Czy ja jestem dzieckiem z problemami?
Taa. Można tak powiedzieć.
— Percy Jackson o sobie
Jak przez przypadek wyparowałem nauczycielkę matematyki – pierwszy rozdział książki Złodziej pioruna.
Streszczenie[]
Na początku rozdziału Percy Jackson ostrzegł czytelników, jak niebezpieczne jest bycie istotą półkrwi. Następnie przedstawił się jako były uczeń Yancy Academy, szkoły dla dzieciaków z problemami, i rozpoczął opowieść o kłopotach, które rozpoczęły się w maju, gdy jego klasa wybrała się na wycieczkę do Metropolitan Museum of Art na Manhattanie. Wycieczki z Yancy zwykle były dla chłopca torturą, ale wyjazd został zorganizowany przez pana Brunnera, nauczyciela łaciny, więc zapowiadało się lepiej. Percy, który na wycieczkach zawsze wpadał w kłopoty, miał nadzieję, że tym razem nie przydarzy mu się nic niezwykłego.
W czasie podróży do muzeum Nancy Bobofit rzucała okruchami kanapki w Grovera Underwooda, przyjaciela Percy'ego, a chłopak przez całą drogę starał się z nią nie pobić. Groziło mu bowiem zawieszenie w prawach ucznia, gdyby cokolwiek przydarzyło się na tej wycieczce. Grover w trakcie drogi uspokajał Percy'ego, przypominając mu o warunku. Gdy dotarli do muzeum, pan Brunner zaczął ich oprowadzać. W pewnym momencie zebrał ich wokół steli (nagrobka) dziewczyny w wieku uczniów Yancy i opowiadał o płaskorzeźbach, które się na niej znajdowały. Percy starał się go słuchać, ale pozostali uczniowie rozmawiali, a gdy ich uciszał, druga nauczycielka, pani Dodds, groziła mu palcem.
W pewnym momencie Percy głośno uciszył Nancy, co zwróciło uwagę pozostałych. Pan Brunner polecił Percy'emu powiedzieć, co znajduje się na omawianej przez niego obecnie rzeźbie, a chłopiec odpowiedział – był to Kronos pożerający swoje dzieci. Na polecenie nauczyciela Percy opowiedział również historię Kronosa i to, że tytan ostatecznie został pokonany przez bogów. Słysząc pytanie Nancy o to, na co ta wiedza może się przydać w życiu, nauczyciel zapytał o to Percy'ego, ten jednak nie zdołał udzielić odpowiedzi. Następnie pan Brunner uzupełnił historię Kronosa o brakujące fakty i zarządził przerwę na drugie śniadanie. Nauczyciel zatrzymał jednak na chwilę Percy'ego. Nakazał mu nauczyć się odpowiedzi na pytanie, na co wiedza o mitologii może się przydać w życiu, stwierdził również, iż to, czego naucza, jest dla chłopaka śmiertelnie ważne. Percy'ego, zawsze słabego w szkole ze względu na dysleksję, zirytowało to, ale mruknął, iż się postara.
Po chwili Percy udał się na zewnątrz, by zjeść drugie śniadanie. Na niebie zbierało się na burzę, co było częścią anomalii pogodowych panujących od ubiegłych świąt. Percy siedział wraz z Groverem na obmurowaniu fontanny i opowiedział mu o rozmowie z nauczycielem, a gdy przyjaciel poprosił o jabłko, ten mu je oddał. Po chwili podeszła do nich Nancy Bobofit wraz ze swoimi przyjaciółkami i rzuciła Groverowi na kolana nadgryzioną kanapkę. To sprawiło, że Percy się wściekł, lecz jego mózg na chwilę się wyłączył i chłopak sam nie wiedział, co właściwie zrobił. Po chwili Nancy znalazła się w fontannie, a koledzy zaczęli szeptać między sobą, twierdząc, że woda chwyciła dziewczynę. Wtedy właśnie zjawiła się pani Dodds i kazała Percy'emu, który zrozumiał, że ma kłopoty, pójść ze sobą. Grover próbował kryć przyjaciela, co zdziwiło Percy'ego, wiedzącego, iż ten śmiertelnie bał się nauczycielki, ale nie udało mu się ściągnąć jej gniewu na siebie.
Gdy w pewnym momencie Percy odwrócił się w stronę pani Dodds, okazało się, że ta stała już w bramie muzeum. Zdziwiło go, jak znalazła się ona tam tak szybko, a był pewien, że to nie wina jego ADHD, sprawiającego, że jego mózg czasem przysypiał. Ostatecznie poszedł za nią do muzeum, a nauczycielka zaprowadziła go ponownie do galerii grecko-rzymskiej. Zaczęła dziwnie warczeć i stwierdziła, że Percy sprawia im kłopoty. Ten, decydując się postawić na najbezpieczniejszą kartę, potaknął, a pani Dodds zapytała go, czy myślał, że mu się upiecze. Percy zaczął się obawiać nauczycielki i obiecał, że będzie się starał. Gdy pani Dodds kazała mu się przyznać, by złagodzić cierpienia, chłopak przestał rozumieć, o co jej chodzi – przypomniał sobie o swoich naruszeniach szkolnego regulaminu i myślał, że zostały odkryte.

Pani Dodds atakująca Percy'ego
Nagle jednak pani Dodds przemieniła się w pomarszczoną skrzydlatą wiedźmę, a niemal w tym samym momencie do muzeum wjechał pan Brunner i rzucił Percy'emu długopis, który, gdy tylko chłopak go dotknął, stał się spiżowym mieczem. Przy jego pomocy Percy przeciął panią Dodds, a ta wyparowała, pozostawiając po sobie żółty pył. Pan Brunner również zniknął. Percy, uznawszy, że miał halucynacje albo to wszystko mu się przyśniło, wyszedł z muzeum. Nancy wyraziła swoją nadzieję, że pani Kerr sprała mu tyłek, a Percy zdziwił się, bo nie znał żadnej pani Kerr. Nancy jednak stwierdziła, iż była ona ich nauczycielką. Percy, nic nie rozumiejąc, zapytał więc Grovera, gdzie podziała się pani Dodds. Ten udawał, że nie wie, o kogo chodzi, ale zrobił to z wahaniem i nie patrzył Percy'emu w oczy, ten więc uznał, że jego przyjaciel coś zmyśla. Gdy nie dowiedział się nic od Grovera, podszedł do pana Brunnera. Ten upomniał się o długopis, który chłopak mu oddał, uświadomiwszy sobie, że nadal trzyma go w ręce. Zapytał też nauczyciela, gdzie jest pani Dodds. Ten nie zrozumiał pytania, więc Percy odpowiedział, że chodzi mu o nauczycielkę matematyki, która pojechała z nimi do muzeum. Na to stwierdzenie pan Brunner powiedział, że na wycieczce nie było żadnej pani Dodds i taka osoba nigdy nie uczyła w Yancy, zapytał też Percy'ego o to, czy chłopak dobrze się czuje.
Bohaterowie[]
- Percy Jackson (narrator; debiut),
- pan Brunner (debiut),
- pani Dodds (debiut),
- Nancy Bobofit (debiut),
- Grover Underwood (debiut),
- przyjaciółki Nancy,
- inni uczniowie szóstej klasy w Yancy Academy.
Wspomniani[]
- Kronos,
- Rea,
- Zeus,
- Posejdon,
- Hades,
- Hera,
- Demeter,
- Hestia,
- pani Kerr,
- dyrektor Yancy Academy,
- poprzednia nauczycielka matematyki w Yancy Academy.
Ciekawostki[]
- W tym rozdziale po raz pierwszy pojawił się miecz Orkan, którego Percy użył do pokonania pani Dodds.
- W wolnym tłumaczeniu oryginalny tytuł rozdziału, I Accidentally Vaporize My Pre-Algebra Teacher, można przetłumaczyć jako: Przypadkowo wyparowuję moją nauczycielkę algebry.