Statek Umarłych – ostatni tom trylogii Magnus Chase i bogowie Asgardu. W Stanach Zjednoczonych premiera książki odbyła się 3 października 2017 roku. Polska premiera miała miejsce niedługo potem – 25 października.
Spis treści
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Magnus Chase, niegdyś bezdomny nastolatek, jest rezydentem hotelu Walhalla i jednym z wojowników Odyna. Jako syn Frejra, boga lata, płodności i zdrowia, Magnus nie ma wrodzonych skłonności do walki. Ma za to silnych i wiernych przyjaciół, między innymi elfa Hearthstone'a, krasnoluda Blitzena i walkirię Samirę, z którymi dokonał wielkich czynów – pokonali razem Wilka Fenrira i odebrali olbrzymom młot Thora, Mjöllnir. Teraz przed Magnusem najtrudniejsza próba.
Loki uwolnił się z więzów. Z pomocą zastępów olbrzymów i zombi przygotowuje Naglfar, Statek Umarłych, do wyprawy przeciwko bogom Asgardu, która rozpocznie ostateczną bitwę, Ragnarök. Tylko Magnus i jego przyjaciele mogą powstrzymać Lokiego, ale najpierw muszą przepłynąć oceany Midgardu, Jötunheimu i Niflheimu i dotrzeć do Naglfara, zanim będzie gotowy wyruszyć w rejs. Po drodze spotkają zagniewane bóstwa morskie, nieprzyjaznych olbrzymów i złośliwego, ziejącego ogniem smoka. Ale największym wyzwaniem dla Magnusa okażą się jego własne demony. Czy ma w sobie to, czego potrzeba, by przechytrzyć podstępnego boga oszusta?
Lista rozdziałów[edytuj | edytuj kod]
- Percy Jackson staje na głowie, by mnie zabić
- Dwa falafele z dodatkiem Ragnaroku
- Dostaję w spadku martwego wilka i trochę bielizny
- Chwila. Bierz się do roboty, a dostaniesz drugiego wilka za darmo!
- Żegnam się z Erykiem, Erykiem, Erykiem i Jeszcze Jednym Erykiem
- Mam koszmar o paznokciach
- Wszyscy toniemy
- Dom Drażliwego Hipstera
- Chwilowo zostaję wegetarianinem
- Czy możemy porozmawiać o miodzie?
- Mój miecz zdradzi ci, że (tu dramatyczna pauza) wszyscy mieszkamy w żółtej łodzi podwodnej.
- Facet ze stopami
- Głupi wybuchający dziadkowie
- Nic się nie dzieje. To cud
- Małpa!
- Człowiek ze śliny kontra wielka masakra piłą łańcuchową. Zgadnijcie, kto wygra!
- Napada na nas kamieni kupa
- Robię wałeczki z gliny na śmierć i życie
- Uczestniczę w spotkaniu motywacyjnym zombi
- Tveirvigi = Najgorsza Vigi
- Zabawa w operację na otwartym sercu
- Mam złe i... Nie, właściwie to mam tylko złe wiadomości
- Idź za odorem martwych żab (do melodii Follow The Yellow Brick Road z Czarnoksiężnika z Oz)
- Tata Hearthstone'a podobał mi się bardziej jako kosmita uprowadzający krowy
- Obmyślamy bajecznie okropny plan
- Wątpliwa uroda losu
- Zdobywamy mały kamień
- Nie proś mnie nigdy więcej, żebym upiekł serce mojego wroga
- Omal nie stajemy się norweską atrakcją turystyczną
- Flåm i bomba, a kto czytał, ten trąba
- Mallory dostaje twardy orzech do zgryzienia
- Mallory dostaje też owoce
- Wymyślamy bajecznie okropny plan
- Pierwsza nagroda: olbrzym! Druga nagroda: dwa olbrzymy!
- Dostaję pomoc od srogich srok
- Ballada o Halfbornie, herosie chałup
- Alex odgryza mi twarz
- Skadi wie wszystko i do wszystkiego strzela
- Staję się tak poetyczny jak... człowiek poetyczny
- Dzwonią do pana z Hel
- Proszę o przerwę
- Na początek się kurczę
- Wielki Finisz
- Dlaczego oni mają armaty? Ja chcę armat
- Jeśli rozumiecie, co się dzieje w tym rozdziale, powiedzcie mi, proszę, bo ja nie mam pojęcia
- Wygrywam ręcznik frotte
- Same niespodzianki, a niektóre nawet dobre
- Rezydencja Chase'ów staje się domem
Słowniczek Dziewięć Światów Runy
Zagraniczne okładki[edytuj | edytuj kod]
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Riordan zadedykował tę książkę Philipowi José'owi Farmerowi z dopiskiem: którego książki z cyklu „Świat Rzeki” wzbudziły we mnie miłość do historii.
- Rick Riordan potwierdził na swoim koncie na Twitterze, że w tej książce poznamy imię młodszej siostry Percy'ego – Estelle Blofis.
- To jedyna okładka trylogii, na której Magnus na krótkie włosy.
- Jest to jedyna książka z serii Magnus Chase i Bogowie Asgardu bez żadnego proroctwa
- Jest to jedyna książka z serii nie oparta na greckich lub rzymskim mitach, w której występuje Percy Jackson.
- Rozdział Flåm i bomba, kto czytał ten trąba nawiązuje do zakończenia utworu Witolda Gombrowicza "Ferdydurke", zakończonego słowami "Koniec i bomba, kto czytał ten trąba".
