Tefnut – egipska bogini wilgoci i ciemnych otchłani podziemnych, jedna z bogiń ochrony. Żona Szu, matka Nut i Geba.
Historia[]
Mitologia[]
Tefnut lwica-bogini pomagała podtrzymywać niebo, a każdego ranka otrzymywała słońce na wschodnim horyzoncie. Była jedną z "wielkiej dziewiątki", która osądzała umarłych. Uważano ją za boginię drugiej godziny nocy czternastego księżyca.
Zgodnie z jednym mitem, Tefnut raz wpadła w gniew na Ra i uciekła z całą wodą i wilgocią, a ziemia wyschła. Ra wysłał Thota wraz z Szu, by poszukali bogini w Nubii (dokąd uciekła) i przekonali ją, by wróciła do Egiptu. Kiedy wróciła, przyniosła wodę i wilgoć, którą zabrała ze sobą, a Egipt wrócił do normy. Egipcjanie zaczęli kojarzyć ją z ciepłem i słońcem. Wkrótce związała się ze słońcem i stała się bóstwem słonecznym.
Jeden mit mówi, że Tefnut i Szu poszli zbadać wody Nun. Czas minął, a Ra zaczął myśleć, że ich nie ma. Król bogów posłał swoje Oko, by ich poszukać. Kiedy wrócili, Ra zapłakał, a jego łzy stworzyły pierwszych ludzi.
Wygląd[]
Tefnut została przedstawiona w postaci kobiety, która nosi dysk słoneczny zakreślony przez dwie kobry na głowie. Trzyma w rękach berło i anch. Wiele razy ma głowę lwicy.
Umiejętności[]
Tefnut jest niezwykle potężną boginią.
- Hydrokineza – jako bogini wilgoci, ma zdolność kontrolowania i manipulowania wodą i wilgocią. W jednym z mitów Tefnut staje się zła na Ra i ucieka do Nubii zabierając całą wodę i wilgoć z Egiptu. Mity te pokazują, że ma potężną kontrolę nad wodą i wilgocią.
- Moc nad deszczem – jest boginią deszczu, więc może wybrać, czy będzie padać, czy nawet zdecydować, kiedy ma przestać.
- Cechy lwów – jako lwica-bogini może zmieniać kształt i odruchy jednego. Prawdopodobnie ma potężne umiejętności walki, będąc lwicą jak Bastet i Sachmet.