidy, które, jak się okazało, odpoczywały w przerwie podczas polowania na nieuchwytną lisicę z Teumessos. Leo i Kalipso rzeczywiście zamieszkali w Stacyjce i rozpoczęli naukę w liceum. Poza szkołą Valdez angażował się w prace społeczne, a Kalipso została instruktorką na koloniach muzycznych śmiertelników.
Umiejętności[]
Stacyjka to magiczny budynek, podobny do Labiryntu, który może zmienić swój kształt, aby pomieścić dowolną liczbę osób, a nawet zwierząt. Jest wręcz żywą strukturą. Układ jej pomieszczeń zmienia się w zależności od tego, jaki pokój akurat jest potrzebny. Potrafi komunikować się z mieszkańcami i reagować na ich prośby.
Wygląd[]
Wygląd zewnętrzny[]
Wejście do Stacyjki znajdowało się przy dworcu Union Stacion. Aby się dostać do kryjówki, Emmie narysowała palcem kształt drzwi w murze, a te się otworzyły. Za drzwiami znajdował się szyb z klamrami prowadzącymi w górę, jednak można było poprosić budynek o zmienienie wejścia w pochylnię. Wewnątrz Stacyjka była oświetlona przez żółte świece.
Hol[]
Hol Stacyjki był ogromny jak katedra. Sklepienie wyginało się beczkowato i było pokryte drewnianymi rzeźbami oraz lśniącymi witrażami. Po obu stronach mieściły się galeryjki z barierkami z kutego żelaza, a wzdłuż ścian stały wiktoriańskie latarnie. Za barierkami widać było drzwi wiodące do innych pomieszczeń. Kilka drabin prowadziło do ozdobnych gzymsów u podstawy sklepienia, gdzie znajdowały się gniazda gryfów. W kącie głównej sali była wielka kuchnia, a w różnych miejscach holu stały grupki kanap i foteli. W samym środku sali stał sekwojowy stół i krzesła dla dwudziestu osób.
Na końcu sali widniało rozetowe okno, pod którym piętrzyło się wyposażenie kilku różnych warsztatów. Znajdowały się tam różne urządzenia przemysłowe, wykorzystywane przez Josephine do konstruowania.
Infirmeria[]
Infirmeria Stacyjki była doskonale wyposażona. Potrafiła się powiększać lub zmniejszać, w zależności od liczby rannych. W środku znajdowała się szafka z lekami, narzędziami chirurgicznymi i składnikami mikstur, szpitalne łóżko otoczone monitorami i pompami fuzyjnymi oraz lewitujące nosidło podnośnika pacjenta. Obok urządzenia do rezonansu magnetycznego suszyły się zioła. W infirmerii stało także terrarium z jadowitymi wężami. Apollo określił to pomieszczenie mianem „cudu nauki”.
Pokój Georginy[]
Pokój Georginy miał różowe firanki, przytulne łóżko z miękkimi poduszkami, kołdrami i pluszakami. Ściany miały barwę beżową i były porysowane kredkami przez dziewczynkę, co Apollinowi przypomniało o ścianach jaskini wyroczni Rachel Elizabeth Dare. Większość naściennych prac wyglądała jak typowe dzieło małej dziewczynki, jednak w kącie pomieszczenia rysunki były ponure i mroczne.
Stajnia Liwii[]
Była to stajnia wytworzona przez Stacyjkę dla słonicy Liwii. Stajnia ta pojawiła się w Stacyjce wraz z przybyciem zwierzęcia do kryjówki. Pomieszczenie miało wysokie sklepienie i okna z uchylnych szybek, a w środku znajdowała się sterta siana oraz płynący przez środek strumień. Był tam również wielki ekran, pokazujący kanał Słoń w TV Hefajstos.
Znani mieszkańcy Stacyjki[]
- Britomartis (właścicielka[6]; dawniej),
- Hemiteja,
- Josephine,
- Agamedes (dawniej),
- Georgina,
- Apollo (tymczasowo),
- Meg McCaffrey (tymczasowo),
- Heloiza (dawniej),
- Abélard,
- Lityerses,
- Sssssara,
- Liwia,
- Hannibal,
- Jamie,
- Łowczynie Artemidy (od czasu do czasu).
Występowanie[]
- Mroczna przepowiednia,
- Labirynt ognia (wspomniana),
- Grobowiec tyrana (wspomniana),
- Wieża Nerona.