Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, Olimpijscy Herosi, Własności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Służę Artemidzie. Łowczynie będą walczyć do ostatniego tchu.—Thalia do Prometeusza; Ostatni Olimpijczyk
Thalia Grace – grecka półbogini, córka Zeusa i śmiertelniczki Beryl Grace, starsza siostra Jasona Grace'a. Kiedy miała dwanaście lat podróżowała z Annabeth Chase i Lukiem Castellanem do Obozu Herosów, jednak poświęciła się, by ocalić przyjaciół przed potworami, po czym została przemieniona przez ojca w sosnę, dzięki czemu nie umarła. Następnie odzyskała własną postać po zetknięciu się ze Złotym Runem. Dawniej była grupową w domku 1. Po misji mającej na celu uratowanie Artemidy i po śmierci ówczesnej poruczniczki Łowczyń zajęła jej miejsce. Brała udział w Bitwie o Manhattan. Obecnie jest porucznikiem Łowczyń Artemidy.
Historia[]
Dzieciństwo[]
Thalia urodziła się 22 grudnia 1985 roku. Była córką Zeusa i Beryl Grace, pięknej aktorki, która popadła w alkoholizm. Po urodzeniu się Thalii, Zeus opuścił posiadłość Grace'ów, przez co matka dziewczyny znacząco ucierpiała na swoim zdrowiu psychicznym, ponieważ nie mogła pogodzić się z odrzuceniem. Kobieta zaczęła zatracać się coraz bardziej w swym nałogu. Była ona w pełni świadoma faktu, że uwiodła samego Pana Nieba, jednak to ją zniszczyło, gdyż odrzucenie przez niego i niespełnione ambicje Beryl (liczyła, że Zeus zostawi dla niej Herę i uczyni ją swoją nieśmiertelną żoną na Olimpie) sprawiły, że śmiertelniczka stała się słaba psychicznie. Gdy Thalia miała 7 lat, bóg wrócił do swej dawnej kochanki w swej rzymskiej formie, z czego Beryl bardzo się ucieszyła, traktując ten fakt jako drugą szansę dla swych pragnień. Thalia zauważyła, że w tej postaci jej ojciec był bardziej ojcowski i częściej używał łaciny. Wtedy też urodził się jej brat Jason, po czym Zeus (wtedy Jupiter) odszedł po raz drugi, przez co Beryl znowu się załamała tym razem jeszcze mocniej. Thalia musiała sama zajmować się swoim bratem, podczas gdy ich matka skupiała się tylko i wyłącznie na uciekaniu przed rzeczywistością w świat alkoholu. Mimo wszystko Thalia nie była przez to smutna, ponieważ bardzo kochała Jasona, a opiekując się młodszym braciszkiem, zżyła się z nim niezwykle mocno. Gdy Thalia miała 9 lat, matka wzięła ją i brata na piknik do parku, gdzie w pewnym momencie kazała jej wrócić do samochodu, ponieważ twierdziła, że czegoś zapomniała. Dziewczynka nie chciała zostawić brata samego z nieodpowiedzialną matką, ponieważ sądziła, że matka może mu zrobić krzywdę, jednak i tak poszła do auta, ponieważ myślała, że przez kilka minut nic złego nie mogło się stać Jasonowi. Beryl wykorzystując nieobecność córki, oddała syna Herze/Junonie, która przekazała Jasona wilczycy, Lupie, która miała go wychować na Rzymianina. Thalia nic o tym nie wiedziała, przez co, gdy wróciła na miejsce pikniku i nie mogła zrozumieć, co stało się z jej bratem, zaczęła myśleć, że to matka wyrządziła mu jakąś krzywdę i z tego powodu znienawidziła matkę.
Ucieczka z domu[]
Thalia po stracie brata nie dość, że była całkiem załamana, straciła jeszcze do matki wszelkie ciepłe uczucia i szacunek, jakim ją darzyła do tamtego momentu, aż wreszcie, gdy Thalia miała 12 lat, postanowiła uciec z domu. Od tamtej chwili używała swego nazwiska tylko wtedy, kiedy było jej to naprawdę konieczne.
Po ucieczce Thalia natknęła się na zesłaną jej przez Zeusa, Amalteę, która poprowadziła dziewczynę do innego półboga, 14-letniego syna Hermesa – Luke'a Castellana; z którym Thalia szybko się zaprzyjaźniła i połączyła swe siły w walce z potworami. Thalia razem z Lukiem prowadzeni dalej przez Amalteę trafili do domu syna Apollina, Halcyona Greena, który przepowiedział jej, co miało ją spotkać w jej najbliższej przyszłości. Tam też Thalia weszła w posiadanie swojej tarczy Egidy z powodu której Zeus zesłał swej córce Amalteę. Halcyon ostatecznie pod wpływem młodych półbogów postanowił się poświęcić, aby jego Leukroty nie pożarły córki Zeusa i syna Hermesa. Jego poświęcenie umożliwiło im uwolnienie się z jego pełnego pułapek domu i wyruszenie w dalszą drogę. W krótkim czasie po tych wydarzeniach (w ciągu kilku godzin) dwójka herosów spotkała Annabeth Chase, dzielną siedmioletnią półboginię, która tak samo, jak oni uciekła z domu z powodu bycia półbogiem. Luke był pod wrażeniem odwagi córki Ateny i z tego powodu dał jej sztylet, który otrzymał od Halcyona, i obiecał jej, że nigdy nie zawiedzie dziewczynki tak, jak jej rodzina. Od tamtej pory, razem z Thalią, byli dla Annabeth jej nową rodziną.
Podróż do Obozu[]
Wkrótce cała trójka herosów została znaleziona przez satyra imieniem Grover Underwood, który próbował doprowadzić ich bezpiecznie do Obozu Herosów, jednak grupa była ciągle ścigana przez potwory z zaświatów, które bóg Hades wysłał, aby zabiły Thalię z powodu przysięgi złożonej pomiędzy trzema bogami z Wielkiej Trójki i wiszącego nad całym Olimpem groźnego proroctwa o dziecku jednego z tych, że bogów.
Podczas tej niełatwej podróży cała czwórka spotkała na swojej drodze Artemidę i jej Łowczynie. W tamtym momencie Zoe Nightshade próbowała nakłonić Thalię, aby ta do nich dołączyła i stała się jedną z Łowczyń, jednak córka Zeusa odmówiła opuszczenia przyjaciół ze względu na Luke'a, do którego coś czuła. Wtedy wściekła Zoe powiedziała jej, że Luke kiedyś ją zawiedzie i będzie powodem jej nieszczęść. Gdy grupa dotarła na teren granic obozu, zostali zaatakowani przez potwory i Thalia, chcąc ocalić swoich przyjaciół, prawie całkowicie poświęciła swoje życie, ginąc w walce za przyjaciół. W jej ostatnich chwilach życia Zeus zlitował się nad swoją córką i aby zapobiec jej śmierci, zamienił ją w sosnę, w której zamknął jej ducha, tym samym wzmacniając magiczną granicę strzegącą Obóz Herosów przed zagrożeniami.
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]
Złodziej pioruna[]
Thalia była wielokrtonie wspominana przez Annabeth, Luke'a i Grovera. Sama Thalia pojawiła się w śnie Percy'ego Jacksona, gdy ten podróżował z Annabeth i Groverem do Las Vegas ciężarówką Krainy Łagodności. Rozwiązywała wraz z nim test i walcząc z kaftanem bezpieczeństwa, w którym się znajdowała, prosiła syna Posejdona o pomoc.
Morze Potworów[]
Po tym jak Percy Jackson, Annabeth i Clarisse La Rue zdobyli Złote Runo i powiesili je na sośnie Thalii, magia Runa zadziałała za dobrze, gdyż poza wyleczeniem drzewa i wyrzuceniem z niego trucizny, Runo zapewniło magicznej barierze chroniącej Obóz dość energii, że życiowa esencja Thalii zawarta w jej sośnie nie była już potrzebna do chronienia Obozu. Runo przywróciło córce Zeusa jej pierwotną postać. Dziewczyna wyglądała wtedy tak, jak w chwili, gdy została zamieniona w drzewo, jednak była w znacznie młodszym wieku niż powinna.
Edukacja[]
Thalia, po tym, jak przeżyła wiele lat jako sosna, postanowiła dalej się kształcić. Poszła więc do jednej szkoły z Annabeth w Ameryce. Uczęszczały do jednej klasy w szkole z akademikiem.
Klątwa tytana[]
Thalia miała swój udział w misji, której celem miało być uwolnienie bogini Artemidy, która została schwytana przez popleczników Kronosa. W jej trakcie córka Zeusa ponownie musiała znosić towarzystwo Zoe i Łowczyń Artemidy, co przez dłuższy czas jej nie pasowało. Kłóciły się między innymi podczas pierwszego etapu podróży, kiedy sprzeczały się o na pierwszy rzut oka nieistotne sprawy. Później, w muzeum, które odwiedziła cała drużyna, wyszło na jaw, że herosi i Łowczynie z misji byli śledzeni przez Percy'ego Jacksona, który koniecznie chciał wziąć udział w wyprawie, gdyż wraz z Artemidą pojmano jego przyjaciółkę Annabeth. W muzeum bohaterowie walczyli razem z lwem nemejskim – potworze o skórze, której nie mogła przebić żadna broń. Wygrali dzięki temu, że strzały utkwiły w jego paszczy. Później członkom misji pomógł bóg Apollo w przebraniu, któremu zależało na tym, aby ocalili oni jego siostrę. Ekipa podjechała kawałek drogi wskazanym przez Apollina pociągiem, a następnie zaczęła rozglądać się za dalszym transportem. Zoe, Bianca di Angelo, Thalia, Grover i Percy stoczyli walkę z dzikiem erymantejskim, na którym ostatecznie udało im się przebyć kawałek trasy. Niedługo potem, na olbrzymim złomowisku Bianca niechcący przebudziła olbrzymiego automatona, prototyp olbrzyma Talosa. W trakcie walki z nim Percy wymyślił, jak go pokonać – należało wejść do wnętrza posągu i sterować nim od środka. Di Angelo zdecydowała się to zrobić. Ocaliło to jej przyjaciół, ale sama dziewczyna zginęła. Jakiś czas później przy Zaporze Hoovera Thalia pomogła członkom misji uciec przed szkieletowymi wojownikami, modląc się do swojego ojca Zeusa. Bóg piorunów ożywił dwa skrzydlate posągi, które zabrały bohaterów do San Francisco. Dziewczyna uczestniczyła też w walce na górze Othrys, podczas której pojedynkowała się z Lukiem i przez przypadek zrzuciła go do przepaści (nie była pewna, czy chce go zabijać). Pod koniec tej książki dołączyła do Artemidy jako jej nowy porucznik, tym samym unikając losu herosa z wielkiej przepowiedni.
Bitwa w Labiryncie[]
W tej części Thalia nie występowała, ponieważ nie było jej wtedy w obozie z powodu przyjęcia jej do łowczyń Artemidy, jednak Percy wspomniał ją gdy rozmawia z Herą o przeszłym związku Zeusa i pani Grace.
Archiwum herosów[]
Percy Jackson i miecz Hadesa[]
Thalia w mieście goniła złotą łanię, święte zwierzę Artemidy, gdy nagle spotkała Percy'ego. Dziewczyna twierdziła, że ich spotkanie nie może być przypadkiem. Nagle z cienia wypadł Nico, który został nazwany przez łowczynię małym braciszkiem Bianki, co spotkało się z jego niezadowoleniem. Thalia wiedziała, że coś jest nie tak, jednak nie zdąża zareagować, ponieważ zostali wciągnięci do Podziemia. Kiedy pojawili się w ogrodzie, powitała ich Persefona. Bogini oznajmiła, że ona ich tu sprowadziła i ma dla nich misję. Tłumaczy, że muszą odzyskać miecz, który Hades potajemnie wykuł. Thalia nie uważała tej wyprawy za dobry pomysł. Czuła, że nowa broń Hadesa przechyli równowagę pomiędzy wielką trójką. Heroska obawiała się, że jeśli miecz wyjdzie z zaświatów, może wpaść w nie powołane ręce i zostać użyty przeciwko nim. Thalia niezbyt chętnie zgodziła się pomóc, słysząc zgodę Percy'ego.
Przedzierając się przez tłumy zombie, dziewczyna rozglądała się za swoją matką, jednak jej nie dostrzegła. Po pewnym czasie spotykali Syzyfa. Thalia zgodziła się, przenieść jego kamień by ten porozmawiał z chłopakami. Dziewczyna trzymała głaz i zaczęła pchać w górę. Prawie udało jej się dotrzeć na szczyt, jednak na samej górze głaz zaczął się staczać w dół i trafił w Syzyfa, który musiał kontynuować swoją karę. Dziewczyna powiedziała chłopakom, że na samej górze poczuła, że naprawdę mogła zatrzymać ten kamień, a gdy ten się stoczył odczuła chęć, ponownej próby.
Cała trójka wróciła do pogoni za złodziejem. Ostatecznie odzyskali miecz po wygranej w walce z Japetosem na brzegach rzeki Lete. Percy wymazał mu pamięć i nazwał Bobem. Po zwrócenia miecza dowiedzieli się, że ta cała misja była tak naprawdę planem Persefony. Gdy mieli już wracać, Thalia zaprasza syna Posejdona na burgery.
Ostatni Olimpijczyk[]
Thalia wraz z łowczyniami przybyły do obozu by pomóc obozowiczom pokonać armię Kronosa. Heroska powiedziała, że przeżyła wiele przygód i obiecała zarówno Annabeth, jak i Percy'emu, że po bitwie kupią cheeseburgery i porozmawiają o tym, co robili od ostatniego spotkania. Podczas bitwy Hyperion prowadził batalion Lajstrygońskich Gigantów do Central Parku, gdzie zaatakował wiele driad i satyrów. Łowczynie zdołały ich odepchnąć, a Thalia przywołała nawet piorun, który zmienił jednego olbrzyma w popiół.
Później dziewczyna obudziła Percy'ego Powiedziała mu, że Prometeusz chce negocjować w sprawie zawieszenia broni. Wraz z nim i Groverem pojechała do Central Parku, aby się z nim spotkać. Podczas spotkania, jednak stała z boku. Czarnowłosa krzyczała, gdy Prometeusz dotknął czoła Percy'ego, który pod wpływem boga doświadczył wizji. Syn Posejdona widział jak Luke i May Castellan się kłócą. Zobaczył także Thalie z panią May, która bandażuje jej nogę. W wizji Luke wołał Annabeth oraz Thalie i powiedział, że odchodzą.
Gdy wrócili na plac Percy, opowiedział dziewczynie o swojej wizji. Thalia powiedziała, że tej nocy Annabeth była młoda, nie rozumiała, co się dzieje. Wyznała, że nigdy nie widziała, żeby pani Castellan miała załamanie, ale Luke opowiedział jej o tym. Dodała, że Hermes kochał Luke'a oraz że nic nie mogli zrobić. Stwierdziła, że nie powinni teraz żałować chłopaka. Dziewczyna wyznała też, że martwi się o Annabeth. Według niej córka Ateny widziała w Luku swojego bohatera i Thalia nie wiedziała, czy Ann będzie w stanie zmierzyć się z nim. Thalia poleciła Percy'emu, żeby odpoczął, a ona sama poszła sprawdzić co u łowczyń.
Następnego dnia Thalia omówiła plan walki z Kronosem z Percym, Annabeth, Rachel i resztą obozowiczów. Później Thalia, powiedziała Percy'emu, że Kronos prowadzi w pobliżu Armię. Wybiegła z przyjaciółmi na ulicę, jednak za późno, niektóre z jej łowczyń zostały ciężko ranne. Następnie pojechała windą na Olimp z synem Posejdona i córką Ateny.
Thalia musiała przejść przez most, którego nienawidziła przez swój lęk wysokości. Półbogini, również chwyciła Percy'ego za nogi, ratując go przed upadkiem. Powiedziała, że połączenie z Ameryką i Olimpem zawodzi i że to będzie koniec Olimpu. Była naprawdę zła, gdy zauważyła zniszczoną świątynie Artemidy. Stwierdziła, że Kronos za to zapłaci. Gdy Percy i Annabeth prawie zostali zmiażdżeni przez rozpadający się posąg Hery. Thalia odepchnęła ich, lecz posąg spadł na jej nogi. Półbogowie próbowali ją wyciągnąć, jednak nie dali rady, ponieważ wyciąganie jej wymagałoby wielu cyklopów. Thalia powiedziała im, żeby poszli dalej bez niej, ponieważ ona nigdzie się nie wybiera.
Po tym jak Kronos został pokonany, cyklop wyciągnął Thalie spod posągu. Gdy bogowie rozdawali nagrody, ta została wezwana jako pierwsza, Zeus obiecał pomóc jej zdobyć większą liczbę łowczyń, a Artemida pochwaliła ją mówiąc, że dobrze się spisała. Powiedziała też, że martwe łowczynie nie zostaną zapomniane i trafią do Elizjum.
Apollo i Boskie Próby[]
Mroczna przepowiednia[]
Kiedy zmieniony w człowieka bóg Apollo i jego towarzyszka Meg McCaffrey byli uwięzieni na arenie rzymskiego cesarza Kommodusa, Thalia Grace przybyła im na ratunek w towarzystwie swoich Łowczyń. Towarzyszki Artemidy odbiły więźniów, a następnie córka Zeusa razem z byłym bogiem udała się do leżącej niedaleko kryjówki: Stacyjki. W Stacyjce Apollo otrzymał wiadomość od ducha pobliskiej wyroczni, Trofoniosa, który nakazał mu udać się po przepowiednię. W tym czasie Łowczynie i pozostali mieszkańcy kryjówki przygotowywali się do planowanego przez Kommodusa ataku na Stacyjkę. Thalia wzięła udział w bitwie, która zakończyła się porażką cesarza. Po walce Łowczynie dosiadły uwolnionych z rąk cesarza zwierząt: strusi bojowych i odjechały, aby ścigać lisicę z Teumessos.
Grobowiec tyrana[]
Thalia towarzyszyła bogini Dianie w dalszym pościgu za nieuchwytną lisicą. Tymczasem ukrywający się w Obozie Jupiter Apollo rozpaczliwie potrzebował pomocy siostry, ponieważ całemu Obozowi groził atak ze strony dwóch rzymskich cesarzy i jednego starożytnego króla. Razem z obozową pretorką Reyną Ramírez-Arellano i swoją towarzyszką Meg zdobył ostatnie tchnienie boga Harpokratesa, które złożył w ofierze Dianie. Bogini otrzymała, co prawda, od Zeusa zakaz pomagania bratu, jednak dzięki tak potężnej ofierze dostała pozwolenie na włączenie się do walki. Razem z Łowczyniami, a więc i Thalią Grace, przybyła na pomoc Apollinowi. Herosi i Łowczynie zwyciężyli trzech władców. Po zakończeniu walk Thalia przyjęła do szeregów Łowczyń pretorkę Reynę, a następnie odjechała w dalszym pościgu za lisicą.
Wieża Nerona[]
W tej części okazało się, że Łowczyniom wciąż nie udało się złapać Lisicy z Teumessos. Podczas przerwy w polowaniu odwiedziły Stacyjkę i jej stałych mieszkańców, między innymi Emmie, Jo i Leona. Napotkały tam również Apollina, który po wykonaniu swojej misji z powrotem został bogiem. Thalia zrelacjonowała Apollinowi przebieg łowów na Lisicę, a następnie ona i Reyna poszły, aby pomóc Hemiteji w kuchni.
Wygląd[]
Thalia w punkowym stroju
Thalia ma krótko ścięte, czarne włosy ułożone w punkowym stylu, niesamowicie intensywne niebieskie oczy (jaskrawoniebieskie) i piegi rozsypane po twarzy. Przez innych obozowiczów jest uważana za bardzo ładną dziewczynę pomimo swojej agresywnej mody. Ubiera się w czarne punkowe ubrania, na skórzanej kurtce nosi przypięte plakietki wielu zespołów muzycznych. W San Juan miała metalowe łańcuchy na szyi i nadgarstkach, a na kamuflażowym podkoszulku przypinkę z napisem: PUNK NIE UMARŁ. TO TY NIE ŻYJESZ. Według niektórych Thalia przypomina stylem punkówkę z elementami gothki. Nosi srebrną magiczną bransoletkę, która zamienia się w jej przerażającą tarczę Egidę. Thalia posiada składany pojemnik z gazem łzawiącym (Percy uważa, że jest on przerażający), który zamienia się w elektryczną włócznię. Jako Łowczyni Artemidy Thalia ubiera się srebrną kurtkę i spodnie kamuflujące. Srebrny diadem na jej głowie to oznaka Poruczniczki Artemidy. Poza tym córka Zeusa zawsze nosi ze sobą łuk i sztylet.
Charakter[]
Jest zbyt porywcza. Działa, nie zawsze przy tym myśląc. No i jest zbyt pewna siebie.—Chejron o Thalii; Klątwa tytana
Thalia jest odważną, silną, wojowniczą, wrażliwą i opiekuńczą dziewczyną, chociaż czasami potrafi być uparta i dumna tak samo, jak jej ojciec. Lubi zajmować stanowisko lidera i tym samym wydawać innym rozkazy, przez co staje się często wściekła i zaborcza, gdy ktoś jest jej nieposłuszny i nie stosuje się do jej poleceń. Mimo wszystko jest, także lojalna wobec tych, którym ufa i których szanuje do tego stopnia, że jest nawet gotowa zaryzykować życie w ich obronie. W przeciwieństwie do innych Łowczyń nie przeszkadza jej towarzystwo osobników płci przeciwnej. Chociaż jej styl ubierania się i nastawienie do ludzi, których nie zna, przedstawiają ją jako twardą i agresywną dziewczynę możliwe, że był to jej sposób na obronienie się przed zranieniem i stanowiło jedyne oparcie w trudnej i bolesnej przeszłości, z którą Thalia musiała się mierzyć, aż do dołączenia do Łowczyń Artemidy, gdy po raz pierwszy w życiu mogła się na zawsze od niej odciąć.
Umiejętności[]
Ogólne umiejętności[]
- ADHD – jak każdy półbóg, Thalia ma ADHD, które jest jej podstawowymi odruchami bitewnymi.
- Dysleksja – mózg Thalii jest nastawiony na starożytną grekę, a nie angielski.
- Kontrolowanie Mgły – Thalia potrafi panować nad Mgłą. Została nauczona tej sztuki przez Chejrona i ta umiejętność bardzo jej pomogła podczas jej misji w Klątwie tytana, gdy Westover Hall trafili na szkolną nauczycielkę.
Półboskie umiejętności[]
Thalia używająca elektryczności
- Elektrokineza – jako córka Zeusa może mieć kontrolę nad piorunami i elektrycznością: jest dodatkowo w pewnym stopniu odporna na wszelakie wstrząsy elektryczne, potrafi wysyłać impulsy elektryczne poprzez dotyk oraz wzywać pioruny.
- Aerokineza – Thalia jako córka Zeusa posiada moc kontroli wiatrów i prądów powietrza, która daje jej możliwość latania, lecz nigdy tego nie próbowała, ze względu na swój lęk wysokości.
Umiejętności Łowczyni[]
- Nieśmiertelność – jako Łowczyni, Thalia jest niemal w pełni nieśmiertelna (może ponieść śmierć w walce) i całkowicie odporna na starzenie się – może wytrwać tysiące lat, w ogóle się nie zmieniając z wyglądu.
- Łucznictwo – jako Łowczyni, Thalia potrafi świetnie posługiwać się w walce łukiem i strzałami, a także szybko i celnie strzelać z łuku do nieprzyjaciół.
- Tropienie – w szeregach Łowczyń Thalia nauczyła się tropić po śladach potwory, zwierzęta i ludzi, których akurat ściga.
- Walka nożami – jednym z ważniejszych atrybutów Łowczyń są noże myśliwskie, więc prawdopodobnie Thalia nauczyła się nimi świetnie walczyć.
- Zoolingualizm – odkąd Thalia dołączyła do Łowczyń zyskała moc rozumienia języka zwierząt.
Relacje[]
Rodzina[]
Jason Grace[]
Jason Grace, młodszy brat Thalii
Jason był młodszym bratem Thalii. W Zagubionym herosie było widać, że bardzo kochała Jasona i że bardzo tęskniła po jego zaginięciu. Powiedziała również, że to, co stało się z Jasonem, zraniło ją tak bardzo, że nigdy nie wspomniała o nim, nawet Annabeth lub Luke'owi, jej dwóm najbardziej zaufanym przyjaciołom. Zniknięcie Jasona spowodowało, że Thalia w końcu uciekła z domu. Prawdopodobnie Thalia pełniła rolę matki dla Jasona, ponieważ ich matka borykała się z problemem alkoholowym. Po ponownym spotkaniu bardzo chciała z nim zostać dłużej i porozmawiać, ale była na poszukiwaniach Percy'ego, a Łowczynie pod jej przywództwem polowały na Lykaona. Po ponownym spotkaniu w Wilczym Domu, Jason uspokajał swoją siostrę, ponieważ Hera zabiła Jasona pokazując mu przez przypadek swoje prawdziwe oblicze.
Kiedy Thalia dowiedziała się o śmierci Jasona, była wściekła – krzyczała i rzucała różnych przedmiotami, nie mogąc pogodzić się ze stratą brata.
Beryl Grace[]
Według Thalii w Zagubionym herosie, nigdy nie miała dobrych relacji z matką i ciągle się sprzeczały, biorąc pod uwagę, że Beryl zawsze była pijana i zachowywała się bardzo nieodpowiedzialnie zupełnie jak dziecko. W rzeczywistości Thalia pozostała z Beryl tylko dlatego, że nie ufała jej, iż ta właściwie opiekuje się Jasonem. Po tym, jak Beryl stawała się coraz bardziej niestabilna i oddała Jasona Herze, Thalia uciekła z domu na stałe, zaraz po ostatniej gorzkiej kłótni z matką. Beryl zginęła niedługo po tych wydarzeniach w wypadku samochodowym, dwa lata przed przywróceniem Thalii jej właściwej postaci.
W końcu okazało się, że Thalia zachowała złożone uczucia wobec matki. Po tym, jak się uratowała, dowiedziała się, że umarła i pomimo napiętej relacji poczuła pewien żal w stosunku do niej. W Percym Jacksonie i mieczu Hadesa Percy zdał sobie sprawę, że szukała ducha matki, ponieważ nie miała szansy się z nią pożegnać, jednak spotkanie z Melinoe (która w oczach Thalii miała postać Beryl) pokazało, że wciąż ich relacja pozostawały gorzkie. Później, w Ostatnim Olimpijczyku, dziewczyna odpowiedziała Prometeuszowi, który zwrócił się do niej po jej nazwisku, że jest to nazwisko jej matki, którego ona nie używa.
Zeus[]
Thalia i jej ojciec Zeus nie byli ze sobą blisko. Przez wiele lat młodości dziewczyna obwiniała go o wszystko i dosłownie nienawidziła. W Klątwie tytana Kronos próbował wykorzystać ten fakt, aby Thalia rozgniewała się na Zeusa podczas misji ratunkowej i przeciągnąć ją na swoją stronę. Jednak w pod koniec książki okazało się, że Zeus naprawdę kochał swoją córkę i miał na względzie jej dobro. Kiedy ona i jej przyjaciele pojawili się na Olimpie, Percy zauważył, że początkowo uwaga Zeusa zatrzymała się głównie na niej. Później otwarcie przyznał się, że jest z niej dumny, a nawet namawiał ją, by rozważyła swoją decyzję dołączenia do Łowczyń Artemidy. Ostatecznie Thalia zaczęła darzyć go szacunkiem.
Miłosne zainteresowania[]
Luke Castellan[]
Luke Castellan, były najlepszy przyjaciel Thalii i jej dawna miłość
Dało się zauważyć, że zanim Thalia została Łowczynią, łączyło ją z Lukiem silne uczucie – widzimy to, gdy Thalia wspomina, że powiedziała kiedyś Zoe, że nie zostawi Luke'a oraz w Pamiętnikach półbogów, gdzie pocałowała chłopaka w policzek. Zmieniło się to w Złodzieju pioruna, gdy Luke zdradził bogów olimpijskich i przyłączył się do Kronosa. W Klątwie tytana Percy zauważył, że Thalia płakała po tym jak podczas walki z Lukiem na górze Othrys, córka Zeusa strąciła go z półki skalnej i ten spadł z wysoka oraz po jej oświadczeniu, że nie zaznała nigdy spokoju od czasu, gdy podróżowała z Annabeth i synem Hermesa. Jednym z powodów, dla których Luke zdradził Olimpijczyków był fakt, iż myślał, że właśnie tego chciałaby Thalia, ale sama półbogini nigdy tego nie przyznała. Dodatkowo Luke nigdy nie uznał faktu, że jej ojciec Zeus zamieniając Thalię w drzewo uratował jej życie i syn Hermesa do swojej śmierci na Olimpie uważał, że Thalia zginęła tamtego pamiętnego dnia na wzgórzu herosów, gdy uratowała życie jemu, Annabeth i Groverowi obarczając bogów winą za jej śmierć. Do tej pory nie zostało ujawnione, jak zmieniło się postrzeganie go przez Thalię po tym, jak Luke poświęcił się, aby zniszczyć Kronosa.
Przyjaciele[]
Annabeth Chase[]
Thalia spotkała Annabeth, gdy ta miała zaledwie siedem lat i tak jak ona oraz Luke uciekła z domu. Thalia wraz z Lukiem przekonali ją, by poszła z nimi. Obiecali, że staną się dla niej nową rodziną, ponieważ stare ich zawiodły. Po wielu atakach potworów herosi dotarli na wzgórze Obozu Herosów, lecz na swej drodze spotkali erynie i piekielne ogary, a Thalia postanawia się poświęcić, aby uratować Annabeth i pozwolić jej uciec do Obozu Herosów wraz z ich opiekunem Groverem i Luke'iem. Gdy Thalia została zmieniona w sosnę, blondynka nie chciała na to pozwolić i była z tego powodu bardzo smutna. Na szczęście, po użyciu Złotego Runa córka Zeusa znów przybrała postać człowieka; Annabeth była bardzo szczęśliwa i ich dawna przyjaźń odżyła. Innym dowodem ich przyjaźni był, np. fakt że Thalia i Annabeth razem poszły do tej samej szkoły. Córka Ateny cieszyła się ze szczęścia Thalii, gdy ta stawała się Łowczynią Artemidy. W Ostatnim Olimpijczyku Thalia opisuje Luke'a i Annabeth jako swoich najlepszych przyjaciół. Zdecydowanie poprawiło jej humor pojawienie się przyjaciółki w czasie bitwy na Manhattanie.
Percy Jackson[]
Percy Jackson, przyjaciel Thalii
Uśmiechnęła się i przez moment przypomniałem sobie, że w sumie ją lubię, kiedy na mnie nie wrzeszczy.—Percy o Thalii; Klątwa tytana
Percy na początku znajomości z Thalią był bardzo zazdrosny o to, że wszyscy traktują ją jakby była od niego lepsza i ważniejsza, ponieważ jest córką Zeusa. Podczas zdobywania sztandaru Percy strasznie pokłócił się z Thalią i czuł, że zaczyna ją nienawidzić. Jednak na ich wspólnej wyprawie zdaje sobie sprawę, jak bardzo lubi dziewczynę. Mimo, iż czasem jest dość wredna, to w rzeczywistości jest dobrą przyjaciółką. Gdy Thalia zostaje Łowczynią, Percy jest tym zaskoczony. Thalia na oczach całej Rady Bogów przytula go i mówi mu, że jest strasznie dumna z ich przyjaźni. Od tamtego czasu stają się prawdziwymi przyjaciółmi. Gdy w bitwie na Manhattanie pojawia się Thalia, Percy bardzo się z tego cieszył. Kiedy syn Posejdona zaginął, Łowczynie pod wodzą Thalii szukały Percy'ego, co jest kolejnym dowodem, jak ta dwójka jest ze sobą zżyta. Czasami córka Zeusa nazywa go pieszczotliwie „Glonomóżdżkiem”.
Grover Underwood[]
Thalia dość dobrze dogaduje się z Groverem. Grover był pierwszym Opiekunem, który miał dostarczyć Thalię do Obozu Herosów, ale tego nie zrobił. W rezultacie Thalia została zmuszona do stawienia czoła ogromnej ilości potworów, które zostały wysłane przez Hadesa, aby ich zabić. Choć Thalia była niezwykle waleczna i dobrze posługiwała się bronią, była przytłoczona ich liczbą i prawie zginęła. Jednak jej ojciec Zeus zlitował się nad nią i zmienił ją w sosnę. Drzewo, nazywane było później „Sosną Thalii”, które służyło jako magiczna bariera dla Obozu Półkrwi. Przez lata Grover miał do siebie żal, że pozwolił Thalii walczyć samej, przez lata obwiniał się o jej śmierć. Po użyciu Złotego Runa córka Zeusa znów przybrała postać człowieka; ich przyjaźń pozostała nienaruszona, a Thalia pocieszała Grovera, że to nie jego wina, że poległa. Czasami nazywa go pieszczotliwie „Kozłonogiem”.
Ciekawostki[]
- Jej ulubiony zespół muzyczny to Green Day.
- Urodziła się 22 grudnia 1985 r.
- Z tego powodu jej astronomicznym znakiem zodiaku byłby Koziorożec, natomiast chińskim – Bawół.
- Jej nazwisko zostało ujawnione dopiero w Ostatnim Olimpijczyku.
- Dzieli swoje imię z jedną z trzech Gracji, stąd nazwisko dziewczyny "Grace".
- Jej nazwisko Grace w przetłumaczeniu na język polski oznacza łaska
- Swoje imię dzieli również z jedną z muz – muzą komedii; swoją przyrodnią boską siostrą.
- Niektórzy fani shipują ją jako parę z Lukiem (Thaluke). Inni parują ją z Reyną (Theyna).
- Chociaż we wszystkich książkach ma niebieskie oczy, w Złodzieju Pioruna i Morzu Potworów, w snach Percy'ego były one ciemnozielone (wręcz morskie jak u syna Posejdona).
- Niektórzy fani twierdzili, że było tak przez fakt zamknięcia ducha dziewczyny w drzewie, których komórki zawierają chlorofil nadający ich liściom zielony kolor, jednak sam Rick Riordan przyznał się kiedyś (podobno), że był to zwykły błąd z jego strony.
- Ona i Jason posiadali wspólną matkę, więc są prawdziwy rodzeństwem i dodatkowo jedynym takim, w którym jedno z rodzeństwa jest greckim, a drugie rzymskim herosem. Jest tak dlatego, iż ojcem Thalii jest Zeus, a Jasona jego rzymski odpowiednik Jupiter.
- Według Zoe Nightshade, Thalia zawsze miała słabość do chłopców.
- W trzeciej części ona, Percy i Grover śmiali się z Zapory Hoovera. W języku angielskim jest to gra słów: dam – zapora, damn – cholera (słowa dam i damn czyta się w języku angielskim dość podobnie).
- W trzeciej części dowiadujemy się, że ma akrofobię (lęk wysokości), co zdziwiło Percy'ego ze względu na jej ojca Zeusa – pana niebios.
- Ona, Nico i Percy spędzili część Świąt Bożego Narodzenia w Hadesie (opowiadanie Percy Jackson i miecz Hadesa).
- Pomimo nienawiści, jaką Thalia żywiła do Beryl Grace, była podatna na moc bogini Melinoe, która pokazała się córce Zeusa pod postacią jej matki.
- Thalia kocha jeść hamburgery.
Występowanie[]
- Pamiętnik Luke'a Castellana,
- Złodziej pioruna (wspomniana),
- Morze Potworów (film, powieść graficzna),
- Klątwa tytana (powieść graficzna),
- Bitwa w Labiryncie (wspomniana),
- Archiwum herosów:
- Ostatni Olimpijczyk (powieść graficzna),
- Zagubiony heros (powieść graficzna),
- Syn Neptuna (wspomniana),
- Znak Ateny (wspomniana),
- Dom Hadesa (wspomniana),
- Krew Olimpu,
- Tajne akta Obozu Herosów,
- Mroczna przepowiednia,
- Labirynt ognia (wspomniana),
- Grobowiec tyrana,
- Wieża Nerona.