Ukryta Wyrocznia – pierwsza książka serii Apollo i Boskie Próby napisana przez Ricka Riordana. Akcja toczy się pół roku po wydarzeniach zawartych w Krwi Olimpu.
Spis treści
Opis
Jak ukarać nieśmiertelnego?
Przez uczynienie go człowiekiem.
Po rozgniewaniu Zeusa, bóg Apollo został zrzucony z Olimpu. Słaby i zdezorientowany, ląduje w Nowym Jorku jako zwykły nastolatek. Został już tak strącony 2 razy. Teraz, bez swoich boskich mocy, cztero-tysięczne letnie bóstwo musi nauczyć się przetrwać w świecie współczesnym, dopóki nie znajdzie sposobu na odzyskanie przychylności Zeusa.
Lecz Apollo ma wielu wrogów – bogowie, potwory i ludzie, którzy chcieli by zobaczyć trwale zniszczonego olimpijczyka. Apollo potrzebuje pomocy i może udać się tylko w jedno miejsce... enklawę nowoczesnych półbogów znanych jako Obóz Herosów.
Fabuła
Apollo został zmieniony przez Zeusa w śmiertelnika o imieniu Lester Papadopoulos. W jednym z zaułków Nowego Jorku został zaatakowany przez miejscowych bandytów. Uratowała go dwunastoletnia dziewczynka - Meg McCaffrey, posługując się przy tym eksplodującymi workami na śmieci. Lester wiedział, że po zmienieniu w człowieka powinien pójść na służbę do jakiegoś herosa. Chciał, aby tym półbogiem był mieszkający niedaleko Percy Jackson, jednak jego usług zażądała właśnie Meg. Razem udali się do domu Jacksonów, gdzie przyjęła ich mama Percy'ego, Sally. Percy zgodził się podwieźć Apolla i McCaffrey do Obozu Herosów, bezpiecznego schronienia dla półbogów. W trakcie podróży zaatakowały ich duchy zarazy - nosoi. Potwory zostały pokonane dzięki niespodziewanej pomocy karposa o imieniu Śliwka, który zresztą chwilę później zniknął. Z pewną trudnością udało im się dostać do Obozu, gdzie Apollo zamieszkał w jednym domku ze swoimi półboskimi dziećmi: Willem, Austinem i Kaylą. Koordynator zajęć, centaur Chejron, opowiedział dawnemu bogowi o różnych nietypowych wydarzeniach, takich jak zaginięcia herosów, zupełny brak przepowiedni czy problemy z magicznymi i niemagicznymi środkami komunikacji. W Obozie Herosów Apollo miał kłopoty ze zrozumieniem niektórych aspektów współczesnego świata, jednak naprawdę załamało go to, że trudność sprawiało mu strzelanie z łuku, a gra na instrumentach wyczerpywała go. Przysiągł więc na Styks, że dopóki nie stanie się z powrotem bogiem, nie będzie używał łuku jako broni ani nie będzie grał muzyki. Niedługo potem Meg została uznana za córkę Demeter, bogini roślin. Dziewczyna była w drużynie z Apollinem podczas zaprojektowanego przez Harleya i Nyssę biegu śmierci na trzech nogach. Polegał on na poruszaniu się po Labiryncie, odnajdywaniu w nim złotych jabłek i przeżyciu. Tunele były pełne pułapek zamontowanych przez dzieci Hefajstosa. Labirynt był połączony z wieloma miejscami na całym świecie, przez co poruszanie się po nim było trudne i dezorientujące. W trakcie gry Apollo i Meg trafili do jaskini zamieszkanej przez węża Pytona, dawnego przeciwnika Apollina. Pyton rozmawiał z mężczyzną o imieniu Bestia. Kiedy Meg usłyszała tą rozmowę, była nieco wstrząśnięta. Później, w Obozie, powiedziała Apollinowi, że Bestia to mieszkający w Nowym Jorku człowiek, który porywa podobne jej dzieci, aby je uczyć i czynić z nich swoich służących. Wspomniała również, że uratował ją przed nim jej ojczym, ale nie zamierzała rozwinąć tematu. W trakcie gry zaginęło dwoje dzieci Apollina: Austin i Kayla. Bóg był tym załamany. Jednocześnie miał przeczucie, że wszystkie zaginięcia herosów mają jakiś związek z wyroczniami. Z tego powodu wypożyczył ze swojego domku książki poświęcone sobie samemu (czyli bogu Apollinowi). Odnalazł w nim także rozdział o wyroczniach i go przestudiował. Niedługo potem do Obozu Herosów przybyła Rachel Elizabeth Dare, obozowa Wyrocznia Delficka. W jaskini będącej jej siedzibą przeprowadzono naradę, w trakcie której Apollo, Chejron, Meg i Rachel doszli do wniosku, że w Lesie Obozu Herosów mieści się wyrocznia o nazwie Gaj Dodony, która mogłaby być dla nich źródłem przepowiedni, dopóki Rachel nie odzyska swoich proroczych zdolności. Domyślili się również, że jakiś nieznany im przeciwnik próbuje przejąć kontrolę nad Gajem, a głosy pozbawionych opieki drzew krążą po lesie, wprawiając herosów w obłęd. Herosi udawali się do lasu i tam ginęli w nieznany sposób.
Meg i Apollo wyruszyli na misję w celu odszukania Gaju. Po drodze napotkali palikosa (boga gejzerów) o imieniu Pete, który starał się opowiedzieć im trochę o atrakcjach Lasu Obozu Herosów. W trakcie rozmowy bohaterowie zostali zaatakowani przez olbrzymie mrówki myrmeki, które porwały Meg i zawlokły ją do swojego mrowiska. Za radą palikosa, Apollo wrócił do Obozu Herosów, aby tam się wyleczyć. Wiedział jednak, że musi wrócić do puszczy, aby uratować McCaffrey i odnaleźć gaj. Doszedł również do wniosku, że jego obecnym przeciwnikiem jest starożytny rzymski cesarz Neron. Mimo złożonej przysięgi (wcześniej obiecał, że nie będzie strzelał z łuku ani grał na instrumentach) Apollo uzbroił się w łuk i znów wyruszył do lasu. Odnalazł Meg uwięzioną w mrowisku myrmek. Uwolnił ją za pomocą nasion, których korzenie rozsadziły więżący ją kokon. Następnie razem zaczęli szukać wyjścia z mrowiska i natrafili na królową myrmek. Apollo zaśpiewał jej pieśń, a wówczas czarowana muzyką królowa pozwoliła im wyjść z mrowiska. Za mrowiskiem myrmek znajdowało się wejście do Gaju Dodony, a przed nim sześć słupów z przywiązanymi do nich postaciami - pięciorgiem zaginionych herosów oraz Pauliem, jednym z bogów gejzerów. Na miejscu pojawił się sojusznik Meg, karpos Śliwka, a także sam cesarz Neron w towarzystwie dwóch podległych mu germańskich wojowników. Zarządał on od Apollina i Meg otwarcia wrót Gaju, ponieważ był przekonany, że bóg wyroczni i córka Demeter razem są w stanie tego dokonać. Okazało się, że Neron był przybranym ojcem McCaffrey. Dziewczyna nie umiała mu odmówić, więc razem z Lesterem otworzyła bramę gaju. Meg usłyszała od drzew, że Neron zamierza je spalić, co ją przeraziło. Śliwka zaatakował cesarza, a niedługo potem sama wbiegła wgłąb zagajnika. Neron w tym czasie wyjął butelkę greckiego ognia, wylał substancję na ziemię i podpalił ją. Apollo niespodziewanie doznał przypływu boskiej mocy: wyciągnął z ziemi słupy z ofiarami. Pożar lasu został ugaszony przez pobliskie driady. Lester uwolnił swojego syna Austina i polecił mu wyswobodzić resztę więźniów, a sam poszedł śladem Meg. W Gaju Dodony usłyszał dwie przepowiednie mówiące o Indianie, błękitne jaskini, wężach, śmierci i obłędzie. McCaffey zwolniła Apollina ze służby i odeszła. Lester z pomocą królowej myrmek dostał się do Obozu Herosów, który został zaatakowany przez olbrzymi złoty posąg - Kolosa Nerona. Apollo postanowił zesłać na przeciwnika zarazę i próbował zakląć jedną ze strzał tak, aby niosła ona chorobę. Następnie wystrzelił ją w stronę posągu. Wyszło na jaw, że wyczarował katar sienny. Kolos dosłownie odkichał sobie głowę, a wśród półbogów zapanowała prawdziwa epidemia kataru siennego. Do Obozu wrócili z długiej wyprawy heros Leo Valdez i jego ukochana Kalipso, którzy postanowili udać się z Apollinem na misję do wskazanej przez przepowiednię Indiany.
Spostrzeżenia Apolla o życiu
APOLLO O LUDZKIM CIELE
Nigdy nie zrozumiem, jak wy, śmiertelnicy potraficie, z tym żyć. Jesteście cały czas uwięzieni w worku mięsa, niezdolni do przeżywania tak zwyczajnych przyjemności jak zmiana w kolibra albo rozpłynięcie się w czyste światło.
APOLLO O CZASIE
Kiedy żyje się przez parę tysiącleci, problemy z rachubą czasu mogą się pojawić nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach. Słyszę coś na Spotify i myślę sobie: Och, nowość! A potem dociera do mnie, że to koncert fortepianowy d-moll nr 20 Mozarta sprzed dwustu lat. Albo zastanawiam się, dlaczego nie mam na liście kontaktów historyka Herodota. Po czym przypominam sobie, że Herodot nie miał komórki, ponieważ nie żyje od epoki żelaza.
APOLLO PORÓWNUJE STAROŻYTNĄ GRECJĘ Z NOWOCZESNYM ŚWIATEM
Ach, wszystko było lepsze w starożytnej Grecji! Dobra, z wyjątkiem kilka pomniejszych ulepszeń, które wprowadzili śmiertelnicy: Internetu, rogalików z czekoladą, średniej długości życia.
APOLLO O HEROSACH
Bogowie zawsze lubią mieć na poręczu kilku silnych, zaprawionych w boju herosów, żeby móc ich rzucić do walki, wysłać na niebezpieczną misją albo zatrudnić do zbierania kłaczków z chitonów.
CODZIENNA MOTYWACYJNA GADKA APOLLINA
Jesteś fantastyczny, a ludzie cię kochają!
Przepowiednia
Pierwsza
Błękitu jaskinie
Odcień cię nie minie
...Na zachód spalony
Przewracane strony
... Indiana
W dojrzałych bananach
Radość nie mitręży
Pełno karaluchów i węży.
Druga
Apollo (bóg tego imienia)
Do jaskini błękitnej wpadł cienia
Na ognisto- spiżowym
I trzyosobowym
Śmierć i obłęd dostał do zjedzenia.
Ciekawostki
- Rick Riordan zadedykował tę książkę muzie Kaliope.
- W tej części pojawia się dwoje herosów z wielkiej siódemki.
- Jest to pierwsza książka Ricka Rirodana napisana z perspektywy boga. Autor nazywa to ciekawym doświadczeniem.
- Apollo, jako nastolatek nazywa się Lester Papadopoulos.
- W książce już w trzecim rozdziale pojawił się Percy.
- Akcja książki dzieje się w tym samym czasie co "Miecz Lata", więc Annabeth jest w tym czasie w Bostonie.
- Wszystkie tytuły rozdziałów są w formie kiepskich Haiku Apolla.
- W Amerykańskiej limitowanej edycji książki znaleźć można było list Apolla zaadresowany do ojca Zeusa (tłumaczenie).
- W tej części pojawił się zaginiony Leo Valdez wraz z Kalipso.
- W tej części wszyscy z Obozu Herosów uderzyli lub kopnęli Valdeza świętując jego powrót.
Lista rozdziałów
Zbiry mi dają po pysku
Zmiótłbym ich, gdybym mógł
Śmiertelność jest nie teges
— Rozdział 1
Dziewczyna znikąd
Dopełnia mojego wstydu
Durne banany
— Rozdział 2
Kiedyś byłem bogowy,
W mieście jestem kijowy,
Ha, nie rymuj haiku.
— Rozdział 3
Cosa de Jackson
Brak tronów dla gości
Naprawdę, ludzie?
— Rozdział 4
Siedmiowarstwowy dip
Niebieskie ciasteczka
Kocham tę kobietę
— Rozdział 5
Aquamen prowadzi
Nie może być już gorzej
Och, zaraz, jest
— Rozdział 6
Berek z duchami zarazy,
Mam cię i jesteś zakaźny,
Dobrej zabawy, LOL.
— Rozdział 7
Śliwki bitewne
Nie daje rady chwilowo
Mój mózg eksploduje
— Rozdział 8
Spacer przez las
Głosy wywołujące dreszcze
Nienawidzę spaghetti
— Rozdział 9
Autobus staje w ogniu
Mój syn jest ode mnie starszy
O Zeusie, przestań, proszę
— Rozdział 10
Sprawdź folder spam
Mogę w nim być przepowiednie
Nie ma? To dziwne. Pa
— Rozdział 11
Oda do hot doga
Orenżada i czipsy
Nic nie mam, chłopie
— Rozdział 12
Trójnoży bieg śmierci
Sześć okrutnych zgłosek
Bogowie. Tylko nie Meg
— Rozdział 13
Chyba żar...
Cholera, co się właśnie stało?
Brakuje mi syl...
— Rozdział 14
Praktyka czyni mistrza
Ha, ha, ha, wcale że nie
Zignorujcie mój szloch
— Rozdział 15
Związany z McCaffrey,
Czy lądujemy w Limie?
Harley to ZUO.
— Rozdział 16
Bile śmierci
Toczą się ku mym wrogą
Zamieńmy się na kłopoty
— Rozdział 17
Wołanie Bestii
Powiedzcie mu, że mnie nie ma
Gdzie? W śmieciach. Taa
— Rozdział 18
Oni zaginęli?
Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie
Nie, i tak dalej.
— Rozdział 19
Nie zamalowuj bogów
Remont to jeszcze nie powód
To zdrowy rozsądek, jakby
— Rozdział 20
W swoim żywiole
Spalmy jakąś Wyrocznię
Rzymianie znienawidzą
— Rozdział 21
Uzbrojeni po czubki głów:
Bitewne ukulele
Magiczny szalik Brazylii
— Rozdział 22
W skali od jeden do dziesięciu
Jak oceniasz swój zgon?
Dziękujemy za udział w badaniach
— Rozdział 23
Łamię przyrzeczenia
Spektakularna porażka
Wszystko wina Abby
— Rozdział 24
Moja dobra passa
Spalam się, płonę i rzygam
Lwy? A czemu nie?
— Rozdział 25
Cesarzowie tutaj?
Zaknebluj mnie pacyfą
Niefajnie, Mamo
— Rozdział 26
Przepraszam
Za właściwie wszystko
Rany, jestem super
— Rozdział 27
Rada dla rodziców:
Mamcie, nie pozwólcie larwom
Wyrosnąć na mrówki
— Rozdział 28
Komar pochodni
Człowiek w popularnym garniturze
Ale nie to jest najgorsze
— Rozdział 29
Pouczam McCaffrey
Hej, dziecko, twój tato jest świrem
Czemu ona nie słucha?
— Rozdział 30
Wsłuchaj się w drzewa
Drzewa wiedzą, co jest grane
One wiedzą wszystko
— Rozdział 31
Village People
Na straży zdrowia psychicznego
Y. M. C. A. Aha
— Rozdział 32
Rozstania to smutek
Nie ma w nich żadnej słodyczy
Nie rozdepcz mi twarzy
— Rozdział 33
Nie ma taksówki
Bla-bla-car zawodzi
Mama mnie podwiezie
— Rozdział 34
Nagi kolos
Neurotyczny Neron
Gdzie się podziały twe ineksprymable?
— Rozdział 35
Jakże miła zaraza
Byle na właściwej strzale
Bum! Padłeś, koleś?
— Rozdział 36
Patrzcie no! To Percy
Zdołał nam trochę pomóc
Uczyłem go wszystkiego
— Rozdział 37
Po kichaniu
Leczę ludki, limeryki piszę
Kto jest najgorszym bogiem? Ja
— Rozdział 38
Chcesz dołożyć Leo?
Nie ma w tym nic dziwnego,
Ciacho sobie zasłużył.
— Rozdział 39
Zagraniczne okładki
